... แล้วเราจะเล่าให้ฟัง ...

^ ^ อ๋อ ... ใน fb ไม่ได้มีอะไรมากหรอกค่ะ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นคำที่มาสะกิดใจ เวลาเรียนหรือปฏิบัติ ก็นำบอกกล่าวกับกลุ่มเพื่อนของดิฉันที่ fb ค่ะ ตอนนี้ กลุ่มขี้เหล้าเมายา เมื่อ 20 ปีก่อน เริ่มหันหน้าเข้าวัด ฟังธรรม ปฏิบัติธรรม ก็เลยมีเรื่องเล่าสู่กันฟังอยู่เนืองๆ ... และส่วนใหญ่ก็จะเป็นประเภท ไปไหนมา แล้วได้อะไรบ้าง ความอิ่มเอิบเป็นแบบไหน อะไรประมาณนั้นค่ะ ไม่ได้มีอะไรที่มีทุกอารมณ์เหมือนในกระทู้นี้ค่ะ ... ตามอ่านตรงนี้ อ้อว่า ได้อรรถรสกว่าค่ะ ... เพราะ เราเข้ามาในกระทู้ พลังจิต ได้ตามอ่านในเรื่องราวหลายอย่าง หลากรส หลากสีสัน ... และ อ้อเชื่ออย่างหนึ่งว่า .... คนที่เข้ามาในเวปนี้ได้ ... มาด้วยแรงบุญและแรงกรรมด้วยกันทั้งสิ้น ... ถ้าไม่เช่นนั้น เราคงไม่ได้เจอกัน ในเวปนี้หรอกนะคะ ... อย่างน้อย กระทู้ดีๆ มีสาระ มีธรรมะ กล่อมเกลาจิตใจ หลักคำสอนของพ่อแม่ครูอาจารย์ ... ยังจะได้ผ่านตา ผ่านใจ .... แล้วก็ผ่านมาแวะอ่าน กระทู้ของ สายฝนฉ่ำเย็น ... เป็นอันปิดท้าย ก่อนไปทำงาน หรือ ก่อนเข้านอน ...

เพียงเท่านี้ ... ก็ยังถือได้ว่า ... สุขและทุกข์ ที่สายฝนฉ่ำเย็น ได้นำเสนอ ยังคงพอมีประโยชน์ เป็นตัวอย่าง ทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดี ให้กับ สาวกทั้งหลาย !!! เอ้ย...ไม่ใช่...สมาชิกทั้งหลาย ได้นำไปใช้ นำไปเป็นข้อคิดเตือนใจ เผลอๆ ยังได้บอกกล่าวกับคนข้างกาย ... เท่านี้ บุญกุศลก็เดินและเกิดตลอดเวลา ... อนุโมทนาบุญร่วมกันนะคะ กุศลใดสำเร็จกับดิฉันและครอบครัว กุศลนั้น จงสำเร็จกับคุณและครอบครัว และทุกท่านที่ได้แวะเวียนเข้ามาในกระทู้นี้ ทุกท่าน นะคะ ^ ^

สาธุธรรมค่ะ

 

อยากได้เบอร์นะค่ะมีเรื่องอยากรบกวนปรึกษา

 

สวัสดีวันพุธ ...

วันนี้ ... ขอใจที่แข็งแรง ... จงเกิดแก่ทุกท่าน ... เมื่อจิตส่อส่าย วุ่นวาย สับสน ... สงบใจสักครู่ .. ท่องพุทโธ ในใจ ... โดยไม่ต้องจับอะไรเป็นตัวเกาะ ... เพียงแค่ท่องไว้ในใจ สัก 5 นาที ... จิตที่ส่อสาย วุ่นวาย สับสน ... จะนิ่ง สงบลง ใจเบา ... ความผ่อนคลายจะเกิดขึ้น ... เมื่อใดที่ทำแล้วจิตสงบ ... ขอจงทำบ่อยๆ เรื่อยๆ ... เพื่อให้จิตไม่ฟุ้ง ไม่ส่อสาย ไม่วุ่นวาย ไม่สับสน ...

สาธุธรรมค่ะ
^ ^

 

สวัสดีค่ะพี่อ้อ
ยังตามอ่านค่ะ แต่หลังๆอาจไม่ทุกหน้า 555

พี่่อ้อ หนุรบกวนถามค่ะ ถ้าแบบไปวัดแล้วนั่งสมาธิ หรือสวดมนต์ แต่ไม่ได้กรวดน้ำจะได้ไหม คืออ่านเรื่องกรวดน้ำที่พี่อ้อเขียนแล้วแอบสงสัยค่ะ แล้วมีผล หรือไม่มีผลอย่างไร

คือเป็นคนไปวัดบ้าง ทำบุญตามกำลังทรัยพ์ จะกรวดน้ำจะมีตอนทำสังฆทานเวียนค่ะ แล้วบริจาค ค่าน้ำ ค่าไฟ อะไรก็ว่า แล้วทำสังฆทานเวียนแบบนี้ได้ไหม
(วัดเค้าจัดมาให้ค่ะ)

พี่อ้อมองเห็นอะไรกะตัวหนูบ้างไหม...

 

สวัสดีค่ะ ... น้อง...หนู ^ ^

เมื่อก่อนพี่ก็ขี้เกียจ ขนาดสัพเพสัตตา ยังไม่ค่อยอยากจะท่องเลย กรวดน้ำแบบแห้งตลอดเวลา อิทังเมญาตินังโหตุ สุขิตาโหตุ ญาตโย ... นั่นแหละค่ะ .. ถ้าถามว่า เป็นอะไรไหม ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ...

... แต่ ... คนที่เขาไม่สามารถร่วมอนุโมทนาบุญกับหนูได้ ... กุศลนั้น ยังไม่ถึงเขาค่ะ ... ผ่านน้ำ ผ่านแผ่นดิน ... ฝากพระแม่ธรณี ... ให้ท่านนำส่งให้ ... เขาได้รับ ... เขาร่วมอนุโมทนาบุญกับหนู ... แขนขาที่เขาเกาะเกี่ยวหนูไว้ ... จะได้ปลดปล่อย จาก แรงกุศลที่หนูส่งให้เขาไงคะ .... ส่วนที่ว่า ทำตอนถวายสังฆทานนั้น ก็ไม่ผิดหรอกค่ะ ... แต่ ... อะไรก็ตามที่เป็นบุญกุศล ทำไปทั้งวัน เย็นกลับมากรวดน้ำที่บ้านก็ได้ค่ะ หรือ จะรวบยอดหลังทำวัตรเย็นสวดมนต์ภาวนา ก่อนนอนก็ได้ค่ะ และกรวดน้ำใส่ภาชนะไว้ เช้าก็นำไปรดใต้ต้นไม้ ... ก็ดีกว่า ... ไม่ทำอะไรเลยค่ะ ... เมื่อมีโอกาส ก็แผ่เมตตา ตามกำลังที่นึกได้ ... เพราะแผ่เมตตา ไม่ได้เสียหายอะไร ไม่ต้องมีอุปกรณ์ใดๆ ... ทุกอย่างอยู่ที่ใจ ... นึกได้เมื่อใด ก็แผ่ และ ส่งให้เมื่อนั้น ... กุศลเกิดตอนนั้นค่ะ ... ทำให้เป็นความเคยชิน ... แล้ววันหนึ่งหนูจะเห็นอานิสงค์จากสิ่งเหล่านี้ ด้วยตนเองค่ะ .... และถ้าหนูยิ่ง สนใจในการปฏิบัติภาวนาด้วยแล้ว ... อยากบอกว่า ... ช่วยในเรื่องสมาธิของหนูได้เป็นอย่างดีทีเดียว ...

...เห็นอะไรกับหนูหรือคะ ... จะให้เห็นอะไรดีล่ะ เห็นหน้ากลมๆ ยิ้มเก่ง เท่านั้นเอง ... เป็นคนอารมณ์ดีนะคะ ดีแล้วหล่ะ มองโลกในแง่ดี ... คิดดี สิ่งดีๆ จะวิ่งเข้าหาเรานะคะ ...

สาธุธรรมค่ะ
^ ^

ทิ้งท้ายนิดส์นึง : ค่อยๆ ทำไปเน๊าะ อย่าเพิ่งท้อ ... ว่า ... นั่งแล้ว ทำไมมันเฉยๆ แบบนี้ ... ทำไปเรื่อยๆ ... เดี๋ยวมันก็ไม่เฉยเองเน๊าะ ^ ^

 

อนุโมทนาบุญกับคุณอ้อที่มีเมตตาจิตต่อญาติธรรมด้วยคะ บุญรักษานะคะ

 

อนุโมทนา สาธุ กับคุณเช่นกันค่ะ ... กุศลที่เกิดจงสำเร็จกับคุณด้วยนะคะ ... เกิดเพราะแรงอนุโมทนาบุญนี่แหละค่ะ ^ ^

สาธุธรรมค่ะ

 

... เป็นเพราะกุศลหรือเปล่า??? ...

.... นานมากมาย นานแสนนาน มาแล้ว ... เคยเห็นภาพยนตร์เรื่องหนึ่งผ่านสายตา ... ผ่านใจ ... แต่ไม่คิดจะดู ... ตอนนั้นน่าจะทำงานที่บริษัทโฆษณาอยู่ ... อาตยะ 6 จึงเต็มปรี่ ... และปิดบังซ่อนเร้น ... แสงแห่งธรรม ... หรือ อาจจะ ... ยังไม่ถึงเวลา ... ที่จะเข้าใจ ... ก็เป็นได้ ... เลยทำให้ไม่ได้ดูภาพยนตร์เรื่องนั้นเลย .... จนกระทั่ง

... เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา .... อะไรก็ไม่ทราบ ทำให้ นึกถึง ภาพยนตร์เรื่องนี้ขึ้นมา ... Little Buddha ... หาใน ... youtube ดูก็ไม่ชัดเจน .... ดูจนเกือบครึ่งเรื่อง ... ไม่ไหวแล้ว .... ยิ่งแก่ๆ อยู่ 5555 สายตาใช้ไม่ได้ดีดังเก่าก่อน ... จึงตัดสินใจ ไปหาตามร้านขาย VDO ... ก็ไม่เจอ ... สุดท้าย ... บอกผ่าน facebook ... ว่า อยากหาภาพตร์เรื่องนี้ ... ผู้ใดเห็น ณ ที่ใด ... บอกกล่าวกันหน่อย ... อิฉันจะไสหัวไปซื้อหามาดูให้ได้ ... ผ่านไปได้สองวัน หลังจากที่ลง fb ไป ... เพื่อนสาวที่เคยอยู่บริษัทโฆษณามาด้วยกัน ... ส่งหลังไมล์ มาว่า ... อ้อ อ้อ ... ฉันเจอหนังที่แกอยากได้แล้วนะ ... ฉันเห็นปุ๊บ นึกถึงแกปั๊บ เลยซื้อมาฝาก .... เดี๋ยวส่งไปให้นะ ... โอ้แม่เจ้า!!! ... นี่คืออานิสงค์จากการบอกบุญ บอกธรรม ให้กับคนทุกข์ใจของฉันหรือเปล่าหนอ ... เพียงแค่นึกคิด ... ของก็ส่งมาถึง ... โดยไม่นึกไม่ฝัน ... ดีใจมากมาย ... และพัสดุส่งมาถึงเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ... ไม่มีคนรับ .... จึงต้องไปรับที่ไปรษณีย์ ... เพิ่งจะได้ดูวันนี้เอง ... สดๆ หยดติ๋งๆ เลย 55555

... มีอยู่ตอนหนึ่ง .... ท่านลามะบอกกับพ่อของเด็กว่า ... ไม่เข้าใจเรื่องการเกิดดับใช่หรือไม่ ... ไม่เข้าใจว่า ... จริงๆ แล้ว ... คนเรา .... ดับแล้วก็ต้องมาเกิดใหม่ ... ท่านถือถ้วยชาและเทชาลงถ้วยนั้น ... ท่านบอกว่า ... ถ้วยและชา .... เหมือนกับ กายและจิต ... ท่านกระแทกถ้วยชากับขอบโต๊ะ ... จนถ้วยชานั้นแตก ... น้ำชากระเด็นอยู่บนโต๊ะบ้าง บนพื้นบ้าง ... ท่านพูดต่อว่า ... คุณเห็นอะไรไหม ... ตอนนี้ ถ้วยชา ... ไม่เป็นถ้วยชาแล้ว เพราะว่าแตกแล้ว ... แต่น้ำชา .... ก็ยังคงเป็นน้ำชาเหมือนเดิม ... ไม่ว่าจะอยู่ในที่ใด น้ำชา ก็คือ น้ำชาเหมือนเดิม .... จะเป็นบนโต๊ะ หรือ พื้น แม้กระทั่ง ผ้าขี้ริ้วที่ท่านใช้เช็ดน้ำชา นั้น ... และได้อะไร หลายๆ อย่างในภาพยนตร์เรื่องนี้ ...

... พอวันนี้ ได้ดู .... ฉันอยากจะเขกหัวตัวเองเสียเหลือเกิน ... ทำไม ก่อนหน้านี้ เมื่อ 10 ปีที่แล้ว ... ฉันไม่หาดูนะ ฉันไม่ใส่ใจนะ ... หรือยังไม่ถึงเวลาที่ฉันจะเข้าใจใจสิ่งเหล่านี้ ที่เกิดขึ้น ... แต่มองกลับมาอีกที ... ฉันขอบใจเพื่อนสาว ... ขอบใจนะ ... ที่วันนี้ ฉันยังได้ดูภาพยนตร์เรื่องนี้ ... สอนฉันได้หลายเรื่องทีเดียว ... เอ .... หรือ .... นี่คือกุศลที่ฉันได้เคยสร้างมาบ้างหรือเปล่าหนอ..... ^ ^

สาธุธรรมค่ะ
^ ^

 

เวลาชีวิตมีเรื่องเหนื่อย จะบังเอิญเข้ามาเจอคำตอบบางส่วนในกระทู้นี้ ขอบคุณกระทู้คุณอ้อจากใจเลยค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ ... นี่คือที่มา .... ของ .... บ้านหมอใจค่ะ ....
ขอพลัง(ใจ)จงสถิตแก่ท่าน (ขอยืม star wars มาใช้หน่อยนะคะ อิอิ)

สาธุนะคะ ^ ^

 

สวัสดีวันพฤหัสบดีค่ะ ... ^ ^

ปฏิบัติธรรมแบบสติปัฎฐาน 4 จะมีตัวสมถะ 2 และ สติปัฎฐาน 2 ถ้าเป็นผู้ที่สามารถควบคุมอารมณ์และจิตใจได้ ก็จะยังประโยชน์ไม่ให้ฟุ้งซ่าน หรือ รู้เท่าทันอารมณ์ และจิตค่ะ แต่ถ้าบางคนยังทำไม่ได้ ก็ยังคงต้องหาคำตอบต่อไป เช่นพี่ค่ะ ที่พี่ทำแล้วถูกจริต คือ สายพุทโธ ของหลวงพ่อวิริยังค์ค่ะ เพราะท่านสอนให้เราเห็นปัจจุบัน ของความจริง เป็นเหตุและผล ซึ่งตรงกับจริตของพี่มากมาย ไม่ยึดติดอะไรใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อเวลา ที่ว่าง จิตก็จะปรุงแต่ง แส่ส่ายไปเรื่อย หาเรื่องโน้น เรื่องนี้มาคิดเรื่อย และพร้อมจะมีอารมณ์แทรกปรุงแต่งตลอดเวลาเช่นเดียวกัน เดี๋ยวไม่ได้ดั่งใจเรื่องนี้ เดี๋ยวเรื่องโน้นก็มีปัญหา ฯลฯ ... เมื่อก่อน ก็สงสัย เอ...ฉันก็ทำตามที่พระอาจารย์สอนตลอดเวลานี่นะ ... แต่ทำไม ... มันคุมได้แป๊บเดียว จิตขุ่นมัวแล้ว ... พอจะให้มันหยุด ... มันกลับเป็นการข่มจิต ... ให้มันหยุด ... ให้มันนิ่ง ... แต่เดี๋ยว มันก็เกิดใหม่อีก ... แต่พอใจเห็นใจตัวเองจริงๆ ... กลับกลายเป็นว่า ... อารมณ์ไม่ขึ้นมาเอง ... เพราะเราควบคุมเขา ... เราจัดการให้เขาอยู่กับที่ ... ไม่แส่ส่าย ไม่วุ่นวาย และ ไม่สับสน ... เพราะพระอาจารย์หลวงพ่อท่านสอนให้เราดูจิตเราตลอดเวลา ... เช่น .. พอว่างปุ๊บ นึกพุทโธปั๊บ สัก 5 นาที พัก แล้วดูใหม่ ... นั่นคือ กุสโลบาย ที่ไม่ทำให้จิตเรา หยิบเราเรื่องโน้นเรื่องนี้มาคิด ... โกรธใคร รักใคร อิจฉา ริษยาใคร ไม่พอใจใคร รังเกียจใคร ฯลฯ มันไม่เกิดเลย ... เพราะจุดดำ ในใจของเรา ถูกจบ ด้วยจุดขาวที่เราพยายามสร้างขึ้น เพื่อครอบจุดดำในใจของเรา ไม่ให้มันสำแดงฤทธิ์ค่ะ ....

... พี่ถึงเข้าใจที่พระอาจารย์หลวงพ่อบอกว่า ... นึกไว้ตลอดเวลา เพราะเราเอาใจมานึกคำภาวนา พุทโธ ตลอดเวลา ... จึงไม่มีโอกาสให้คิดฟุ้งซ่าน ปรุงแต่งเรื่องอื่น .... เอามาแทนที่ ... เพียงเท่านี้ จิตก็จะอยู่นิ่ง ไม่หยิบโน่นนี่มาคิดให้วุ่นวาย สับสน ... เพราะใจคนเรา ถ้าลองตั้งใจนับจริงๆ จะคิดเรื่องนั่นเรื่องนี้ วันละหลายๆ ร้อยเรื่อง ... ลองนึกดูสิ ... บางทีคิดเรื่องนี้ยังไม่ทันจบ คิดเรื่องใหม่อีกแล้ว ... เรื่องคิดไปคิดมา บางทีคิดวนเวียน ... นั่นคือ จุดดำที่เราเก็บหมักหมม และคอยขุดคุ้ยขึ้นมา ... เมื่อเวลาจิตว่าง ... ที่นี่ ก็ให้ใช้คำภาวนา ... แทนที่ซะ ... จิตก็จะอยู่นิ่ง ... สมาธิมา ปัญญาเกิด และ เกิดจริงๆ ค่ะ ... เพราะพี่เจอกับตัวเอง ...

... คือ ก่อนหน้านี้ กำลังกลุ้มใจว่า ... จะจัดการกับบ้านยังไงดี เพราะ คนจะมีมามากขึ้น แต่เราต้องการความเป็นส่วนตัว ... ความที่เราก็ยังเป็นตัวเราอยู่ คือ ไม่ชอบวุ่นวาย ไม่ชอบคนพลุกพล่าน ... แต่ที่นี้ ถ้าต้องทำหน้าที่นี้ ... แล้วไม่ให้เกิดความพลุกพล่าน ไม่ทำลายความเป็นส่วนตัว ควรทำอย่างไร ... คิดค้างไว้ ... พอตอนไปเรียน ... ช่วงกำลังเดินจงกรม ... ไม่มีเรื่องนี้ในสมองเลย .. เพราะเรานึกพุทโธ อยู่ตลอดเวลา ... แต่แล้ว ก็ปิ๊ง ไอเดียเรื่องบ้านขึ้นมา ว่าควรทำอย่างไร ... พอออกจากนั่งสมาธิ ... เลยถึงบางอ้อ ... แต่ก็สงสัยอยู่ว่า ... มันอาจจะฟลุ๊คก็ได้ ... พอวันใหม่ ... ก็มีอีกเรื่องเข้ามา เรื่องของปัญหาของคน ความคิดของคน ที่เราต้องรับผิดชอบ จะแก้ไขปัญหาอย่างไรดี ... เช่นเดียวกัน ... พอเดินจงกรม ก็ทิ้งปัญหานี้เลย ไม่สนใจ ... ภาวนาพุทโธ ตลอดเวลา ... แต่แล้ว ก็ปิ๊งเรื่องการแก้ปัญหาขึ้นมาเอง ... คราวนี้ ไม่คิดว่าเป็นเรื่องฟลุ๊คแล้ว ... เป็นเรื่องของปัญญา ที่พระอาจารย์หลวงพ่อสอนเรานั่นแหละ ... เพราะเมื่อเรามีสมาธิ จิตรวมเป็นหนึ่ง ปัญญาเกิด ... ก็จะแก้ปัญหาได้ทีละเรื่องจริงๆ ...

ลองทำดูนะคะ ... สิ่งที่พี่บอกให้หนูลองทำดู ... ว่าได้ผลจริงๆ หรือเปล่า ... ถ้าได้ผล ก็ขอให้ทำต่อไป ... อย่าทิ้งนะคะ ... ขนาดพี่ไปเรียนยังต้องมีทำการบ้านทุกวันเลยค่ะ ... ถึงแม้เรียนจบแล้ว ... ก็ยังต้องทำการบ้านต่อไป ...

สู้สู้นะคะ มารเยอะค่ะ แต่ก็ต้องขอบคุณเขา เพราะถ้าไม่มีเขา เราก็จะไม่เข้าใจบทเรียนที่เรากำลังเผชิญอยู่นะคะ ดังเช่น ที่เขาว่า กันว่า ... มารไม่มี บารมีไม่เกิด .... นั่นเน๊าะ ^ ^

ลืมตอบเรื่องปรับอารมณ์ก่อนออก ... คือ พอเรารู้ตัวว่า พอแล้วนะ กำลังจะออกจากสมาธิแล้วนะ ... ให้ปรับอารมณ์ลงมาผ่อนคลายให้มาก นึกแผ่เมตตา ในสมาธิ จนจิตลงมาอยู่ในระดับปกติ ... เราจะรู้ได้เอง ... แล้วค่อยออกจากสมาธิค่ะ ... อารมณ์จะได้ไม่พลุ่งพล่านค่ะ ...

สาธุธรรมค่ะ

^ ^

 

ขอบคุณพี่อ้อที่ช่วยมาตอบเรื่องปรับอารมณ์ก่อนออกค่ะ หนูน่าจะตั้งใจหาคำตอบเร็วกว่านี้ เดี๋ยวนี้เวลานั่งสมาธิใจเหมือนคนตกใจค่ะ ไม่รู้ต้องทำอย่างไง คือที่เริ่มนั่งสมาธิเพราะมีคนสอนให้นั่งเพื่อรักษาโรคตัวเองน่ะคะ พี่พอจะเห็นอะไรไหมค่ะ

ภาวนาพุทโธ ตามลมหายใจหรือเปล่าค่ะ

 

สวัสดีวันศุกร์ค่ะ .... ก่อนอื่น พี่ขออนุโมทนาบุญกับหนูด้วยนะคะ ที่ได้พยายามนั่ง พยายามฝึกฝนตน ดีแล้วนะคะ ... การที่นั่งไปแล้วตกใจ ... นั่นเกิดจากความพะวงของจิตค่ะ ... จิตยังไม่นิ่งนะคะ ... เพราะหนูกลัวเห็นโน่น เห็นนี่ เห็นนั่น ... ยิ่งฟังคนอื่นมาก อ่านคนอื่นมาก ... เลยกลัวและพะวงหรือเปล่าคะ ... ถ้านั่งอย่ากำหนดนั่งนานค่ะ ... นั่งไปเท่าที่ใจสบายนะคะ และจะรู้เองว่า ควรจะออกเวลาไหนนะคะ ... เต็มที่สักครึ่งชั่วโมงก็พอค่ะ ... และอย่ากลัวนะคะ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกค่ะ ... เพราะถ้าใจนิ่งจริงๆ เสียงต่างๆ ที่เกิดขึ้น ... จะไม่มีผลกับหนูเลยค่ะ ... ส่วนภาวนาพุทโธนั้น ... ถ้าสะดวกที่จะกำหนดตามลมหายใจเข้าออกก็ได้ค่ะ ... ฝึกไปเรื่อยๆ ... แต่ให้เป็นจังหวะสม่ำเสมอนะคะ ... อย่ายาวเกินไป หรือ สั้นเกินไป ค่ะ ...

สู้สู้นะคะ พี่เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^ ^

 

อนุโมทนากับสิ่งที่คุณทำด้วยนะครับ ขอให้ประสบควาใสำเร็จกับสิ่งที่หวังนะครับ

 

ขอบพระคุณอาจารย์มากค่ะ ^ ^

 

ยังรับดูให้อยู่รึป่าวคะ เหมือนแก้อะไรไม่ถูกทางรึป่าว แค่ทรงๆ แล้วอนาคตก็มีดๆค่ะ จะรบกวนขอคำแนะนำค่ะ ถ้าอนุญาตจะโทรไปนะคะ

 

ขออนุโมทนาสาธุค่ะ สำหรับบทความดีดี(เรื่องเล่าจากชีวิตจริง)เป็นวิทยาทานสำหรับคนที่ประสบปัญหาเป็นทุกข์ จะรอติดตามค่ะ บนแผงหนังสือค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ

 

นานๆถึงจะเข้ามาอ่านสักครั้ง แต่ก็save กระทู้คุณอ้อเก็บไว้ เพราะมีสาระและข้อคิดดีๆที่คุณอ้อได้เมตตานำมาแบ่งปันกัน ได้เคยบอกคุณอ้อไว้ว่าจะร่วมบุญด้วย แต่เพราะดิฉันไม่ได้เข้ามาอ่านเลยตามไม่ทัน โอกาสหน้าคงได้ร่วมบุญกันนะคะ
น้อมจิตโมทนาในกุศลทุกบ่อบุญค่ะ

 

วันนี้ไปทำงานมีคนระเบิดอารมณ์ใส่พยายามควบคุมรู้สึกไม่พอใจและจะร้อนที่ใจตอบโต้ไปนิดหน่อยแต่ควบคุมสถานะการณ์ได้.แต่ใจไม่วางแบบนี้จะเรียกว่ามีสติยังไม่ได้ใช่มั้ยค่ะ..และบางสิ่งที่ไม่ใช่การกระทำของเราแต่ถูกยัดเยียดให้ว่าเราทำแบบนั้น..พอมาได้ยินใจก็ไม่สบาย..ควรวางใจยังไงไม่ให้เกิดทุกข์หรือควรแก้ไขปัญหาโดยการไปทำความเข้าใจหรือควรปล่อยวางดีค่ะ...ขอบพระคุณสำหรับข้อคิดต่างๆที่คุณนำมาเผยแพร่และขออนุโมทนาสาธุด้วยใจจริงค่ะ

 

ขอบคุณพี่อ้อมากค่ะ