ถ้าคุณสามารถแลก "วิญญาณ" กับ "ความสามารถพิเศษได้ คุณจะเลือกอะไร?

ไม่ต้องคิดมากนะครับ ให้ทำตัวเหมือนเด็ก
จินตนาการกันเล่นๆ สมมุติว่าคุณสามารถ
แลกจิตวิญญาณของคุณ 1 ดวง เพื่อให้ได้
มาซึ่ง "ความสามารถพิเศษบางประการ"
คุณจะเลือกเอาความสามารถพิเศษอะไรดี?


ซึ่งแน่นอนว่าคนในเว็บธรรมะต้องตอบว่า
"ไม่ต้องการ" เพราะเขาทำตัวเหมือนพระ
อรหันต์อยู่แล้ว แต่เรื่องมันมีมาให้เล่าครับ
แล้วจะค่อยๆ เล่าเรื่องราวเหล่านี้ให้ฟัง...

 

อุปมาเหมือนเอา พิมเสน ไปแลกกับเกลือ

 

คนส่วนใหญ่มักปฏิเสธว่าเขาไม่ชอบภาคมืด แต่ความจริงมักตรงข้าม


การเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับ "ภาคมืด" นั้น ไม่จำเป็นต้องเห็นเป็นรูปธรรมชัดเจน ก็
ได้ แค่ "ใจคิด" ก็สามารถเชื่อมโยงได้แล้ว เพราะภาคมืด ต้องการเชื่อมโยง
กับสังขารมนุษย์อยู่แล้วเช่น เวลาที่คุณใกล้ตกงาน ถูกบีบหลายอย่างแล้วคุณ
ไม่อยากตกงาน เพียง "ชั่วคิดเดียว" เท่านั้นที่ใจคุณได้ "จูนภาคมืด" มาแล้ว
เช่น คิดว่า "ไม่อยากตกงานเลย ขอให้ไม่ตกงาน" เท่านั้นเอง ภาคมืดก็จะมา
ทำหน้าที่ในมิติที่คุณมองไม่เห็น "ทันที" และอย่างที่คุณไม่ทันสังเกต ไม่รู้สึก
ตัว คุณก็ "ก้าวเข้าสู่โลกมืด" เสียแล้ว ด้วยความคิดของคุณนั่นเองที่นำพาไป
บางคน ทำธุรกิจ กำลังไปได้ดี แต่แล้วเกิดปัญหาไปต่อไม่ได้ เพียงแค่ "เสี้ยว
คิดเดียว" จิตใจของเขาได้จูนเอาภาคมืดเข้ามาแล้ว และกระบวนการของภาค
มืดก็ได้ดำเนินต่อไป ทำให้ธุรกิจของเขาดำเนินต่อไปได้ ซึ่งความจริงก็เป็นเช่น
นั้นเพราะ "สรรพสิ่งไม่เที่ยง-บุญย่อมมีวันหมด" แต่คุณสงสัยไหมว่าทำไมธุรกิจ
ปัจจุบันจึงอยู่ได้ยาวนาน? และคนที่ทำธุรกิจเหล่านั้น เหมือน "ขายทั้งชีวิตให้กับ
ธุรกิจ" ตั้งแต่เจ้าของ, เจ้านาย จนถึงพนักงาน ทำงานแทบไม่มีเวลาไปทำสิ่งดีๆ
ให้แก่เพื่อนมนุษย์อย่างอื่นเลย? เหมือนถูกจองจำ, ถูกพันธนาการไว้ด้วยการงาน
ตลอดเวลา นั่นแหละคือ การได้ถลำเข้าไปอยู่ในภาคมืดแล้วโดยไม่รู้ตัวไม่เจตนา
คนเราเสวยบุญไป ก็หมดบุญกันได้ แต่เรามักไม่รู้ตัวว่าเราหมดบุญแล้ว และกำลัง
อาศัย "ภาคมืด" ช่วยให้ตนคงอยู่ในสถานภาพเดิมต่อไป เช่น ได้เป็นนายกคิดว่า
จะอยู่ให้ครบ 4 ปี แต่บุญหมดก่อน กรรมเข้าถึงตัว ก็ได้อาศัยภาคมืดต่อบุญต่อไป

 

สิ่งที่มนุษย์พูดมักดูดี มีหลักการ
แต่สิ่งที่ทำจริง มักไม่ได้เป็นเช่นนั้น

 

ผมไม่แน่ใจว่า ท่านเข้าใจ "นักธุรกิจ" ดีขนาดไหนนะครับ
แต่ผมเห็นว่า "นักธุรกิจ" ที่ "เป็นส่วนหนึ่งของพลังขับเคลื่อนประเทศไทย" หลายท่าน ไม่ได้เป็นอย่างที่ท่านกล่าวเลยครับ

 

ผมอุปมา เหมือนเอาพิมเสน ไปแลกกับเกลือ
ก็คือ การที่เรายังมีวิญญาณอยู่ เรายังสามารถสร้างเสริมบารมีได้ จะเอาความสามารถพิเศษสักเท่าไหร่ ก็คงจะสร้างเพิ่มได้ตามกำลังบุญ

แต่การแลกไปกับสิ่งที่ไม่เที่ยง มันเหมือนกับตัดต้นไม้ ทั้งที่รอผลไม้หรือเปล่าครับ?

ในเมื่อพื้นฐานแนวความคิด มันฟังดูแปลกๆ ตั้งแต่ต้น ผมจึงขอเสนอความคิดอีกแนวนึงไว้ ณ ที่นี่ ด้วยความเคารพ ครับ

 

ใจคนส่วนใหญ่ไม่ได้ร้องขอทางสว่างจากพระเจ้า แต่ร้องขอตามกิเลส


"เสียงจากใจ" ของมนุษย์ส่วนใหญ่ ไม่ได้เรียกร้องขอ "ทางสว่างจากพระเจ้า
ให้ทรงนำพาชีวิตเขาไปสู่ทางที่ถูกต้องเลย" พวกเขาล้วนร้องเรียกขอสิ่งใดๆ
ที่พวกเขาต้องการตามกิเลสของตนทั้งนั้น ซึ่งก็เป็นธรรมดาของคนที่มีกิเลส
อยู่แล้ว ไม่แปลกอะไร เพียงแต่เราจะยอมรับความจริงพื้นฐานนี้หรือไม่เท่านั้น
เพราะเหตุนี้ "ภาคมืด" จึงทำงานอยู่กับมนุษย์ ได้มากกว่างานของภาคสว่าง
เมื่อพวกเขาทุกข์ทนเพราะสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง พวกเขาเคยคิดไหมว่าฉันทำ
สิ่งผิดพลาดใดไปไหน? สิ่งศักดิสิทธิ์โปรดช่วยบอกและนำทางสู่แสงสว่างให้
ปัญญา ให้ฉันคิดได้ด้วยเถิด? น้อยเหลือเกินที่จะคิดอย่างนั้น ส่วนใหญ่จะคิด
แต่ทำอย่างไรให้พวกเขาได้ในสิ่งที่พวกเขาต้องการต่อไปเช่น ถ้าแฟนของเขา
กำลังตีตัวจาก แทนที่เขาจะคิดว่า "ฉันทำอะไรผิดนะ โปรดชี้ทางสว่างแก่ฉัน"
ไม่หรอก พวกเขาจะคิดแต่ว่า "ขอให้ฉันได้อย่างเดิม แฟนฉันกลับมาดีต่อฉัน
ดังเดิม" อย่างนี้ต่างหาก ใจของเขาที่เลือกที่จะคิดแบบนี้เอง ที่นำพาให้ภาค
มืดมาถึงพวกเขาก่อนภาคสว่างเสมอ คนส่วนใหญ่อยู่ใต้อำนาจภาคมืดนั่นเอง

 

ความคิดดูดี คนทั่วไปก็คิดอย่างนั้น
ประเด็นคือ "ทำได้อย่างที่คิดและพูดหรือไม่?"

 

บางคน พอราคาไก่ตก
ก็เอาลูกไก่ไปทิ้งทะเล
ให้ตาย เป็นล้านตัวเพื่อ
ให้ราคามันขึ้น


คุณเคยรู้ไหม?
ขึ้เกียจจะเปิดโปง
เบื้องหลังดำมืด...


พลังขับเคลื่อนนั้น
เป็นพลังสว่างหรือ
"พลังด้านมืด" ละ?

 

ผมว่าอันนี้ มันจิตวิทยาพื้นฐานนะครับ ไม่ต้องถึงเรื่องโลกสวรรค์ ก็อธิบายได้
เหมือนกับเด็กหกล้มหนะครับ ความคิดแรก คืออะไร ก็ต้องไม่อยากหกล้ม ไม่อยากเจ็บ เป็นธรรมดาหนะครับ แล้วกระบวนการนี้ก็จะเป็นชนวนให้เกิดกระบวนการคิดหาทางแก้ปัญหาที่ต้นเหตุต่อไปในภายหลังได้...

 

บางคนเจอวิกฤติต้มยำกุ้ง
จะขายบ้านไม่ไหว จะเจ๊ง
เลยมาร่วมหัวกับพระแถว
ปทุมธานี ไม่นานนักได้
เงินมาหมุน รอดตัวไป
ได้ ราวปาฏิหาริย์


ทำว่าเราเก่ง มีปัญญา
บริหารผ่านวิกฤติได้ดี
แต่เบื้องหลัง มันคืออะไรละ?

 

ผมไม่ได้รังเกียจพลังภาคมืดหรอกนะ
และเข้าใจว่าบางท่านก็ใช้พลังมืดใน
การขับเคลื่อน และทำความดี ก็มี


ธรรมดา ผมก็เรียนรู้ที่จะใช้เหมือนกัน
เพียงแต่เรากำลังมาศึกษาและทำให้
มันกระจ่าง เพื่อใช้มันได้ดีขึ้น จนใน
ที่สุด ก็คือ ชำระให้มัน "สว่าง" ขึ้น

 

"ตัวท่าน" ไม่ใช่ "คนทั่วไป" ดังนั้นมุมมองของท่าน ที่ท่านเห็นว่า "ไม่สามารถที่ได้อย่างที่คิดและพูด" จึงไม่ใช่ตัวแทนความคิดเห็นของ "คนทั่วไป" ดังนั้น ท่านไม่สามารถกล่าวลบล้างคำพูดของผมได้ครับท่าน

ตอนแรก ท่านอ้างถึงด้านมืด ว่า

ประเด็นแรกนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของเขาครับ คนเราบางทีการที่เขาทำงานที่เขาชอบ เขาก็มีความสุขแล้ว และงานบางอย่าง โดยตัวงานเอง ก็เป็นการทำสิ่งดีๆ ให้กับเพื่อนมนุษย์อยู่แล้ว ผมเห็นว่า ในประเด็นนี้ คนที่ทำธุรกิจเหล่านั้น "ขาย ทั้งชีวิต ให้กับความดี และ ความสุข" ครับ

ทำไมตอนหลังท่านจึงเปลี่ยนเป็นอ้างถึง การฆ่าสัตว์ แทนครับ? ท่านต้องการชี้ประเด็นไหนกันครับ?

 

แสดงว่า "ภูมิความรู้เรื่องซาตาน"
มาถึงตะวันออกแล้ว และประเทศ
แถบจีนๆ ก็รับเอาวัฒนธรรมนั้น
เข้ามาด้วย


นั่นคือ การทำหนังให้ดูง่ายขึ้นเท่านั้น
เพราะความจริงแล้ว มัน "ดูไม่ออก"
หรอก ...

 

เคยเห็น "เบื้องหลัง" พวกเขาแค่ไหนละ?

 

โรงรับจำนำหมายเลข 8
ท่าทางจะมี "เทพราหู" ดูแลนะ


อันที่จริง ก็น่าจะมีตั้งแต่เลขที่ 1-11
อ้าว แล้วผมจะอยู่โรงไหนดีละ?

 

<TABLE class=mediem border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top>

โรงรับจำนำหมายเลข 8 ตอน ทาสกุหลาบ
</TD></TR><TR><TD vAlign=top>ชุด - </TD></TR><TR><TD vAlign=top>กลุ่มอายุ ผู้ใหญ่ อายุ 18 ปีขึ้นไป </TD></TR><TR><TD vAlign=top>ผู้แต่ง : <!--ซิต้า ลอว์ : Zita Law [คุยกับนักเขียน]-->ซิต้า ลอว์ : Zita Law </TD></TR><TR><TD vAlign=top>ผู้เรียบเรียง : - </TD></TR><TR><TD vAlign=top>ผู้แปล : รำพรรณ รักศรีอักษร </TD></TR></TBODY></TABLE>



เนื้อหาโดยย่อ :
เรื่องราวของโรงรับจำนำหมายเลข 11 ที่มีผู้ดูแลเป็นหญิงสาวชื่อว่า Mrs.Bee โรงรับจำนำนี้ดำเนินการอย่างไร้คุณธรรม พยายามเอาทุกอย่างจากลูกค้า โดยไม่สนใจว่าวิธีการจะเป็นอย่างไร พนักงานของโรงรับจำนำนี้ ถ้าทำยอดได้ไม่ถึงเป้าก็จะโดนลงโทษอย่างหนัก เพราะมิสซิสบีไร้ซึ่งความเมตตา วันหนึ่ง ดุ๊ก เถ้าแก่หนุ่มของโรงรับจำนำหมายเลข 7 มาที่โรงรับจำนำหมายเลข 11 และบอกว่าได้รับคำสั่งให้มาเทคโอเวอร์โรงรับจำนำนี้ มิสซิสบีไม่ยอม ผลสุดท้ายทั้งสองตกลงกันว่าจะลองแข่งขันกัน ใครทำให้ลูกค้าพอใจได้มากที่สุดถือเป็นผู้ชนะ และได้เป็นเถ้าแก่ของโรงรับจำนำหมายเลข 14 ซึ่งเป็นการควบรวม 7 กับ 11 เข้าด้วยกัน ดุ๊กกับมิสซิสบีตกลงแข่งกันทำความพอใจให้ลูกค้ารายแรกของโรงรับจำนำหมายเลข 14 ซึ่งปรากฏว่าเป็นคู่รักที่มาด้วยกัน ชื่อจีนี่กับอาเซิน ทั้งสองต้องการชีวิตในฝันแบบคนทั่วๆ ไป คือร่ำรวย รูปร่างหน้าตาดี มีเสน่ห์ ฯลฯ แต่ที่สำคัญที่สุดก็คือได้อยู่ด้วยกันตลอดไป ดุ๊กกับมิสซิสบีตอบตกลง โดยดุ๊กจะดูแลจีนี่ มิสซิสบีดูแลอาเซิน ส่วนของที่คู่รักทั้งสองต้องเอามาจำนำนั้น ดุ๊กจะเป็นคนกำหนดขึ้น และจะบอกพวกเขาในภายหลัง อาเซินและจีนี คู่รักหนุ่มสาวที่โชคชะตากำลังหยิบยื่นบททดสอบ... ความรักของทั้งสองเป็นนิรันดร์ หรือไม่ ทุกคน ต่างจุดมุ่งหมาย ต่างจุดสิ้นสุด แต่ทุกคนต่างถูกพันธนาการไว้ด้วยสิ่งที่เรียกว่าความปรารถนาความรัก และ ความตาย เหมือนกัน

 

ผมโชคดี ได้รู้จักชีวิตส่วนตัวของบางท่าน 2-3 ท่านครับ

 

จริงๆ น่าจะควบรวม 1-11 ไปเลย
จะได้เป็น Big Boss ฮ่าๆๆ น่าสนุกดี
แบบนี้ป่ะ เท่ห์ดีเนอะ?

 

เวลานักธุรกิจประสบภาวะลำบากนะ
เขามี "วิธีทางออกลับๆ" แต่เขาไม่
บอกใครหรอก เขาจะให้สัมภาษณ์
แต่ด้านดีทั้งนั้นแหละ


ใครจะบอกเบื้องหลัง ด้านมืดของตัวเอง ...