คนในโลกแบ่งออกเป็น 4 ระดับ

ธรรมะ คำสอน พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมย<WBR>าน

ต้องทราบไว้เสมอว่า คนที่เกิดมานี่ มีต้นกรรมไม่เสมอกัน คนในโลกแบ่งออกเป็น ๔ ระดับคือ

๑) คนฉลาดมาก ที่ทำบุญไว้เต็มแล้ว มีบารมีครบถ้วนเพียงแนะนำแต่หัว<WBR>ข้อย่อยๆก็บรรลุมรรคผลทันที

๒) บางพวกปัญญาบารมีหย่อนนิดหน่อย พออธิบายก็บรรลุมรรคผล

๓) บางพวกพอแนะนำให้เข้าใจในกุศลเบื้<WBR>องต้นได้ แต่เอาบรรลุมรรคผลไม่ได้

๔) พวกสุดท้าย เป็นพวกเหลือขอ พูดไม่รู้เรื่อง อวดตัวว่าเป็นผู้วิเศษ หมดทางแนะนำ

คนในโลกแบ่งออกเป็น ๔ พวกอย่างนี้ ลูกจงอย่าคิดว่าเขาจะเหมือนเราเ<WBR>สมอไป การแนะนำเป็นของดี แต่อย่าเอาใจเข้าไปผูกพัน ถือว่าบอกปล่อย เขาทำตามก็ดี ไม่ทำตามก็ช่าง เอาตัวเรารอดเป็นการพอแล้ว ปล่อยเขา เขาจะคิดจะพูด จะทำอย่างไร อย่าสนใจเป็นอันขาด.

http://watthasung.com/ดูเพิ่มเติม

 

กราบนมัสการธรรมหลวงพ่อครับ....

 

อนุโมทนาค่ะ
เชื่อและศัทธาในพระพุทธองค์และท่านครูบาอาจารย์

 

ผมขออนุโมทนาสาธุ ในบุญกุศลที่ได้บำเพ็ญมาทั้งหมดทั้งปวงด้วยครับ

 

เฮ้อ ..อนิจจา สอนเขาไม่ได้ ดันกลับไปด่าเขา แถมยังแอบเอาหลักบัว สี่เหล่าในทางพุทธศาสนา มาบิดเบือนทำความเสื่อมเสียต่อพุทธองค์เป็นยิ่งนัก
เอาละข้าพเจ้าจะโปรดท่านทั้งหลายเอาไว้ว่า
บุคคล ๔ จำพวกนั้น ไม่ใช่เป็นคนไม่ดีนะ บุคคลทั้ง ๔ จำพวก เป้นคนดีเหมือนกัน เท่าเทียมกัน
แต่ประสบการณ์ การได้รับการขัดเกลาทางสังคม การได้รับการเรียนรู้ หรือได้ร่ำเรียนวิชามา แตกต่างจากกัน ผู้สอน ต้องหันมามองตัวเองซะก่อนว่า โอ้อวดตัวเองว่าเป็นผู้รู้ ว่าเป็นผู้แก่กล้าในทางพุทธศาสนาหรืออย่างไร จึงได้สอนเขาติเตียนเขา ผู้สอนบวชอยู่ในพุทธศาสนา สามารถปฏิบัติบรรลุถึงเอาแค่ชั้น โสดาบัน หรือยังละ ไม่รู้จริงไม่รู้แจ้ง ดันสอนแบบผิดๆ
ข้าพเจ้าจะเล่าให้ฟัง ครั้งเมื่อข้าพเจ้ายังทำงานรับราชการอยู่ มีเพื่อนร่วมงานเขาดื่มเหลัาอยู่เป็นนิจ พรรคพวกก็ยุว่า ทำไมข้าพเจ้าไม่สอนเพื่อนร่วมงานคนนั้นให้เขาเลิกหรือหยุดดื่มเหล้าบ้าง
"ข้าพเจ้า ตอบกลับไปในทันที ต่อหน้าทุกคน รวมถึงเพื่อนร่วมงานที่ดื่มเหล้าอยู่เป็นนิจว่า "เขาเป็นจำพวก บัวอยู่ในโคลนตม" พรรคพวกตกใจกันหมด เพราะคิดว่า "คนที่จัดอยู่จำพวกบัวอยู่ในโคลนตม"นั้นไม่ดี
ข้าพเจ้าจึงได้อธิบายต่อว่า ที่ว่าเขาเป็นคนจำพวกอยู่ในโคลนตมนั้น ไม่ใช่เขาเป็นคนไม่ดีนะ เขาก็เป็นคนดีคนหนึ่งนั่นแหละ แต่ทว่า สอนเขาให้เลิกดื่มเหล้าไม่ได้ดอกขอรับ ทุกคนที่อยู่ ณ.ที่นั้น จึงเกิดความเข้าใจ และเพื่อนร่วมงานที่ดื่มเหล้าเป็นนิจ ก็เดินยิ้มจากไป ต่อมาไม่นาน เขาก็ไม่ดื่มเหล้าแล้วเดินมาให้เห็น ปัจจุบันนี้ไม่รู้นะว่าเขายังดื่มอยู่หรือเปล่า
เรื่องที่เล่าให้ได้อ่านกัน เป็นเรื่องจริง เป็นอุทาหรณ์สอนให้รู้ว่า สิทธิของเขา เราจะไปสอนเขาคงยาก แต่ถ้าเขารู้ได้ด้วยตัวเอง คิดได้ด้วยตัวเอง เขาย่อมทำได้อยู่แล้วขอรับ