นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เมื่อคืน รับรู้แต่ว่าหญิงสาวแต่ละคนสวยงามเหมือนเทพธิดา
เครื่องแต่งกายบางเบาสีอ่อนๆ เวลาเยื้องย่างพลิ้วลู่ไปตามสายลมเย็นๆ
เฮ้อ! สวยจับใจ
ติงเป็นผู้หญิง ยังว่าสวย...

 

อยากจะคิดว่าเป็นกายทิพย์ของท่านสมาชิกในกระทู้นี้....แต่มิกล้า....

 

ครั้งหนึ่งเคยฝันว่า...มีเสือขาวมาอยู่เป็นเพื่อนด้วยค่ะ

 

เจ้าเมืองนั้นมีพระชายาที่สวยงามมาก พระชายาของเจ้าเมืองนั้น แต่งกาย

ด้วยชุดสีทอง มีอัญมณี ประดับ พวกเพชร พลอยต่างๆ ส่วนท่านเจ้าเมืองนั้น

ดูน่าเกรงขาม พวกเขาตั้งใจมาหาข้าพเจ้า

ท่านเจ้าเมืองกล่าวว่า "เมืองบาดาล ยินดีต้อนรับ เทวดาผู้มาเยือน"

ท่านเจ้าเมืองมีนามว่า

 

ท่านเจ้าเมืองมานามว่า "ศรีสัตนาคราช" เป็นพญานาคตระกลูสีทองครับ

ท่านเจ้าเมืองพาข้าพเจ้าไปที่ปราสาทที่มีน้ำล้อมรอบ

ภายในปราสาทนั้น มีข้าทาส บริวาร ที่ดูแปลกตาดี พวกเขาใส่ชุดสีรุ้ง(นาคี)

ส่วนผู้ชายใส่ชุดสีดำ(นาคา) เหมือนกันหมดทุกคน

เจ้าเมืองนั้นต้อนรับข้าพเจ้าเป็นอย่างดี ท่านให้ข้ารับใช้นั้น นำน้ำมาให้ข้าพเจ้า

ซึ่งแก้วน้ำนั้นทำด้วยทองคำและมีการแกะสลักลายรอบแก้วด้านนอก

ดูสวยงามครับ ข้าพเจ้าไม่กล้าดื่ม เพราะเทพธิดาเคยสั่งไว้ว่า

อย่าไปรับของ ของชาวบาดาลโดยเด็ดขาด(ต้องเชื่อฟัง)

 

สักพัก มีเหล่าอำมาตย์ และราชวงศ์ ของเจ้าเมืองนั้นมา

โดยอำมาตย์นั้นส่วนใหญ่ใส่ชุดสีเขียว ราชวงศ์ทุกคนใส่ชุดสีทองครับ

แล้วเจ้าเมืองก็ตรัสว่า" วันนี้เป็นวันดี เทวดามาเยี่ยมเยือนพวกเรา ชาวบาดาล

วันนี้ท่านมาหาเรา เราขอประกาศว่า ห้ามผู้หนึ่งผู้ใด สร้างความไม่พอใจแก่ท่าน

โดยเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นเราจะลงโทษ"

ข้าพเจ้ารู้สึกว่าอยากกลับที่พัก ไม่ค่อยอยากรู้แล้วว่า บั้งไฟพญานาคคืออะไร

 

ท่านเจ้าเมืองกล่าวต่ออีกว่า" ท่านเทวดาผู้นี้ นับว่าเป็นญาติของเราชาวบาดาล

เพราะ(.......) เป็นพญานาคตระกลูสีเขียว " แล้วท่านเจ้าเมืองก็สั่งให้นางกำนัลนั้น

ทำพิธีต้อนรับข้าพเจ้า โดยพวกเขามีการแสดงร่ายรำของชาวเมือง ผู้หญิงที่ร่ายรำนั้นแต่งชุดไทย

มีประมาณ 10 คน และมีดนตรีจำพวกมโหรีบรรเลง คล้ายๆกับสวรรค์เวลาที่เขารื่นเริงในสวนอุทยานต่างๆครับ

หลังจากร่ายรำเสร็จ ท่านเจ้าเมืองพาข้าพเจ้าออกไปนอกกำแพงมีประรัมพิธี(ไม่รู้ว่าสร้างตอนไหน ตอนเดินเข้ามายังไม่มีครับ)

มีการแสดงของชาวเมือง โดยมีเสียงกลอง และดนตรีประเภทปลุกใจ เสียงดังพอสมควร

ชุดแรกพวกเขาแสดงถึงวิถีชีวิตของชาวบาดาลหรือพญานาคว่า เป็นอยู่อย่างไร

และมีอะไรที่เป็นอันตรายต่อชาวเมือง และมีการต่อสู้รบของชาวพญานาค

ข้าพเจ้าสงสัยเลยถามว่า"พญานาคแต่ละเมืองมีการสู้รบด้วยหรือครับ"

ท่านเจ้ามืองตอบว่า"ชาวบาดาลก็คล้ายๆกับมนุษย์ มีกายเนื้อ มีกายทิพย์ มีการขัดแย้งกัน ย่อมมีการสู้รบเป็นของธรรมดา

และมีการแต่งงานระหว่างราชวงศ์และชาวบาดาลเหมือนมนุษย์"

 

การสู้รบของชาวบาดาลแตกต่างจากมนุษย์ตรงที่ พวกเขาต้องแปลงร่างเป็นงูใหญ่มีหงอน บางตัวก็มี3 หรือ4 หงอน

โดยพวกเขาจะสามารถพ่นลูกไฟสีส้มออกจากปากนั้นได้ อีกฝ่ายต้องหลบให้ได้

ถ้าถูกคงร่างกายแตกสลายไปครับ บางครั้งก็ใช้มณีนาคานั้นเป็นอาวุธ ในการแสดง

พวกเขาใช้มณีนาคาสีแดง ทำให้มณีนาคานั้นมีด้ามจับและมีมีด3อันต่อจากด้ามจับ(คล้ายๆอาวุธของ....)

พอจบการแสดง ข้าพเจ้าถามถึงพระสุกว่าอยู่ที่นี้หรือไม่

ท่านเจ้าเมืองตอบว่า...

 

รอฟังอยู่นะคร้า...ท่านคุรุวาโร...

 

ท่านเจ้าเมืองตอบว่า"พระสุกนั้น เป็นพระพุทธรูปที่มนุษย์อัญเชิญลงแพ

พระชายาของเราอยากได้ จึงใช้อำมาตย์ผู้มีฤทธิ์ บันดาลให้ฝนตก

แล้วใช้มหาดเล็กนั้น ทำให้แพแตก พระนางอยากได้มาบูชา

เคยมีมนุษย์พยายามอัญเชิญกลับไป แต่พระนางนั้นอ้อนวอน

ต่อท่านองค์อินทร์ ท่านองค์อินทร์เห็นความเลื่อมใส ศรัทธาของพระนาง

ท่านองค์อินทร์เลยไม่นำกลับไปยังโลกมนุษย์"

 

ข้าพเจ้าถามต่ออีกว่า"บั้งไฟพญานาคคืออะไรครับ"

เจ้าเมืองตอบว่า" ในวันที่พระพุทธองค์เสด็จลงจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

มนุษย์นั้นทำบุญ สวรรค์อัญเชิญ บันไดแก้ว บันไดทอง ให้พระพุทธองค์

ชาวบาดาลก็อยากจะทำบุญด้วย เราเป็นผู้ริเริ่ม โดยเราได้พ่นไฟจากปาก

ของเราเป็นคนแรก เพื่อลอยขึ้นสู่เบื้องบนให้มนุษย์และสวรรค์ได้รับรู้ว่า

พญานาคก็มีความเลื่อมใสศรัทธาในพระรัตนตรัยเหมือนกัน

หลังจากเราทำ พวกข้าทาส บริวารและผู้ถือศลี ก็พากันทำ ทำให้กลาย

เป็นประเพณีของเราชาวเมืองพญานาคแห่งลุ่มแม่น้ำโขง

การที่เราทำได้อย่างนั้น เราต้องถือศลีตลอดไตรมาสเท่านั้น

หรือมนุษย์ สวรรค์ ชอบเรียกว่า "นาคจำศลี"

ข้าพเจ้าเห็นว่าเวลาล่วงเลยมามากแล้ว ก็ขอตัวกลับ ก่อนกลับท่านเจ้าเมือง

บอกข้าพเจ้าว่า "เราฝากความคิดถึง ความห่วงใยลูกหลานชาวบาดาลทุกคน

ในเมืองมนุษย์ ถ้าเดือดร้อนเรื่องใด ถ้าเราช่วยได้ ก็ฝากบอกพวกเขา

ให้อธิษฐานถึงเรา ถ้าเราได้รับรู้ เราจะไปช่วยเหลือ จนสุดความสามารถ"

ข้าพเจ้ารู้สึกว่าไปที่ไหน พญานาคก็ห่วงใย วงศ์ตระกลู พวกพ้องเหมือนเดิมครับ

 

เมื่อคืน ฝันไปว่า...

ผมไปทำพิธีอัญเชิญพระสุกขึ้นจากน้ำครับ(สงสัยคิดมาก เลยเก็บไปฝันครับ)

ในนิมิตนั้น น้ำนั้นมีสีเขียวขุ่น ผมใช้ด้ายสายสิญย์คล้องพระแล้วว่าพระคาถาอัญเชิญ

ผลปรากฏเป็นพระพุทธรูปปางอื่นขึ้นมาแทน ในฝันผมไม่ยอมพยายามมุดน้ำลงไปอีก

เรียกว่าจะนำขึ้นมาให้ได้ คราวนี้ตอนปล่อยขึ้นมาหายใจนั้นมีไม้กั้นไม่ให้

โผล่พ้นน้ำได้ มีตั้งสองชั้น ต้องพยายามดันไม้นั้นให้แตกจะได้หายใจได้

มีพญานาคเหมือนราชวงศ์คือใส่ชุดสีทองนั้น บอกว่า "เสด็จแม่ไม่ให้

อย่างไงก็ไม่ให้ แล้วเสด็จแม่ จะไปฟ้องท่านท้าวดุสิตมหาราชด้วย"

ข้าพเจ้าในฝันเลยบอกว่า"ถ้างั้นไม่เอา ก็ได้ แต่อย่าไปฟ้องนะครับ"

นาคีตนนั้นได้แต่ยิ้มๆครับ แต่ก็ดูสวยดีครับ พญานาคบางตนก็สวยๆครับ

 

อยากทราบว่าการที่เรามีเพรชพญานาคไว้บูชาแสดงว่าเป็นของเราตั้งแต่อดีตชาติจริงหรือเปล่าคะ(ที่บ้านมีอยู่3สีค่ะ แดง ชมพู ม่วง)

 

มณีนาคานั้น ประจำตัวต้องมีแค่อันเดียวครับ ถ้ามากกว่านั้นต้องเลือกเอาครับ

 

แล้วท่านคุรุวาโร พอจะทราบมั้ยคะว่า พระชายาของท่านศรีสัตนาคราช มีพระนามว่ากระไร...

 

แล้วจะทราบได้ยังงัยคะว่าสีไหนเป็นของเรา เพราะเคยบอกแฟนว่าอยากได้สีใสมาก(ทั้ง3สีนี้ได้มาจากชานหมากหลวงพ่อที่สกลค่ะ)

 

แล้วท่านคุรุวาโร จะไปอัญเชิญพระสุกขึ้นมาทำไมหนอ ถึงกับฝันเลยทีเดียว อิอิ

 

ของคุณตาโต มีตั้งสามสี อิอิ ชักตาร้อนผ่าวๆ เพราะไม่มีซักกะสี แล้วของเราจะมีมั่งไหมหนอ

 

ท่านคุรุค่ะ ถ้าจำไม่ผิดท่านศรีสัตตนาคราชนี่ท่านเป็นหัวหน้าใหญ่ของทางฝั่งลาวใช่หรือไม่ค่ะ (เอหรือเราจำผิดหนอ )

 

คุณ คุรุวาโร ค่ะ.. หากเป็นไปได้ ช่วยกรุณาบอกได้มั๊ยค่ะ ว่า .."เสด็จ แม่"

ที่คุณกล่าวถึง...มีนามว่าอะไรค่ะ...