ตัวอย่างผู้ที่มีจิตใจต่ำทราม

หากคิดว่าปกป้องก็จะเป็นปกป้อง
หากคิดว่าเตือนก็จะเป็นการเตือน
หากคิดว่าเป็นการสนทนาแลกเปลี่ยนก็เป็นการสนทนาแลกเปลี่ยน

สามอย่างนี้
คุณมองออกเหรอครับ
ว่าผมคิดอะไร

 

อนุโมทนาสาธุธรรมครับ

สาธุครับ

 

คุณได้ตอบคำถามมาเองแล้วครับ

เรียกว่า
สิ่งภายในมีอะไรมันก็ล้นออกมาแบบนั้น
ไม่ยากหรอก

มีกิเลสมาก กิเลสก็ล้นมาทางนิ้วมาก
มีกิเลสน้อย กิเลสก็ล้นมาทางนิ้วก้อย

มีธรรมน้อย ธรรมก็ล้นมาทางนิ้วน้อย
มีธรรมมาก ธรรมก็ล้นมาทางนิ้วเดียว

สาธุครับ

 

ผมจะถามตรงมีเส้นน่ะ

ว่าคุณเอาตรงไหน มาตัดสิน ว่าไม่แตกต่าง
ถึงถามเพื่อให้เข้าใจ จะได้ไม่คิดเองเออเอง มันจะงง

 

ก็ที่คุณทำอยู่นี่ไงครับ คุณทำเพื่ออะไรล่ะครับ

มันแตกต่างตรงไหนครับ กับ ที่ผมทำอยู่

สาธุครับ

 

ผมน่ะเต็มใจที่จะรับผลแห่งกรรมนี้ ถึงเข้ามาตอบคำถามมากมาย

โดยที่ไม่ใช้คำหยาบคลาย และ ผมได้บอกไว้แต่ต้นแล้วครับ

สาธุครับ

 

ผมก็สนทนาแลกเปลี่ยนของผมในความเข้าใจของผม
ก็สื่อสารไป อธิบายไป

ทีนี้ แล้วมันเหมือนกับที่คุณทำอยู่อ๊ะป่าว

 

ตรงไหนที่แตกต่างครับ

สาธุครับ

 

บอกเองไม่ใช่เหรอว่า จะมาสอบอารมณ์ผู้อื่น

ผมบ่ได้มาสอบอารมณ์ใคร
มีแต่สนทนาในสิ่งที่อยากจะสื่อสาร
ถามมาตอบไป ตอบไปถามไป

 

นั่นผมสอบอารมณ์เขาครับ แต่ที่คุณทำอยู่นี่แตกต่างตรงไหนครับ

ผมสื่อสารไปแล้ว ตอบคำถามไปมากแล้ว ทั้งที่ไม่เกี่ยวกับคุณ

แต่คุณก็ยังเข้ามาถามผมไม่หยุดในเรื่องที่สอบอารมณ์เขาอยู่

แตกต่างตรงไหนกับที่ผมทำอยู่ แบบข้างๆคูๆไม่ต้องแล้วน่ะครับ

โตเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ไม่ใช่เด็กๆ

สาธุครับ

 

อันนี้นะ หากเรียกว่า ตนเองเป็นนักปฏิบัติธรรมศึกษาธรรม

เรื่องนี้เป็นพื้นฐาน ของผู้เข้ามาศึกษา

ทำอะไรไว้ได้ผลเสมอ
จะยินดีก็ต้องรับผล
จะไม่ยินดีก็ต้องรับผล

อยู่ที่ว่าจะทำดีทำชั่ว

นักปฏิบัติย่อมเลือกอยู่ได้ ว่าจะตั้งอยู่ในที่แห่งใดเป็นพื้น
แล้วเดินไปอย่างมั่นคง

 

มันมีคำถาม ถามมาตอบไป
ก็ต้องมีการอธิบาย แจกแจง มันก็หลายโพสเป็นธรรมดา

คุณถามผมตอบ ผมถามคุณตอบ

อันไหนเห็นคุณ คิดเองเออเอง ตัดสินเอง คิดผิดเข้าใจผิด
มันก็ต้องถาม แจกแจง จะได้ไม่งง

 

ผมจริงจัง มั่นคง ไม่หวั่นไหว ต่อสิ่งที่เข้ามากระทบ เมื่อผมตั้งใจแล้วในสิ่งใด

ไม่มีที่จะวอกแวกไปทางอื่น การที่หวั่นไหวนั้น ย่อมบอกถึงความไม่แน่นอนของจิตใจ

ผู้ที่มีจิตใจไม่คงที่ ย่อมไหลไปตามอารมณ์ที่สัญจรเข้ามา ย่อมมีการเผลอลืมตัว

ผมมั่นคงกับสิ่งที่จดจ่ออยู่ไม่ไหลไปตามกระแสที่ถูกยุแหย่ ผู้ที่ทำรู้ตนเองดี

การที่จะยอมรับอย่างออกหน้า ในที่นี้มีกี่คนครับ รู้ว่าต้องรับ แต่ไม่กล้ายอมรับ

มีแต่คิดว่าจะทำยังไงถึงจะเอาชนะ ไหลไปตามความนึกคิด ไหลไปตามอารมณ์

สาธุครับ

 

และมันแตกต่างตรงไหนครับ

สาธุครับ

 

จะบอกว่า เจ้าของกระทู้อ่อนแอ เกินไป หากอยากช่วย ก็เลิกคุยกับเขา
ใครไม่เห็นด้วยก็คุยต่อไป จะบอกพอถึงเวลา คนที่คุยกับเขาจะรู้ตัวเองดี
ว่าไม่สมควร ไม่เชื่อนาอินจัง ก็คุยต่อไป

 

การรักษาศีลนี้ ต้องรักษาเท่าชีวิต เพราะเป็นการสร้างความเคยชินให้สืบต่อไปในชาติหน้า

นิสัยจะสืบต่อๆกันไปในการเกิดของชาติต่อๆไป เมื่อศีลยังรักษาได้ไม่มั่นคง

จะไปบอกคนทั่วไปว่าอย่างไร กล้าพูดแต่ไม่กล้ารับ กล้าทำแต่ไม่กล้ารับ ทั้งที่ต้องรับอยู่ดี

การไม่กล่าวคำหยาบคลาย เป็นการฝึกจิตใจไม่ให้มีโทสะ เพราะผู้ที่มีโทสะย่อมกล่าวคำหยาบคลาย

ในโลกแห่งความเป็นจริง หากใช้วาจาที่หยาบคลาย ก็จะก่อให้เป็นเรื่องเป็นราว

ทะเลาะเบาะแว้งกัน ต่อยตีกันจนเป้นเหตุให้ผูกพยาบาท เรื่องเหล่ารู้กันดีอยู่

แต่การนำคำหยาบคลายมาใช้กับพระธรรม จะเป็นบาปกรรมหรือไม่ ทุกคนก็รู้ดี

มีไม่กี่คนที่กล้าออกมาทำเช่นนี้ และ ผมไม่ได้ทำเพื่อประโยชน์ส่วนตน

อย่างโพสที่ผ่านมามากมาย หากผมไม่บอกกล่าวในเจตนาของผม ผู้อื่นที่เข้ามาเตือนผม

ก็ยังเห็นว่าเป็นสิ่งไม่ดีอยู่นั้นเอง ลองมองดูสิครับ ว่าคนที่มีความรู้มากมายในธรรม

กล่าวด้วยความจริงใจ ไม่ใช้วาจาหยาบคลาย จะให้ผลประโยชน์มากเพียงใด

และ ผลแห่งการใช้วาจาที่หยาบคลายให้ผลเสียเพียงใด หากมีผู้ที่ออกมาอีก

ออกมาทำอย่างที่ผมทำ คนๆนั้นก็เป็นคนเลวกระนั้นหรือครับ และ อีกคำถามหนึ่ง

คิดจะรักษาบำรุงพระศาสนาจริงๆกันไหมครับ ทำไมในศีล 5 ข้อ จึงเป็นปกติมนุษย์ครับ

เรื่องแค่นี้เป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจได้อยู่แล้ว สำหรับผู้ที่ปฎิบัติธรรมภาวนา

ไม่เห็นจะต้องอธิบายมากมายอะไร แต่ทำไมทำกันไม่ได้ครับ เห็นพูดกันบ่อยๆเรื่อง ศีล

ศีล สมาธิ ปัญญา เมื่อขาดไปสิ่งหนึ่งจะเป็นอย่างไรครับ ปฎิบัติไม่ครบแบบนี้

อย่าพูดแต่ปากครับ ทำอย่างจริงจังด้วยครับ ให้ผลที่ดีปรากฎให้เห็นด้วยตนเองครับ

พระธธรมคำสอน นำพาให้หลุดพ้นได้จริงครับ

สาธุครับ

 

อย่าเข้าไปยุ่งค่ะ เค้ากำลังกระเทาะเปลือกกันอยู่

 

ถ้าเป็นผมนะครับผมจะไม่ทำแบบคุณ

แต่ผมจะบอกลุงขันธ์ ว่า
เมื่อผมมีโคตรพ่อโคตรแม่
ลุงก็มีโคตรพ่อโคตรแม่เหมือนกัน
ถ้าลุงแน่จริง ให้ลุงยกโคตรพ่อโคตรแม่ของลุงมา
แล้วยังไม่พอให้ยกโคตรลูกโคตรเต้า โคตรหลานโคตรเหลนของลุงมา

ผมจะยกโคตรของผมออกมารับกัน
แล้วผมจะเอาธรรมะในใจผม
ตีหน้าผากโคตรพ่อโคตรแม่โคตรลูกโคตรหลานโคตรเหลนของลุงขันธ์
ให้แตกกระเจิดกระเจิงกลับบ้านให้ดู

ใครมันก็มีโคตรพ่อโคตรแม่หมดแหละ
โคตรพ่อโคตรแม่ใครมันหาเรื่องมากนัก
ก็เอาธรรมะตีให้หน้าผากแตก
มันก็จะมีสติสตังขึ้นมาบ้างแหละ

นี่ผมจะบอกอย่างนี้ครับ

 

ตามน้ำ

ไอ่ลูกโคตร โคตรแม่ ไอ่สั่งสอน

ผมก็จะบอกอย่งานี้นะ

 

ตามน้ำ

ไอ่ลูกโคตร โคตรแม่ ไอ่สั่งสอน

ผมก็จะบอกอย่งานี้นะ