เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

------------------------------------------------
แจ๋วดีครับพี่
ผมขออีกประโยค [(ผมชอบเอง) เกิดเป็นคน อย่าทำตนเป็นวัวไม่ดี]
สวัสดีครับพี่ มีโอกาส ไปอาบน้ำมนต์กันใหม่นะครับ

 

2องค์สุดท้าย ร่วมสมทบทุนทำหนังสือ "ปฐมสมโพธิกถา" กับคุณพ่อประดู่
รายการทั้งหมด จัดส่งวันอาทิตย์นี้ครับ
.............

วันที่12 พระอาจารย์พิจารณ์ปิดกุฏิลงแผ่นดวงในกระดานชนวน
เพื่อนสมาชิกท่านใด ยังเป็นหนี้วัดในส่วนนี้ อย่าชะล่าใจนะครับ ประเดี๋ยวลืมแล้วจะไม่ขลัง

 

เรื่อง : จากไม่เป็นประสา...จนถึงไม่เป็นภาษา...

เมื่อวานนี้ตอนหัวค่ำแม่บ้านไม่อยู่ไปงานสวดศพ สั่งให้ผมอยู่ร้านขายของ ผมเป็นคนโทร

เรียกแท็กซี่ให้โดยให้ไปส่งแล้วรอรับกลับด้วย คนขับแท็กซี่บอกผมว่า"คุณลุงไม่ต้องห่วง

ผมไปส่งแล้วจะรอรับกลับเป็นอย่างดี" ผมก็บอกกลับไปว่า"เออ..ไปส่งป้าให้ดีก็แล้วกันส่วน

เรื่องรับกลับลุงไม่ค่อยเป็นห่วง...ถ้าป้าไม่กลับก็ดี...มาเก็บค่าแท็กซี่ที่ลุง" พอแม่บ้านไปได้

ประเดี๋ยวเดียว สาวๆ เข้าร้านตรึม ผมรีบกล่าวต้อนรั้บว่า...สายอน ซัวสเดย สาวๆยิ้ม ทำ

ให้ผมปลื้ม แต่แล้ว...สาวๆหยิบเอายาสระผมกับครีมนวดมาวางที่หน้าผม แล้วก็พูดไปเอา

มือทำท่าขยำเส้นผมไป...แล้วก็เอียงคอมองผม..เสร็จ..ผมตอบไม่ได้ ผมเข้าใจว่าเขาต้อง

การเพียงอย่างเดียวคือ ไม่ยาสระผมก็ครีมนวดผม แต่ไม่รู้ที่เขาพูดน่ะมันหมายถึงอันไหน?

กว่าจะรู้เรื่องกันจนขายของได้ แล้วกล่าวคำว่า" ออกุน เจริญ" เหนื่อย....

ก็ทำให้ผมนึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้แล้วเอามาเขียนให้อ่านกัน คุณคนวิเศษ พอจะรู้เรื่องพื้นฐาน

ของผมบ้างแล้ว คงสงสัยว่าทำไมผมถึงพูดถึงตัวเองว่า"เอาดีไม่ได้ หรือเอาได้ก็ไม่ดี"

เพราะผมเบื่อเรื่องภาษาบาลี,สันสกฤต และมคธกับตัวหนังสือขอม เพราะโดนตำหนิบ่อยๆ

ผมเคยยกตัวอย่างที่เคยอ่าน"ทรางขึ้น เป็นทรางขีน" แต่มันไม่จบแค่นั้นมันมีปัญหาจนถึง

บวชเป็นพระแล้ว ก็ยังตามมาผจญกันอีก ตัวอย่างเช่น.-

ตอนเป็นพระมีเด็กหนุ่มมาหาที่กุฏิ แล้วให้ผมอ่านหนังสือขอมบนผ้ายันต์ของเขา ผมอ่านว่า

อะไรผมจำไม่ได้แล้ว(จำไม่ได้จริงๆ) เขาถามผมว่าแปลว่าอะไร ผมตอบว่าไม่รู้ มีเสียง

กระแอมมาจากหอสวดมนต์ซึ่งอยู่หน้ากุฏิผม(ผมนึกในใจว่าเอาอีกแล้วผิดตรงไหนอีกเนี่ย)

เสียงปู่บอกมาอย่างไม่เจาะจงว่า เขาอ่านว่า อะเนกะชาติสังสารัง...มั้ง...เขาเขียนด้วยตัว

อะไรบ้าง(ตอนนั้นตาปู่มองไม่เห็นแล้ว)...ยังนึกว่าผิดอย่างเดียว...เปล่ามีต่ออีก..ขนาดเป็น

ปฐมพุทธะวะจะนะ หรือ ปฐมพุทธภาสิตคาถา ยังไม่รู้เรื่องแล้วจะบอกญาติโยมว่านับถือ

พระพุทธเจ้าได้ยังไง ? ...ไม่เป็นประสา....???

ตอนผมบวชสมภารที่คุณคนวิเศษ ได้เคยไปอุปฐากมานั้น ท่านจะมอบให้ผมเป็นคนเทศน์

ในโบสถ์ทุกวันพระ ก่อนจะเทศน์ครั้งแรกก็ค่อยยังชั่วหน่อยเพราะปู่เรียกไปสอนตั้งแต่เริ่ม

บอกศักราช...ขึ้นนะโม...การลงอุเทศ ๓-๔ วันพระ...เยี่ยม...โยมๆชมว่านี่แหละของจริง

ขนาดเทศน์เรื่อง"คาถานกยูงทอง"ที่โยมฟังกันมาหลายๆ เที่ยวแล้วยังบอกว่าชอบผม

เทศน์ หนังสือดีจริงๆ ...จะหวะจะโคนเหลือเกิน...แต่แล้วมีอยู่วันพระหนึ่งหลวงพ่อเอา

ใบลานมาให้ก่อนเทศน์ ๑ คืน แอบอ่านในใจ เป็นเรื่องเกี่ยวกับพระอานนท์ มีคาถาอยู่

ท่อนหนึ่งเขียนว่า " เม เมาะ มยา....นึกภาพตอนที่ผมเล่นเสียง...ทอดจังหวะ...เน้น

อุเทศ...เม (เสียงยาวหน่อย)...เมาะ...(กระชับนิด)...มะยา...มะสั้นหน่อย ยา...ยาวนิด )

ทุกท่านอ่านยังไงผมก็อ่านอย่างนั้น ผลลัพธ์...ตั้งแต่ออกจากโบสถ์จนถึงหน้ากุฏิระยะ

ทางเกือบ ๒๐๐ เมตร จะได้ยินว่า...อ่านเข้าไปได้ยัง...แล้วแปลเข้าไปได้ยังไง..ไม่เป็น

ประสา...ไม่รู้แล้วก็ไม่ถาม...ไม่ศึกษา...ฯลฯ ท่านผู้เชี่ยวชาญภาษาคงทราบแล้วนะว่า

ผมผิดจริงและผิดที่ไหน ?

อานิสงส์ที่ได้จากวันนั้นเป็นต้นมาคือ ผมจะไม่ประมาทในทุกเรื่องราว ไม่อายใคร ไม่กลัว

เขาจะคิดว่าเราโง่ ไม่รู้จะถาม ไม่แน่ใจจะถาม จะทำตัวเป็นกะลาหงายรองรับทุกความรู้

จากคนทุกระดับชั้น และจะคิดตลอดเวลาว่าเรายังไม่รู้จริง ก่อนที่ผมจะเกษียณงานอาชีพ

รับจ้าง ผมมีประโยคที่ฝากไว้กับผู้ร่วมงานว่า"ผมยึดอาชีพนี้มา ๔๐ กว่าปี จนถึงวันนี้ ผม

ยังไม่รู้ว่าผมมีความรู้แบบรู้จริงว่ามีอะไรบ้าง" ผมยึดหลักอยู่ ๒ อย่างคือ ไม่ประมาท และ

สะอาดสุจริตฯ

วันที่อ่านกถาผิดแล้วโดนบ่นอยู่นาน ผมได้ไปหาโยมเต๊ะของผม ซึ่งถ้าลับหลังคนอื่นผม

จะเรียกท่านว่า "ลุง" ซึ่งท่านรู้ดีและชมว่าผมเรียกถูก เพราะคำว่า"โยม"ให้เรียกได้เฉพาะ

พ่อกับแม่ มีข้อยกเว้นให้กับพระที่มีภรรยามาก่อนบวช ให้เรียกภรรยาว่า"โยมอุปฐาก"เสีย

ดายที่ท่านเจ้าของนามปากกา"มหาข้างวัด"กับอาจารย์"เสถียรพงษ์ วรรณปก" เขียนให้

อ่านกันหลายครั้งหลายหน พระคุณเจ้าก็ยังไม่ค่อยทราบกัน โยมเต๊ะพอเห็นผมก็รีบบอกว่า

ผมรู้แล้ว แต่คนฟังในโบสถ์รู้ไม่กี่คนหรอก เขาเขียนว่า "เมาะ" แต่ต้องอ่านว่า "หม้อ" เออ

โง่จริงๆ นะผม

เพียงแค่ไม่เป็นประสาเขียนมาตั้งนาน...ยังไม่ได้ครึ่ง กว่าจะถึงไม่เป็นภาษา ถ้าแฟนๆยัง

ไม่เบื่อ คงจะเขียนได้อีกหลายตอน แต่ตอนนี้ขอกล่าวคำว่า "จิซุ๊ติมาเหล"

 

สวัสดี พี่ประดู่ 09
ตามอ่านอยู่ครับ อ่านไปก็นึกถึงคนนู้น ท่านนี้ และสถานทีต่างๆ
ตามที่พี่กล่าวถึง
เสียดายครับ ผมเอาดีทางศาสนาไม่ได้ ได้แค่นักธรรมเอก
บาลีสอบประโยค 2 ไม่ผ่าน
จะรออ่านต่อไปนะครับ ขอบคุณครับ

 

หนังสือปฐมสมโพธิกถา น่าจะเหมาะกับเพื่อนสมาชิกที่เคยอ่านประวัติพระพุทธเจ้าจนขึ้นใจ หรือได้เคยอ่านพระไตรปิฎกฉบับประชาชนมาแล้วก็จะยิ่งดี จะได้อรรถรสมากขึ้น

ดังนั้นเพื่อนสมาชิกที่อยากได้ แต่ยังมิเคยอ่านพุทธประวัติ ก็ขอให้ใจเย็นนิดนึง
กลับไปอ่านทบทวนก่อน แล้วมาเสพโพธิกถา จะช่วยชูรสชาตได้อีกเยอะเชียวครับ

หนังสือพระไตรปิฎกฉบับประชาชน เป็นหนังสือที่ควรมีติดบ้านไว้อ่านมาก. ..
เสียตังค์เช่าพระฯมาเยอะแล้ว ลองเสียตังค์ซื้ออาหารสมองดูบ้าง ถ้าคุณเป็นคนใฝ่นิพพานแล้ว คุณจะวางหนังสือเล่มนี้ไม่ลงเลย

 

ผมเองยังรู้สึกถูกใจที่คุณหนุ่มทิพย์ เลือกที่จะให้คุณศนิวาร ๑ เล่ม หรือให้ใคร

ผมก็ภูมิใจทั้งนั้น แต่ที่ผ่านมาตั้งแต่ผมเข้ามาเป็นสมาชิกและได้เปิดกระทู้นี้ได้

เคยอ่านข้อความของคุณศนิวาร ผมสัมผัสได้ว่าคุณเป็นคนเผื่อแผ่ความรู้ ถ้า

เป็นแต่ก่อนผมจะมีหนังสือให้คุณอีกมาก เมื่อปี ๒๕๔๔ แม่บ้านผมมาบอกผม

ว่า"พ่อ...หนังสือพ่อหมดแล้ว " ผมถามว่าหมดแค่ไหน เขาตอบว่าที่เก็บไว้ใน

ห้องนอนลูกสาวทั้งหมด คือเพื่อนพ่อ(หมายถึงพ่อตาผม)เอาไปชั่งกิโลขาย

เกือบ ๓๐๐ กิโลเห็นจะได้ มันเป็นหนังสือที่ผมเก็บมาจาก รัสเซีย,จีน,ญี่ปุ่น

และอีกหลายประเทศ(ที่เขาแจกฟรีแบบที่คุณชอบ) และยังเป็นหนังสือตำรับ

ตำราไทยอีกมากมาย รวมทั้งดาราศาสตร์ที่ผมเฝ้าทำไว้เป็นสิบปี นี่แหละที่

ผมเคยพูดเสมอว่าผมหาหนังสือตำรามายืนยันไม่ได้ จะเหลือก็แต่เพียงความ

ทรงจำ ไม่มีหนังสือเหลือเอามาเผื่อแผ่ แต่ก็ยังเหลือความทรงจำอยู่บ้าง จึง

ได้มานั่งเขียนเผื่อแผ่รวมกับความคิดความอ่านของผมที่เป็นส่วนตัว ผมเป็น

คนรักหนังสือรักการค้นคว้า จึงเข้าใจคนแบบกันเอง (หนังสือของผมที่หาย

เพราะผมย้ายบ้าน แต่ไม่ได้เอาหนังสือมาด้วยเก็บเอาไว้เกือบเต็มห้องที่ลูก

สาวเคยนอน) ผมไม่อยากพูดถึงหนังสือเหล่านั้นเพราะพูดถึงครั้งใด แม่บ้าน

ผมทำท่าจะร้องไห้ทุกครั้ง

 

ผมโอนเงิน 1760 บาทให้แล้ววันนี้ เวลา 16.34 น. ที่อยู่ในการจัดส่ง...
วีรชัย วงศ์วีระประเสริฐ
103/71 หมู่ 11 หมู่บ้านไรมอนพาร์ค ซ.บางปลา 12 ต.บางปลา อ.บางพลี จ.สมุทรปราการ 10540 โทร.08-9135-4970
ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับ คุณ คนวิเศษฯ

ผมจะปิดเครื่องหนีอยู่แล้ว พอดีรู้สึกแว็บๆ ว่า เขาสวัสดีมานี่นา เลยต้องมา

ต่อข้อความด้วย คุณนักธรรมเอก แต่ผมแค่ นวก เรื่องของศาสนาถ้าเรามี

ความละเอียดก็ใช้ได้ทั้งนั้น คุณเชื่อไหมว่าผมเห็นโฆษณาประชาสัมพันธ์เกี่ยว

กับการปลูกต้นไม้ของตำรวจท่านหนึ่งว่าปลูกได้เป็นล้านต้น ผมบอกแม่บ้านผม

ว่า"โกหก" แม่บ้านผมแย้งว่าคิดก่อนเพราะหลายปีนะ ผมบอกแม่บ้านว่าตัวเลข

นี้คิดมานานแล้วเป็นแต่คนละเรื่อง คุณลองเอา ๘๔,๐๐๐ ตั้ง หารด้วย ๔๕ ปี

ที่พระพุทธองค์ทรงสั่งสอน แล้วหารด้วย ๓๖๕ วัน จะได้คำตอบออกมาว่าโดย

เฉลี่ยพระพุทธองค์ทรงสั่งสอนได้แค่ วันละ๕-๖ เรื่อง ผมเคยนั่งคิดแบบนี้มา

ก่อนแล้วจริงๆ ตอนที่ผมเรียนศาสนาเปรียบเทียบ ผมศรัทธาในพระพุทธองค์

ว่าวันละ ๕- ๖ เรื่อง ต้องอัจฉริยะจริงๆ เป็นล้านต้นต้องปลูกวันละเท่าไร? ผม

ไม่เคยคิดเพราะผมชอบตำรวจคนนั้น แต่ประชาสัมพันธ์ทำผิด ปลูกต้นไม้ไม่

ใช่ปลูกข้าว นี่ก็ประโยชน์จากการอ่านการฟังแล้วนำมาคิด...ใช่ไหมครับ....

แค่คุณสวัสดีมา ถ้าผมไม่คิดก็ผ่านไป แต่ถ้าผมเฉยๆ ปล่อยผ่านไป ก็เหมือน

คุณยกมือไหว้ใครสักคนแล้วเขาทำเฉยๆ ....ขอบคุณที่ติดตามอ่าน ผมก็แค่หา

ทางคลายเหงา

 

นายภราดร ชุมประเสริฐ
โทร (สำนักงานบัญชี) : 053-823-447
โทร (มือถือ ระบบ ) : 082-625-6556
โทรสาร : 053-823-447
E-mail address : chiangmai@nsbest

พี่หนุ่มทิพย์ทำเฉไฉไปเรื่อยไม่โทรถามผมให้ชัดเจนล่ะคับ ผมลืมพาสเวิดเดิม เงินที่จะให้ค่าหาของขลังให้พี่ไง พี่บอกจะให้

 

ผมโทรฯถามแล้วครับ น้องเค้าบอกว่า เป็นคุณบุญเลิศ ที่แกล้งทำเช่นนี้เพราะจิตประสาท หลังจากที่ครอบครัวประสพปัญหาล้มเหลวในชีวิต

ถ้าอาการยังไม่ดีขึ้น ก็เลิกเล่นไสยศาสตร์แล้วไปพบจิตแพทย์เถอะครับ

 

คุณเกิดวันจันทร์ ตามทักษา ๑ จึงเป็นกาลกิณีมาจากเรื่อนมรณะ กุมกับจันทร์เกษตรเรือนปัตตนิ ทำให้แต่งงานช้า
และเมื่อมีลูกแล้ว ก็มีโอกาสที่ลูกจะไปอยู่กับแม่เค้าอีก

(พี่ไพรัชขอไว้ ว่าลงรูปดวงต้องระวัง ยิ่งดวงคุณดาวจันทร์เป็นเกษตร ผมเลยละไว้)

เรื่องคู่เป็นวินาสกันตนุเศษ คุณจึงไม่ค่อยจะสนใจเรื่องงานแต่ง
แต่ให้เห็นกับผู้หญิงเถอะครับ เค้าต้องการความมั่นคงในชีวิตคู่
เหมือนแฟนผม ที่ผมต้องทำตัวเป็นเครื่องประดับเวลาไปออกงานร่วมกับเธอ

กลางปีหน้า จะมีเวลาช่วงสั้นๆที่คุณอาจทนลบเล้าไม่ไหว แต่ถ้าพ้นช่วงนั้นไปแล้ว ก็ยาวววว ไปอีก อายุไม่น้อยแล้วนะครับ

ผู้หญิงห้าวนี่สาวนานนะครับ แฟนผมก็ห้าว ตีนกาขึ้นมาเยอะแล้ว ยังห้าวอยู่เลย...
บางคนแต่งงานแล้ว ชีวิตมั่นคงขึ้น
อย่างผมเป็นต้น แล้วถ้ามีบุตร ก็จะยิ่งมีชีวิตดีขึ้นอีก ก็ได้แต่เว้าวอนภรรยาช่วยมีบุตรซะที
เธอก็ว่า "ให้คุกเข่ากราบไหว้ทุกวันพระ ก็มีไม่ได้... ทำเป็นไหม...ทำน่ะ! เป็นไหม ทำซะที...วันโกนวันพระอยู่นั้นแหละ....."

ในเวปฯนี้มีใครขายไวอากร้าบ้างครับ.......

...................................................

ปล.ทุกคนมีจิตวิญญาณเหมือนปูเสฉวน อาศัยเปลือกเพื่ออยู่อาศัย สถานที่เป็นชาติกำเนิด
เมื่อไหร่ที่เปลือกนี้ผุผัง ก็ต้องหาเปลือกใหม่ ในสถานที่ใหม่ ขึ้นอยู่กับกรรมที่ทำในปัจจุบัน
อยากได้เปลือกสวย สถานที่เหมาะในการอยู่อาศัย ก็ต้องทำกรรมดีกันให้มากๆ

 

ทางวัดโพธิผักไห่ แจ้งว่ารายชื่อแผ่นยันต์กระดานชนวนมีร้อยกว่าชื่อ
ทำให้พระอาจารย์พิจารณ์ ท่านต้องละการเขียนตะกรุดฯไปทั้งวัน และวันเดียวในฤกษ์อาจจะเสร็จไม่ทัน ต้องรอไปอีก

เพื่อนสมาชิกที่ส่งรายชื่อให้ผมล่าช้าหลังกำหนด ก็ต้องทำใจยอมรับความล่าช้านี้ด้วยนะครับ

ส่วนค่ากระดานชนวน ล่าช้าไม่ได้นะครับ วัดเสียตังค์ซื้อมาแล้ว จารแล้วด้วย

...........................

พระอาจารย์พิจารณ์ ได้พบกับผู้ทรงความรู้ในการเขียนตะกรุดสายวัดประดู่ทรงธรรม เป็นวิชาที่ปิดบังหวงแหน แม้ในปัจจุบันก็หาผู้รู้ความลับในการซ่อนเร้นนี้ได้ยาก

ม.ล.พันธ์สวัสดิ์ ศุขสวัสดิ บุตรของท่าน ม.ร.ว.จรูญสวัสดิ์
ได้รับสายวิชานี้มาโดยตรง และเต็มใจถ่ายทอดให้พระอาจารย์พิจารณ์ ในการจารตะกรุดสายวัดประดู่ฯ เพื่อบำรุงบวรศาสนา และอุปถัมภ์ชุมชน

เมื่อแรก พระอาจารย์ฯไม่มีเจตนาจะเอ่ยนามท่านฯ แต่เนื่องจากท่านฯเห็นถึงประโยชน์ จึงอนุญาติ และไม่ขอรับใครเป็นศิษย์เพิ่ม แต่หากประสงค์จะเรียนรู้ศึกษา ก็ขอให้ศึกษาต่อจากพระอาจารย์พิจารณ์ได้เลย

เพื่อนสมาชิกท่านใดสนใจในศาสตร์วิชานี้ ก็ลองปรึกษาเรียนถามกับพระอาจารย์พิจารณ์โดยตรง หรือร่วมทำบุญกับท่าน ในการอุปถัมภ์โรงเรียนวัดโพธิผักไห่ กับตะกรุด 4 มหาอำนาจที่กำลังจารอยู่ในเวลานี้ครับ

4 มหาอำนาจ ดอกต้นแบบเสร็จแล้ว(เสร็จผมแล้ว) เหลือแต่รอทารักปิดทอง
จะเป็นการทารักแท้ปิดทองแท้ ซึ้งใช้เวลานานมาก ไม่ใช่การทาสีเฟล็กที่จะทำให้ดูซึ้งเหมือนเก่าไม่ได้ ....น่าเก็บไว้สะสมมากครับ

จะเอาของจริงมาอวดภายหลัง

 

ผมจะอัพเดทในตารางให้ภายหลังนะครับ

ตอนที่พี่นิ่มเข้าไปรับหมูฯ กับเหรียญฯ และวัตถุมงคลชุดอื่นๆ กับหลวงพ่อสมบุญ วัดปอแดง ท่านฯได้เอ่ยบอกความลับในตัวพี่นิ่มหลายอย่าง แต่พี่นิ่มขอให้ผมปิดไว้ รอคนอยากรู้เอ่ยถามแกเอง

พี่นิ่มถวายปัจจัยให้หลวงพ่อสมบุญ
ท่านฯก็รับประเคน รับแล้วก็หยิบสตางค์ในย่ามท่านมาอีก 200 บาท แล้วส่งคืนพร้อมกับปัจจัยของพี่นิ่ม
"เบื้องบนเค้าโมทนากับเจตนาของเธอ.... ฉันก็ขอร่วมโมทนาด้วย..."

พี่นิ่มเล่าให้ผมฟังด้วยความตื้นตัน
ผมถามพี่นิ่มว่า "เลขในแบงค์ละ..."

"...86..."

 

- ถ้ายังพอมีเต่าเรือน ขอแบ่งบูชา 1 องค์ด้วยนะครับ
- แจ้งโอนกระดานชนวน โอนลำดับที่ 46 ยอด 360.46 วันที่ 4 กันยา ประมาณ เที่ยงครับ
- รบกวนจองหมูทองแดงเพิ่ม 1 ตัวครับ เดี๋ยวโอนพร้อมเต่า (อิอิ คิดไปเองแล้วว่าจะได้) วันศุกร์ครับ

ขอบคุณครับ

 

เรื่อง : จากไม่เป็นประสา...จนถึงไม่เป็นภาษา

ตอน : บุญทันตาเห็น ! ? ! ?...

ตอนนี้มันมีปัจจัยร่วมอยู่ ๒ ปัจจัย คือ ๑ ผมได้ความรู้เรื่องการรักษาแผลไฟไหม้หรือถูกน้ำ

ร้อนลวก จากคนจีนชื่อ ยายแต๋น แกเป็นคนขายของตามวัดที่มีงานและที่โรงเรียน เป็น

ตำราของสามีแก ชื่อ เจ๊กเซียน อยู่ที่ตลาดคลองขนาก เพราะยายแต๋นเป็นคนบอกตัวยา

ให้ผมเนื่องจากตอนนั้นสามีแกตายแล้ว เนื่องจากผมถูกเพื่อนผลักตกลงไปในกองขี้ลีบหรือ

แกลบที่เขาเผาไฟทิ้งไว้ ผมตกลงไปทั้งขาในขณะที่ไฟลุกแดง ขาผมสุก หนังผมปริมีน้ำ

เหลืองไหล แต่ยายแต๋นทำให้ผมหายปวดแสบปวดร้อน นิ้วเท้าไม่ติดกันและขาผมไม่ด่าง ฯ

ปัจจัยที่ ๒ คือแม่บ้านผมมีคาถา"ดับพิษไฟ" เขาบอกว่าเขาได้มาจากหลวงลุงท่านหนึ่ง ที่

บอกเขาว่า"เอาคาถานี้ไปเพื่อช่วยคน" ตั้งแต่ตอนยังเป็นเด็ก แต่เขาไม่ให้ผม เพราะผม

หัวเราะตอนที่เขาบอกว่า"เขาไม่กินข้าวร้อนปนข้าวเย็น เพราะเป็นข้อห้ามเกี่ยวกับคาถา

ดับพิษไฟ" ผมทำท่าคำนับแล้วรับว่า " ครับอาจารย์ " ทุกวันนี้ผมถามอย่างไรก็ไม่บอกจริงๆ

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่หลังตลาด"อุดมสุข"เป็นทางเดินจากซอยรุ่งเรือง ๑ ทะลุไปตลาดอุดมสุข

เมื่อสัก ๓๐ ปี เห็นจะได้ ในตอนเช้าวันนั้นผมช่วยแม่บ้านหิ้วถุงกระดาษหนังสือพิมพ์ไปขาย

เพราะที่บ้านผมมีอาชีพเสริมคือการพับถุงขาย และรับจ้างร้อยพวงมาลัย ดอกไม้สด คือ

ช่วยกันทำทั้งบ้าน เลิกทำเมื่อลูกจบมหาวิทยาลัยหมดแล้ว พอเดินผ่านห้องแถวก่อนเข้า

ตลาดก็พบวัยรุ่นคนหนึ่งนั่งตัวสั่นอยู่หน้าห้องแถว ผมเห็นว่าเป็นเด็กหนุ่มผิวขาวหน้าตาดี

แม่บ้านเดินเข้าไปถามว่า เป็นอะไรทำไมไม่เข้าร้าน ผมได้ยินเสียงตอบสั่นๆว่า เถ้าแก่ยัง


ไม่มา แม่บ้านผมถามว่าแล้วเป็นอะไรถึงนั่งตัวสั่นอย่างนี้ เขาตอบว่า"ตอนเดินข้ามถนนที่

ทางม้าลายมีรถแท็กซี่แล่นชนรถเข็นขายก๋วยเตี๋ยว รถเข็นขายก๋วยเตี๋ยวล้มทำให้น้ำร้อน

จากหม้อก๋วยเตี๋ยวหกรดตัวเขาทั้งตัวเลย" ผมรีบบอกภรรยาผมว่า"แม่ดูไว้ก่อนพ่อจะไป

ขอกากชาที่ร้านกาแฟมาทำยาให้เด็ก"แล้วผมก็รีบวิ่งไป แม่บ้านตะโกนตามหลังว่า

"พ่อขอเหล้ากับข้าวสารมาก่อน"ผมรีบทำตามคำสั่งแม่บ้าน"ตามความเคยชิน" เมื่อ

ผมไปที่ร้านกาแฟขอกากชา(ใบชาที่ชงแล้ว)มาขยำกับแป้งดินสอพองผสมกับน้ำมะนาว

แล้วรีบกลับมาหาเด็กที่โดนน้ำร้อนลวกตอนนี้มีคนมุงดูมากแล้ว และได้ยินเสียงที่น่าปลื้มใจ

คือ โชคดีนะที่มาเจอคนใจดีทั้งผัวทั้งเมีย ผมขอทางเข้าไปและบอกเด็กว่า "เดี๋ยวน้าจะ

ใส่ยาให้นะ ต้องเอาเสื้อออกก่อนนะ" เด็กก็พยักหน้า แม่บ้านบอกว่าดับพิษไฟให้แล้ว

ไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม เด็กบอกว่าไม่เป็นไรหายแล้ว ผมรีบเปิดกระดุมอกเสื้อเด็กออกแล้ว

ยกชายเสื้อกล้ามขึ้นเพื่อจะเอายาที่ทำมาโปะที่หน้าอกก่อน เมื่อยกเสื้อกล้ามสูงขึ้นมาเห็น

บริเวณหน้าอกที่ถูกน้ำร้อนลวก"ผมตกใจมาก แบบที่เรียกว่า ตกใจมากที่สุดครั้งหนึ่ง

ในชีวิต" เพราะบริเวณหน้าอกที่ถูกน้ำร้อนลวก แทนที่จะเห็นแค่ผื่นแดงๆ อย่างที่เราเห็น

ทั่วไปสำหรนับคนถูกน้ำร้อนรวก แต่ที่ผมเห็นมากกว่าที่คิดและไม่คิดว่าเด็กจะให้ผมดู

เพราะที่ผมเห็นเป็น"เต้านม"ของผู้หญิงแท้ๆ ผมลุกขึ้นแล้วส่งยาให้แม่บ้านพร้อมทั้ง

เดินออกมาให้ไกล ปล่อยให้เป็นหน้าที่แม่บ้านกับผู้หญิงอีกคนที่เรียกให้มาช่วย ยังดี

นะที่มีคนในกลุ่มนั้นพูดว่า น้า...เขาไม่รู้หรอก เพราะเขาไม่ค่อยได้อยู่บ้าน เด็กมันคง

อยากหายเลยลืมอาย..ฯลฯ

เมื่อเสร็จธุระแล้วกลับถึงบ้านแม่บ้านถามว่า"พ่อดูไม่ออกหรือว่าเป็นผู้หญิง" ผมตอบด้วย

ความจริงใจว่าดูไม่ออกจริงๆ เพราะผมเห็นผมสั้นๆ เหมือนผู้ชาย และบอกว่าผมไม่คิดอะไร

คิดว่าช่วยคนยังไงก็ได้บุญฯ..................

แม่บ้านบอกว่า จริงด้วยนะ เหมือนไม่เป็นประสาแต่ว่า "พ่อได้บุญแบบทันตาเห็น" ! ?

อย่าคิดว่าผมเขียนเรื่องนี้เพียงแค่จะเล่าเรื่องไม่เป็นประสาอย่างเดียว ทุกเรื่องที่ผ่านมาถ้า

สงสัยถามมาว่าเรื่องนั้นๆ ผมต้องการให้อะไร แล้วเรื่องนี้ล่ะ... ผมให้ ๒ อย่างคือ.-

๑ จะบอกว่า"คาถามีจริง อยู่ที่คนจะมีศีลมีธรรมและความมั่นใจพอที่จะทำให้ขลังได้หรือไม่"

๒ ต้องการจะบอกตัวยาสำหรับใช้เมื่อพบคนถูกไฟไหม้หรือน้ำร้อนลวก

ถึงเรื่องจะเกิดมานานแล้วผมก็ยังจำได้และจำได้ที่แม่บ้านบอกว่า"ได้บุญแบบทันตาเห็น"....

 

แจ้งโอน ลำดับที่ 44 ครับ ขอบคุณครับ

เวลาที่สั่งทำรายการ : 08/09/2012 16:51
วันที่ทำการโอนเงิน : 8/9/2012
หมายเลขอ้างอิง : 2804787631201298
บัญชีที่โอน : นายพงษ์พันธ์ แก้วคงบุญ A/C No. : 398015xxxx
บัญชีผู้รับโอน : KBNK: MR. MANCHAI PENGJAMSRI A/C No. : 6042333032
จำนวนเงินที่โอน : THB 1,400.11
ค่าธรรมเนียม : THB 25.00

 

แจ้งการชำระเงิน ลำดับที่ 61
วันที่ 8/9/55 เวลา 16.08 น.
ผมโอนเงินให้แล้ว จำนวน 1,860 บาท
ที่อยู่แจ้งทาง pm ครับ

 

มีใครรู้จักหลวงพ่อสมคิด วัดเนินสาธารบ้าง....

เมื่อคืน นั่งเล่นเกมส์อยู่ ก็มีโทรฯดัง เดาไม่ยาก ว่าใครโทรฯมา

พี่นิ่มเบื่อที่มีคนจ้องจะโทรฯหาแก แต่แกไม่เบื่อที่จะโทรฯหาผม

คุยๆกันอยู่ พระอาจารย์พิจารณ์ก็โทรฯมาอีก ถามผมด้วยเรื่องทางเทคนิคบางประการที่ผมถนัด ก็เลยต่อสายให้คุยกันเองซะเลย ผมนั่งฟังพร้อมๆกับนั่งเล่นเกมส์

เลยได้ยินผู้ใหญ่คุยกัน ความว่า
พี่นิ่มไปขอบารมีครูอาจารย์อธิฐานจิต แถวสุพรรณ
พระอาจารย์ฯก็เลยถามว่า รู้จักพระวัดเนินสาธารไหม?
พี่นิ่มก็รับว่ารู้จัก เพราะเอาของไปให้ท่านเสก ท่านยังพูดว่า "มีเท่าไหร่ ผมทำให้คุณนิ่มหมดเลย..." หมายถึง ท่านงัดวิชาสารพัดมาปลุกเสกให้พี่นิ่มเรา
พระอาจารย์ฯ ก็ย้ำว่า ยังหนุ่มอยู่ แต่คนขึ้นกันมาก
พี่นิ่มเล่าเพิ่มเติมว่า ท่านยังเสกปลัดวิ่งให้ดูด้วย

ผมฟังแล้วก็ตื่นเต้น ทั้งฟังทั้งเล่น เลยจำความไม่ค่อยได้ ไว้เรื่องนี้คืบหน้าอย่างไร จะเอามาเล่าให้ฟังต่อ

.....................................

กราบอาลัย หลวงพ่อผอง วัดพรหมยาน
พี่นิ่มเตรียมจะขึ้นไปปลายเดือนนี้พอดี แต่ไม่ทันท่าน ท่านละสังขารแบบปัจจุบัน โดยสงบ
กราบนมัสการ

 

สิ้นหลวงพ่อผอง ธมฺมธีโร เจ้าอาวาสวัดพรหมยาม ต.สามแยก อ.วิเชียรบุรี จ.เพชรบูรณ์

รายละเอียดข่าว :http://www.khaosod.co.th/

กราบน้อมส่งหลวงพ่อผองสู่แดนนิพพาน..

 

เคยไปกราบท่าน 1 ครั้งเมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมาครับ หลวงพ่อท่านเมตตามาก คนไปกราบขอให้ท่านเป่าทองเยอะ เห็นว่าช่วงหลังๆนี้ สุขภาพท่านไม่ค่อยดี อาจจะเนื่องจากต้องรับแขกและใช้อำนาจจิตในการเป่าทองให้กับญาติโยมที่มาขอพึ่งบารมีท่านมาก

ท่านเป่าแบบว่าทองหายไปเลยน่ะครับ ไม่ต้องแกะ ไม่ต้องแปะ แค่เอาแผ่นทองที่อยู่ในกระดาษ วางไว้บนหน้าผาก เป่าพ้วงเดียวทองหายไปหมด เหลือแต่กระดาษห่อ (เป่าทีละหลายๆแผ่นครับ)