ใครมีประสบการณ์แปลกเล่าสู่กันฟังได้ครับ

ผมมีประสบการณ์อยู่อย่างหนึ่ง ไฟฉายปรกติแล้วจะต้องเป็นลำแสงตรงถูกต้องนะครับ มีอยู่วันหนึ่งไฟฉายผมส่องแล้วไม่เป็นลำแสงตรงเป็นแสงกระจ่ายเป็นดอกไม้สวยงามมาก ก็แปลกในใจก็เลยขยี้ตาดูก็ยังเป็นกระจายเป็นเหมือนดอกไม้ส่องดูอยู่นานมากก็ทำใจอย่าไปยึดติดไม่เที่ยงไม่มีสาระก็เลยปิดไฟฉาย สักพักอยากรู้ว่าจะเป็นเหมือนเดิมมั้ย เปิดดูใหม่ไม่เหมือนเดิมแล้วเป็นลำแสงปรกติ เล่าสู่กันฟังไม่มีสาระอะไรมากหรอกแปลกดีเท่านั้น ใครมีอะไรแปลกเล่าได้เลยครับ
็

 

เป็นเรื่องธรรมดา

หาก ผู้ปฏิบัติธรรม ฝึกฝน อบรมจิตด้วย สมถะกรรมฐานใดกรรมฐานหนึ่ง จน
จิตไม่ส่งเกินไปนอกกายนอกใจ และหาก ใช้ลมหายใจเป็นวิหารธรรมสลับ
อยู่เป็นจำนวนมาก ทำให้มากในอานาปานสติ

บุคคลๆนั้น จะได้รับอานิสงค์ ของ การเจริญอานาปานสติ คือ ทำให้ สายตา
นั้นมีความปรกติ ดวงตาที่ปรกติสำหรับบางคนอาจจะเอา สายตาก่อนการ
ฝึกมาบอกว่า ปรกติ แต่จริงๆ เปล่า สายตาก่อนการฝึกต้องจัดว่าเป็นสาย
ตาที่มีม่านหมอก เวรกรรม หลายอย่างปักอยู่ ตราหน้า บังอยู่

แต่พอเจริญอานาปานสติให้มากๆ จนมาสู่ สายตาปรกติจริงๆ ไร้ริ้วรอย
และ เวรกรรม ตบแต่ง

ก็จะเห็น แสงไฟ แสงเดือน แสงตะวัน แตกออกเป็น แฉกบ้าง ฝุ้งเป็นไอ
ดั่งน้ำเดือดจากหม้อข้าวบ้าง เกิดเป็นรัศมีเหมือนลำตาลประกอบด้วยสี
รุ่งพร่างพราย ประกายพรึกบ้าง เป็นเป็นลำแสงแท่งยาวสุดขอบฟ้าตะวัน
ออกตะวันตกบ้าง ..... ล้วนแต่เป็น อาการเห็นแบบปรกติ จากสายตา
ที่ปรกติอันเกิดจากอานิสงค์ของ อานาปานสติ ธรรมดาๆ

พระสารีบุตรได้กล่าวกับ สานุศิษย์ว่า อย่าพึงเข้าใจ หรือ ถือเอาสิ่งนี้
เป็นนิมิตของกรรมฐาน

ให้พิจารณาการสิ้นไปของกิเลศ และตัณหา ก้อนยางเหนียวๆที่สัดส่าย
ไปมาในกายในใจ เป็นอุคหนิมิต และ ปฏิภาคนิมิต แทน

 

ปฐมบท ไฟฉายปกติลำแสงต้องตรง
ทวิบท ไม่เป็นลำแสงตรง เป็นแสงกระจายเหมือนดอกไม้
ตรีบท เปิดใหม่ลำแสงเป็นปกติ คือ ตรงเหมือนเดิม

จะเห็นความจริงได้ว่า ทวิบท นั้น แสงไม่ปกติ หรือ ตาที่มอง ไม่ปกติ กันแน่ คะ เพราะ บทที่หนึ่ง ตาปกติ บทที่สาม ตาก็ปกติ มีแต่บทที่สองเท่านั้น ที่ ตาผิดปกติ แต่ ก็ไปให้ความสำคัญ ว่า ลำแสงเท่านั้นที่ไม่ปกติ ทั้งที่ ถ้าแสงไม่ปกติ ตา ก็ ย่อม ไม่ปกติ ด้วย นั่นเองค่ะ สรุป ตา ไม่ปกติ ค่ะ

 

ถ้าสายตา ปกติจริง ทำไม ต้องเห็น แบบนี้บ้าง แบบนั้นบ้าง แบบโน้นบ้างล่ะคะ

ถ้าปกติ จริงๆ ทำไ มต้อง มีหลายแบบ เปลี่ยนไปเรื่อยล่ะคะ ทั้งที่ พูดเรื่อง แสง เท่านั้น ไช่มั้ยคะ

 

พระสารีบุตรได้กล่าวกับ สานุศิษย์ว่า อย่าพึงเข้าใจ หรือ ถือเอาสิ่งนี้
เป็นนิมิตของกรรมฐาน

ให้พิจารณาการสิ้นไปของกิเลศ และตัณหา ก้อนยางเหนียวๆที่สัดส่าย
ไปมาในกายในใจ เป็นอุคหนิมิต และ ปฏิภาคนิมิต แทน<!-- google_ad_section_end -->
...............
แสดงว่า เป็น คำพูดของสาวก ของพระพุทธเจ้าหรือคะ ไม่ไช่ พุทธพจน์ของพระพุทธเจ้าหรือคะ แล้ว เอามาค้นหา เพื่อให้ ตรง ให้ลง กับ พุทธพจน์ บ้างหรือยังคะ

เพราะท่านเคยพูดเองนะคะว่า เมื่อใดที่ยกคำ สาวกมา ก็ต้อง หาพุทธพจน์มาอ้างอิง ถึงจะเชื่อ ในคำพูด ของ สาวก นั้นได้ มิไช่หรือคะ

 

อ๋อ ตอบได้ไม่ยาก

พระพุทธองค์ ก็มักจะทบทวนถามกับ ภิกษุ อยู่บ่อยๆว่า

ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักษุเที่ยงหรือไม่เที่ยง

ภิกษุก็จะพิจารณา ตาที่ไปเห็นสิ่งอื่น หากภาวนายังไม่เข้าขั้นก็จะ
ทบทวนได้แค่ว่า เพราะสิ่งที่ตาเห็นไม่เที่ยง ( คือ ยังเล็งเห็น
มหาภูตรูปสี่ หรือสิ่งที่ถูกเห็น ยุบลงเป็นเพียงแค่ ดิน น้ำ ลม ไฟ ไม่ได้)

แต่ถ้าภิกษุภาวนาเข้าขั้น ก็จะทวนกระแสมาที่ ลูกตาเลย ทบทวนทั้ง
ภายนอกภายใน แล้วก็จะตอบพระศาสดาว่า

"จักษุไม่เที่ยง พระเจ้าข้าฯ "

พระพุทธองค์ก็จตรัสถามอีกว่า ก็แม้นแต่ จักษุยังไม่เที่ยง บุคคลนั้นๆจะ
พึงยึดสิ่งที่ ตา ไปเห็นว่า เที่ยง ฤาหนอ?

แล้วตรัสชี้ทุกข์ ของ การมีจักษุไม่เที่ยงเป็น เอนกอนันต์ ก่อนจะมาให้
ภิกษุ นมสิการอบายนำออกเสียซึ่ง จักษุ ด้วยอุบายวิธีที่พระพุทธองค์
จะทรงชี้ต่อไป

.....................คัท.......................

 

แล้วทำไม ความปกติ ของท่าน จึงเป็นเช่นนี้อยู่ล่ะคะ

ปกติที่ท่านพูดมา คือไม่เที่ยงหรือคะ เมื่อไม่เที่ยง แล้ว คุณจะมาบอกว่า นี่คือ ปกติ ที่ควรจะเป็น ทำไมล่ะคะ

ที่ท่านอธิบายมานี้ คือ ตา ที่ท่านบอกว่า ปกติไงคะ

 

พอปกติ อ้างอิงตนเอง แล้ว ยังไม่พออีกหรือคะ

ยังคงมี เข้าขั้น ไม่เข้าขั้น ต่ออีกหรือคะ

ปกติจริงๆ เมื่อไร้ ริ้วรอย และ เวรกรรม ตกแต่งแล้ว ยังมี เข้าขั้น ไม่เข้าขั้น อยู่อีกหรือคะ

 

เล่าใหม่ตอนนั้นอยู่ที่วัดถือไฟฉายมาฉี่ตอนแรก็ปรกติพอเดินกลับส่องที่ลูกปิดประตูเฮ้ยทำไม่เป็นแบบนี้ ็เลยเข้าห้องไปนั้งส่องอีตั้งนานสนุกดี พอดับไฟฉายแล้วคิดว่าจะนอน แต่็ลองปิดไฟฉายใหม่กลับเป็นปรกติแล้ว แต่ไม่คิดอะไรหรอกอนิจจังเท่านั้นไม่มีสาระคุยกันเล่นๆ ก็ไม่ได้ไปหาต้นเหตุอะไรหรอกอย่างไรก็อนิจจังทั้งน่า...น แต่พอรู้ว่าเี่กี่ยวกับการปฎิบัตินี่แหล่ะ

และมีอีกนะ นอนๆอยู่หนูมันก็วิ่งเล่นเสียงดังเราก็ลุกไปไล่มัน พอกลับมาจะล้มตัวลงงนอน ยังไม่ทันได้นอนมีพลังอะไรเข้ามาในตัวเราบอกตรงๆตอนนั้นตกใจนะ เพราะเรารู้เลยว่ามีอะไรในตัวเราจริงๆสั่นแรงมาก สักพักใหญ่ๆก็หายไปหรือว่าจะเป็นแบบพระอานนท์ซะแล้ว ที่ไหนได้ ไม่ใข้กิเลสเหลือบานเลยอิอิ และไปเจออีกครั้งหนึ่งที่ยโสธรกำลังจะนั่งสมาธิมาเหมือนเดิมเลยแต่อันนี้นั่งดูสักพักก็หาย ตั้งแต่นั้น10ปีแล้วไม่เคยเกิดอีกเลยเล่าสู่กันฟังนะอิอิ(ยิ้ม)

 

มิน่าหละ ถึงได้ ผูกติดกับสถานที่

นี่ลุง กะจะไปที่เดิม เพื่อหวังอาการเดิมๆ มันจะเกิด เหรอ

ส่วนนิมิต เห็นอะไร นั่นแหละ เอาออกไปเลย ต่อให้เห็นด้วย ตาใน
ก็ให้เอาออกอยู่ดี คำว่า เอาออก มีนัยทางปฏิบัตินะ ถ้าไม่เข้าใจ
จะคิดว่า ไม่ให้ทำ ไม่ให้เห็น มันจะคนละเรื่อง

แต่อะไรที่เห็น ไม่เท่า กับที่ รู้สึกได้ที่เกิดในกาย ไม่เกินกายหนา
คืบกว้างศอก ....คนส่วนใหญ่ มักเห็นว่า เป็นสิ่งภายนอกเข้ามา
กระทำ เพราะ ตัวเองไม่ได้ จงใจให้เกิด

ซึง ก็เท่ากับ ยังยึดติดว่า อะไรที่ข้าจงใจให้เกิดได้ สิ่งนั้นจะเป็นธรรม
ของฉัน

แต่จริงๆแล้ว เขาให้ทำสมถะก็ดี วิปัสสนาก็ดี เพื่อให้เข้ามาเห็น สังขาร
ที่เป็น อสังขาริกัง สิ่งที่ตัวเองไม่ได้ ชักชวนให้เกิด เจตนาทำให้เกิด
ไม่ได้............

สังขารเหล่านี้ หากยกมาเป็น ตัวองค์ภาวนาได้ มันจะปราณีตกว่า สังขาร
ที่เกิดจากเจตนาเราได้ ดังนั้ อสังขาริกัง จึงให้กุศลในการ ภาวนาเพื่อ
ปล่อยวางได้ ครอบรอบด้านกว่า

แล้วจริงๆ สภาพธรรมไหลไปไหลมา ในภายในกาย เหล่านั้น เกิดขึ้น
ตลอดเวลา เพราะไม่ได้ฝึก จึงไม่รู้ ถ้าฝึกแล้วก็จะรู้ แต่ก็ไม่รู้ว่าไอ้
ที่รู้อยู่นั้นคืออะไร ( ก็มัน อสังขาริกัง นี่คร้าบ )

"รู้ที่ไม่รู้ จึงเป็นสุดยอดการรู้" คำสอนหลวงพ่อพุธ ถวายเทศนาแก่มหาบพิตร

 

คุณเข้าใจผิดแล้วนึกว่าผมผูกติดกับสถานที่ สภาวะอะไรนั้นมันไร้สาระคุยกันสนุกเพื่อให้มีเรื่องสนทนาันกัน ผมขอบเรียนรู้นะ แต่สมองจำไม่ค่อยได้ ผมจำได้แม่นเลยอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แค่นี้แหล่ะสติที่ทำให้ผมได้อยู่สบายๆ ถึงยังไม่ถึงขั้นหมดทุกข์สะที่เดียวเพราะของเก่า แต่ของใหม่ทำอะไรผมยาก แ้ม้แต่ในเวลานอนร่างกายผมก็ไม่เหมือนปรกติมา10ปีแล้ว

 

เหตุการณ์แปลกสุดในชีวิตก็คือได้ยินเสียงเหมือนจานบินคล้ายเสียงUFOในหนังเลยเสียงกำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ(ตอนยืนอยู่หน้าแมคโดนัลด์)เสียงลมกระพึบๆน่ากลัวมากตอนประมาณตี3-4ได้มั้งไม่รู้ใจคิดไปเองรึเปล่าแต่ตอนนั้นรู้สึกมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนทนไม่ไหวคิดไปว่ามนุษย์ต่างดาวจะมาจับตัวไปทดลองรึเปล่านะ55555(พอดีช่วงนั้นอ่านกระทู้มนุษย์ต่างดาวจับคนไทยไปทดลองอยู่พอดีสงสัยหลอนจัด)ทนไม่ไหวเข้าร้านดีกว่าอีกไม่กี่วิต่อมาเจอเหตุการณ์จิตหลุดมั้งเกือบตายสิ่งสุดท้ายที่คิดคือยังตายไม่ได้เรายังมีแม่และคนที่เรารักรอเราอยู่ไม่ขอตายถ้าต้องตายจริงๆขอกลับไปตายที่บ้านและอาการนั้นที่เหมือนจะหลับ+รู้สึกว่าถ้าหลับไปตอนนั้นต้องตายแน่ๆหายไปเลยมีแรงรากสังขารร่างกายกลับบ้านโดยทัน55555วันนั้นเป็นเหตุการณ์ที่หน้ากลัวที่สุดในชีวิตและและคิดว่าไม่ขอเจออีกแล้วแบบนั้นไม่ไหวค่ะหลอนมากกทำให้เป็นคนคิดมากไปเลย55555แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นพยายามสร้างความร่าเริงและจิตแจ่มใสให้ตัวเองอยู่จะได้เลิกคิดมาก+จิตตกสารพัดซักที....อิอิ อีกเรื่องแปลกนึงที่รองลงมาก็คือรู้สึกเหมือนได้เล่นเกมอยู่ในเว็บพลังจิตนี่แล่ะวันนั้นปวดหัวมากและเห็นบางกระทู้เค้าเรียกว่าเกมส์ของพระเจ้าวันนั้นที่เราออกจากเกมส์ได้ก็คือShut Downสมองตัวเองหยุดคิดเริ่มใหม่และตั้งสติดีๆว่าเราคือตัวเรานี่หว่าไม่มีใครมาบังคับเราได้งั้นเราย่อมปิดเกมได้ทุกเมื่อและก็ขอปิดเกมส์ที่ขอเรียกว่า"เขาวงกตแห่งความคิด"ประสบการณ์ครั้งนั้นก็สุดยอดจริงๆคิดจะลบไอดีนี้ทิ้งเลยแบบว่าคิดไปแล้วว่าในเว็บนี้ต้องเหมือนในเรื่องSawแน่เลยที่โอนเนอร์เป็นตาแก่นั่นอ่ะ55555และรอยูสเซอร์เข้ามาและให้เล่นเกมส์ฆ่าตัวเองหรือผู้เล่นคนอื่นอาไรแบบนั้นอ่ะ....คิดจนไปถึงต้องเหมือนฮิตเลอร์ที่วางระเบิดห้องหนึ่งที่เต็มไปด้วยคนแต่ฮิตเลอร์ก็อยู่แต่ฮิตเลอร์รู้มุมที่ไม่โดนระเบิดก็เลยรอดคนเดียวแต่แผนการทั้งหมดฮิตเลอร์เป็นคนคิดอยู่ดี555555ตอนนั้นความคิดแบบสุดยอดอ่ะรู้สึกแปลกๆก็ตั้งแต่เข้ามาเล่นในห้องวิทยาศาสตร์นี่แล่ะ....ชอบสะดุดความคิดตัวเองตรงไหนรู้ไหมไปเห็นไอดีนึงที่ชื่อThe true is out thereมั้ง!...เห็นปุ๊ปจากนั้นก็หยุดความคิดตัวเองสารพัดและก็คิดต่ออีกต่ออีกว่าจะเลิกเล่นเลิกเข้าเว็บนี้อย่างเป็นทางการจริงๆและจะลบไอดีด้วยแต่ไม่รู้วิธีลบ55555...แต่ตอนนั้นก็คิดใจเราเท่านั้นนิที่ถ้าไม่เล่นก็ไม่เล่นไม่เข้าไม่เข้า....สุดท้ายตอนนี้ยอมรับและสรุปได้และว่าออกไม่ได้มัน"ติดใจติดเว็บนี้ไปแล้ว"5555555 OMG!เรื่องแปลกเยอะอ่ะส่วนมากจะมาจากการอ่านเนื้อหามี่อื่อและตัวเออก็มานั่งต่อยอดเรื่องเม้าส์คนอื่นทำให้เกือบเป็นบ้าจะหายากินอยู่และตอนนั้น....สุดท้ายตอนนี้ก็เลยให้ข้อสรุปกะตัวเองว่าสุขทุกข์ไม่รู้คืออะไรนะแต่ขอให้เราเนี่ยสนุกกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เจอก็พอแต่ต้องสนุกแบบมีสติไม่ทำให้ใครลำบากและก็สนุกขำๆกับทุกอย่างที่เจอไม่หลงในสิ่งๆนั้นจนเกิดไปจนทำให้เราติดเพราะถ้าเราสนุกจริงๆเนี่ยมันจะมีจุดๆนึงที่เราเรียกว่าอาการเบื่อถ้าหากเราไม่เบื่อแล้วเนี่ยแสดงว่าติดใจและมันเลยเป็นสาเหตุทำให้เราหลงมัน555555พยายามเบื่อเว็บนี้อยู่นะแต่หาข้อน่าเบื่อไม่ค่อยเจอจะมาเป็นช่วงนี้และที่เริ่มเบื่อและอิอิเข้าห้องวิทยาศาสตร์และบางห้องไม่ค่อยได้มันขึ้นข้อความอะไรก็ไม่รู้เลยเริ่มชักจะเบื่อและแต่ก็ดีทำให้เราเลิกติดใจและเปิดเว็บนี้ทุกเวลาซะที555555จะได้มีเวลาทำอย่างอื่นบ้าง^[]^อิอิเรื่องแปลกๆมีเยอะค่ะแต่จำไม่ค่อยได้และถ้าจำได้หมดคงเล่ายาว3วัน3คืนอิอิเว่อไปหน่อย555555^[]^///++

 

ปัดโถ่ แล้วก็ไม่บอกว่า ต้องการพูดเพ้อเจ้อ ชักชวนคนให้เข้ามาพูดเรื่องไร้สาระ

เอาเถอะๆ ถึงอย่างไร ไอ้เรื่องที่ผมพูดมันก็ไม่เข้า สาระ จุดประสงค์ของคุณที่มา
10 ปี แต่วันนี้ยังเที่ยวชักชวนคนพูดเรื่องไรสาระ ก็ถือเสียว่า ที่ผมพูดทั้งหมด
เป็น เรื่องที่ไม่เข้าสาระหรือจุดประสงค์ของคุณ เป็นอีกเรื่องที่ผ่านหูคุณไปเป็นปีที่
11 ละกัน

เห็นมะ ผมก็พูดเรื่องไร้สาระ อยู่หน่ะคร้าบ ท่านก็ว่าอย่างนั้น จริง มะ

 

แบบนี้หรือว่าจะเป็นที่ไฟฉายมั้งครับ ปิด เปิด มาใหม่แล้วแสงไม่เหมือนเดิม 5555+
ซื้อไฟฉายของจีนมาใช้หรอครับ

 

ไฟฉาย ตอนนี้ตาผมมองเห็นเป็นสีรุ้งรอบแสงเลยครับเป็นเหมือนกันมั้ยครับ

 

ก็เห็นบอกว่าเป็นเรื่องธรรมดาก็เลยเข้าอนิจจังเลยไงจบเลย ไอ้ผมมันคนสมองไม่ค่อยดีอิอิ จำไ้ด้เแค่เนี่ยล่ะสบายๆสุดๆอะไรก็อนิจจัง ทุกขัง อนัตตาก็เลยวางได้จริงๆไง 555(ยิ้ม) เคยเห็นคนส่องดูผีเสื้อมั้ยเขาส่องดูอะไรส่องได้ทั้งวันเลยอิอิๆพอเข้าใจได้นะ คนปั่นจักรยานมันมีชุดอื่นใส่กันหรือเปล่านะ เวลามากันเป็นกลุ่มแล้ว เฮ้อ พกห่อข้ามมากินกันด้วยอิๆ ไปวังน้ำเขียวช่วยเขาถล่มรีสอร์ทกันดีกว่าเผื่อเขาจะให้มาทำสำนักจะได้เป็นเจ้าอาวาส ซะเลยอิๆๆ

 

อาจจะแตกต่างกัน แต่ก็คงเป็นแบบคุณนิวรณ์พูดนั้นแหล่ะ เพราะเป็นผลจากการวิปัสนานั้นแหล่ะ จิตเราหยาบพอเราวิปัสนาจิตเราจะละเอียดขึ้นเรื่อยๆเราจะรับรู้ถึงความละเอียดได้มากขึ้น ขอเพียงผ่านมันไปเลย เพราะอะไรก็ไม่มีความหมายไม่มีสาระอะไรกับเรานี้เป็นปัญญาที่เราควรจะพัฒนาให้ถึงที่สุดคือ สูญญาตาไปเลยทั้งความคิดและเลิกได้จริง

 

ไม่ตื่นเต้นเลยเหรอ! 555(ยิ้ม)นี้มันยอดมากแล้วนะจอร์ส อิๆ

 

ยอดมากเลยผมไม่เคยเจอสภาวะแบบนั้นเลย อยากเห็นหมือนกันมนุษย์ต่างดาว ไม่รู้เวลาเจอขนหัวจะลุกมั้ยหนอ!

 

นั่นสิคะ บางคนคิดไปก่อน แล้วว่า สุดยอด ตาม ที่ตนเองเข้าใจ (ไปทั่ว)
พอเขาเฉลยว่า ธรรมดา ไร้สาระ ก็ เปลี่ยนสี เหมือน กิ้งก่าเลย ค่ะ ว่า
ที่ตนเองเข้าใจผิดนั้น เพราะ คนอื่น หลอก ไม่จริง นี่เอง
แต่ไม่ยอมรับสักครั้งเลยว่า ตนเอง ตะเลิดเปิดเปิง ไปเอง แท้ๆ ไช่มั้ยคะ