เชิญร่วมอนุรักษ์พระกรุครับ

"พระพุทธรูปปางภัตกิจเนื้อสัมฤทธิ์เปียกทอง ครับ:โดยปกติที่พบเห็นทั่วไปเป็น พระอุปคุต ครับซึ่งเรียกว่า พระอุปคุตจกบาตร ครับ"

 

สวัสดีครับ จารย์ต๋อย สวัสดีครับ คุณพี่ธรรมพล และ สวัสดี พี่ๆเพื่อนๆทุกท่านครับ
แวะเข้ามาทักทายให้หายคิดถึงซักจึ๋งนึง ฮิฮิ หวังว่าทุกท่านคงจะสบายดีกันถ้วนหน้านะครับ ^-^ พอดีช่วงนี้กระผมมัวแต่ศึกษาพระที่ได้มาใหม่(และที่เคยบอกว่าได้มา) ซึ่งทยอยเช็คแล้ว หลายรายการ(ส่วนใหญ่)ก็ ทยอยเก๊(ตามประสาเสี้ยนพระมือใหม่) 555+
ล่าสุดกระผมได้ฝากพระสมเด็จ(น่าจะเด็ดมั๊ง แหะๆ)จำนวน5องค์ไว้ที่กระทู้ "มาดูสมเด็จกัน(หน้า499)"
กระผมขอเรียนเชิญ อ.และคุณพี่ๆทุกท่าน เข้าไปติชม ขอความรู้ และคำชี้แนะด้วยนะครับ

ปล. มีทีเด็ดติดมาให้ชม2องค์ครับ
องค์แรก พระนางพญา ไม่ทราบเก๊-แท้ เรียนขอคำชี้แนะสักหน่อยครับ
อีกองค์ พระฤษี กรุฝาง (รุ่นพี่นักข่าวช่อง3ที่นับถือเขาให้มา เรียกตามเขาน่ะครับ)

 

พี่ๆครับไม่ทราบว่าพระกรุที่ใหนและแท้ใหมครับ

พี่ๆครับไม่ทราบว่าพระกรุที่ใหนและแท้ใหมครับ

 

ผมแนะให้นิดนะครับคุณยา รวมทั้งท่านๆอื่นด้วย ถ้าอยากจะศึกษาพระ
และอยากเป็นพระจริงๆ
1. ศึกษาเรื่องพิมพ์ให้มากๆ รายละเอียดต่างๆของพิมพ์ทรงในพระแต่
ละชนิดที่เราสนใจ จำให้แม่นๆเอาให้ซึมเข้าไปในสมองกันเลย
2. เรื่องเนื้อหา เมื่อจำพิมพืได้ดีมากแล้ว เรื่องเนื้อหาเราก็อาศัยจาก
ผู้ที่เขารู้จริงในพระชนิดนั้นๆ เข้าไปถามเขาเรียนรู้จากเขา จริงอยู่นักเล่น
สมัยนี้หรือรุ่นเก่าบางคนค่อนข้างจะสันดานเสียหน่อยคือ ไม่ค่อยอยากจะเปิดเผยอะไรกัน
มากนัก ไม่รู้มันจะเก็บไว้ทำไมความรู้ [ โทษนะที่พูดแรงไปนิด] แต่ก็
เป็นกำลังใจให้นะในการที่จะเข้าไปจับเข่าคุยกับใครสักคน
3. ต้องลงทุน เราต้องกล้าที่จะลงทุนซื้อพระแท้ ในราคาแท้ จะถูกหรือ
แพงก็ตามตังกระเป๋าเรา เพราะถ้าเราไม่มีของแท้ๆไว้นั่งดูนอนดู อาศัย
แค่รูปจากหน้าจอ หรือ จากหนังสือ อีก 10 ชาติก็ไม่เป็นครับ

อย่างแรกต้องถามตัวเองก่อนครับว่าเราชอบพระประเภทไหน พระกรุ หรือ เกจิ
หรือ พระบูชา ถ้ารู้ว่าตัวเองชอบพระประเภทไหน เราก็หาตำราพระที่เราให้ความสนใจจริงๆมาไว้ดู ว่างก้เปิดดูบ่อยๆ แต่ที่สำคัญ ต้องมีพระมาเทียบกับ
ตำราที่เราเปิดดูด้วย หากตำรามีข้อมูลบ้างเราก็ควรอ่านและหาคำตอบในคำ
บางคำของขอมูลนั้นๆ ว่ามันหมายความว่าอะไร ตรงนี้คงต้องพึ่งท่านผู้ที่เขา
รู้และชำนาญพระประเภทนั้นจริงๆ

จริงอยู่โดยส่วนใหญ่ทุกคนรวมทั้งตัวผมเอง ตอนเริ่มใหม่ๆก็ยังไม่รู้หรอกว่า
ตัวเองชอบพระแบบไหน ซื้อไปทุกอย่างที่ตลาดเขามีการซื้อขาย ทุกครั้ง
ที่ผมซื้อ ผมมักจะถามข้อมูลจากเจ้าของพระประกอบไปด้วย เช่นพระองค์
ที่เราซื้อ เขาดูอย่างไร เป็นต้น ผมมักเป็นคนชอบซักแต่ก็ต้องซื้อเขาด้วย
นะครับ คนเราพอได้ซื้อขายและคุยกันสักครั้ง ครั้งต่อไปก็ง่ายหละครับ
แต่ถ้าคิดจะไปถามเขาอย่างเดียวเลย ก็คงลำบากครับ เขาให้ความรู้แก่เรา
ได้ เราก็ควรตอบแทนเขาบ้าง แต่การตอบแทนที่เรามีให้กับเขา นั้นแหละ
ครับ จะเป็นองค์ครูของเราต่อไป จะต่อยอดความรู้ให้กับเรากับเขา ได้คุย
กันง่ายขึ้นไปอีก

พิมพ์ไปพิมพ์มางง...555 เอาเป็นว่าถามตัวเองก่อนนะครับว่า เราชอบ
พระประเภทไหน แล้วค่อยเริ่มหาความรู้ในสิ่งนั้นใส่ตัวเรา

ขอบพระคุณน้าต๋อยมากครับที่ได้บรรยายถ่ายทอดความรู้จากประสบการณ์
สถานะการจริงให้เราได้รับทราบกัน ทั้งวิธีที่จะรู้ และศึกษาแบบ
ชนิด 10 ชาติ ก็ไม่เป็นถ้าเราไม่ลงทุน ไม่ซื้อของแท้มาเป็นองค์ครู
ดูรูปแท้ 100 ครั้ง ไม่เท่าดูองค์จริงครั้งเดียว เพราะเราเล่นพระแท้ที่จับต้องได้
ไม่ได้เล่นรูปว่าใครถ่ายสวยกว่ากัน

 

"การสะสมพระเครื่องเป็นเรื่องของคนที่ใฝ่รู้,รู้จักสังเกต,เปรียบเทียบ พระแท้ที่เป็นพระหลักมีค่านิยมสูง ในชีวิตจริงคนที่ไม่เคยรู้จักหน้าค่าตาและศึกษานิสัยใจคอกันมาก่อนไม่มีใคร?เขาให้ดูหรอกครับ รูปภาพพระอันชัดเจนที่ผ่านสื่อต่างๆเป็นอีกช่องทางหนึ่งที่ทำให้ผู้คนสามารถเข้าถึงแหล่งข้อมูลที่ต้องการได้ ส่วนใคร?จะรับได้มากหรือน้อยเพียงใด?นั่นเป็นเรื่องของแต่ละบุคคลว่ามีพื้นความรู้,หลักการและิวิธีคิดอย่างไร?:ภาพ ๑ ภาพแทนคำพูดนับพันคำ เป็นคำโบราณที่ยังใช้ได้เสมอครับ"

 

นี่ไงคะ ยาได้คำตอบแล้วคะ ว่าทำไม พระของยาจึงมีเยอะแยะไปหมด ตอนแรกก็สับสนปนงุนงง หยุดนำเสนอเนื้อหาพระองค์นี้ทันที ( เก็บไว้ดูศึกษาคนเดียว เพราะ หากเผยแพร่ไปเดี๋ยวจะถูกว่านำเสนอข้อมูลผิดๆคะ ) คือ พระของยาเป็นพระสมเด็จที่มวลสารหลักคือ ปูนเปลือกหอยผสมมวลสารอื่นๆ ดังนั้น ผงพรายสีเงินที่เห็น เกิดจากเศษของเปลือกหอยนั่นเอง ซึ่งพระของยาที่พบละเอียดมากๆคะ ละเอียดกว่าเส้นผมในบางครั้ง มีความยาวที่สั้นๆเหมือนเส้นผงชูรส และ ไม่สม่ำเสมอกัน บางครั้งมองคล้ายฝุ่นแต่ฝังจับในเนื้อองค์พระ
ปล. ขอบพระคุณน้าต๋อยคะ ที่ช่วยหาคำตอบให้ยาได้แล้ว ยาค้นหามานานแล้วคะ สำหรับเรื่องนี้

 

@@ ขอบคุณมากครับคุณ stoes เข้าใจเอาเรื่องมาปะติดปะต่อกันนะครับ
ผมมานั่งอ่านใหม่ เออ! แฮะ...เข้าท่าดี ทั้งหมดก้หวังจะเป็นประโยชน์กับ
ทุกๆท่าน ไม่มากก็น้อย ลองนำไปประยุกต์ใช้กับตัวเองดูนะครับ

 

แสงภาพหลอกตาจังครับพี่ท่าน

 

ยังไม่ผ่านเกณฑ์ครับพี่ท่าน

 

สวยสดงดงามครับพี่ท่าน แบบนี้ดูง่าย

 

นางพญาไม่ผ่านเกณฑ์ครับพี่ท่าน

 

อยากให้เพื่อนนักสะสมรุ่นใหม่ หาแนวทางที่ถูกต้องในการสะสมพระ
คำแนะนำของอาจารย์สองท่านข้างต้น เป็นคำแนะนำที่ดูเรียบง่าย
แต่เป็นคำแนะนำชั้นครู ที่ปรมาจารย์ด้านพระเครื่องทุกคนใช้
เป็นหลักการสำคัญที่นักสะสมทุกคนควรจะเข้าใจมันครับ
ดูพิมพ์พระ เนื้อหามวลสาร กรรมวิธีการสร้าง
และต้องลงทุนครับ

ผมเน้นว่า ท่านควรเริ่มลงทุนจากตำรับตำราที่มีมาตรฐานก่อน
พอเข้าใจทฤษฎีแล้ว จนออกไปคลำออกข้างหน้าโดยไม่มีหลักการพิจารณาเลย
อาศัยความรู้สึกหรือความไว้ใจอย่างเดียวไม่ Work หรอกครับ
หลังจากได้หลักการดูพระประเภทที่ท่านสนใจเบื้องต้นแล้ว
ก็ถึงเวลาออกสนาม ลงภาคปฏิบัติ หาพระแท้ดูครับ
หากสามารถเช่าพระแท้มาพิจารณาเป็นองค์ครูก็จะยิ่งดีครับ
จะได้มีเวลาในการพิจารณาเนื้อหาและพิมพ์ทรง
โดยไม่จำเป็นต้องเช่าองค์แพงๆ มาเป็นองค์ครูหรอกครับ
เพียงแต่องค์ครูจะต้องเป็นพระแท้เท่านั้น
ขอให้ลงทุนเช่าบูชาพระองค์ครูในราคาพระแท้นะครับ
เพื่อความมั่นใจว่าจะไม่ได้ครูที่สอยเรา (แทนที่จะสอนเราให้ถูกทาง)
ผมเคยยกตัวอย่างหลายครั้งว่า
จะดูซุ้มกอก็ให้หาพระกำแพงกลีบบัวมาศึกษา
อยากศึกษาขุนแผน กรุวัดบ้างกร่าง ก็เช่าพรายคู่ตัดเดี่ยวมาก่อนได้
อยากดูเม็ดแร่ของพระนางพญา ก็ให้ดูพระเสียผิว (กรุน้ำ)
เป็นต้นครับ โอกาสที่จะพลาดแบบง่ายๆ ก็จะลดลง

หลายครั้งในการพิจารณาของผม
แม้หลักการจะบอกว่าให้พิจารณาพิมพ์ก่อน
พระกลุ่มที่เราคุ้นเคย พอเห็นครั้งแรกก็ดูรู้ทันทีว่าเนื้อหาไม่ใช่
ก็จบแล้วเหมือนกัน ไม่ต้องพิจารณาต่อครับ
ส่วนตัว ผมจะไม่ค่อยชอบสะสมพระประเภท
เนื้อใช่..พิมพ์ไม่ใช่ หรือ พิมพ์ใช่..แต่เนื้อไม่ใช่
เก็บพระแท้พันตา อยู่ในมาตรฐานสากลนิยม
จะสบายทั้งตาและสบายทั้งใจครับ
(อันนี้แล้วแต่ทัศนะของแต่ละคนนะครับ)

 

"พระพิมพ์ตุ๊กตาใหญ่เนื้อชินตะกั่วกรุวัดพลับ(กรุกระรอกเผือก) ครับ"

 

เนื้อจัดชัดเจน

พระองค์นี้ พิมพ์ไม่เท่าไร แต่เนื้อสวยจัดครับ

 

ไม่รู้จะพูดแบบไหนครับบอกได้คำเดียวว่าเต็มสิบ

 

หาที่มาอยู่ครับทราบไหมครับพี่ๆครับ

 

"ขอบคุณครับคุณaoodwing4:พระกรุวัดพลับเนื้อชินหาชมได้ไม่ง่ายนักครับ"

 

"ขอบคุณครับคุณ ae noi"

 

"พระเปิมกรุวัดจามเทวี จ.ลำพูน ครับ"