ขอหยุดภัยพิบัติเรื่องโรคภัยไข้เจ็บ ตอน “แม่หมอเทวดา”

ขอบคุณคุณลุงมหามากนะคะ

ของแค่นี้ถ้าเป็นถึงขนาดนั้น จะลองรักษาดูก้อไม่น่าเสียหายสักหน่อย

ยังดีกว่าไม่ลองทำอะไรเลย นั่งนอนรอความตาย เราจะทนเห็นคนที่เรารักตายไปแบบเราไม่ได้วิ่งเต้นทำอะไรก่อนเลยหรือ ??

เป็นกำลังใจให้คุณลุงมหานะคะ

 

เกิด แก่ เจ็บ ตาย

ขออนุญาตครับ

ต้องขอขอบพระคุณ ทุกๆท่านที่ได้เมตตาเข้ามาแสดงความคิดเห็นในกระทู้นี้ ทุกๆท่าน

ที่ผมได้นำ เรื่องราวของคุณแม่หมอเทวดา มาเผยแผ่ เหตุผลหนึ่ง
ก็เพราะเห็นคนใกล้ชิด ลาโลกด้วยโรคร้าย ที่เขาพากันคิดว่ารักษาไม่ได้

คราวก่อนผมก็ได้ เขียนเรื่องราว อุปสรรคในการเข้ารับการรักษา
เมื่อชีวิตต้องมี การเกิด แก่ เจ็บ ตาย
เราก็ยังมีทางเลือก ด้วยการขอรับการรักษากับแม่หมอเทวดา

แม้กระนั้น อุปสรรค ความล่าช้า ของการเข้ารับการรักษา ก็ยังคงมีอยู่อย่างต่อเนื่อง

ท่านที่มีปัญหา ร้อยแปดพันประการ ทำให้การเข้ารับการรักษาล่าช้า
จนไม่สามารถรักษาชีวิตเอาไว้ได้ ก็ยังคงมีอยู่ต่อไป

ผมก็ได้บอกได้เตือนเอาไว้แต่แรกแล้วว่า

"คนป่วยนั้น เขาถูกเจ้ากรรมนายเวร รุมเร้า จนไม่อาจจะช่วยตัวเองได้"

ก็เป็นหน้าที่ของญาติพี่น้อง คนในครอบครัว เพื่อนฝูงเท่านั้น ที่ต้องช่วยเหลือเขา
ช่วยก็ต้องช่วยให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

อย่าได้ปล่อยให้วันเดือนผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์

ถ้าท่านมีเหตุผลของความล่าช้า ให้ท่านถามตัวเองว่า

เหตุอันนั้นมาแลกกับการจากไปของผู้อันเป็นที่รักของท่าน มันคุ้มกันไหม

คนทั่วไปมักจะมีเหตุผล ร้อยแปดพันเก้า ที่จะทำให้ละเลย ที่จะทำให้ล่าช้า

แล้วตัวพวกท่านนั่นเองละครับ ที่ต้องเป็นผู้เสียใจ จากการจากไปของผู้อันเป็นที่รัก

แม้ว่า การเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องปรกติ ของสิ่งมีชีวิต

แต่การที่จะมีชีวิตยืนยาวออกไป เพื่อทำคุณงามความดี ก็มีค่าประเมินไม่ได้

ขอแสดงความเสียใจต่อทุกๆท่าน ที่ผู้อันเป็นที่รักได้จากไป

ขอแสดงความขอบพระคุณต่อทุกๆท่าน ที่กระทู้นี้มีส่วนกระตุ้นให้ท่าน
เห็นแนวทางในการช่วยยืดอายุให้ผู้อื่น

ขออนุโมทนาบุญร่วมกับทุกๆท่าน
ขออนุโมทนา
ขอขอบพระคุณครับ
ลุงมหา

 

ช่วยกันคนละไม้คนละมือ เกื้อกูลกันและกัน

ขออนุญาตครับ

เมื่อสองสามวันก่อน ตอนประมาณ เก้าโมงกว่าๆ
ผมก็ได้รับโทรศัพท์จาก ญาติธรรมที่ผมแนะนำท่านไปหาทั้งท่านอาจารย์ทิพากร ทั้งแม่หมอเทวดา

ท่านโทรมาถามเผื่อว่าท่านไปหาแม่หมอเทวดาไม่ถูก จะโทรหาผมอีกที ผมก็ถามระบบโทรศัพท์ของท่านว่าเป็นระบบไหน
ผมจะได้โทรหาเพราะผมมีเบอร์เหมาจ่ายเอาไว้โทรออกสองสามระบบ
หลังจากนั้นผมก็โทรหาท่านสองสามครั้งว่าไปถูกแน่ๆ

วันถัดมาเมื่อผมว่างผมก็โทรหา คุยสัพเพเหระ ได้เรื่องราวพอจะมาบอกมาเล่าต่อได้ว่า

เพื่อนของท่านเป็นโรคเบาหวานมา 25 ปีแล้ว เมื่อรู้เรื่อง แม่หมอเทวดา
ก็สนใจมาก รบเร้าให้ท่านพาไป ถ้าไม่พาไปเอาเบอร์โทรมาจะไปเอง ว่าอย่างนั้น

ในที่สุดท่านก็เลยพาไป เมื่อกลัวไปไม่้ถูกก็เลยโทรหาผม ดังกล่าวแล้ว

ถามไปตอบมาเลยได้ความว่า
สามีของท่านมีโรคแปลกๆหลายโรค เนื่องจากเป็นผู้บริหารฝ่ายวิศวกรรม ของบริษัทขนาดใหญ่
ก็เลยได้รับสวัสดิการที่ดีมากๆ ทั้งประกันสังคม ทั้งประกันสุขภาพของบริษัท
ก็เลยรักษาแบบแพทย์แผนใหม่

ป่วยมาหลายปี เฉพาะส่วนที่ต้องจ่ายเองก็เป็นเงินหลายล้านบาท
แถมยังต้องลางานเดินเข้าออกโรงพยาบาลพอๆกับขาประจำ

เมื่อหันมารัปทานยาของแม่หมอเทวดา ก็หวังว่าเมื่อดีขึ้นถึงระดับหนึ่งจะหยุด การรักษาจากแพทย์แผนใหม่

ส่วนเพื่อนที่พาไปนั้น ท่านก็บอกล่วงหน้าว่า ไม่ต้องไปบอกแม่หมอเทวดานะว่าป่วยเป็นโรคอะไร
เมื่อไปถึงก็จังหวะพอดีที่คนที่มาก่อน กำลังจะลากลับ ก็เลยไม่ต้องเสียเวลารอนาน

แม่หมอเทวดาท่านพิจารนาแวบหนึ่งตามปรกติของท่าน
แล้วก็เริ่มร่ายยาวให้ว่า ท่านป่วยเป็นอะไร นานขนาดไหน มีอาการเป็นอย่างไรบ้าง
อาการที่ว่าทำให้เกิดผลอะไร คนอื่นๆที่พบที่เห็นเข้าใจว่าท่านเป็นโรคอะไร

เมื่อรับยาของท่านไปดื่มไปทานแล้ว อาการจะดีขึ้นอย่างไรบ้าง
ผู้ป่วยท่านนี้ถึงกับอ้าปากหวอ เกิดศรัทธา เกิดความเชื่อ เกิดความหวัง
ขึ้นทันทีว่าโรคเบาหวานที่ท่านเป็นมาตั้ง 25 ปี เดินสายรักษามาทั่วก็ไม่ดีขึ้นเลยนั้น
บัดนี้ท่านได้เจอ ที่เรียกว่า ถูกโรค ถูกหมอแล้ว

ตอนลาแม่หมอเทวดาออกมานั้น ท่านมีสีหน้าแช่มชื่น อย่างเห็นได้ชัด
ทั้งๆที่ยาที่เพิ่งรับมา ก็ยังไม่ได้ต้มทานแต่อย่างไร
คนที่พาไปก็เลยพลอยสุขใจไปด้วย

ก็อย่างนี้ละครับ คนที่เคยทุกข์ทรมาน ลำบากมา ก็เห็นอกเห็นใจผู้อื่น
ก็อดที่จะช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่นไม่ได้

ขณะเดียวกันผมก็มีญาติธรรม ที่ต้องเฝ้าดูแลสามีอยู่ในห้อง ไอซียู ที่โรงพยาบาลตำรวจ
เพราะสามีจอมรั้น ตอนเดินเหินได้ ชวนไปหา ชวนไปรักษากับแม่หมอเทวดา ก็ไม่ยอมไป
ก็หวังเอาไว้ว่า รอดคราวนี้จะพาไปหาแม่หมอเทวดาให้ได้

เรื่องคนดื้อคนรั้นนั้น ผมก็มีพี่ชายอยู่คนหนึ่ง ชวนไปหาหมอเทวดา ก็อ้างว่า
รับปากกับหมอโรงพยาบาลไว้แล้วว่าจะไม่ไปรักษาแบบแผนโบราณ

ตัวผมเองก็หมดปัญญาเหมือนกัน พูดจนเมื่อยมาหลายปีแล้ว
นี่ถ้าแม่ยังอยู่ ต่อให้แม่กราบมันก็ไม่รู้ว่าจะยอมไปหรือเปล่า

ก็ต้องทำใจว่า ตัวใครตัวมัน เราอย่าไปเดือดร้อนแทนเขาก็พอแล้ว
ช่วยเท่าที่ช่วยได้ ได้เท่าไรก็เอาเท่านั้น

คนป่วยเขายังไม่เห็นเดือดร้อน แล้วเราจะไปเดือดร้อนแทนเขาทำไม

ขออนุโมทนาร่วมกับ ท่านที่มีบุญมีกุศล และ ช่วยเหลือเจือจุนผู้อื่นทุกๆท่าน
ขออนุโมทนา
ขอขอบพระคุณตรับ
ลุงมหา

 

ใช่ครับ เราช่วยเค้าได้เท่าที่จะช่วยได้ เมื่อเราแนะนำเค้าแล้ว เค้าจะไปหรือไม่ ก็อีกเรื่องหนึ่ง หลายๆกรณี เจ้ากรรมนายเวรก็มาขวาง ก็มาบังจริงๆ ดลจิตดลใจไม่ให้ผู้ป่วยไปรักษาที่ถูกหมอ หรือถึงแม้ว่าจะไปรักษากับหมอ หมอก็วินิจฉัยโรคคลาดเคลื่อน

แม่หมอเทวดามีเชื้อสายเขมรหรือปล่าวไม่แน่ใจ แค่สงสัยเท่านั้นนะครับ

ยังไงก็ขออนุโมทนากับลุงมหาด้วยที่นำเรื่องดีๆมาบอกกล่าว ดีแล้วครับ เป็นการสร้างบุญสร้างกุศลของทั้งลุงมหาและแม่หมอเทวดา ต่อชีวิตคนได้กุศลผลบุญเสียยิ่งกว่าปล่อยปลา ปล่อยวัวปล่อยควายอีก

 

สาธุ อนุโมทนาบุญ กับลุงมหา นะคะ

ใครไม่โดนกับตัวเองไม่รู้หรอกคะ ว่าคนที่เรารัก ไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ พี่ น้อง ที่เจ็บป่วย
ด้วยโรค ที่มีแนวโน้มว่าจะไม่หายขาด หรือ ที่หมอบอกว่า ตาย อย่างเดียว เราคนที่เป็นญาติรู้สึกอย่างไร หมอไหนที่ว่าดีที่สุด จะไกล ขนาดไหน ก็ต้องขนขวายไปให้ได้แม้ค่าน้ำมันรถจะแพง ขนาดไหน ก็ต้องไปขนาดว่ารักษาแทบจะหมดเนื้อหมดตัว ก็ต้องทำ ทำให้ดีที่สุด เค้าจะหายหรือไม่หายก็สุดแต่เวรแต่กรรมของเค้า เราที่ยังดีๆอยู่ไม่เจ็บไม่ป่วย เราต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด

 

ผู้มีบุญบารมี ก็มุ่งสร้างคุณงามความดีต่อไป

ขออนุญาตครับ

แม่หมอเทวดา ท่านคงไม่ใช่คนไทยเชื้อสายเขมรหรอกครับ

เพราะบ้านเกิดท่านอยู่ที่ จ.มหาสารคาม

ท่านเริ่มรักษาเมื่อปี 2535 ก่อนที่ท่านจะมาอยู่ ต.โคคลานนี้
เมื่อท่านเป็นลูกศิษย์ขององค์หลวงปู่ใหญ่ ท่านก็คงจะผ่านพิธี
"เปิดโลกแก้กรรม"มาแล้ว เมื่อท่านเปิดโลกแก้กรรมครบถ้วน
ท่านก็สามารถเชื่อมโยงบุญบารมี กับ ญาติพี่น้อง ครูบาอาจารย์ในอดีตชาติได้

ก็มีแต่ลุงมหานี่ละครับ ที่ไม่เอาถ่าน ครูบาอาจารย์จะ เปิดโลกแก้กรรม ให้ก็ทำไม่ครบถ้วน

ท่านอาจารย์ปู่ หลวงปู่มหาบัวเรียกให้เข้าไปหา ก็ไม่ยอมเข้าไปหา

ไปเป็นลูกศิษย์ปู่ฤๅษีใหญ่ ก็ไม่ยอมรับเหล็กไหล สีเงินยวง ที่ท่านให้

รำ่ๆจะข้ามไป สปป.ลาว ไปอยู่กับ ปู่พรหมฤๅษี

ก็พอดี ประจวบเหมาะได้มีโอกาสมาร่วมสร้างบุญใหญ่
สร้างพระใหญ่ชัยภูมิ ร่วมกับท่านอาจารย์ทิพากร รินไธสงค์
ก็เลยพอประคับประคอง สร้างบุญบารมีต่อไปได้

ขออนุญาตครับ

เราต้องทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด

เห็นข้อความนี้ทำให้ผมรำลึกนึกถึง คนรู้จัก และ ญาติธรรมบางท่าน

ท่านหนึ่งเป็นญาติของเพื่อนรุ่นน้อง คุณปู่ท่านก็อยู่ในประเภทคนเล่นของ
พอแก่ตัวมา อำนาจจิตก็อ่อนลง ก็ถูกเจ้ากรรมนายเวรเข้าแทรก

ท่านก็นอนป่วยอยู่อย่างนั้น ใช้สายยางให้อ๊อกซิเจน อยู่เป็นสิบกว่าปี
ญาติพี่น้องลูกหลาน ก็ดูแลอย่างดี หนักมากๆก็ตามหมอบ้าง ส่งโรงพยาบาลบ้าง
บางวันลุกขึ้นมาบอกว่าอยากกินนั่นกินนี่ ลูกหลานก็ จัดหาให้ตามต้องการ
กินแล้วก็นอนผงาบๆต่อไป

อีกท่านหนึ่ง เป็นญาติธรรมอยู่โคราช ท่านบอกว่า รักษาดูแล คุณแม่ที่นอนป่วยหนักมาเป็นสิบๆปี
หมดเงิน หมดทอง ไปเท่าไร เท่ากัน จนเหลือแต่มอเตอร์ไซด์คันเดียว

แต่ท่านก็ยังมีบุญบารมี ระดับ เป็นเจ้าภาพต้นบุญ สร้างหลวงพ่อทันใจที่ โคราช หนึ่งองค์
และเป็นเจ้าภาพต้นบุญสร้างเสาร์เข็มฐานรากรุ่นแรกๆ อีกต้นหนึ่ง ตอนนั้นต้นละ ห้าแสนบาท

ตอนที่ท่านสร้างหลวงพ่อทันใจนั้น หวยออก 89 ตาม เลขที่ของสถานที่ๆสร้างหลวงพ่อทันใจ
งวดต่อมาหวยก็ออก 577 สามตัวบน ตามทะเบียนรถมอเตอร์ไซด์ของท่านอีก

แม้ว่าท่านอาจารย์ทิพากร จะบอกว่า วิญญาณของคุณแม่ของท่านย้ายไปอยู่ที่อื่นนานแล้ว
ท่านก็ไม่ฟัง ก็ยังคงดูแล มารดาที่ป่วยไข้ของท่านต่อไป

ท่านยังคงยึดมั่นอยู่กับ ความกตัญญูต่อบุพการี ของท่านต่อไป

ชีวิตยังไม่สิ้นต้องดิ้นรนต่อสู้ต่อไป

แม้ผมเองคิดได้แต่ก็ ก็บอกไม่ได้ว่า ความเหมาะสมมันอยู่ที่ตรงไหน



ท้ายนี้ก็ขอเตือนญาติธรรมชาวเว็บว่า

ผู้มีบุญบารมี ก็มุ่งสร้างบุญบารมีของตนต่อไป

ส่วนกิเลสมันก็ "หัวเราะ เยาะเย้ยธรรมของมันต่อไป"

น่าเสียดายแทนท่านที่เป็นตัวแทน หัวเราะ เยาะเย้ยธรรม แทนกิเลส

ก็ได้แต่ขอยกพระธรรมคำสอนจากท่านอาจารย์ปู่ที่ท่านบอก ท่านสอนว่า

"เวลาเราตกนรก กิเลสมันไม่ได้ตกนรกกับเราด้วย"

ขอแสดงความยินดีร่วมกับทุกๆท่านที่มีดวงจิตแช่มชื่นด้วยบุญกุศล

ขอแสดงความเสียใจต่อท่านที่ดวงจิตโดนแผดเผาด้วยไฟกิเลส

แม้ตนเองจะเป็น ตัวแทนกิเลสเต็มตัวแล้ว
กลับเข้าใจว่า ตนเองกำลังสร้างบุญสร้างกุศล

ขออนุโมทนาร่วมกับทุกๆท่านผู้สร้างกุศลคุณงามความดีทุกระดับ
ขออนุโมทนา
ขอขอบพระคุณครับ
ลุงมหา

 

อ้อ ครับ ลุงมหาเนี่ยคงจะมีประสบการณ์แปลกๆเยอะ และคงรู้เรื่องอะไรดีๆเยอะ เพราะได้ไปมาหลายสถานที่ และได้กราบครูบาอาจารย์หลายรูปหลายคน ถ้ามีอะไรดีๆก็นำมาโพสต์ได้ครับ ถือว่าเป็นการเปิดหูเปิดตาคนที่เค้าไม่เคยไป หรือไม่ได้ไปกัน

 

ครูบาอาจารย์ท่านดูแลลูกศิษย์อย่างไร

ขออนุญาตครับ

เมื่อวันที่ 8 เมษายนที่ผ่านมา หลังจากพิธีเปิดบุญรอบแรกที่ลานช้างแล้ว
ผมก็เตรียมรับญาติธรรมอีกสองท่านที่ร่วมเดินทางมาด้วย
จะไปส่งรถทัวร์กลับบ้าน เพราะผมต้องเดินทางต่อไป

กลายเป็นว่าญาติธรรมกังวลเรื่องการกลับบ้านให้ทันทำงานเช้าวันจันทร์ที่9
และอยากอยู่ต่อที่พุทธสถานพระใหญ่ชัยภูมิ จนงานเสร็จสิ้น
ก็เลยตกลงจะอยู่ต่อและกลับพร้อมญาติธรรมที่มารถอีกคันหนึ่ง จะได้ถึงบ้านโดยไม่ต้องไปต่อรถ อีกหลายต่อ

ส่วนผมก็โทรนัด ทีมนายหน้าซื้อขายที่ดินคนดังของชัยภูมิ เพื่อเจรจาซื้อที่ดินให้ญาติธรรมที่เตรียมมาอยู่กับพระใหญ่

พร้อมกันนั้นก็รับญาติธรรมใหม่ชาวโคราชอีกท่านหนึ่ง ร่วมเดินทางไปทัวร์วัดต่อกับผมด้วย

ออกจากพุทธสถานพระใหญ่ชัยภูมิตอนบ่ายสองโมง พาญาติธรรมไปคุยเรื่องซื้อที่ดินจนถึงห้าโมงเย็น

แล้วเดินทางต่อไปกราบครูบาอาจารย์อีก ๓ องค์

องค์ที่๑ ท่านอยู่ อ.เกษตรวิสัย อาจารย์ท่านนี้เคยเห็นแว๊บๆ
มีคนในเว็บนี้ถามกันว่ามีใครรู้จักท่านไหม

กว่าจะไปถึงสำนักสงฆ์ก็เกือบๆจะ สองทุ่มแล้ว
พอขับรถเข้าไป ก็เห็นพระเปิดไฟแว๊บ ก็เลี้ยวเข้าไป

พระก็กราบเรียนปลุกหลวงปู่ให้ว่า ญาติธรรมที่โทรมานัดไว้มาถึงแล้ว

เมื่อเข้าไปกราบท่าน ท่านก็เมตตาบอกเล่าเรี่องราวพร้อมกับแสดงธรรมให้ฟังตามแบบฉบับพระธรรมยุติทั่วๆไป

ก่อนกลับท่านก็เมตตาบอกว่า
"เอ้าเขียนชื่อ ที่อยู่ เบอร์โทรไว้"
"อยากให้ช่วยอะไร ปู่ก็จะช่วยเต็มที่ จะเห็นผลใน ๙๐ วันนี่ล่ะ"
ต่างคนๆก็รีบเขียนตามที่ท่านเมตตาบอก พร้อมรับวัตถุมงคลของท่านมาด้วย
ท่านก็เมตตาสั่งสอนว่า
"เอาของหลวงปู่ไปแล้ว ต้องแขวน ต้องใช้นะ"
"ถ้าไม่แขวน ไม่ใช้ปู่ก็ไม่ทำอะไรให้นะ"

กราบลาท่านออกมาประมาณ เกือบๆสี่ทุ่ม แล้วเดินทางต่อไปนอนที่ จ.กาฬสินธุ์ กว่าจะเข้านอนได้ก็เที่ยงคืนพอดี

ตื่นแต่เช้ารีบไปตลาดซื้อของไปวัดครูบาอาจารย์ หลวงปู่องค์ที่๒ แต่เช้า วัดท่านห่างจากตัวเมือง ไม่ถึง ๑๐ ก.ม

ไปถึงพระท่านก็เตรียมฉันท์เช้าพอดี เข้าไปกราบครูบาอาจารย์ พร้อมถวายอาหารเช้า เมื่อท่านให้พร และพระเริ่มฉันท์
ก็ออกมาร่วมรัปทานอาหารที่โรงชี แล้วรอไปกราบหลวงปู่อีกที

เมื่อหลวงปู่ฉันท์เสร็จท่านก็ลงมารับแขกที่ศาลา "พุทโธ" ของท่าน
มีผ้าขาวกลุ่มใหญ่ทั้งชาย-หญิง มาลาศีลเพื่อกลับบ้านไปเที่ยวสงกรานต์ต่อ

และมีญาติธรรมอีกสาม-สี่กลุ่ม รอเมตตาอยู่บนศาลา
แต่ละกลุ่มก็ทะยอยเข้าไปกราบหลวงปู่ ท่านก็ทักทาย ปราศัย ให้พร แจกของที่ระลึกให้ครบกันทุกๆคน

เมื่อขออะไร ท่านก็เมตตาให้พรให้สำเร็จตามนั้น เราๆท่านๆก็ สาธุ เอา
ง่ายๆอย่างนี้ล่ะ บางท่านตั้งหลักแทบจะไม่ทัน
ใครขออะไรในทางที่ดี ท่านก็เมตตา อวยชัยให้พรกันทุกๆคน

กราบลาท่านกลับ ท่านก็เมตตา ถามเรื่องที่ท่านเมตตาค้างคาต่อเนื่องไว้
ก็เรื่องพระสมเด็จวัดระฆังนั่นละครับ เจอที่ไหน ผมก็เก็บมาถวายท่าน อยู่เรื่อยๆ

แล้วก็เดินทางต่อไป เพราะจาก จ.กาฬสินธุ์ ไปจ.บึงกาฬ มีถนนตัดตรง ไม่ต้องเลี้ยวไปไหนเลย

ถึงวัดหลวงปู่องค์ที่ ๓ ที่ ต.ชัยพร เกือบสี่โมงเย็น หลวงปู่ก็เมตตา

สนทนาปราศัย ตามประสาอาจารย์-ศิษย์ พร้อมๆกับ ท่านถามว่าจะนอนนี่ไหม
ท่านก็เมตตา พาไปจัดที่พักให้

ท่านกำลังสร้างศาลาหลังใหม่ เพราะหลังเก่าสร้างไว้ต่ำมาก พอถมที่รอบๆ น้ำก็เลยใหลเข้าศาลา

ท่านก็เลยสร้างใหม่ ขนาด ๒๒ X ๒๒ เมตร ทางผู้ใหญ่บ้านจัดชาวบ้านมาช่วยสร้าง วันละ ๑๐ คน

ครูบาอาจารย์ท่านนี้ท่านเป็น พระสายธรรมยุติ พระสายปัญญา-สายฤทธิ์ ของแท้ ที่เกาะกันอยู่กลุ่มใหญ่

หัวแถวก็ไม่ใช่ครูบาอาจารย์ที่ไหน ก็หลวงปู่สายทอง เตชธรรมโม ลูกชายในอดีตชาติ ของคุณแม่จันทา ฤกษ์ยาม นั่นละ่ครับ

ถวายภัตราหารเช้า ที่ลานหน้าหลวงพ่อทันใจ แปดศอก พระท่านก็เมตตาให้พร
ทานอาหารเช้าเสร็จก็กราบลาหลวงปู่ กลับบ้าน

มาปีนี้หลวงปู่ท่านไม่ได้พาไปเที่ยวฝั่ง สปป.ลาว เหมือนสองปีที่ผ่านมา
เพราะท่านต้องเดินทางไปโปรด คุณตาผู้เฒ่าที่ช่วยท่านดูแลวัดตั้งแต่ท่านไปอยู่ใหม่ๆ อีกวัดหนึ่งที่ จ.มุกดาหาร

ขากลับหลวงปู่ท่านแนะนำให้ อ้อมกลับผ่าน จ.หนองคายเพราะสะดวกกว่า เร็วกว่า ก็เลยมีโอกาสได้กราบ "หลวงพ่อพระใส" อีกด้วย

ก็อย่างนี้ละ่ครับ การเข้าพบ เข้าหาครูบาอาจารย์นั้น ต้องเข้าให้ถึงจริงๆ
ต้องไปมาหาสู่ อย่าได้ขาด และที่สำคัญต้องเข้าให้ถึง กันนะครับ

ถ้าเข้าไม่ถึง ท่านก็จะได้แค่ ศรัทธา ทาน ศีล เท่านั้น ส่วนที่เลยไปท่านก็จะไม่ได้

เพราะครูบาอาจารย์ท่านก็ฉลาด เลือกศิษย์ เลือกคนเหมือนกัน
แม้แต่พระพุทธองค์ พระองค์ท่านก็ สอนแต่พวกเนยยะ ขึ้นไปเท่านั้น

ไม่เหมือนบางท่านที่อ้างตัวว่าเป็นศิษย์สายธรรมยุติ
แต่เห็นโจมตีแม้แต่การสร้างพระใหญ่ชัยภูมิ
แค่ กุศลกรรมบทสิบ ก็ยังไม่ผ่าน
แล้วจะมาอ้างว่าเป็นศิษย์สายธรรมยุติ ได้อย่างไร

เมื่อท่านเข้าไม่ถึงครูบาอาจารย์
ท่านก็ได้แต่ ศรัทธา ทาน ศีล เท่านั้นละ่ครับ

ส่วนที่เลยไปกว่านั้น ท่านก็สงวนสิิทธิ์ ของท่านเหมือนกัน
ดังนั้นท่านผู้ใดที่เที่ยวไปขอโน่น ขอนี่ แล้วไม่ได้นั้น
อย่าได้ไปเที่ยวโทษโน่น โทษนี่เลยครับ
ต้องโทษตัวท่านเองนั่นละ่ครับ

แค่จะหาศิษย์วงในให้พาไปท่านยังหาไม่ได้ แล้วท่านจะเข้าถึงได้อย่างไร

ยิ่งบางท่านหวังลมๆแล้งๆว่า จะขอเมตตาครูบาอาจารย์ช่วยรักษาดวงจิตเอาไว้ก่อน
ประทังเอาไว้ให้ได้เจอหมอ ให้ถูกโรค ถูกคน นั้น
เมื่อท่านเข้าไม่ถึง ครูบาอาจารย์ที่ไหนจะช่วยท่านได้
ท่านจะมาเปลืองพลังช่วยท่านทำไม

ทางที่ดี ก็ ขอให้ถึง แม่หมอเทวดา แต่เนินๆ จะดีที่สุด

อย่าได้เสี่ยง อย่าได้รอจน พญายมส่งคนมารับแล้ว จะไปหาใครมาช่วยได้กันเล่า

ผมเคยช่วยแทบเป็นแทบตาย กลับไปปรึกษาคนไม่รู้จริง แล้วสรุปว่า "หลอกลวง"

ผมเข็ดแล้ว ผมพอแล้ว

ขออนุโมทนาร่วกับญาติธรรมผู้มีจิตเป็นบุญ เป็นกุศลทุกๆท่าน
ขออนุโมทนา
ขอขอบพระคุณครับ
ลุงมหา

 

ลุงมหามีฐานข้อมูลของครูบาอาจารย์ดีๆทางภาคอีสานเยอะแฮะ ถ้าไม่รังเกียจ ขอข้อมูลทาง pm หน่อยนะครับ

แม่จันทาเนี่ย ถึงแม้ท่านเป็นฆราวาส แต่ท่านก็ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเหมือนกันนะครับ ถ้ามีโอกาสก็คงได้ไปกราบท่าน

ที่สอบถามข้อมูลของพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบทางภาคอีสาน เพราะผมชอบทางอีสานเหลือเกิน โดยเฉพาะทางอีสานตอนบน และโดยเฉพาะฝั่งลาว ชอบมาก

 

ขอด้วยนะคนนะครับ

 

ขออนุญาต นำข้อความที่ส่งมาถึงผมทาง PM มาให้ดู ให้พิจารนาครับ

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ...... .....
ผมพาแฟนไปหาแม่หมอแล้วครับตามที่แนะนำ
ท่านเหมือนมีตาเอกซเรย์ เห็นโรคจริงๆครับ
บอกอาการได้ถูกต้องทั้งหมดทั้งที่ไม่ได้เล่าอาการให้รู้ก่อนนะครับ
ขอบคุณครับ

 

ครูบาอาจารย์ ศิษย์ สายใยบารมี

ขออนุญาตครับ

ครูบาอาจารย์รุ่นใหม่ๆในปัจจุบัน ท่านต้องปรับตัวท่านเองสูงมากๆ
เพื่อให้เข้ากับยุคสมัย เพื่อให้ทันเหตุการณ์ ทันโลก

เราลองมาดูว่า ถ้าองค์ท่านอาจารย์ปู่ หลวงปู่มหาบัว ท่านไม่ได้ทำผ้าป่าช่วยชาติ
จะมีคนไทยซักกี่คนที่ได้มีโอกาสพบเจอ สนทนาธรรมกับองค์ท่าน

แม้ลูกศิษย์ที่ว่าตัวเองใกล้ชิด ที่เจื้อยแจ้ว อยู่หน้าไมล์สถานีวิทยุเสียงธรรมนั้น
เขาก็ไม่เข้าใจว่า อันไหนเหมาะไม่เหมาะ อันไหนท่านเคยห้ามแล้ว ห้ามอีก
อันไหนท่านว่าแล้ว ว่าอีก

แม้ท่านว่าจนเมื่อยล้า จนท่านเลิกว่ากล่าว ปล่อยเลยตามเลย อยากทำอะไรก็ทำ เขาก็ยังไม่รู้ ไม่เข้าใจ

ความที่ไม่เคยรับรู้ว่า ครูบาอาจารย์ที่ท่านอายุเลย ร้อยปีนั้น ท่านมีความเป็นอยู่อย่างไร
แล้วที่อยากให้พ่อแม่ครูบาอาจารย์มีอายุยืนยาว แต่คนใกล้ชิดท่านกลับทำในสิ่งที่บั่นทอนอายุไขของท่านเสียเอง ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ

แม้ครูบาอาจารย์ที่ท่านเป็นลูกศิษย์ใกล้ชิด เป็นลูกศิษย์ที่องค์ท่านรักมากที่สุด
ก็ไม่มีใครรู้จัก เพราะว่า ร้อยวันพันปี ครูบาอาจารย์ท่านนั้นๆ ไม่เคยมารบกวนองค์ท่านที่วัดป่าบ้านตาดเลย

องค์ท่านนั้น ท่านเคยร่ำๆจะปลงอายุมาตั้งแต่สมัยอายุแปดสิบต้นๆแล้ว
ก็พอดีมีคหบดีเมื่องอุดร กราบขออนุญาตินำหมอจากเมืองจีน มาตรวจอาการ มารักษาองค์ท่าน
โดยกราบเรียนท่านว่า จะขอเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ต่อไปจะไม่ขอรบกวนท่านอีก

ชื่อหมอเติ้ง

เมื่อหมอมา ก็กราบเรียนให้ท่านมั่นใจว่า หายแน่ๆ เพราะโรคแบบนี้ หมอรักษาหายมาเป็นร้อยๆคนแล้ว

(อันนี้เหมือนแม่หมอเทวดา ท่านรักษาคนมาตั้งแต่ปี ๒๕๓๕ ค่ารักษาแค่ ๕ บาทต่อคน ท่านคงรักษาคนมาแล้ว หลายๆแสนคน)

องค์ท่านจึงยอมรับยา จึงยอมรับการรักษา จึงได้มีอายุยืนยาวมาอีก สิบกว่าปี
จึงได้มีโอกาส ทำผ้าป่าช่วยชาติ ทำสถานีวิทยุเสียงธรรม
ที่มีคุณูปมาการ ต่อชาวไทย ต่อชาวพุทธ ยากจะหาใครเทียบได้

เคยได้ยินข่าวตามมาว่า หมอเติ้ง ได้เสียชีวิตแล้ว แต่ยังมีลูกชายของท่าน เป็นหมอทหาร
เคยมีท่านผู้มีอันจะกินเชิญท่านมา เดินสายรักษาครูบาอาจารย์ผู้ชราและป่วยไข้
ปรากฏว่า หมอต้องรับคิวยาวเหยียด พระเล็กพระน้อย ก็เลยพลอยได้รับอานิสงค์ด้วย

ครูบาอาจารย์บางท่านบินตามไปถึงเมืองจีนก็เคยมี

เนื่องจาก คุณแม่หมอเทวดา ท่านเป็นศิษย์สายเทพ สายพรหม ท่านก็มีกฏเกณท์ของท่านว่า

ต้องมารับการรักษาที่สถานที่ของท่านเท่านั้น

ทำให้โอกาสรับการรักษาของครูบาอาจารย์ พระเถระผู้ใหญ่ เกิดความไม่ประจวบเหมาะขึ้น

แม้ครูบาอาจารย์ที่ท่านขอสิทธิ์กับแม่หมอเทวดา ขอรับยาไปให้คนป่วยนั้น
ท่านก็มีอดีตชาติที่ไม่ธรรมดา โดยเฉพาะความเป็นผู้บำเพ็ญบารมีสายฤทธิ์ของท่าน

ครูบาอาจารย์ในยุคปัจจุบัน ท่านต้องระมัดระวังตัวมากในทุกๆเรื่อง
เพราะเรื่องราวในคณะสงฆ์ไทยนั้น มีความยุ่งยากซับซ้อน เกินกว่าจะบอกคนนอกได้

ครูบาอาจารย์ที่ท่านพลาดท่าเสียที ถูกอ้อนวอนงอนง้อ จากนักเขียนสำนักต่างๆ
ไปขอสัมภาษ ไปขอเขียนประวัติของท่านเผยแผ่
ถ้าย้อนอดีตได้ ร้อยเกือบร้อย ท่านจะไม่อยากให้เขียน
เพราะท่านอยู่ของท่านดีๆ ไม่รู้คนแห่มาจากไหน มารบกวนท่านคณะแล้ว คณะเล่า จะวิ่งหนีก็ไม่ได้

เห็นแต่องค์หลวงปู่เณรคำ เท่านั้นละ่ครับ ที่ท่านเมตตา มาเท่าไรรับไม่อั้น ยิ่งมากยิ่งดี

แม้ทุกวันนี้ผมก็รับโทรศัพท์ จากญาติธรรมมาปรึกษาบ่อยๆว่า
การเข้าพบ การอัญเชิญนิมนต์ และปัญหาร้อยแปด

ส่วนมากก็พวก วิ่งดะ ไปทั่ว ไปกราบครูบาอาจารย์ท่านนั้น ท่านนี้ ไปกราบปู่ฤๅษีท่านนั้นท่านนี้ ขอบารมีเรื่องนั้นเรื่องนี้
มีงานอยู่โปรเจ็คเดียว วิ่งขอเมตตาไปทั่ว พองานสำเร็จ ก็เลยไม่รู้ว่าเพราะอะไร
ครูบาอาจารย์ท่านไหนช่วยให้สำเร็จ ก็เลยไม่รู้ว่าจะทำบุญที่ไหน

พอดีพอร้าย เกิดขี้เหนียวขึ้นมา ไม่ยอมถวายปัจจัยตามสมควรก็มีบ่อยๆ

ส่วนมากไม่รู้อิโหน่ อิเหน่ ไม่รู้เรื่อง รู้ราว ไปขอความช่วยเหลือจากกลุ่มเดรฉานวิชาเข้า
โธ่ฆราวาสบางท่านเป็นลูกศิษย์ครูบาอาจารย พระเถระองค์ดัง เอ่ยชื่อออกมา คนรู้จักกันทั่ว
แต่แม่คุณเอ๋ย วิชาที่ใช้ออกมา ไม่ต่างกับที่เขาพากันเรียกว่า "หมอเขมร" แม้แต่น้อย
ยิ่งไปกว่านั้นวัตถุมงคลที่ออกจากวัดดัง พระก็แอบเอาไปให้ท่านนี้ปลุกเสกให้อีก
ใครเจอพวกนี้ กว่าจะหลุดรอดปลอดภัยออกมาได้ ก็แทบกระอักเลือดโน่นละ่ครับ

เขียนไปเขียนมายืดยาว ขอสรุปว่า

ครูบาอาจารย์นั้น ต้องหาเองครับ ด้วยสายใยบารมีผูกพัน ท่านก็ต้องเจอของท่านจนได้

ถ้าไม่มีสายใยบารมีผูกพัน ต่อให้ได้พบไ้ด้เจอ ความช่วยเหลือเกื้อกูล ก็น้อยจนแทบจะไม่คุ้มค่า

ครูบาอาจารย์แต่ละท่าน ก็มีจุดเด่น จุดด้อย อ่อนแข็งต่างกัน
จะขอเมตตาเรื่องอะไร จะไปพบไปเจอ ไปขอเมตตาจากท่านไหน
ต้องรู้ต้นสายปลายเหตุพอประมาณโน่นละครับ จึงพอจะแนะนำกันได้

ยิ่งครูบาอาจารย์บางท่าน ท่านบอกตรงๆว่า จะพบจะเจอเฉพาะผู้มีวาสนาผูกพัน
ต่อให้ไปพบ ไปรออยู่ที่วัด สามวันสามคีนก็ไม่เจอแล้วจะทำอย่างไร

หรือจะเอาแบบผม คนๆเดียว ใช้รถเก๋งไปห้าคัน วิ่งพล่านไปทั่วหาครูบาอาจารย์ ค่าใช้จ่ายก็พอทำให้เป็นเศรษฐีได้เลย

ก็ลองพิจารนาเอากันนะครับ

ขออนุโมทนาบุญร่วมกับทุกๆท่าน
ขออนุโมทนา
ขอขอบพระคุณครับ
ลุงมหา

 

เรื่องกรรมสัมพันธ์กัน ผมเข้าใจดีครับ ถ้ามีวาสนาต่อกัน ยังไงก็ต้องได้เจอครับ ต่อให้เป็นพระที่อยู่ในป่าในดงก็ตามครับ

 

ขอบคุณลุมหามากๆสำหรับคำตอบค่ะ

 

ท่านที่ติดต่อมาทาง PM ให้ติดต่อมาที่ ลุงมหา๑ นะครับ

ขออนุญาตครับ

เนื่องจาก ผมเข้าใช้ขื่อ ลุงมหา ไม่ได้
ผมเลยต้อง มาใช้ชื่อ ลุงมหา๑ แทน

ท่านที่ติดต่อมาทาง PM ผมเลยเข้าไปดูไม่ได้
แต่ผมดูได้จาก อี-เมล์ เท่านั้น

ขอให้ติดต่อมาที่ ลุงมหา๑ แทนกันนะครับ

ขอโมทนาบุญ
ขออนุโมทนาบุญ ร่วมกับทุกๆท่าน
ลุงมหา

 

คุณลุงมหาครับ ไม่ทราบว่าพอที่จะระบุที่อยู่ของแม่หมอเป็นพิกัด GPS ได้หรือไม่ครับ เพราะแผนที่เป็นภาพทำให้ผมไม่สามารถหาพิกัดได้ครับ

ขอบคุณครับ

ฤฌฎ

 

พิกัดบ้านแม่หมอเทวดา และ ป้ายไม้หน้าบ้าน

ขออนุญาตครับ

พิกัดบ้านแม่หมอเทวดา

ละติจูด: 13°59'37.39"น
ลองจิจูด: 102°40'31.94"ตะวันออก

ป้ายไม้ หน้าบ้านแม่หมอเทวดา เขียนว่า

"ที่ทำการกองทุนเงิน"
"แม่ของแผ่นดิน บ.ซับม่วง"

"ครัวเรือนต้นแบบหมู่บ้านเศรฐกิจพอเพียง"

"คุ้มเหนือพัฒนาชาวประชาร่วมใจ"



"กลุ่มหมอยาพื้นบ้านและสมุนไพรไทย"
"ศูนย์จำหน่ายเสื่อทอพื้นบ้าน(ไหล,กก)"

(ท่านไม่อนุญาตให้ลงรูปถ่ายหน้าบ้านของท่านครับ)

ขอโมทนาบุญร่วมกับทุกๆท่านครับ
ลุงมหา

 

ขอบพระคุณลุงมหามาก ๆ นะครับ

AGE

 

หมอรักษาโรค ที่เป็นศิษย์สายเทพ สายพรหม ท่านที่ 2 "หมอรักษาพระ"

ขออนุญาตครับ

ขอส่งข่าวเรื่อง ศิษย์สายเทพ สายพรหม ที่เป็นหมอรักษาท่านที่ 2

อาจารย์ท่านนี้ ท่านจะเก่งเรื่อง

การจัดกระดูกให้เข้าที่
การเรียง เส้นกล้ามเนื้อ
การเรียง เส้นเลือด
การเรียง เส้นลม
การเรียงเส้นประสาท

นอกจากนี้ ท่านยังสามารถ

เปิด เส้นเลือด
เปิด เส้นลม
เปิด เส้นประสาท เพื่อให้สามารถสั่งงานร่างกายส่วนที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

สถิติล่าสุด รักษาพระ นั่งรถเข็ญ มา 27 พรรษา ให้เดินได้ ด้วยการรักษาแค่ 2-3 ครั้ง เท่านั้นเอง

สำหรับท่านที่เป็นโรคนกเขาไม่ขันนั้น
ขออนุญาตตอบเฉพาะทาง PM เท่านั้น ไม่ว่ากันนะครับ

ส่วนค่ารักษานั้น ถูกยิ่งกว่าถูกครับ

"ตามจิตศรัทธา เท่าไรก็ได้ ไม่ให้ก็ได้"

ผมเรียกอาจารย์ท่านนี้ว่า "หมอรักษาพระ"

เพราะแรกๆที่เรียนวิชามาใหม่ๆ ทานจะรักษาแต่พระ เณร เท่านั้น

ข่าวล่าสุด ท่านบอกมาว่า
ผู้ที่เชิญท่านมา บอกว่า

"กำลังตกแต่งบ้าน เสร็จเมื่อไรจะเชิญท่านมาทันที"

สถานที่ก็ หมู่บ้านใกล้ๆ ดรีมเวอร์ล คลองสาม ปทุมธานี นี่ล่ะครับ

ท่านที่ขอเบอร์โทรท่านไว้แล้ว ทาง PM เตรียมจอง คิวได้

ขอโมทนาบุญ ขออนุโมทนาบุญ ร่วมกับญาติธรรมทุกๆท่าน
ขอบคุณครับ
ลุงมหา

 

พ่อ-แม่ ผู้เมตตาการุณต่อบุตร

ขออนุญาตครับ

วันนี้ผมต้องเขาเมืองระยองเพื่อแก้ปัญหาทางเทคนิค
ของการถ่ายภาพ 3 มิติด้วยกล้องโซนี่

ก็เลยต้องแวะงานประจำเดือนของ ปตท ที่สวนสมุนไพร ที่มีสนามพุตบอลของ ปตท ด้วย

ผมได้สังเกตุเห็น พ่อ-แม่ ผู้เมตตาการุณ พาลูกอายุ สิบกว่าขวบที่เดินไม่ได้
นั่งรถเข็นมาเที่ยวงานด้วย

ผมก็เลยเข้าไปคุยกับคุณพ่อ คุณแม่ของเด็กคนนั้น
ถึงเรื่อง ครูบาอาจารย์ที่ท่านพอจะสามารถ รักษาได้ อย่างน้อยน่าจะดีกว่าเดิม

ทั้งสองท่านดูท่าจะสนใจมากซักไซ้ไล่เรียงเป็นการใหญ่ด้วยความสนใจ
ผมก็เลยแลกเบอร์โทรไว้ เพื่อจะได้ให้ความช่วยเหลือต่อไป

คุณพ่อนั้น ซักไซ้ไล่เรียนจนแทบจะสามารถเดินทางไปอิสาน ตามหาครูบาอาจารย์ได้เลย
ท่านสนใจจนหลุดออกมาว่า เสียดายที่วันนี้เดินทางไปเลยไม่ได้
นั่นแสดงว่า ท่านอยากเดินทางไปรักษาโดยเร็วที่สุด

เห็นอย่างนี้ ผมอดที่จะดีใจแทนท่านไม่ได้
ชีวิตยังไม่สิ้นต้องดิ้นต่อไป
ต้องหาสิ่งที่ดีๆ ให้ตนเอง อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ข้อมูลล่าสุด การเต่งบ้านจัดเตรียม เพื่อให้ครูบาอาจารย์มารักษา
ญาติธรรมชาว กทม และ ใกล้เคียง ก็ยังคงไม่เสร็จ

ก็คงต้องรอต่อไป

ขอให้กำลังใจแด่ทุกๆท่านที่มีโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน
ขออวยชัยให้พร ขอให้ท่าน ได้มีโอกาส เจอหมอรักษา ที่ถูกโรค ถูกหมอ ซักที
ขอโมทนา ขออนุโมทนา ร่วมกับ ญาติธรรม ผู้กล้าหาญเด็ดเดี่ยวทุกๆท่าน
ขอบคุณครับ
ลุงมหา