ข่าวดี...สำหรับผู้ที่ต้องการอพยพไปอยู่เชียงใหม่ (ขอปิดกระทู้ครับ)

- ขอเรียนถามหน่อยว่าที่ดินอยู่ตำบล อำเภออะไร ครับ จะได้เข้า Map
ดู เพื่อจินตนาการได้ชัดขึ้น (ผมใช้ flash-mini.com/map ดูได้เหมือน
ไปที่ดินจริงเลย.....ถ้ารู้สภาพที่ตั้ง)
- ที่ว่าไม่ไกลจากวัดพระพุทธบาทเมาะตะมะ ห่างประมาณกี่ กม. ครับ พอขี่จักรยานไปวัดไหวไหมครับ
- เห็นด้วยกับคุณน้อมนำบุญเรื่องที่ส่วนกลาง
- ที่ดินคงต้องมีการจัดการทางกายภาพและกฎหมายอีกมาก....เหนื่อยแทนครับ
...คงมีแค่กำลังใจ

 

คือ ได้ลงกระทู้นี้ ในห้องนี้แล้ว ต่อมาไม่แน่ใจว่า การแจ้งราคาในห้องนี้ จะทำให้ดูเป็นการซื้อขาย ซึ่งต้องย้ายห้องหรือเปล่า

ไม่ต้องการทำผิดกฎของทางเว็บ จึงได้แจ้งในความคิดเห็นที่ ๓๐๑ ว่า สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม โทร. ๐๘-๖๐๐๘๖๐๐๙

ได้ลงกระทู้นี้ ในห้องนี้แล้ว ก็ไม่ต้องการย้ายไปอยู่ห้องอื่น ซึ่งโครงการนี้จะสำเร็จหรือไม่ ก็ต้องการจบกระทู้นี้ ในห้องนี้ครับ

 

โทรศัพท์สอบถามรายละเอียดได้ครับ

เหตุผลที่ให้โทรศัพท์นั้น ได้แจ้งไว้ในความคิดเห็นที่ ๓๐๙

 

ได้แก้ไข และเพิ่มเติมรายละเอียดของที่ดินในความคิดเห็นที่ ๓๐๑ แล้วครับ

 

ดีใจด้วยนะค่ะที่ได้ที่ดินแล้ว (ที่ดินสวยมากค่ะ)
ยินดีต้อนรับสู่ อ.ดอยเต่า ค่ะ ชนะมารจะได้แวะไปเยี่ยมเยียน ห่างจากบ้านไม่มากนัก

 

เป็นอย่างไรกันบ้างครับสมาชิกท่านที่ไปไม่เห็นเขียนความเห็นลงมาให้ฟังกันบ้าง
พอมีรูปที่ถ่ายจากถนนใหญ่1103 ให้ชมกันหน่อยไหมครับ

 

รำลึกอดีตดอยเต่า

พอได้ทราบที่หลบภัยทางกายและยังใกล้ที่หนีภัยทางใจ.....ภัยแห่งวัฎสงสาร
(วัด) ที่ดอยเต่า ทำให้ผมรำลึกถึงตอนหนุ่ม (ตอนนี้...แล้ว) เริ่มทำงาน มีหน้าที่ไปตรวจสอบการผลิตสินค้าโรงงานต่างๆ

การรับรองแขกของบริษัทต่างมากมายจริง แต่พอพูดถึงการเอื้อเฟื้อให้สังคมพนักงานที่รับรองแขกต่างอ้าง Policy บางคนถึงขนาดบอกว่า "มีให้แ...ก(กิน) ก็แ..กเข้าไป อย่าคิดมาก" (eek)

เพราะเหตุนี้ผมจึงแสวงหา และได้มาทำงานเป็นอาสาสมัครกับมูลนิธิโกมล
คีมทอง ในโครงการปันน้ำใจ และศูนย์ยุวชนเพื่อนเด็ก ตามลำดับ;43

ในงานอาสาสมัครเพื่อเด็กนี่เอง ที่ทำให้ผมได้มาโอกาสมาร่วมทำค่ายพัฒนาเยาวชนที่ดอยเต่า ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขมากช่วงหนึ่ง
ในชีวิต yimm

หมู่บ้านริมน้ำที่ผู้คนเปี่ยมด้วยน้ำใจ มีการใช้กีฬาโดยเฉพาะวอลเล่ย์บอล
เพื่อเชื่อมสัมพันธ์ในชุมชน ที่ประทับใจสุดๆ คือ วันหนึ่งผมและเพื่อนเดินผ่านบ้าน (น่าจะเรียกว่า เพิงมากกว่า) เล็กๆ ครอบหนึ่งกำลังกินข้าวเย็น พวกเขาเรียกพวกเราด้วยสีหน้าและแววตาที่จริงใจ ให้มากินข้าวด้วยกัน welcome3
คุณค่านี้ เงินซื้อไม่ได้แน่นอน
คุณค่านี้ จะช่วยเยียวยาทั้งภัยพิบัติทางกายและทางใจ

วันนี้แค่นี้ก่อนนะครับ วันต่อไปผมจะเล่าเรื่องความคิดอัจฉริยะของเด็กดอยเต่าให้ฟัง......บาย

 

ยังไม่ทราบว่า จะได้ทำโครงการบนที่ดินผืนนี้หรือเปล่าครับ เพราะต้องขึ้นกับจำนวนสมาชิกที่จะร่วมกันซื้อทีี่ดินผืนนี้

ประมาณกลางเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๕๕ นี้ คงทราบถึงความเป็นไปได้ว่า จะได้ทำโครงการบนที่ดินผืนนี้หรือเปล่าครับ

 

มีแต่รูปที่ดินที่ติดกับที่ดินผืนนี้ ซึ่งแทบไม่แตกต่างกันครับ

 

เห็นเขาอยู่ด้านหลัง นั้นอยู่ในพื้นที่ด้วยหรือเปล่าค่ะ

 

ขอบคุณครับ ที่นำเรื่องราวดีๆ มาเล่า ให้ได้อ่านกัน

 

ภูเขานั้นดูเหมือนใกล้ แต่อยู่ไกลออกไป ที่ดินผืนนี้ อยู่ห่างจากภูเขาครับ

 

:z15
ดอยเต่าไม่เคยไปเลยค่ะ แต่เห็นในรูปและตามที่ nai mee เกริ่นมา
น่าอยู่มากเลยค่ะ แต่ภาระกิจทางนี้ยังมีอยู่ ได้แต่ชื่นชมไปก่อนค่ะ

 

ขอให้โครงการนี้ประสบความสําเร็จตามความตั้งใจของคุณเตอร์ค่ะ
รอสมาชิกท่านอื่นมาสมทบ เพื่อเป็นญาติธรรมกันในอนาคตนะคะ:d

 

ถ้าได้ทำโครงการขึ้นมา ไม่ว่าจะเป็นดอยเต่า หรือที่ไหน

หากมีเวลา คุณฐนาแวะมาเยี่ยมเยือนได้นะครับ

 

ขอบคุณค่ะ จะติดตามความคืบหน้าค่ะ อนุโมทนาในจิตอันยังประโยชน์ท่าน ของคุณเตอร์ค่ะ

 

สาธุครับ คุณNaraporn_N

 

อัจฉริยภาพเด็กดอยเต่า

ก่อนอื่นขอให้กำลังใจคุณเตอร์สู้ต่อไป การทำอะไรเพื่อส่วนรวม จะเหนื่อย และมักมีคนตำหนิเสมอ ทั้งที่ในใจเขาเห็นว่าทำดีแล้วก็ตาม deeja__a

.......จะมาเล่าอดีตของคนแก่ให้ฟังต่อ... เรื่องเด็กดอยเต่า hello8 ค่ายเยาวชนที่ไปทำในครั้งนั้น ผมและเพื่อนกลุ่มหนึ่งรับผิดชอบเรื่องฐาน "นิทานลูกโซ่"

นิทานลูกโซ่ เป็นอย่างไร คือการเล่านิทานแบบช่วยกันเล่าแบบต่อๆ กันไป โดยเรื่องราวต้องเชื่อมโยงกัน
อาจเล่าแบบเรียงตามลำดับ(ถึงคิวต้องเล่า)
อาจเล่าแบบคนที่เล่าเสร็จ...เรียกชื่อคนต่อไป
อาจแบ่งเป็นทีมแล้วส่งตัวแทนสลับขึ้นมาเล่า เป็นต้น

นิทานลูกโซ่เป็นการพัฒนาสมองในด้านจิตนาการที่คนไทยยังขาดอยู่มาก (นิวตัน, ไอสไตส์, สตีฟ จอบ ล้วนมีพลังสมองเรื่องจินตนาการสูงมากๆ) นอกจากนั้นยังได้ ..ฝีกฟังคนอื่น ..ฝึกการแสดงออก ..ฝึกการเชื่อมโยงข้อมูล ฯลฯ

นิทานวันนั้นพูดเรื่องภัยที่จะมาถึงหมู่บ้าน จากภัยหลายอย่าง ในที่สุดมาถกเถียงกันที่ นางแม่มดร้ายที่มีเรือวิเศษเป็นพาหนะในการเดินทางไปทำร้าย เป็นเกราะกำบัง และหลบหนี
ชาวบ้านก็หาวิธีปราบ ตอนนี้ไอเดียจากหนังจักรๆวงศ์ๆ ช่อง 7 กับหนังการ์ตูนช่อง 3 ของเด็กๆ มากันเพียบ เด็กกลุ่มหนึ่งก็เชียร์แม่มด อีกกลุ่มก็เชียร์ชาวบ้าน สู้กันจนย่านดอยเต่านองเลือด ฝุ่นควันฟุ้งเต็มไปหมด
.....ไม่มีใครยอมแพ้

ในที่สุด มีเด็กหญิงคนหนื่งได้เสนอวิธีปราบแม่มด โดย ส่งผู้กล้าหาญนำปลวกไปใส่ในเรือแม่มด(เรือในจิตนาการเด็กเป็นไม้) ปลวกจึงกินเรือแม่มดหมด เด็กอื่นงง/ยอมจำนนหาทางแก้ไม่ได้ นิทานเรื่องนี้จึงจบลงด้วย การดับอิทธิฤิทธิ์ด้วย "ปลวก" ;ปรบมือ

ข้อคิด ความคิดธรรมดา มีอานุภาพเสมอ แม้ภัยพิบัติครั้งนี้ อาจแก้ได้ด้วยความคิดธรรมดาๆ ก็ได้ครับ....นี่คือความหวัง

สวัสดีครับ หวัดดีï¿

 

เอามาฝากค่ะ

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/WMNzoWkXTtc" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

อันแรกเป็นบ้านจากถุงดิน
แล้วก็บ้านจากฟาง
หลังนี้น่าสนใจตรงโครงเหล็กค่ะ โครงสร้างบ้านมันจะไปหนักราคาที่
หลังคาค่ะ ถึงจะเป็นบ้านดินแต่ถ้าจะใช้หลังคาดีๆก็ใช้เงินมาก
อันนี้หลังคาเป็นเนื้อเดียวกับบ้าน น่าจะประหยัดอยู่

ที่เคยทำบ้านดินแบบทำบล็อคดินขึ้นมา ถ้าทำกันเองมันไม่ค่อยแข็งแรง
เพราะเรียงก้อนดินได้ไม่ดี โครงข้างในก็ไม่ค่อยมาตรฐานค่ะ ถ้าประยุกต์
เป็นโครงเหล็กก็น่าสนใจดี

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/T2NvnhLPBVM" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>