พบปะ พูดคุย ประสาเพื่อนพ้องน้องพี่ แบบกันเอง

*ค่ะเดี่ยวนั่งทางในให้นะคะ....

*พี่รุ่งตัวแดงๆ (k) คืออะไร...ปริศนาธรรมหรือ...

 

ตัวแดงๆ คือ.....ไม่บอกดีกว่าเอาไว้เป็น ปริศนาทางโลกก็ได้
............................................... ปริศนาทางธรรมะก็ได้...หุหุ

แต่ถ้าทางโลกอะไรที่เลี่ยงมากๆ มักจะได้ผลคุ้มค่า ..ไม่ใช่หรือครับ ...ทุกๆคน.

แต่ถ้าทางธรรมะ...ขอให้คุณ นวล เป็นผู้ เฉลยดีกว่าครับ
เพราะถ้ากระผมเฉลยเอง ..กระผมคงจะเป็นผู้...งง...เองอ่ะคร้าบบบบบบบบบ:'(

 

ฮั่นแน่..พี่นวลพูดแบบเดียวกับคุณลินเลยค่ะ ถ้าลุงบุญมากระซิบจริงๆ เดี๋ยวนกบอกต่อนะคะ..แต่อาจจะเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอ
..นอนดึกมาเป็นอาทิตย์แถมคุณฝาชีเหน็บไปด้วยทุกที่....วันนี้ตากระตุกข้างซ้ายทั้งวัน..ไปพักแล้วค่ะ

เป็นกำลังให้คนไทยทุกคนค่ะ(rose)(f)(f)(f)

 

เห็นข้อความนี้ มีประโยชน์มากครับ เลยเอามาฝากกัน

หากท่านยังมีเวลาเก็บของและอยู่ในเส้นทางน้ำ ขอแนะนำง่ายๆแบบนี้ครับ
-เก็บของมีค่าต่างๆ พระเครื่องสำคัญๆ สร้องคอ โทรศัพท์ สายชาร์ท และบัตรประชาชน
ทะเบียนบ้านและ เอกสารสำคัญ เอกสารบัตรATM กุญแจรถ-บ้านต่างๆไว้รวมกันหนึ่งกระเป๋า
แยกจากเสื้อผ้าและให้เป็นกระเป๋าแบบที่สะพายติดตัวไว้ได้ตลอดเวลาแต่อย่าหอบไปมากนัก
สร้อยที่ติดตัวควรเป็นสร้อยธรรมดาที่แช็งแรงและไม่เตะตาคน เลือกพระที่น้ำไม่เข้าแต่เน้นป้องกันอันตรายเด่นชัดไว้ก่อนองค์เดียวพอเพื่อความคล่องตัว อย่าลืมเอาของสำคัญใส่ถุงพลาสติกเผื่อตกน้ำไว้บ้าง

-เก็บเสื้อผ้าแบบสบาย ชั้นในยาประจำตัวและของใช้จำเป็นอีกหนึ่งกระเป๋า รองเท้าที่ลงน้ำได้
แช่น้ำดีแบบคู่เดียวจบควรใช้ในยามนี้ ถุงพลาสติกสักสองสามใบติดไว้ มีดพกเล่มเล็กๆเอาไว้สักเล่ม กระเป๋าใบนี้ควรเป็นแบบสะพายได้-หิ้วได้เช่นกัน หากมีเหตุต้องสละสัมภาระแบบฉุกเฉินก็สละตัดสินใจใบนี้ไปก่อนเพื่อเอาชีวิดรอดยามคับขัน อย่าลืมหมวกผ้าที่ใช้กันแดดเล็กๆสักใบเตรียมใว้เพราะท่านอาจต้องเดินทางตากแดดเพื่อลุยน้ำสัก2-3 ชั่วโมง

เมื่อถึงเวลายามฉุกเฉินจะได้ไม่ต้องค้นหาสัมภาระใส่กระเป๋า เพราะเวลานั้นจะนึกอะไรไม่ออกและหยิบของไม่ทัน คน.กรุงเทพ จะถูกน้ำท่วม 70% หากเตรียมตัวไว้ก็ไม่เสียหายอะไร
เครดิต คุณหนุ่มเมืองแกลง

 

สวัสดีครับ พี่รุ่ง คุณนวล และ พี่ๆน้องทุกๆท่าน ค้าบบบบ 5555 ช่วงนี้ กำลังเป็นยามพี่ นั่งลุ้นรายวัน ตื่นเต้นดี ท่วมไม่ท่วม ตอนแรกก้อนอนหลับสบายๆดีๆอยู่แล้ว ตอนหลังมีคนมือซนไปดึงกะสอบทรายที่เค้ากันคลองปะปาไว้ นาสิพี่ ก้อเลยต้องเป็นยาม รอรับน้องน้ำ ครับ แถมช่วงนี้ ไม่ได้หาพระเข้ากรุเลยพี่ 5555 ก้อเลยอาศัยมาแอบดู ของแรงของชาวบ้านพี่ พักหลังมีพี่น้องๆ เข้ามาโชวว์กันเยอะ ของแรงๆทั้งน้านนนนน ผมเลย ต้านไม่ไหว เข้ามาแล้ว ร้อนพี่5555 ตาร้อนนะพี่ คริๆ

 

ใช่คร้าบ.................

 

เมื่อปลายปี 2552 ซื้อหนังสือทายดวงปีเกิดของหมอดูท่านหนึ่ง ซึ่งทายปีเกิดของตนเองในปี 2553 ท่านบอกในหนังสือทายดวงเล่มนั้นว่า ดวงชะตาของคุณจะพบกับสิ่งลี้ลับ
ตอนนั้น ลับแลอ่านไป ก็รู้สึกงงๆ กึ่งไม่ค่อยเชื่อนัก นึกไม่ออกว่าจะเป็นไปได้อย่างไร?
คนที่ไม่เคยเจอไม่มีวันรู้หรอกว่า คนที่ต้่องเจอมันบรรยายไม่ออกเลย ? กว่าจะมาบรรยายให้ฟังได้ในวันนี้ มันก็ผ่านมา 2 ปีครึ่งเศษๆ ที่ต้องเจอกับสิ่งลี้ลับที่ยากจะบอกให้ใครเข้าใจ?

 

สวัสดีครับ คุณ ลับแล คนสวย ........เย มาแย้วววววววววว
กระผมขอปูเสื่อ นอนรอฟังเรื่องเล่า ตอนต่อไปครับ
อย่าช้า นะครับ.... แฟนคลับคอยกันเยอะนะครับ

 

ในยามดึกดื่นของค่ำคืนๆหนึ่ง ที่ต้องตื่นขึ้นมาโดยที่ญาติอีก 2 คนกำลังหลับอยู่ เวลานั้นราวๆ ตี 2 เห็นจะได้ แต่ในความมืดมิดที่คนอื่นกำลังหลับไหลอยู่นั้น ลับแลกลับได้ยินเสียงอะไรบางอย่างที่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้ยิน เสียงเดินหนักๆของใครคนหนึ่งกลางห้องนอน เสียงเดินนั้นเมื่อได้ยิน น่าจะเป็นเสียงเดินของผู้ชายที่มีรูปร่างสูงใหญ่ เสียงเดินนั้นเดินชิดติดกับฟูกที่นอนของลับแลเลยทีเดียว ฟูกขนาดบางที่วางอยู๋บนพื้นไม้ปาร์เก้ เสียงที่เดินบนพื้นไม้นั้น จึงไม่ต้องสงสัยเลยนะคะว่าเสียงที่เดินนั้น จะชัดเจนขนาดไหน? เพราะเขาเดินแบบหนักแน่นเดิน,ใกล้ชิดและมั่นคง
และแล้วในช่วงเช้าของวันหนึ่ง คุณแม่ของลับแลกลับมาจากบ้านเกิดของลับแลที่จ.ยะลา ลับแลนั่งครุ่นคิดไปและมองหน้าคุณแม่ไป ลับแลกำลังชั่งใจว่าจะเล่าเรื่องลี้ลับที่เจอในครั้งนี้ให้คุณแม่ทราบดีหรือไม่? ........ใจหนึ่งก็กลัวคุณแม่จะหวาดผวา จนหนีกลับยะลาไป แต่อีกใจหนึ่ง ......ก็อยากจะบอกและถ่ายทอดสิ่งที่พบเจอให้คุณแม่ได้รับทราบบ้าง แล้วในที่สุด ลับแลก็อดกลั้นไว้ไม่อยู่ ......ตัดสินใจเล่าคุณแม่ทันที คุณแม่ทำท่าตั้งอกตั้งใจฟังเรื่องที่ลับแลเล่า แต่คุณแม่ก็มีทิ้งท้ายกับลับแลว่า "นี่เป็นลับแล ซึ่งเป็นลูกเล่าให้ฟังนะ ถ้าเป็นคนอื่น แม่จะไม่เชื่อเด็ดขาด" ลับแลยืนยันนั่งยันว่า "จริงๆนะที่เล่านี่เป็นเรื่องจริง " คุณแม่ฟังแบบกึ่งเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่คุณแม่ก็แนะนำลับแลว่า" ให้แผ่เมตตา กรวดน้ำให้เขาซะ เดี๋ยวเขาก็จะไปเอง " ผ่านไปวันที่ 2 ลับแลก็บอกคุณแม่ว่าเมื่อคืนก็เดินอีกแล้ว ( ลับแลได้ทำตามที่คุณแม่บอกแล้วนะ แผ่เมตตา กรวดน้ำ) เท่านั้นเอง คุณแม่ด่าสิ่งลี้ลับเป็นฟืนเป็นไฟเลยนะะคะว่า" อะไรกัน? แผ่เมตตา กรวดน้ำให้แล้ว ก็ยังไม่ไปอีก)
และแล้ว คืนต่อมา ประมาณ ตี 2 ,ในขณะที่ ลับแลกำลังหลับอย่างจิ้มลิ้มและมีความสุข จู่ๆก็ต้องตกใจ ผวาตื่นขึ้นมา ได้ยินเสียงคนเอะอะโวยวาย ตอนแรก ลับแลก็นึกว่าไฟไหม้บ้านใครที่ไหนซะอีก ที่ไหนได้เสียงคุณแม่กำลัง ร้องด่าด้วยความโวยวาย (กึ่งกลัวๆ )ว่า "ไม่ต้องหลับต้องนอนกันพอดี เอาแต่เดินอยู่นั่นแหละ"
ในชีวิตที่เกิดมา ลับแล ไม่เคยรู้่ว่าวิญญาน ส่ิ่งลี้ลับมีจริงไหม? แต่คืนหนึ่งที่เจอกับเหตุการณ์แบบนี้ สภาพจิตใจของผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อลับแลจะเป็นอย่างไร? และ ณ วินาทีนั้น ลับแลทำอย่างไรกับจิตใจตนเอง? (โปรดติดตามตอนต่อไปภายในวันนี่้แหละค่ะ)

 

มารอพี่ลับแลเล่าเรื่องด้วยคนครับ อิอิอิ.......

 

แหม๋ กำลัง มันส์ เลย ครับ คุณ ลับแลคนสวย หยุดเล่าซะแล้ว
สงสัยคงจะเหนื่อย นะครับ หรือไม่ก็ นายกำลังมา อิอิ

 

แล้วพี่ลับแลได้มีการอารธนาพระพุทธ หรือเครื่องรางของขลังอะไรไว้ป้องกันบ้างรึเปล่าอ่ะครับ ประสบการณ์แบบนี้ผมได้ยินได้ฟังมาหลายๆ คนก็จะมีท้าวเวสสุวรรณอ่ะครับ.......(ตามที่ได้ยินมานะครับ)

รอฟังต่อ หุหุหุ ตื่นเต้น....

 

น้องลินบอกว่า ชอบเรื่องที่พี่เล่า ยังติดตามอ่านอยู๋หรือเปล่าคะ?
ไม่เหนื่อยหรอกนะคะพี่รุ่งแต่ลับแล ต้องหยุดทานอาหารว่างยามบ่ายน่ะค่ะ

 

พี่ยังไม่ตอบนะคะน้องแกงส้ม เมื่อเที่ยงพี่ทานข้าวยังไม่อิ่มเลย ตอนนี้ พี่ขอเวลาทานข้าวแกงผัดเผ็ดปลาหมึกกับสะตอดิบสักครู่ก่อนนะคะ

 

รอลุ้น อิอิอิ.......มีให้ลุ้นติดตามตอนต่อไป หุหุหุ

 

นับแต่คุณแม่เจอกับสิ่งลี้ลับคืนนั้น มันเป็นคืนเดียวเท่านั้นที่คุณแม่เจอ เเต่ลับแลกับญาติอีกคนเจอกันเป็นเดือนเศษเลยค่ะ เหตุที่คุณแม่เจอคืนเดียวก็เพราะคืนต่อมา คุณแม่ทานยานอนหลับขนาดอ่อนๆทุกคืนเลย ทำให้คุณแม่ชวดโอกาสทองที่จะได้เจอสิ่งลี้ลับอีกต่อไป
แต่ลับแลและญาติอีก 2 คน เราเจอกันเป็นเทอมเลยค่ะ (อ้อ......ไม่ถึงเทอมซีคะ ประมาณครึ่งเทอมน่ะค่ะ)

 

สวัสดีค่ะ ทุกๆท่าน
พี่เสือ นำสมเด็จองค์งาม มาทำให้ตาร้อนอีกแล้วนคะ (ping-love
ขอบคุณ น้าหมูที่นำ เอ็มวี ซึ้งๆเพิ่มกำลังใจให้ผู้ประสบภัยมาให้ชมค่ะ ขอนั่งลุ้นช่วยน้า หมู นะคะ ขอให้ไม่ท่วมค่ะ(good)
สงสัยลุงบุญจะไปมอบโชคใหญ่ให้พี่นก..... อย่าลืมของ 2-3 ตัวมาฝากชาวกระทู้ด้วยนะคะ (ping)
วันนี้วันประกวดตัวเลขแห่งชาติ พี่นวล มาแอบทำตัวแดงๆอีกแล้ว เดี๋ยวน้องช่วยด้วย ชอบตัวนี้ค่ะ 12,23 หุๆๆ bubu
สวัสดีค่ะ พี่ลับแล ยังติดตามอ่านอย่างใจจดจ่ออยู่ค่ะ ทานข้าวให้อิ่ม จิบกาแฟพร้อมของว่างให้สบายใจแล้วอย่าลืมมาเล่าต่อนะคะ ;20
ขอบคุณ พี่รุง ที่ชมจี้ปฐวีธาตุเจ้าลูกชายค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ rabbit_jump

คุณแกงส้ม และ คุณ พีพี2 สบายดีนะคะ ขอเป็นกำลังให้พี่น้องชาวไทยทุกๆท่านเลยค่ะ

 

อ้าวๆๆๆแล้วคนข้างๆไม่สวยหรือครับ ถ้าไม่สวยก็ส่งคืนบ้านเกิด อะคริๆๆๆๆๆๆ

 

สาเหตุที่เราอยู๋ไม่ครบเทอม ก็อย่างที่เกริ่นมาแต่ต้นแหละค่ะ เราย้ายออกเสียก่อน เราวิ่งหาบ้านใหม่กันนานนับเป็นเดือนๆ ในที่สุดเราก็ได้ซื้อบ้านหลังใหม่อีกครั้งหนึ่ง
ในคืนนั้น.......คืนที่ลับแล.....ไม่เคยลืมเลือนเลย เมื่อตื่นขึ้นมาตอนดึก(เลยเที่ยงคืน) ทันทีที่รู้สึกตัว ลับแลนึกว่าตัวเองหูฝาด ได้ยินเสียงคนเดินข้างที่นอนตนเอง แต่เสียงที่ได้ยินเป็นเสียงเดินหนักๆ ในความมืดมิดที่คนอื่นนอนหลับกันอยู่ แต่ลับแลรู้สึกตัวตื่นอยู๋คนเดียว ช่างไม่ต่างอะไรกับอยู่คนเดียวในที่อโคจรยังไงอย่างนั้นเลยทีเดียว ทันทีที่ได้ยินเสียงเดิน ไม่มีคำสงสัยใดๆทั้งสิ้นอีกต่อไปแล้ว ลับแลได้คำตอบสำหรับคำถามที่เคยมีมาในใจตลอดมาว่า "ผีมีจริงไหม? " เดี๋ยวนี้ไม่ต้องให้ใครมาตอบคำถามนี้อีกแล้ว (และจะเล่าเรื่องแบบนี้ให้ใครฟัง ก็ต้องเกิดคำถามในใจคนที่ฟังเล่าทุกคนว่า เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า? ) แต่ก่อน ลับแลเคยนั่่งดูรายการ ที่คุณต๋องเป็นพิธีกรคู่คุณหนุ่มกรรไชย ลับแลเคยนึกสงสัยว่า จริงไหมนะเรื่องผีนี่น่ะ อยากรู้จริงๆเลย จะรู้ได้ยังไงน๊า..... ?
เมื่อลับแลรู้ด้วยตนเองแล้วว่าเราได้สัมผัสกับสิ่งลี้ลับแล้ว แต่สัญชาตญานของปุถุชน ความกลัวยังมีอยู่ในใจมากล้น แม้ลับแลจะผ่านการฝึกหัดปฏิบัติธรรมมาก่อนก็ตาม แม้จะเคยฝึกสติมาตลอดเป็นเวลาหลายปี แม้จะเคยฝึกปล่อยวางมาแล้วบ่อยๆ แต่ถามว่า "กลัว"ไหม? ต้องตอบว่าสิ่งที่มองไม่เห็น กลัวค่ะ เมื่อได้ยินเสียงเดิน ลับแลพยายามนอนนิ่งๆไม่กระดิกตัว จากหนังสือธรรมะที่เคยอ่านมา สิ่งหนึ่งที่ลับแลต้องทำให้ได้ในยามคับขัน เพราะรู้ทฤษฏีและเคยฝึกฝนมาแล้วเหมือนกัน ก็คือ พยายามทำจิตให้น่ิ่งเป็นสมาธิเป็นหนึ่งเดียวให้มากที่สุด ทำอย่างไรให้จิตเป็นสมาธิ เมื่อนั้นจิตจะอยู่เหนือความกลัว มิฉนั้น จิตจะกระเจิงได้ (ไม่มากก็น้อย) หลังจากนั้น กำหนดคำบริกรรมว่า "พุทโธ"โดยไม่ไปสนใจไม่ไปใส่ใจสิ่งที่กำลังประสบพบเจอนั้น บางขณะก็จะเปลี่ยนไปนึก(เป็นมโนภาพ)เป็นพระพุทธรูป พูดง่ายๆว่ากำลังทำจิตให้อยู่กับสมาธิกับพระเพื่อให้จิตเหนือความกลัวตรงนั้น จนหลับไปเลย (ซึ่งเป็นความโชคดีอย่างหนึ่งของลับแลนะคะ เพราะแม้จะกลัวผีขนาดไหน แต่ลับแลหลับง่ายค่ะ ไม่เกิน 3 นาที นะคะ จะหลับปุ๋ยเลย
ผีจึงหมดสิทธิ์ที่จะหลอนลับแลนานๆ ค่ะ แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้นนะสิคะ เพราะคืนต่อจากนั้น จะเป็นคืนไหนๆ ลับแลและญาติอีก 1 คนก็ยังเจอกันตลอด เรียกว่า ตอนที่เราย้ายออกจากบ้านหลังนี้ไป เราไปอยู่บ้านหลังใหม่ เราก็ยังผวาติดมาจากบ้านเก่าเป็นเดือนๆเลยค่ะ
ที่คุณแกงส้มถามว่ามีอาราธนาพระพุทธหรือเปล่า ปกติก่อนนอน ลับแลจะสวดมนต์เป็นประจำค่ะ แต่มีบางคืนอาจจะไม่ได้สวดบ้าง และช่วงย้ายเข้าบ้านเช่านั้น จะสวดไม่ทุกคืน ยังไม่มีการตั้งหิ้งพระ เพราะช่างยังทาสีไม่เสร็จ (เข้าอยู่ในขณะช่างทำการตกแต่งอยู่ค่ะ) ส่วนตะกรุด ลับแลไม่เคยสนใจมาก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มาภายหลังเมื่อเข้าอยู๋บ้านใหม่แล้วค่ะ ( พักทานมื้อเย็นก่อนนะคะ See You Tomorrow นะคะ)

 

แหะๆ............สวยครับ..กระผมไม่ยอมส่งคืน บ้านเกิดเป็นเด็ดขาดครับ
เพราะ หาแบบนี้ไม่ได้ อีกแล้วครับ เราสู้กันตั้งแต่ไม่มีอะไร จนมาถึงวันนี้ ครับ
เขาเป็น ทั้ง ภรรยา เพื่อน พี่ น้อง....... ครู.... แหะๆ ครบเครื่องเลยครับ(k)