พระยอดกตัญญูวางแผนสึกหวั่นสังคมครหาทำนา

ความคิด คน มัน เกิด มาจาก อะไร ที่ว่า ครหา มันใช่ได้ กับ ใคร

 

อนุโมทนาด้วยครับ
ทำสิ่งที่ควรทำแล้วขอรับ พ่อ-แม่ คือพระอรหันต์ที่แท้จริง
ขอให้ท่านจงทำความดี แล้วความดีที่ท่านทำจะส่งผลให้ท่านในเร็วนี้ สาธุ สาธุ สาธุ

 

เดียวขอถามหน่อยสิโยมบางคนที่เข้าวัดไปหาผลประโยชน์เงินทองในวัดเนี้ยเป็นกิจของโยมหรือเปล่า บางคนก็เข้าวัดด้วยใจสัทธาคำสังสอนของพระพุทธเจ้าก็มี บางคนมือถือสากปากก็ถือศิลก็มี สิ่งไหนที่ดีที่เป็นวัฒนะธรรมของไทยที่ดีก็ช่วยกันส่งเสริมกันหน่อย

คุณดูสิวัดมันอยู่ใกลวัดพระท่านทำกิจของสงฆ์เสร็จแล้วท่านก็ไปช่วยพ่อแม่อีก พระอย่างนี้หายากแล้วจะบอกให้ เดียวนี้มีแต่จะเข้ามาหาเงินกัน ผมพูดตรงๆอย่างนี้ละ

 

ความกตัญญู เป็นพื้นฐานของความดีทั้งปวง ขออนุโมทนาบุญ ที่ยิ่งใหญ่นี้ด้วยนะคะ สาธุ

 

ถ้าอยู่ในผ้าเหลืองใจรักสละกิเลส พ่อเเม่ไม่มีคนดูเเลเลย เเต่พระสงฆ์มาทำหน้าที่ดูเเลบุพพาการี คอยให้ความช่วยเหลือบิดา มารดาเมื่อท่านตกทุกข์ได้ยาก ยังไงก็ไม่มีคำว่าครหาจากประชาชนหรอกครับ ถ้าคนครหาผมว่าคน คนนั้นก็ไม่ธรรมดาเเล้วครับ

 

จิตมนุษย์ ยากแท้ หยั่งถึง ครับ เดี๋ยวนี้ มนุสสติรัจฉาโน มีมากขึ้นครับ

 

ขอโมทนาสาธุด้วยค่ะพ่อแม่คือสุดยอดแล้วถึงสึกก็ไม่เป็นไรช่วงกลางคืนก็ปฎิบัติฆราวาสสำเร็จเป็นอรหันต์ได้นี้ค่ะในสมัยพุทธกาลยังมีเลยผลบุญที่กตัญญูต่อพ่อแม่จะช่วยท่านเองแหละค่ะ

 

น่าจะสึกมาดูแลให้ดีก่อน เฮ้อ
ทั้งทำกับข้าว ทั้งทำนา
...กตัญญูก็กตัญญูนะน่าเห็นใจ
แต่ว่าศีลวินัยมันก็อีกเรื่องนึงแหละ
ยิ่งอยู่ยิ่งเห็นอะไรแปลกๆเยอะ ทั้งความคิดของฆราวาสเอง
แล้วก็การกระทำของพระสงฆ์เอง
เป็นจริงอย่างว่า ของที่มันเสื่อมลง
มันก็มีแต่คงเดิมไม่ก็เสื่อมไปอีก


....ถูกไม่ถูกท่านพึงพิจรณา ถ้าเป็นผมพ่อแม่สำคัญที่สุด
คงจะเลือกสึกมาเลี้ยงดูพ่อแม่ จะเรื่องบวชเรียนหรือเรื่องอะไร
ก็คงไม่สำคัญกว่าชีวิตพ่อแม่

 

"โยมพ่อกับโยมแม่ เริ่มป่วยหลังจากที่อาตมาบวชมา 4 พรรษาแล้ว โดยโยมแม่เริ่มป่วยก่อนด้วยโรคเส้นโลหิตในสมองแตก เมื่อประมาณเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2553 โยมแม่มีอาการหนักต้องเข้ารับการผ่าตัดถึง 2 ครั้ง จึงสามารถช่วยชีวิตไว้ได้ แต่หลังจากออกโรงพยาบาลโยมแม่ไม่สามารถทำงานหนักได้เหมือนเคยและมีอาการหลง ลืม แม้กระทั่งว่าทำกับข้าวก็ไม่รู้ว่าจะใส่อะไรก่อนหลัง บางครั้งลืมแม้กระทั่งว่ากินข้าวหรือยัง และหลังจากที่แม่ป่วย โยมพ่อก็มาป่วยตามอีกคน อาตมาพยายามรักษาโดยการนำไปโรงพยาบาลทั้งในจังหวัดและต่างจังหวัดก็หาสาเหตุ ไม่ได้"พระสมชาย กล่าวและว่า
หลังจากโยมพ่อป่วยอีกคนทำให้ทั้งโยมพ่อและโยมแม่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ อาตมาจึงต้องคอยดูแล โดยโยมแม่ช่วงแรกจะอาการหนักเนื่องจากเหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ต้องคอยอาบน้ำ ป้อนข้าว ส่วนโยมพ่อ ไม่สามารถทำงานหนักได้ อาตมาจึงต้องทำแทน ไม่ว่าจะเป็นการทำนา จำนวน 10 ไร่ ซึ่งเป็นรายได้หลักของครอบครัว โดยจะทำเองบ้างหากไม่ไหวก็ใช้วิธีการจ้างชาวบ้านในการ ไถ หว่านและฉีดยา ส่วนการสูบน้ำ ดูแลข้าว จนเป็นหน้าที่ของอาตมาที่ว่างจากกิจของสงฆ์
พระสมชาย กล่าวต่อว่า หลังจากพยายามดูแลทั้งโยมพ่อ โยมแม่ มาเกือบปี อาการของโยมยังทรงอยู่ แต่อาการของโยมแม่ดีขึ้น ปัจจุบันสามารถช่วยตัวเอง เช่น อาบน้ำได้แล้ว แต่ยังไม่สามารถทำอาหารเองได้ อาตมาพยายามหัดให้โยมแม่ทำกับข้าวเพื่อให้สามารถกลับมามีความปกติเหมือนเดิม ทำให้ทุกวันนี้ซึ่งในแต่ละวันก่อนออกบิณฑบาตจะกลับบ้านมาทำกับข้าวให้กับโยม พ่อ โยมแม่ คอยเตรียมสำรับกับข้าวไว้ให้ทั้งสองคน จากนั้นก็จะไปทำกิจของสงฆ์ที่วัดซึ่งอยู่ใกล้กับบ้าน สลับกับการมาดูแลโยมพ่อ โยมแม่ และการดูแลนาข้าว ช่วงเย็นจะมาทำกับข้าวให้อีกรอบหนึ่ง แม้ว่าเป็นพระจะไม่ฉันข้าวตอนเย็นก็จะต้องทำกับข้าวเพื่อให้ โยมพ่อ โยมแม่ได้รับประทาน
พระสมชาย กล่าวด้วยว่า สิ่งที่กังวลก็คือ ความรู้สึกของประชาชนทั่วไปที่มองพระที่ต้องออกมาทำนา แต่หากปล่อยพ่อปล่อยแม่ไว้ตามลำพัง ก็จะกลายเป็นภาระทางสังคม อีกทั้งอาตมาถือว่าพ่อแม่ คือ พระอรหันต์ของลูก ส่วนที่ชาวบ้านอาจจะมองเราทั้งใจที่เป็นกุศลและอกุศล ส่วนคำถามที่ถามว่า ทำไมไม่สึกไปดูแล โยมพ่อ โยมแม่เสียเลย ก็ต้องบอกว่าวางแผนไว้แล้วเหมือนกันว่าจะต้องสึก แม้จะรู้สึกเสียดายต่อสมณเพศที่เลื่อมใสศรัทธา แต่หากจะดูแลต่อไปอย่างนี้แม้ใครไม่ว่าก็คงไม่เหมาะนัก แต่ตามความเชื่อของคนไทย ตอนนี้อาตมารอฤกษ์ที่จะลาสิกขาออกมาเท่านั้นเพราะคนไทยเชื่อถือฤกษ์ยามเป็น เรื่องสำคัญ จากที่สอบถามอาจารย์ผู้รู้บอกว่า ฤกษ์ดีคือการลาสิกขาบท คือ ต้นเดือนพฤษภาคม อาตมาจึงต้องอยู่ดูแล โยมพ่อ โยมแม่ทั้งที่เป็นพระนี้ก่อน ในช่วงระหว่างรอการลาสิกขาบท

 

อนุโมทนา ครับ สาธุ

ผู้ใดดูแลบุพการี หรือผู้มีพระคุณ ตอบแทนท่านในทางที่ถูกต้อง

ผู้นั้นย่อมเจริญครับ สาธุ

 

ขออนุโมทนาสาธุ ความกตัญญูต่อบิดามารดาของท่านครับ สาธุ สาธุ สาธุ.

 

ขออนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ

 

คำว่า "กิจของสงฆ์" หมายถึงอะไร หากตีความแบบผิวเผินอาจได้คำตอบเช่น สวดมนต์ ห่มผ้าเหลือง อยู่ที่วัด รับกิจนิมนต์ ฯลฯ แต่หากมองในอีกแนวทางหนึ่ง
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา
เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อาหุเนยโย
ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย อัญชะลีกะระณีโย
อนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ

แปลว่า
สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ปฏิบัติดีแล้ว
สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ปฏิบัติตรงแล้ว
สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
ปฏิบัติเพื่อรู้ธรรมเป็นเครื่องออกจากทุกข์แล้ว
สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ปฏิบัติสมควรแล้ว
ได้แก่บุคคลเหล่านี้ คือ คู่แห่งบุรุษ ๔ คู่ นับเรียงตัวบุรุษได้ ๘ บุรุษ
นั้นแหละ สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า
เป็นผู้ควรแก่สักการะที่เขานำมาบูชา
เป็นผู้ควรแก่สักการะที่เขาจัดไว้ต้อนรับ
เป็นผู้ควรรับทักษิณาทาน
เป็นผู้ที่บุคคลทั่วไปควรทำอัญชลี
เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีเนื้อนาบุญอื่นยิ่งกว่า
ประกอบกับวาทะธรรมของท่านพระอาจารย์มั่นที่ว่า "กิเลศจริงๆ มรรคผลนิพพานจริงๆ อยู่ที่หัวใจ ขอให้ท่านกำหนดจิตจ่อด้วยสติที่หัวใจท่านจะเห็นความเคลื่อนไหวของทั้งธรรม และกิเลศอยู่ภายใน แล้วขณะเดียวกันท่านจะเห็นมรรคผลนิพพานไปโดยลำดับลำดา...." คำเทศนาเมื่อวันแรกที่ท่านหลวงตามหาบัวกราบขอเป็นศิษย์ .....
โดยความเห็นส่วนตัวของข้าพเจ้าแล้ว..... พระสมชาย ฉันทธัมโมได้กระทำในกิจของสงฆ์แล้ว คำว่ากิจของสงฆ์หากตีความอย่างทางโลกจะคับแคบตายตัวตามตัวอักษร แต่ให้แปลความอย่างธรรมก็จะรู้ได้ว่าการเลี้ยงดูบำรุงบิดามารดา เป็นเรื่องที่ที่ชอบแล้ว ขนาดในพุทธประวัติพระพุทธเจ้ายังเสด็จโปรดพุทธมารดา และพุทธบิดา หรือพ่อแม่ครูอาจารย์หลวงตาพระมหาบัวฯยังดูแลโยมมารดาของท่านจนวาระสุดท้าย ขอให้ท่านพระสมชายอย่าได้วิตกประหวั่นต่อคำวิจารณ์ใดๆ เพราะท่านเป็นพระสงฆ์ผู้อยู่ในศีลถึง 227 ข้อ มากกมายกว่าคนธรรมดาทั่วไป(บางคนอาจไม่มีครบแม้กระทั่งศีล5) การตั้งมั่นในความดีเป็นสิ่งที่ดีงามแล้ว ให้นึกถึงคราวที่พระพุทธเจ้าทรงมีชัยชนะต่อการกล่าวร้ายของ นางจิญจามานวิกา ปรากฏตามพุทธชัยมงคลบทที่ 25 ความว่า "กัตตวานะ กัฏฐะมุทะรัง อิวะ คัพภินียา จิญจายะ ทุฏฐะวะจะนัง ชะนะกายะมัชเฌ สันเตนะ โสมะวิธินา ชิตะวา มุนินโทตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ" แปลว่า "นางจิญจมาณวิกาใช้ไม้มีสัณฐานกลมใส่ที่ท้อง ทำอาการประหนึ่งว่ามีครรภ์ เพื่อกล่าวร้ายพระพุทธเจ้า พระจอมมุนีก็เอาชนะได้ด้วยวิธีสงบระงับพระทัยในท่ามกลางหมู่คน ด้วยเดชะอันนี้ ขอชัยมงคลจงมีแก่เรา"
ขออนุโมทนาบุญในความกตัญญูของท่านครับ

 

สุดยอดเลยครับหลวงพี่ทั้งรักพ่อรักแม่...ขอให้เจริญเจริญสาธุ

งาน parttime | หางานเสริม

 

การทำนาจะมีเวลาเก็บเกี่ยว หากข้าวที่งอกเงยแล้วพ่อแม่เก็บเกี่ยวไม่ไหว ใครล่ะจะช่วย หรือจะปล่อยให้ข้าวที่เป็นเงินที่จะพาพ่อแม่ไปรักษาได้ เหี่ยวทิ้งไป ยังไงการทำดีต่อบุพการีก็น่าสรรเสริญมันคือการกตัญญูกตเวทีที่ดี และท่านก็คิดที่จะสึกอยู่หนิครับ แม้เงินที่เก็บเกี่ยวข้าวจะเป็นเงินที่น้อย แต่มันก็ทำให้เราได้เงินที่สุจริตมาใช้โดยที่ไม่ได้เบียดเบียนใคร ถามว่าคนจนอ่ะไม่ได้มีทางเลือกมากนัก บินฑบาตรเลี้ยงได้อ่ะใช่ แล้วถ้าเค้ามีลูกคนเดียวคือพระรูปนี้ล่ะ แล้วจะหาเงินที่ไหนมาเป็นข้ารักษาพยาบาล คุณลองคิดถึงตัวเองสิครับ หากสิ่งที่คุณต้องการคือการบวช แต่สิ่งนี้ที่ทำต่อพ่อแม่คือสิ่งที่จำเป็นคุณจะทำอย่างไร แล้วผมถามว่าท่านสึกมั้ย ท่านก็รอฤกษ์อยู่ ขอให้เข้าใจนะรับ คนเราบางครั้งก็ไม่มีทางเลือก

 

อย่าสึกเลย พระดี ที่มาจากคนดีๆเช่นท่าน หายากครับ

 

การทำความดีความชั่วอยู่ที่เจตนาครับ พระที่มีความกตัญญูอย่างนี้ควรสรรเสริญครับ มากกว่าจะคิดอกุศล ส่วนการทำนาอาจจะดูไม่เหมาะแต่ก็ควรดูที่เจตนาดีของท่านด้วย สาูธุ

 

ทำไมพวกเราคนที่เห็นว่าท่านควรจะอยู่บรรพชาในพระพุทธศาสนาต่อไปไม่ช่วยเหลือท่านล่ะครับ ถ้าเราช่วยกันบริจาคเงินส่วนที่เหลือใช้คนละนิดหน่อยทุกเดือนตั้งเป็นเงินกองทุนเพื่อดูแลโยมพ่อโยมแม่ของท่าน และเพื่อใช้ป็นค่าใช้จ่ายในการดูแล โยมพ่อโยมแม่ของท่าน แค่นี้ท่านเองก็ไม่ต้องทำนาและไม่ต้องสึกออกมา

 

ความกตัญญูเป็นสมบัติของผู้ดี
อนุโมทนาในความกตัญญูของท่านค่ะ
เห็นด้วยที่ท่านจะลาสิกขาบทเพื่อมาเลี้ยงดูบุพการี
เมื่อทุกอย่างพร้อม ค่อยอุปสมบทใหม่
ในเพศฆราวาส ท่านก็สามารถปฏิบัติธรรมได้

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ ขอให้เจริญในธรรมนะคะ