ไม่เข้าใจว่า มัน เกื้อกูลกันยังไง

คุณลองดูสูตรที่มีคนไปถามพระพุทธเจ้าว่า เห็นคนทุศิลขึ้นสวรรค์ กับ เห็นคนรักษาศิลตกนรก ทำไม่จึงเป็นเช่นนั้น พระองค์ก็ไม่ตอบ เเต่ไปตรัสกับพระอานนท์เเทนว่าคนเรามันมีกรรมเวลาตายด้วย ก็คือกรรมตอนตายนั่นเอง ต้องดูเหตุปัจจัยอะไรๆดีๆ

วิธีที่ดีสุดก็ ของการไม่ลงนรก คือ ต้องมีความเลื่อมใสในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์อย่างไม่หวั่นไหวละสั่งโยชน์3 ก็เป็น พระโสดาบัน เค้าก็จะปิดนรก จะท่องเทียวอีกไม่เกิน7ชาติ
คนธรรมาดา หรือ พวกอ้้างว่าเคารพพระพุทธเจ้าเเต่ปากนั่น มันก็จะคิดเล็กคิดน้อยว่า ใช่หรือ ทำเเบบนี้พระองค์จะชอบหรือ ... จิปาทะ ต่างๆ
เเล้วจะไม่มีทางมาสวดมนตร์ที่เป็นคำของพระองค์ได้้เเน่นอน คุณก็คิดดูคนเเบบคุณให้มาสวดจะสวดไหม ตอบ ไม่มีทาง เพราะยังมีความสงสัยลังเลในธรรมของพระพุทธเจ้าอยู่ ขนาดบอกไว้ว่า จำได้ขึ้นใจเเทงตลอดด้วยความเห็นขาดสติ ก็ไม่ลงนรก ไม่ฟังไม่เชื่อ ที่ไม่เชื่อเพราะไม่เคารพ ตรงนี้ผมหมายถึงเป็นพระโสดาบันด้วย ที่จะทำได้ถึงขนาดนั้น เพราะอ่านธรรมพระองค์ก็ทำให้ละสังโยชน์ได้ทั่ง3 อยู่เเล้ว ใช่หรือไม่ เเล้วการทรงจำธรรมได้จากการสวดมนตร์ทุกวันเนี่ย ก็จะนำไปใครครวญได้ถูก ตามหลักสัจธรรม12

ถ้าไม่มีใครทรงจำธรรมเลยเเม้เเต่บทเดียวเเล้วบอกว่าข้าเเน่เเล้ว พวกนี้ไม่มีทางบรรลุธรรม เพราะพระองค์ให้ทรงจำสัก1บท ถ้าไม่ทรงจำไม่มีทาง..
เเต่พวกนี้มักจะไปจำคำสาวกภิกษิกเเทน ที่่ำพระองค์สั่งห้ามไว้ ยังเชื่อเข้าไปได้ เเต่คำพระพุทธเจ้าพวกนี้มันก็กลับกันดันมาสงสัยลังเลเเทน มันก็มีหลายๆเรื่องน่าคุณ คุณไม่รู้อะไรอย่ามาพูดส่งเดทเลย

 

ก็ลอง คาถานิพพาน 108จบทุกวันดูได้ ไม่มีคนห้ามคุณ จะท่องเป็นนกเเก้วนกขนุนทองดู ก็ไม่เคยเจอนะ ที่ ว่าอนิสสงส์ 108จบ ขาดสติเเล้วจะไปไหน ไม่มีใครรับรองนะ นอกจากสาวกภาษิต นั่นละ จะบอกว่า สบายเเน่นอน ก็ตามสบายเลย

ผมก็บอกว่าพระองค์ยังสวดสายปฏจสมุปบาท เเล้วคุณจะนอกเเนวดูก็ไม่มีใครห้ามเเล้ว

 

คุณนี้กล้ามากเลยที่มาเเสดงตัว ทำเป็นปกป้องหลักธรรม ตัวคุณพูดอะไรยังไม่คิดเลยว่าคนเค้าจะเข้าใจยังไง สวดไปทั่ว หลักฐานอะไรก็ไม่มี สักเเต่ว่า ข้าสะละ ข้าชอบละ ข้าหมั่นไส้ละ ทิฏฐิถือตัวของข้าเองละ อุตริเข้าไป คุณไม่เคยอ่านคำของผมเลย เเล้วจะมาว่าผมพูดมั่วๆ กับผมได้ยังไง

ที่ถามอะไรมากลับไปอ่านคำถามตัวเองดู คุณนี่ถามอะไรแปลกๆนะ พระพุทธเจ้าตรัสคนเป็นโสดาบันเค้าไม่มีอันตกต่ำอยู่เเล้ว
เค้ารู้ธรรมเเล้วจักปรินิพพานเบื้องหน้า เค้าจะไม่ทำกรรมอะไรที่มันหนักๆมั้ย อย่างเช่นฆ่าพ่อเเม่ ตัวเอง ไม่มีทาง คนทำกรรมหนักๆไว้ก็ยังหลุดพ้นได้ถ้าเข้าใจธรรม คุณดูอย่าง พระสูตรที่ตรัสกับพระอานนทพูดถึงภิกษุชื่อผัตคุนะ ว่าสังโยชน์เบื้อง5ของเค้ายังละไม่ได้เลย ยังถือเป็นปุถุชนธรรมดาๆอยู่ เเต่ก่อนตาย พระองค์นั้นมาเเสดงธรรมให้ฟัง ภิกษุผัดคุนะก็บรรลุเป็นพระอานาคามี เวลานั้น เเละก็ทำกาละไป ก็ปรินิพพานข้างบน คุณเคยได้ยินได้ฟังบ้างมั้ย? อย่าเอาเเต่ถามอะไรๆที่ไม่เข้าเรื่อง เหมือนคนที่ไม่มีความรู้อะไรหน่อยเลย

คุณถามมานี่ต้องการจะรู้อะไร ไม่ต้องอ้อมค้อมเดียวจะตอบให้ชัดๆ

 

แหม แค่จำขึ้นใจ แทงตลอดยังไม่แตกแล้วจะให้พูดอะไรกันอีกละน้อ

คนหนึ่งบอกสวมมนต์จำขึ้นใจแทงตลอด แม้ตายขาดสติก็ไม่ตกนรก
อีกคนแจงให้ดูว่าจำขึ้นใจนั้นไม่ใช่สาเหตุสำคัญที่ช่วยให้ไม่ตกนรก
มันสำคัญตรงสวดแล้วแข้าใจจนแจ่มแจ้งแทงตลอดตะหากเล่าจึงไม่ตกนรก(ก็โสดาบันนั้นแหละ)
เพราะแทงตลอดจึงไม่ตกนรก ไม่ใช่เพราะสวดมนต์จนขึ้นใจแล้วจะไม่ตกนรก

ถ้าไม่แทงตลอด ตายขาดสติก็ตกนรกหมด

บางคนบอกรักษาศีลตลอดแล้วไม่ตกนรก โสดาบันไม่ลงอบายเพราะศีลสมบรูณ์ .:'(ก็ช่างละกันใครคิดไงก็แล้วแต่ตามสบาย นะจ๊ะ นะจ๊ะ

 

โลวนินโย่ว ลองอธิบายซิว่า

สวดมนต์คืออะไร ในฐานะที่ โลวนินโย่วถนัดจากพระโอษ

ผมอยากรู้

 

อะไรอีกเนี่ย ผมบอกไปเเล้วยังไม่เครียอีกหรอ
สวดมนหรือการสาธยายคำสอนของพระพุทธเจ้าจะสามารถทรงจำคำพระองค์ได้ ก็เหมือนช่วงสังคายนาครั้งเเรก ก็ไ่ม่มีการจดบันทึกเป็นตัวอักษรเเต่ใช้วิธีการสวดคำพระองค์ขึ้นพร้อมๆกันนั่นเอง เพื่อให้ทรงจำคำพระองค์ได้ ส่วนของพระวินัยพระองค์ก็บัญญัติิให้สวด ปาติโมกข์ ขึ้น ก็พอจำได้จากที่พระเทศประมาณนี้ ก็ไม่ระเอียดอะไรนัก

เเต่ที่ผมมาพูดคือสัจธรรม12 คือการรู้ตามเส้นสัจธรรม พระองค์ก็บอกไว้ว่าให้ทำยังไงบ้าง12ขั้น ในเรื่องการทรงจำธรรมเนี่ย ก็คือ1ในสัจธรรม12 ถ้าไม่ทรงจำธรรม ก็ไม่สามารถนำไปใคร่ครวญธรรมได้ เพราะธรรมพระองค์เป็นเรื่องระเอียดที่ต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจ เพราะงั้น เอาคำที่เป็นพระธรรมสวดก็จะช่วยทำให้จำธรรมได้ เมื่อจำได้ถึงใคร่ครวญพิจราณาเนื้อความที่ทรงจำไว้ ธรรมทั่งหลายล้วนทนต่อการเพ่งพิสูจน์ ฉันทะย่อมเกิด ผู้มีฉันทะย่อมมีอุสาหะ ผู้มีอุสาหะ ย่อมพิจารนาหาความสมดุลเเห่งธรรม ตรงนี้ก็จะทำให้รู้ว่าต้องหาความสมดุล หรือ สมบูรณ์ เพื่อจะได้รู้เเจ้งเเทงตลอดได้ เเล้วผมพูดอะไรที่เกินไปมั้ย? เพื่อจะให้ บรรลุตามเส้นสัจธรรม ก่อนหน้านี้ ถ้าทรงจำธรรมไม่ได้เลย ไม่หาอุบายในการทรงจำไว้ มันไม่มีทางมาถึงขั้นตอนที่11หรือกระโดดข้าม หรือไปทุกทักคิดไปเองว่าทำได้ อย่ามาพูดอย่างนี้ อย่าพึงเรียกว่าเข้าใจธรรมเเล้วดีกว่า

 

ต้องเรียกว่าจะสวดยังไงให้ได้ประโยชน์มากกว่า

มันก็มีหลายๆเรื่องที่ เมื่อผมพูดไปเเล้วมันจะขัดความเชื่อของคุณทุกอย่าง
ผมถึงว่า คุณอยากจะสวดอะไรไม่ได้ห้ามหรอก เเต่ผมมาเเนะนาที่ผู้รู้เค้าทำก่อนเเล้ว อย่างเช่นท่านพุทธทาส ก็เห็นมีบทสวดคำพระพุทธเจ้าอยู่ที่เเนะนำ ก็ไม่ได้ลองเข้าไปอ่านดูสักครั้งเลย ผมก็หาเอาที่อยากจะสวดก็เท่านั้นเอง

 

มาดูกันก่อนว่า ใช่เพราะ จดจำคาถาอันศักดิ์สิทธิ ท่องจนขึ้นปาก แล้วจะทำให้
ได้อานิสงค์หรือเปล่า

ถ้าใช่ โลนินโย ก็เก่ง ที่สามารถ ชี้ ศาสนาพุทธ ให้กายเป็น ไสยเวทย์ คาถามนตรา
ศักดิ์สิทธิ ได้

ทั้งๆที่ ทางสายเอกมีสายเดียว คือ สติปัฏฐาน4

อยากจะชี้ มาที่ประโยคนี้ประโยคเดียว เพราะ ตอนนี้ คนทั่วบ้านทั่วเมืองเนี่ยะ
เขา ภาวนาแบบนี้กันเยอะแล้ว แล้ว เขาเข้าใจดีว่า ไม่ใช่ เพราะ มนตรา คาถา
ศักดิ์สิทธิ์

แต่เป็น เพราะ สติปัฏฐาน4 ว่าด้วย หมวดจิตสิกขา "การรู้ทันใจที่ไหลไปคิด"

คำว่า แทงตลอดด้วยดีด้วยทิฏฐิ คือ สวดมนต์อยู่เนี่ยะ คล่องปากแล้วนะ แต่
จิตมันไม่เที่ยง สัญญาไม่เที่ยง สังขารไม่เที่ยง วิญญาณไม่เที่ยง รูปเสียงก็ไม่เที่ยง
แล้วมันก็ เกิดการ ไหลไปคิด จิตเกิดดับ

อาศัยการเห็น จิตเกิดดับเป็น ทิฏฐิ แทรก ขณะที่ สวดมนต์ ตรงนี้จะเป็นการ
ภาวนาสติปัฏฐาน

ดังนั้น การภาวนาแบบสติปัฏฐาน4 ด้วยหมวดจิตานุปัสสนา ต่างหาก ที่ทำให้
ไปเกิดเป็น เทพ

พอไปเกิดเป็น เทพ แล้ว ด้วย ความที่ อาศัย จิตตานุปัสสนา จึงทำให้ไปเกิด
ในหมู่เทพที่มี ฤทธิ์ทางเจโตปริญาณ หรือ อาจจะมี ภิกษุเลิศๆอย่างหลวงปู่
มั่นขึ้นไปสอนบนวิมานนั้น แล้วไปสอน เทคนิคเดิมคือ "สวดมนต์แล้วรู้ทันจิต"
"พุทโธรู้ทันใจ" ก็จะทำให้ระลึกได้ ว่า เคยปฏิบัติมาแล้ว

เน้นนะว่า ระลึกได้ว่า เคยปฏิบัติมาแล้ว

ไม่ใช่ ระลึกได้ว่า จำได้ ..............

อ่านดีๆ เพราะ ไอ้เรื่อง จำได้เนี่ยะ ตอนไปเกิดเป็นเทพหนะ ก็เป็น เทพชนิดจำ
บทธรรมได้อยู่แล้ว จึงไปเกิดที่นั่น แต่ จำแล้วเอามาปฏิบัติอะไร ต่างหาก จำ
ได้แล้ว แต่ ระลึกได้ว่า เคยปฏิบัติแบบสติปัฏฐานต่างหาก จึงทำให้ได้อานิสงค์
เพิ่ม

**************

ส่วนท่อนถัดไป หากอ่านต่อจากพระสูตรนี้ ก็เป็น กรณี จำไม่ได้ เว้ยเฮ้ย

จำ ฮา อะไรไม่ได้เลย ในธรรมบท แถม ความสุขจาก การปฏิบัติก็ไม่เคยเจอ
ยังตามดูจิตที่ไหลไปคิดไม่ทัน แต่ ฝึกตลอดนะ ไม่เคยละทิ้ง สติปัฏฐาน

พอไปเกิดใหม่ ก็ไม่ต้องง้อใคร ไม่ต้องให้ใครมาเตือน เพราะ การระลึกได้
ในการปฏิบัติสามารถระลึกได้เอง คนละเรื่องกับ การจำธรรมบท คาถา ได้เลย
นะ มาถึง กลุ่มนี้แล้ว โยนคำว่า จำคาถาทิ้งไปเลย ไม่เกี่ยว

เพราะ เนื้อหา คือ การปฏิบัติธรรม ที่ชื่อว่า สติปัฏฐาน ต่างหาก ที่ทำให้เป็น
รากเง้าของอานิสงค์

ดังนั้น

โลนินโย่ เก่งมาก ที่สามารถพูดจา ประสาแมวแมวหัวกบ(เน่า) ให้คนเข้าใจว่า พุทธศาสนาเป็น
เรื่องของ คาถาเวทย?มนต์ ไสยศาสตร์ ได้เต็มปากเต็มคำ

 

เนี่ยะ ท่อนต่อมา ซึ่งมีคำว่า

ก็คือ จำไม่ได้เลยสักกะตัวเดียว แต่ การปฏิบัติ ท่องไป ก็ใคร่ครวญพฤติกรรม
ตนไปเรื่อยๆ มีการ นมสิการด้วยความแยบคาย ไม่ใช่ เพราะ จำได้ ไม่เกี่ยว
กับจำได้เลย แต่เป็นเพราะ มนสิการสิกขา สติปัฏฐาน ได้ ต่างหาก

 

โอเค นะจ๊ะ นะจ๊ะ

 

ความคิดที่ปรุงแต่งไปในอารมณ์ ต่างๆ ให้หลงยึดติด ให้อยู่ในอำนาจของ
ความโลภ ความโกรธ และความหลง ที่เป็นตัณหาความอยากทั้ง สามอย่าง

 

พิมพ์มาได้เลย ภาษาแมวๆบนหัวกบอสุภะ ก็ได้
หลายๆเรื่องที่ว่าจะขัดความเชื่อ

ผมอยากรู้

 

เพื่อจะให้ บรรลุตามเส้นสัจธรรม ก่อนหน้านี้ ถ้าทรงจำธรรมไม่ได้เลย ไม่หาอุบายในการทรงจำไว้ มันไม่มีทางมาถึงขั้นตอนที่11หรือกระโดดข้าม หรือไปทุกทักคิดไปเองว่าทำได้ อย่ามาพูดอย่างนี้ อย่าพึงเรียกว่าเข้าใจธรรมเเล้วดีกว่า

**
พระจูฬปันถก 4 เดือน ท่านก็ไม่สามารถท่องคาถาดังกล่าวที่มีเพียง 4 บรรทัดได้
http://palungjit.org/threads/บุพกรร...่องคาถาดังกล่าวที่มีเพียง-4-บรรทัดได้.322935/

(นอกประเด็นมั๊ยหนอ...??)

 

บุคคลที่มีเชื้อเหลือ 9 จำพวก...(จากหนังสือท่านพุทธทาส อริยสัจจากพระโอษฐ์)----เช้าวันหนึ่ง ท่านพระสารีบุตรครองจีวร ถือบาตร เข้าไปบิณบาตรในนครสาวัตถี ท่านเห็นว่าเวลายัง้เช้าเกินไปสำหรับการบิณบาต จึงแวะเข้าไปในอารามของ ปริพาชกลัทธิอื่น...ได้ทักทายปราศัยกันตามธรรมเนียมแล้ว นั่งลง ณ ส่วนข้างหนึ่ง....ก็ในเวลานั้นแล พวกปริพาชกทั้งหลายนั้น กำลังยกข้อความขึ้นกล่าวโต้เถียงกันอยู่ ถึงเรื่องบุคคลใด ใครก้ตาม ที่ยังมีเชื้อเหลือ ถ้าตายแล้ว ย่อมไม่พ้นเสียจากนรก จากกำเนิดเดรัจฉาน จากวิสัยแห่งเปรต จากอบาย ทุคติ วินิบาต ไปได้เลยสักคนเดียว ดังนี้ ท่านพระสารีบุตรไม่แสดงว่าเห็นด้วย และไม่คัดค้าน ข้อความของปริพาชกเหล่านั้น...ลุกจากที่นั่งไป โดยคิดว่าทูลถวายพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วจักได้ทราบความข้อนี้ ครั้นกลับจากบิณบาต ภายหลังอาหารแล้ว จึงเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า กราบทูลถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนเช้าทุกประการ พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า-----

 

พระวจนะ" สารีบุตร พวกปริพาชกลัทธิอื่น ยังอ่อนความรู้ ไม่ฉลาด จักรู้ได้อย่างไรกันว่า ใครมีเชื้อเหลือใครไม่มีเชื้อเหลือ...........สารีบุตรบุคคลมีเชื้อเหลือ(อุปาทิ) เหลือ9 จำพวก ดังที่จะกล่าวต่อไปนี้ แม้ตายไป ก้พ้นแล้วจากนรก พ้นแล้วจากกำเนิดเดรัจฉาน พ้นแล้วจากเปรตวิสัย พ้นแล้วจาก อบาย ทุคติ วินิบาต บุคคล9จำพวกเหล่านี้ เป็นอย่างไรเล่า 9 จำพวกคือ-----

 

มาอีกเเล้วเเสดงตัว เป็นนักปฏิบัติตามหลักศาสนา ปกป้องธรรม เเต่ว่าอาการที่ออกมาผมเห็นเหมือน ลาในฟูงวัวมากกว่า มันก็ประกาศตัวว่าข้าคือวัว ข้าคือวัว เเต่ตัวมันยังไม่รู้เลยว่างั้งงุ ขนาดไหน ตัวมันคือลา เรื่องง่ายๆมันยังไม่รู้เลยว่ามันยังโงกยู เล็ย ถ้าคนที่เค้ายังฉลาดพอ สัญญายังไม่วิประลาสก็ต้องดูออกว่า นี้มันนักปฏิบัติเเต่ปากเเท้ๆ ตัวมันเองยังละไม่ได้ ยังสอนตัวเองไม่รอด เเต่ไปวิ้งไล่สอนคนเค้าไปเเล้ว หยิบรูปผู้หญิงมาวางไว้ ถ้าเอาขึ้นหัวได้คงทำไปเเล้ว เเต่มันก็คงรอทำอยู่ ยังไงก็เก็บอาการไว้หน่อยอย่าวีนให้มาก

ที่ยกมใมเป็นประเด็นว่า
'' เพราะ สติปัฏฐาน4 ว่าด้วย หมวดจิตสิกขา "การรู้ทันใจที่ไหลไปคิด"นี้นเองที่ทำให้เป็นเทพเทวดา

ไปเอามาจากไหนครับยกมาให้ดูทีสิ สติปฏิฐาน4 คุณเล่นมาบอกว่า การรู้ทันใจที่ไหลไปคิด มันคืออะไรครับตรงนี้ คุณพูดอย่างนี้ผมบอกเลยว่าผิดเเน่ๆ เพราะปัจจุบีนธรรมมันเกิดอยู่ทุกขณะจิต คุณต้องมองตามปัจจุบัน ไม่ใช่กลับไปมองอดีตของสัญญาที่ว่าการไปดูที่มันไหลไปคิด ผมว่าคุณเมายาคู้เเน่ ไปตั้งกระทู้การปฏิบัติของคุณมานะครับ เเล้วผมจะไปบอกให้อย่างระเอียด


ส่วนสติปฏิฐาน4เป็นเรื่องของการปฏิบัติ คุณเอามาเหมารวมกับปริยัติยังไงครับ ก็ผมพูดถึงปริยัติอยู่

ภิกษุ ! ภิกษุในกรณีนี้ ย่อมเล่าเรียนปริยัติธรรม (นานาชนิด) คือ สุตตะ เคยยะ เวยยากรณะ คาถา
อุทาน อิติวุตตกะ ชาตกะ อัพภูตธัมมะ เวทัลละ, เธอใช้เวลาทั้งวันให้เปลืองด้วยการเรียนธรรมนั้น ต้องเริดร้าง
จากการหลีกเร้น ไม่ประกอบซึ่งธรรมเป็นเครื่องสงบใจในภายใน.


คุณกลับไปดูความหมายของ ปริยัติธรรมดีๆว่าหมายถึงว่าอะไร
ในหลักปฏิบัติสติปฏิฐาน4ที่ว่าให้มีสติก่อนตายก็มีครับ เเต่ผมพูดถ้าขาดสติก่อนตายไม่ใช่หรือ อย่าเอามาปนกันครับขอร้อง พระสัทธรรมจะเลื่อนหายเพราะคนอย่างคุณนะ

 

พระสัทธรรม3 กลับไปหาดู คุณอย่ามามั้วสวดธรรม

 

ยังโง้งุงงักไม่เลิก

''พอไปเกิดเป็น เทพ แล้ว ด้วย ความที่ อาศัย จิตตานุปัสสนา จึงทำให้ไปเกิด
ในหมู่เทพที่มี ฤทธิ์ทางเจโตปริญาณ หรือ อาจจะมี ภิกษุเลิศๆอย่างหลวงปู่
มั่นขึ้นไปสอนบนวิมานนั้น แล้วไปสอน เทคนิคเดิมคือ "สวดมนต์แล้วรู้ทันจิต"
"พุทโธรู้ทันใจ" ก็จะทำให้ระลึกได้ ว่า เคยปฏิบัติมาแล้ว''

นี้มันจะปฏิรูปกันไปถึงไหนหรือเอาๆคิดๆ
อ่านสูตรยังไม่เป็น เลย อย่ามาอธิบายเอาตามว่าคิดๆอยู่นะ สักเเต่ว่าข้านี้ละ เอาเเต่ว่าตามๆกัน หรืออะไร

กลับไปอ่านให้เข้าใจใหม่สะ ไม่ต้องถามว่าทำไม อ่านเเค่นี้ก็รู้เเล้วว่าว่ายังงั้กอยู่

 

1 สารีบุตร บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ทำเต็มที่ในส่วนศิล ทำได้เต็มที่ในส่วนสมาธิ แต่ทำได้พอประมาณในส่วนปัญญา เพราะทำสังโยชน์ 5อย่าง ในเบื้องต้นให้สิ้นไป บุคคลนั้นเป็น อนาคามีผู้จะปรินิพพานในระหว่างอายุไม่ทันถึงกึ่ง สารีบุตร นั้นเป็นบุคคลมีเชื้อเหลือพวกที่ 1 ที่เมื่อตาย ก็พ้นแล้วจากนรก จากกำเนิดเดรัจฉาน จากวิสัยแห่งเปรต จากอบาย ทุคติ วินิบาต.....2 สารีบุตร บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ทำได้เต็มที่ในส่วนศิล ทำได้เต็มที่ในส่วนสมาธิ แต่ทำได้พอประมาณในส่วนปัญญา เพราะทำสังโยชน์ 5อย่างเบื้องต้นให้สิ้นไป บุคคลนั้นเป็น อนาคามีผู้จะปรินิพพานเมื่ออายุพ้นกึ่งแล้วจวนถึงที่สุด สารีบุตร นี้เป็นบุคคลมีเชื้อเหลือพวกที่สอง เมื่อ ตาย ก็พ้นแล้วจากนรก จากกำเนิดเดรัจฉาน จากวิสัยแห่งเปรต จาก อบาย ทุคติ วินิบาต....................3สารีบุตร บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ทำเต็มที่ในส่วนศิล ทำได้เต็มที่ในส่วนสมาธิ แต่ทำได้พอประมาณในส่วนปัญญา เพราะทำสังโยชน์ห้าอย่างเบื้องต้นให้สิ้นไป บุคคลนั้นจะเป็นอนาคามีผู้จะปรินิพพานโดยไม่ต้องใช้ความเพียรเรี่ยวแรง สารีบุตร นี้เป็นบุคคลผู้มีเชื้อเหลือพวกที่สามเมื่อตาย ก้พ้นแล้วจากนรก จากกำเนิดเดรัจฉาน จากวิสัยแห่งเปรต จากอบาย ทุคติ วินิบาต..........................4 สารีบุตร บุคคลบางคนในกรณีนี้ เป็นผู้ทำได้เต็มที่ในส่วนสิล ทำได้เต็มที่ในส่วนสมาะิ แต่ทำได้พอประมาณในส่วนปัญญา เพราะทำสังโยชน์ห้าอย่างในเบื้องต้นให้สิ้นไป บุคคลนั้นเป็นอนาคามีผู้จะปรินิพพานโดยต้องใช้ความเพียรเรี่ยวแรง สารีบุตร นี้เป็นบุคคล อนาคามีผู้จะปรินิพพานโดยต้องใช้ความเพียรเรี่ยวแรง สารีบุตรนี้เป้นบุคคลผู้มีเชื้อเหลือจำพวกที่สี่ ที่เมื่อตาย ก็พ้นแล้วจากนรก จากกำเนิดเดรัจฉาน จากวิสัยแห่งเปรต จากอบายทุคติ วินิบาต.....

 

ลูกพี่โฮมโปรเดือนหน้า5แจก1 หากลงแรงอย่าลืมพิจารณาเน้อ