เชิญร่วมอนุรักษ์พระกรุครับ

<a href="http://www.picza.net/show.php?id=vPlTIIlTTx" target="_blank"><img src="http://sv1.picza.net/uppic/pic/2012_01_08/IIl/vPlTIIlTTx.gif" border="0" /></a><br><font size=1>Thanks: <a href="http://www.picza.net" target="_blank">ฝากรูป</a></font>
ไม่ยอมมมมมมม แง้แง้ แง้ น้าต๋อยใจร้ายยยย อือฮือฮือ ยาไปหาขุดพระตามใต้ฐานเจดีย์ดีกว่า หุหุหุหุหุ

<a href="http://www.picza.net/show.php?id=vPlTIIPIlF" target="_blank"><img src="http://sv1.picza.net/uppic/pic/2012_01_08/IIP/vPlTIIPIlF.gif" border="0" /></a><br><font size=1>Thanks: <a href="http://www.picza.net" target="_blank">ฝากรูป</a></font>
วัดแจ้งนอก มีเจดีย์ยังไม่เปิดกรุเลย หุหุหุหุ น้าต๋อยไปกับยาไหมคร้าาา เดี๋ยวยาช่วยส่องไฟฉายกับดูต้นทางให้คะ อิอิอิอิอิ ( เห็นแก่ตัวแบบเห็นๆ แถมยังไม่พอ หาคุกมาให้ด้วย ไอเป็นลาง คุกคุกคุก 55555 )

ปล. ยาล้อเล่นนะคะ น้าต๋อย และ คุณ ตำรวจเจ้าคร้าา ยามิอาจกล้า ขนาดนั้นคะ กลัวผะผะผีี

 

ขอบคุณ น้าต๋อยมากคะ ที่ช่วยชี้แนะ และ ให้ข้อมูลเพิ่มเติมแก่ยานะคะ เดี๋ยวยาค้นคว้าต่ออีกคะ ยาจะเอาชนะให้ได้คอยดูสิ จะหาพระแท้เนื้อดินให้เจอ หุหุหุหุหุ

 

ผมแนะให้นิดนะครับคุณยา รวมทั้งท่านๆอื่นด้วย ถ้าอยากจะศึกษาพระ
และอยากเป็นพระจริงๆ
1. ศึกษาเรื่องพิมพ์ให้มากๆ รายละเอียดต่างๆของพิมพ์ทรงในพระแต่
ละชนิดที่เราสนใจ จำให้แม่นๆเอาให้ซึมเข้าไปในสมองกันเลย
2. เรื่องเนื้อหา เมื่อจำพิมพืได้ดีมากแล้ว เรื่องเนื้อหาเราก็อาศัยจาก
ผู้ที่เขารู้จริงในพระชนิดนั้นๆ เข้าไปถามเขาเรียนรู้จากเขา จริงอยู่นักเล่น
สมัยนี้หรือรุ่นเก่าบางคนค่อนข้างจะสันดานเสียหน่อยคือ ไม่ค่อยอยากจะเปิดเผยอะไรกัน
มากนัก ไม่รู้มันจะเก็บไว้ทำไมความรู้ [ โทษนะที่พูดแรงไปนิด] แต่ก็
เป็นกำลังใจให้นะในการที่จะเข้าไปจับเข่าคุยกับใครสักคน
3. ต้องลงทุน เราต้องกล้าที่จะลงทุนซื้อพระแท้ ในราคาแท้ จะถูกหรือ
แพงก็ตามตังกระเป๋าเรา เพราะถ้าเราไม่มีของแท้ๆไว้นั่งดูนอนดู อาศัย
แค่รูปจากหน้าจอ หรือ จากหนังสือ อีก 10 ชาติก็ไม่เป็นครับ

** เอาไป 3 ข้อหลักๆก่อนนะ ฟังผมมากเดี๋ยวจะลมใส่เอา หุหุหุหุ

 

ช่วยดูพระนางพญาให้ด้วยครับ

ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ

 

กระทู้นี้มีน้าต๋อย ผมขอผ่าน

 

อ้าว! ไปไหนหละครับคุณ stoes อยู่ช่วยๆกันนี่แระดีแล้วหนุกๆ

 

ถ้าน้าต๋อยเอ่ยปาก ต่อให้บุกน้ำลุยไฟ ผมขอให้น้าต๋อยนำหน้าก่อนครับ (deejai)

 

"พระครูบาเจ้าศรีวิไชยรุ่นอัฐิหลังย่น ครับ":ทางเหนือเรียก พระครูบาฯหลังย่น ครับ

 

แสดงว่าน้าแก หนังเหียว เอ๋ยเหนียว ลุยไฟได้:boo:

 

น้าต๋อยใจร้ายอีกแล้ว ตั้งสิบชาติเลยหรือคะ ชาตินี้ชาติเดียวได้ม้ายยย ได้ไหมมม ถะถะโถ ไปขอชมพระใครเขา เขาก็มองหน้าอะสิคะ ไม่รู้จักจะขอชมได้ไงคะ และ อีกอย่างขอไป ก็มีแต่คนบอกว่า ของตรูแท้ทุกที องค์ไหนก็แท้ไปโม๊ดดด เลยไม่รู้อะไรจริงอะไรปลอม เฮ้อ อาศัยดวงฟลุ๊คคลำท้องช้างไปเรื่อยๆ คงต้องสิบชาติอย่างน้าต๋อยว่าแน่ๆ แต่ที่รู้ๆนะคะ สิบชาติที่ว่ายาคงจะผอมและนั่งรถไปไกลๆได้แล้ว เช่นเข้ากรุงเทพ ยาจะไปขอชมพระ ของน้าต๋อยบ้างนะคะ จะไปขอลูบๆคลำๆ เอ้ยย ขอส่องพระคะ ( อย่าเพิ่งคิดไกลนะคะ ยาแค่พาแหกโค้งกันง่วงนอนเฉยๆ ) แต่ถ้ายาผอมจริง นั่งรถไปไกลได้จริง อีกสิบชาติจะไปหาน้าต๋อยที่ไหนหละคร้าาาาา อิอิอิอิอิ อย่าลืมเขียนที่อยู่ให้ยาด้วยนะเออ หุหุหุหุ เดี๋ยวไปไม่ถูกทางๆ จะได้วิ่งตามจุ๊ดดุ๊ดๆๆๆๆ <a href="http://www.picza.net/show.php?id=vPlTIPOZxl" target="_blank"><img src="http://sv1.picza.net/uppic/pic/2012_01_08/IPO/vPlTIPOZxl.gif" border="0" /></a><br><font size=1>Thanks: <a href="http://www.picza.net" target="_blank">ฝากรูป</a></font>

น้าต๋อยคะ ยาเคยได้ยินว่า เซียนที่เก่งดูพระได้ทุกประเภทไม่มีหรอก อย่างมากก็ไม่กี่ประเภท มันก็คงจะจริง เพราะว่า ถ้าต้องจำพิมพ์ให้ขึ้นสมองหละก็ โอ มายก๊อดดด ชาตินี้คงจำไม่หมดแน่ หากต้องจำทุกๆวัด ทุกๆอาจารย์ เฮ้อ ๆๆๆ แล้วน้าต๋อยพอชี้แนะได้ไหมคะ ว่าหลักการจดจำพิมพ์พระแต่ละอาจารย์ เพื่อให้จดจำได้ง่าย ไม่ทราบพอมีเทคนิคไหมคะ ถ้าเป็นความลับไม่เป็นไรคะ เพราะ ยาเข้าใจน้าต๋อย และ ยาจะร้องเพลงนี้ให้น้าต๋อยฟังนะคะ สิบล้อแหกโค้งหุหุหุหุ มีความลับที่อยู่ในใจ มีความลับที่อยู่ข้างใน เป็นความลับที่ยังเปิดเผยไม่ได้

สู้สู้สู้คะ ไม่ท้อ ไม่ร้องไห้ให้ใครเห็น เก็บไว้ในตู้โชร์ตัวเองก็ได้ อิอิอิอิอิ :''(

 

โอ้ววว สุดยอดเลยคะ ขอบคุณมากๆคะ คุณ ธรรมพล
ในที่สุดยาก็ทราบแล้ว เป็นพระใหม่ใช่ไหมคะ อายุยังไม่มาก แต่ก็ถือว่าน่าเก็บสะสมใช่ไหมคะ ไม่รู้ยาเข้าใจถูกต้องไหมนะคะ

 

"ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ พระครูบาเจ้าศรีวิไชยรุ่นอัฐิหลังย่น ไม่ใช่พระใหม่ ครับ หากผมจำไม่ผิดเป็นพระที่สร้างจากเถ้าอังคารของท่านครับ ประสบการณ์ดีมากครับ บอกคุณยาตามตรงครับผมคนเหนือแท้ๆยังไม่มีเลยครับ"

 

น้าต๋อยคะ ยาเคยได้ยินว่า เซียนที่เก่งดูพระได้ทุกประเภทไม่มีหรอก อย่างมากก็ไม่กี่ประเภท มันก็คงจะจริง เพราะว่า ถ้าต้องจำพิมพ์ให้ขึ้นสมองหละก็ โอ มายก๊อดดด ชาตินี้คงจำไม่หมดแน่ หากต้องจำทุกๆวัด ทุกๆอาจารย์ เฮ้อ ๆๆๆ แล้วน้าต๋อยพอชี้แนะได้ไหมคะ ว่าหลักการจดจำพิมพ์พระแต่ละอาจารย์ เพื่อให้จดจำได้ง่าย ไม่ทราบพอมีเทคนิคไหมคะ ถ้าเป็นความลับไม่เป็นไรคะ เพราะ ยาเข้าใจน้าต๋อย และ ยาจะร้องเพลงนี้ให้น้าต๋อยฟังนะคะ สิบล้อแหกโค้งหุหุหุหุ มีความลับที่อยู่ในใจ มีความลับที่อยู่ข้างใน เป็นความลับที่ยังเปิดเผยไม่ได้

สู้สู้สู้คะ ไม่ท้อ ไม่ร้องไห้ให้ใครเห็น เก็บไว้ในตู้โชร์ตัวเองก็ได้ อิอิอิอิอิ :''([/QUOTE]

อย่างแรกต้องถามตัวเองก่อนครับว่าเราชอบพระประเภทไหน พระกรุ หรือ เกจิ
หรือ พระบูชา ถ้ารู้ว่าตัวเองชอบพระประเภทไหน เราก็หาตำราพระที่เราให้ความสนใจจริงๆมาไว้ดู ว่างก้เปิดดูบ่อยๆ แต่ที่สำคัญ ต้องมีพระมาเทียบกับ
ตำราที่เราเปิดดูด้วย หากตำรามีข้อมูลบ้างเราก็ควรอ่านและหาคำตอบในคำ
บางคำของขอมูลนั้นๆ ว่ามันหมายความว่าอะไร ตรงนี้คงต้องพึ่งท่านผู้ที่เขา
รู้และชำนาญพระประเภทนั้นจริงๆ

จริงอยู่โดยส่วนใหญ่ทุกคนรวมทั้งตัวผมเอง ตอนเริ่มใหม่ๆก็ยังไม่รู้หรอกว่า
ตัวเองชอบพระแบบไหน ซื้อไปทุกอย่างที่ตลาดเขามีการซื้อขาย ทุกครั้ง
ที่ผมซื้อ ผมมักจะถามข้อมูลจากเจ้าของพระประกอบไปด้วย เช่นพระองค์
ที่เราซื้อ เขาดูอย่างไร เป็นต้น ผมมักเป็นคนชอบซักแต่ก็ต้องซื้อเขาด้วย
นะครับ คนเราพอได้ซื้อขายและคุยกันสักครั้ง ครั้งต่อไปก็ง่ายหละครับ
แต่ถ้าคิดจะไปถามเขาอย่างเดียวเลย ก็คงลำบากครับ เขาให้ความรู้แก่เรา
ได้ เราก็ควรตอบแทนเขาบ้าง แต่การตอบแทนที่เรามีให้กับเขา นั้นแหละ
ครับ จะเป็นองค์ครูของเราต่อไป จะต่อยอดความรู้ให้กับเรากับเขา ได้คุย
กันง่ายขึ้นไปอีก

พิมพ์ไปพิมพ์มางง...555 เอาเป็นว่าถามตัวเองก่อนนะครับว่า เราชอบ
พระประเภทไหน แล้วค่อยเริ่มหาความรู้ในสิ่งนั้นใส่ตัวเรา

 

ยาชอบทุกประเภทคะ น้าต๋อย ตอนแรกยาชอบพระสมเด็จอย่างเดียว มีอะไรที่ท้าทายในตัวเอง ถามว่าค้นคว้า ใฝ่หาที่จะศึกษาหรือไม่ ยาบอกได้เลย พระที่ถูกใจเวปอื่นยาเซฟไว้ศึกษาตลอด วันนึง 24 ชั่วโมงยาทุ่มเท 18 ชั่วโมงในแต่ละวัน ออนเน็ท อ่าน ค้นคว้า จนบางครั้งแฟนน้อยใจมากๆ เพราะ เขานอน เราไม่นอน เรานอนอีกที ตีสามหรือตีสี่ ส่องพระหน้าจอจนเบลอ อ่านหนังสือจนเอ๋อ แต่พอมาหลังๆก็ไม่ใช่ว่าเก่ง หรืออะไร แต่เราเริ่ม เข้าใจอะไรมากขึ้น ( การหาจุดจบเป็นบทสรุปไม่ได้ เลยท้อไปเสียเอง เริ่มเนือยๆและถอยห่าง แต่ก็ไม่เคยทิ้งคะ หนังสือพระ ยาจะเก็บไว้ได้ทุกที่ ที่ตัวเองต้องการคว้าอ่าน ยาไม่ดูหนังสือนิตรสารดารา หรือ แฟชั่น ยาอ่านแต่หนังสือพระเครื่องคะ ทั้งเวลาเข้าห้องน้ำด้วย ติดเป็นนิสัย ต้องอ่านหนังสือ )
เหตุผลที่ยาชอบทุกประเภท เพราะ ยาชอบความเก่าแต่ละเนื้อหาคะ เพราะ มีเสน่ห์ที่ไม่เหมือนกันแต่ก็ใกล้เคียงในบางอย่าง คือ ธรรมชาติเป็นตัวกำหนดความเก่าในแต่ละยุคสมัย

พระผง มีเสน่ห์ ที่การย่อยสลาย การยุบตัว ปริแตก แยก ย่น การหลุดร่วงมวลสาร รูปทรงบิดเบี้ยวจากการย่อยสลายของมวลสารนั้นๆ และ คราบต่างๆ
แนวความคิดของยาในเรื่องพระเครื่องแต่ละประเภทเป็น คหสต.นะคะ

พระเนื้อดิน ยาทราบว่า ถ้าดูเป็นจะง่ายกว่าเนื้อหาทุกประเภท แต่สำหรับยาแล้ว คิดว่าพอๆกันคะ ขึ้นอยู่กับความชำนาญและประสบการณ์มากกว่า ที่จะเอ่ยคำพูดนี้ได้ เสน่ห์ของเนื้อ
ดิน คือ ความนุ่มเนียนตา แข็งแกร่งในที ยิ่งนานวัน จะเห็นรอยย่นของดิน แต่แกร่งราวหินผา คราบกรุจับติดบนพื้นผิวกลืนกิน ยังกับคนที่มีผิวเผือก นุ่มนวลแนบเนียนละเอียด หากลูบไล้ด้วยสายตา จะไม่รู้สึกสะดุด แต่ก็นั่นอีกหละ ยาต้องศึกษาสภาพพื้นที่แต่ละกรุ ว่าจะส่งผลต่อพื้นผิวพระ อย่างไร ซึ่งแต่ละกรุมีความแตกต่างกัน ข้อนี้จำต้องคำนึงทุกเนื้อทุกประเภทของพระ

พระเนื้อชิน เสน่ห์ความอ่อนช้อยบนโลหะที่แข็งแกร่ง ไม่ว่ารูปร่างคดเคียว ที่ช่างศิลป์ปั้นแต่งแม่พิมพ์ ความลึกมิติ ความคมชัด ความปราณีต และ เสน่ห์ที่ว่าร้ายที่สุด คือ กาลเวลาที่ส่งผลต่อผิวพระในแต่ละยุคสมัย การระเบิดของเนื้อพระบนโลหะ ความเก่าที่ดูขลัง คราบใคล การงอกเงยของผิวจากที่เรียบตึง และ อื่นๆ มันคือความงามที่ลงตัวเช่นกันคะ

ยาเลยชอบทุกเนื้อทุกประเภท พอหันมาศึกษาพระเนื้อหาประเภทอื่นๆ ยิ่งสนุก และ เรียกว่า ลุ่มหลงในเนื้อหาใหม่ๆ มีอะไรให้ค้นหา และ ต่อสู้ชัยชนะในตัวเองคะ ยาต่อสู้ตัวเองคะ ไม่ได้ต่อสู้กับใคร ยาต่อสู้ความรู้ในตัวของตัวเอง ยาเลยบอกตัวเองว่า ชอบหรือ หลงรักเนื้อหาคงามเก่าแก่แต่ละยุคสมัยที่ส่งผลต่อองค์พระ ไม่ว่าจะเป็นเนื้อหาชนิดใด ดังนั้น จึงสนใจศึกษาทุกประเภท แต่ให้เก่งทุกอย่าง ยาเข้าใจว่า ทำได้ยากคะ ยาขอแค่รู้และดูเป็น ไม่จำเป็นต้องเก่งเหมือนเซียน หรือใครๆ ขอแค่มือขวาที่ยาหยิบมา จะไม่ใช่พระเก๊ เป็นพอ อย่างน้อยเป็นเกจิก็ยังดีคะ ไม่เป็นไรคะ วันนี้เราหยิบพระเกจิ วันหน้าเราอาจมองได้ลึกกว่านี้ และ พบเจอท่านจนได้ ไม่ขอคิดไกลมากหรอกคะ มันเหนื่อยถ้าเราจะต้องดิ้นรนเพื่อให้ไปจนถึงฝั่งฝัน ( พูดตามประสาคนท้อ แต่ไม่เคยถอยนะคะ ) หากพื้นฐานยาไม่เข้าใจหัวใจของลักษณะธรรมชาติส่งผลของเนื้อหาพระแต่ละประเภท

 

ยาเชื่อคะว่าต้องเป็นพระที่ดีแน่นอน เมื่อคุณ ธรรมพลชี้แนะ แต่ที่ยาเชื่อด้วยเหตุผลที่ยาเห็นบนองค์พระด้วย เพราะ ตอนแรกยาได้มา ยาไม่เห็น ส่องในที่มืด แต่พอยาส่องกับแสงไฟ ยาเห็นน้ำกาวเปียกเป็นคราบซึมที่ผิวพระ ยาเลยใช้กล้องขยายส่องเจาะลึกไปอีก เห็นรอยร้าวด้านหลังองค์พระ และ ลามมาด้านหน้า พูดง่าย พระชำรุด พระหักคะ แต่ถูกเจ้าของเดิมประสานรอยเสียจนมองแทบไม่เห็น ถ้าพระหักบางท่านอาจโยนทิ้งไป หรือ ทิ้งไว้ในวัดตามใต้ต้นโพธิ์ แต่นี่เจ้าของนำไปซ่อม อาจบ่งบอกความหมายที่มีความสำคัญแก่ผู้ครอบครอง
เดี๋ยวยาจะออกไปอ่านรายละเอียดดูนะคะ ว่า พระครูบาเจ้าศรีวิไชย เป็นมาอย่างไร ( ยาไม่มั่นใจว่าน้องเขาปล่อยเหรียญไปหรือยัง ถ้ายังและไม่แพงมากยาจะส่งเป็นของขวัญที่ระลึกวันปีใหม่ให้คุณ ธรรมพลนะคะ เพราะ เห็นเด็กๆได้มา ดูเก่ามากๆคะ ถ้าจำไม่ผิดเขียนว่า ครูบาศรีวิไชย หากพระยังอยู่ที่โต๊ะน้องนะคะ ) พระมาวางนอกพื้นที่ คนก็ไม่นิยมสะสม อาจจะยังอยู่ก็ได้คะ พรุ่งนี้ยาจะลองมองดูอีกทีว่า ใช่ ของท่านหรือไม่นะคะ

 

"พระครูบาเจ้าศรีวิไชย สิริวิชโย เป็นพระภิกษุที่ชาวเหนือ,คนไทยที่ทราบอัตชีวประวัติของท่านให้ความเคารพนับถืออย่างสูง ท่านได้บูรณะปฏิสังขรณ์เสนาสนะ,วัดวาอารามทั่วภาคเหนือ ผลงานหนึ่งที่สำคัญของท่านคือ การสร้างทางขึ้นดอยสุเทพโดยไม่ใช้เงินของราชการครับเนื่องจากท่านมีผู้คนที่เคารพศรัทธาเป็นจำนวนมากมาช่วยสร้างทางครับ คุณยาลองหาอ่านประวัติของท่านนะครับ ส่วนเรื่อง เหรียญครูบาเจ้าศรีวิไชย ที่คุณยาจะกรุณาส่งมอบให้ผมนั้น ผมขอบคุณมากครับแต่ขออนุญาตไม่รับครับ เพียงแค่คุณยาถ่ายรูปมาให้ชมก็เป็นบุญตาของผมแล้วครับ คุณยาเก็บไว้บูชาเองเถิดครับ"

 

ยาขอสารภาพคะว่ายังไม่ได้อ่านเลย ตอนแรกว่าจะไปอ่าน แต่ยามัวเขียนทัศนะแนวความคิดการวิเคราะห์สังเกตุ ที่ห้องพระสมเด็จอยู่คะ นี่ก็จะตีสองแล้ว คงต้องพรุ่งนี้ มีโอกาสคงได้เข้าไปหาข้อมูลคะ แต่ยาขอบคุณมากๆคะ ที่ช่วยหาข้อมูลเบื้องต้นให้ยานะคะ ขอบพระคุณคะ สำหรับค่ำคืนนี้ ยาก็คงต้องกล่าวคำอำลาสำหรับคืนนี้ก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์คะ นอนหลับฝันดี พระคุ้มครองนะคะ ทุกๆท่าน ( ต้องเข้านอนก่อนคะ เดี๋ยวไปขายของสาย เหอเหอเหอ )

 

"ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่งครับคุณยา:ครูบาเจ้าศรีวิไชย สิริวิชโย ต๋นบุญแห่งล้านนาไทย ครับ"

 

"พระคง จ.ลำพูน ครับ"

 

"พระบาง จ.ลำพูน ครับ"