สมเด็จโตท่านเป็นพระอรหันต์หรือไม่ครับ

jinny95 · 2 มีนาคม 2011

หากเป็นพระสงฆ์ที่ปฎิบัิติดีปฎิบัติชอบ เป็นสาวกดำเนินตามรอยพระพุทธเจ้า ก็คู่ควรแก่การกราบไหว้บูชาแล้วครับ ^-^

เงาเทวดา · 2 มีนาคม 2011

ขออภัย ก็อปตกหล่นจ้า...

 [FONT=&quot]“ข้าฯ รู้ เอ็งจะถามเรื่องเทพเทวดาใช่ไหม นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “ใช่แล้วจ้ะตา ทั้งเทพและเทวดาที่มีในตำราพุทธศาสตร์ และนอกตำราของศาสนาเราจ้ะตา เรื่องนี้มันเป็นเรื่องมีจริง ไม่จริงอย่างไรกันแน่ ตารู้ หรือบอกหนูไว้ประดับสติปัญญาบ้างสักเล็กน้อยได้ไหมจ๊ะ”[/FONT]
[FONT=&quot] “มีจริงสิวะ นังหนู เมื่อมีนาม ย่อมมีรูป เอ็งลืมไปแล้วหรือ”[/FONT]
[FONT=&quot] “สิ่งที่จิตกำหนดรู้ได้ เรียกว่ารูป มีทั้งรูปหยาบ รูปละเอียด ส่วนนาม เป็นชื่อของรูป เมื่อมีรูปเกิดขึ้น จึงจำเป็นต้องตั่งนามให้กับรูปนั้นๆ ซึ่งเป็นสมมุติ เพื่อการสื่อสารกัน แปลว่าต้องมีคนเห็นเทพฯ เทวดาเหล่านั้นจริงๆ จึงมีนามของท่านฯ ปรากฏขึ้น ใช่หรือไม่จ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “ใช่ ข้าฯ รู้ว่าเอ็งไม่สงสัยในเทพเทวดาที่มีในพระธรรม แต่เอ็งสงสัยในเทพเทวดาที่มีในศาสนาอื่นๆ ซึ่งเรื่องนี้ ถ้าเป็นเรื่องชื่อ ของเทพเทวดาที่ปรากฏตั้งมากมายหลายระดับ ล้วนเป็นเรื่องจริง แต่ก็มีเรื่องปลอมปนอยู่ในเนื้อเรื่องพวกนั้นด้วยเช่นกัน ด้วยวิสัยของผู้ที่มีศรัทธานับถือ และผู้ที่ไม่ศรัทธาดัดแปลงปรับเปลี่ยนเรื่องด้วยโมหะจิต อันเป็นธรรมดาของมนุษย์ที่ยังมีกิเลสอยู่ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “ในเมื่อเป็นเรื่องจริง ทำไมท่านไม่จัดการกับพวกมนุษย์ที่ศรัทธาท่าน หรือย่ำยีท่านจนเสียหายจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “ข้าฯ เคยบอกเอ็งแล้วนี่ กฎของฟ้าก็อย่างหนึ่ง กฎของโลกมนุษย์ก็อย่างหนึ่ง ในโลกมนุษย์เป็นที่ส่วนกลางสำหรับให้วิญญาณต่างๆ ได้บำเพ็ญบารมีกันตามแต่ใจมันจะปรารถนา ไม่ว่าเรื่องดี เรื่องชั่ว มันจึงเห็นผลไม่หนักหนา ยกเว้นในเรื่องบางอย่าง กรรมบางอย่างที่ให้ผลเร็ว เทพเทวดาท่านจึงจัดการได้เต็มที่ตามที่มีในธรรมบัญญัติ ลำพังเรื่องสรรเสริญนินทาธรรมดาๆ ท่านเทพเทวดาทั้งหลาย ท่านเห็นชัดในสัจจะธรรมนี้มาแล้วทั้งนั้น จึงมีคุณสมบัติเป็นเทพเทวดาผู้ทรงฤทธิ์ได้ ท่านจึงไม่ถือสาเรื่องที่เกิดในมิติของโลกมนุษย์ แต่ถ้าเป็นโลกวิญญาณ เอ็งเอ๋ย พวกที่ทำกรรมพวกนี้มันอ่วมแน่ ชนิดว่าลืมไม่ลงเชียวแระ ถ้าอยู่ในนรกก็ประมาณว่าขังลืมกันไปเลย จนต่อเมื่อมีเรื่องพิเศษๆ เกิดขึ้น เช่น พระพุทธองค์จะทรงลงมาเกิดโปรดสัตว์ จึงได้มีการปรับเวลาขังลืมกันใหม่นะ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “ขนาดนั้นเลยหรือจ๊ะตา ก็ไหนว่าท่านทำใจได้ในเรื่องสรรเสริญนินทาไงจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “ข้าฯ บอกเอ็งไม่ผิดหลอกนะ นังหนู เทพชั้นผู้ใหญ่ท่านไม่ถือ แต่เทพชั้นรองๆ ลงมายังมีอีกตังหลายพระองค์ ท่านเหล่านั้นมีฤทธิ์มากกว่าข้าฯ ซ๊ะอีก แถมท่านยังไม่ได้นิพพานแบบข้าฯ ท่านยังต้องบำเพ็ญบารมีกันอยู่ ยังมีโลภ โกรธ หลง เป็นธรรมดา และท่านก็มีความเคารพต่อกันยิ่งด้วยชีวิต ขนาดสามารถถวายชีวิตจิตวิญญาณบูชากันได้เลย แม้จะมีบารมี ตำเหน่งสูงกว่ากันเพียงขั้นเดียว ท่านก็เคารพกันแบบคนธรรมดาๆ คิดไม่ถึงเชียวแหละ ใครไปทำให้ผู้ที่ท่านเคารพขนาดนั้นมัวหมองเพราะกาย วาจา ใจ ต่ำๆ มีหรือท่านจะวางเฉย เพียงแต่ท่านรอโอกาสให้พวกนั้นมันพ้นจากแดนมนุษย์ แล้วเข้าสู่โลกของจิตวิญญาณ ท่านจึงจะจัดการกับคนพวกนั้นต่อไป เพราะมันเป็นบาปหนักชนิดหนึ่งนะ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “แบบนี้แปลว่า ยังมีเทพ เทวดา ที่ยังไม่บรรลุมรรคผล แต่เป็นเจ้าหน้าที่คล้ายๆ ตาเพียบเลยซิจ๊ะ หนูก็หลงนึกว่ามีแต่เทวดาแบบตา นึกว่าเทวดาที่อยู่บนสวรรค์จะมัวติดสุขที่เกิดจากกามคุณซ๊ะอีกนะจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “ที่เอ็งคิดมันก็ใช่แล้ว สำหรับเทวดาธรรมดาๆ แต่เทวดา ที่มีอายุยืนยาวกว่าเอ็งตั้งมากมายมาย ว่ากันทีหลายๆ อสงไขย เอ็งว่าบารมีที่ท่านเหล่านั้นบำเพ็ญกันมา จะมากมายกว่าของเอ็งสักเท่าไร แล้วมีกี่พระองค์ เอ็งรู้หรือไม่ ทำไมพระพุทธองค์ท่านจึงเขียนเรื่อง พุทธวงค์ และอนาคตในพุทธวงค์ ทั้งที่ไม่ใช่พระธรรมในหมวดที่ทำให้คนพ้นทุกข์ ทำไมพระองค์จึงให้มีเทวตานุสติ เบื้องหลังในเรื่องนี้ เอ็งเคยใช้ตาปัญญาเอ็งไปลองส่องดูหรือไม่ ถ้าเรื่องนี้ไม่มีความสำคัญ พระองค์จะบอกให้โลกรู้ทำไม นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “จริงด้วย ทำไมหนูถึงมองข้ามเรื่องแบบนี้ไปได้นะ ถึงวัดแล้วจ๊ะตา เดี๋ยวหนูค่อยถามตาใหม่อักทีนะจ๊ะ หลังจากที่ถวายปิ่นโตให้หลวงพี่แล้วนะจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “เออ”[/FONT]
[FONT=&quot] เมื่อสาวน้อยจอดรถเสร็จ จึงนำปิ่นโตขึ้นไปถวายพระหลวงพี่ตามปรกติดั่งที่เคยทำ พร้อมกับพูดคุยกันตามมารยาทเพียงเล็กน้อย พร้อมกันนั้นเธอก็หาโอกาสทำบุญใหญ่ให้ตัวเองได้ด้วย[/FONT]
[FONT=&quot] “หลวงตายังไม่หายป่วยหรือเจ้าค่ะ ท่านต้องการไปหาหมอหรือไม่ เดี๋ยวหนูจะช่วยจัดการให้นะเจ้าคะ”[/FONT]
[FONT=&quot] “เบาแล้วโยม ท่านแค่ต้องการพักผ่อน จึงไม่ได้ลงมาฉัน ไม่ต้องห่วงหลอกโยม”[/FONT]
[FONT=&quot] “ถ้าเช่นนั้น หนูกราบลาหลวงพี่เลยนะเจ้าคะ หลวงพี่อยากได้อะไรเพิ่มเติมอีกหรือไม่ โยมขอปารวนาเป็นโยมอุปฐากของหลวงพี่ๆ จะได้บอกขอในสิ่งที่ต้องการ แบบไม่ผิดวินัยสงฆ์ในตอนนี้เลยนะเจ้าคะ จะขัดข้องสิ่งใดหรือไม่เจ้าคะ”[/FONT]
[FONT=&quot] “หลวงพี่ขอรับโยมเป็นโยมอุปฐากละกัน แต่หลวงพี่ยังไม่ต้องการอะไรเพิ่มเติมหลอกนะโยม ตอนนี้โยมก็กลับไปก่อนตามที่ปรารถนาเถิดโยม”[/FONT]
[FONT=&quot] “เจ้าค่ะ หลวงพี่ หนูกราบลาเลยนะเจ้าคะ”[/FONT]
[FONT=&quot] “ไปดีมาดีจ้ะโยมอุปฐาก”[/FONT]
[FONT=&quot] “อ่ะๆ ๆ ๆ เอ็งนี่ลาดดีนะ ข้าฯ อุตส่าห์ไม่บอก แต่เอ็งก็สามารถนึกออก เอาบุญจากการเป็นโยมอุปฐากพระระดับอริยะได้ ไม่เสียแรงที่ข้าฯ มาอยู่กับเอ็ง อ่ะๆ ๆ ๆ”[/FONT]
[FONT=&quot] “แบบนี้ ตาต้องให้รางวัลหนูหน่อยนะจ๊ะ ช่วยเล่าเรื่องที่เราคุยกันค้างไว้ต่อ ให้หนูฟังนะจ๊ะตา ฮิๆ ๆ ๆ ว่าแต่วันนี้ เราจะไปทำอะไรกันที่ไหนหรือป่าวจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] หลังจากกราบลาพระหลวงพี่ สาวน้อยก็พาตัวเองมานั่งในรถ แล้วขับออกจากวัด รอฟังเสียงคำสั่งจากชายชราต่อไป พร้อมกับถามเรื่องราวที่ตัวเองอยากรู้[/FONT]
[FONT=&quot] “เดี๋ยวเอ็งก็กลับบ้านก่อนละกัน จะมีแขกมาหาเอ็งที่บ้านเอง แล้วข้าฯ ค่อยบอกว่าจะต้องทำอย่างไร เอ็งอย่าลืมแวะกินข้าวเช้าเอ็งข้างทางก่อนกลับถึงบ้านนะ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “จ้ะตา แล้วเรื่องเทพ เทวดาที่เราคุยกันค้างไว้ละจ๊ะตา ท่านมีอยู่จริง และมีความพิเศษกว่าที่คนทั่วๆ ไปจะคาดคิดถึงได้ ความพิเศษแบบนั้นของท่าน มันเป็นอย่างไรหรือจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “ความพิเศษของท่านมันยิ่งใหญ่มาก นังหนู เช่น ท่านได้คำว่าพระมาตั้งแต่วิญญาณกำเนิดเลยทีเดียวเชียวแหละ ในขณะที่วิญญาณเอ็งต้องปฏิบัติธรรมอย่างน้อยก็ต้องเป็นระดับโสดาปฏิผล จึงจะได้คำว่าพระมาประจิตวิญญาณเอ็ง ด้วยเพราะจิตท่านใหญ่ มีความจุในการสั่งสมบารมีมาก เมื่อบำเพ็ญบารมีจนสำเร็จ จะได้เป็นที่พึ่งให้วิญญาณดวงเล็กๆ แบบพวกเรา ท่านจึงได้ชื่อว่าพระโพธิสัตว์ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “หนูพอมองออกบ้างแล้วจ้ะตา แต่หนูอยากรู้เรื่องของท่านเทพผู้ยิ่งใหญ่องค์หนึ่ง ที่มีชื่อเสียงในด้านฤทธิ์เดชปาฏิหาริย์มากมาย ดังกึกก้องไปทั่วโลก ที่เค้าเรียกกันว่า พระศิวะหรือพระอิศวรจ้ะตา ความจริงมันเป็นอย่างไรกันแน่จ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “ความจริงก็คือ พระองค์ท่านเป็นผู้ยิ่งใหญ่แบบที่เอ็งรู้มานั่นแหละ ชั้นของท่านอยู่ในระดับพระเจ้า จิตวิญญาณพระองค์ท่านเป็นระดับพระบรมโพธิสัตว์ มีอานุภาพ ฤทธิ์เดช ปาฏิหาริย์แบบหาประมาณมิได้ ชนิดไร้ผู้เทียมทาน หาวิญญาณในสามโลกจะมาต่อกรด้วยไม่มีเลย เพราะพระองค์ท่านบำเพ็ญบารมีมาแล้วมากมายมหาศาล ยาวนานถึงสิบหกอสงไขย รู้ธรรมแล้วทั้งหมดในแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ ตามอุปนิสัยสัตว์ที่พระพุทธองค์ท่านทรงตรัสไว้ และได้สำเร็จในทศพลญาณมาแล้วครบถ้วนบริบูรณ์ ยังเหลืออยู่แค่พุทธญาณเท่านั้น ที่พระองค์จะสำเร็จในตอนตรัสรู้ หลังจากพระศรีอริยะเมตรัยท่านทรงตรัสรู้ก่อนในโลกใบนี้ แล้วพอโลกนี้แตกสลายไป จิตวิญญาณทั้งหลายจะถูกเทพผู้ทรงฤทธิ์พาขนย้ายไปอยู่กันในโลกใบใหม่นะ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “แปลว่าพระองค์ท่านยิ่งใหญ่จริงๆ ขนาดตาเคยคุยว่ามีดาบอาญาสิทธิ์ มีฤทธิ์อยู่ในมือ ยังเกรงกลัวในบารมีพระองค์เลย ใช่ไหมจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “ก็แหงละ เอ็งคิดดู ข้าฯ สำเร็จมรรคผลนิพพาน มีความรู้เพียงหนึ่งในอุปนิสัยสรรพสัตว์ แต่พระองค์ท่านมีความรู้ในอุปนิสัยสัตว์ทั้งหมดที่มีแปดหมื่นสี่พันนิสัย ตำรงค์ตำเหน่งในโลกวิญญาณหลายตำเหน่ง เป็นผู้ดูแลจิตวิญญาณของมนุษย์ และสัตว์ทั้งหมดที่มีในสามโลกในเวลานี้ พระองค์สามารถติดต่อสื่อสารกับพระพุทธองค์ในแดนนิพพานได้แบบสนิทแนบกว่าเอ็งกับข้าฯ หลายเท่าตัวแบบไม่เห็นฝุ่นเลย แล้วแบบนี้ ข้าฯ ควรจะให้ความเคารพยำเกรงในบารมีของพระองค์หรือไม่ แม้ข้าฯ จะรู้ว่าท่านมีเมตตามากมายมหาศาลต่อผู้ปฏิบัติธรรม ให้ความเคารพในผู้มีพระธรรมทุกระดับชั้น ข้าฯ ก็ห้ามใจไม่ให้เกรงในบารมีพระองค์ไม่ได้ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “หนูพอเข้าใจบ้างแล้วจ้ะตา เดี๋ยวหนูจอดรถกินข้าวเช้าก่อน ตากินกับหนู แล้วคุยกันไปนะจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “เออ”[/FONT]
[FONT=&quot] สาวน้อยจอดรถแวะทานอาหารที่ร้านข้างทาง ระหว่างเดินทางกลับบ้าน เมื่อสั่งอาหารที่ต้องการเสร็จ จิตเธอก็กลับมาคุยกับชายชราต่อไป[/FONT]
[FONT=&quot] “ตาจ๋า ในพระไตรปิฏกไม่มีพระศิวะหรือพระอิศวรนี่จ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “ก็ข้าฯ บอกเอ็งแล้วนี่ พระองค์มีหลายตำเหน่ง ถ้าในอนาคตวงค์ พระองค์ชื่อรามะบรมโพธิสัตว์ แต่ในโลกวิญญาณเค้ารู้กันดีว่า พระองค์เป็นผู้ปกครองในสามโลก สวรรค์ มนุษย์ นรก แต่ละที่ก็ใช้ชื่อแตกต่างกันไปนะ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “แล้วพระศรีอริยะเมตรัยละจ๊ะตา พระองค์มีหลายตำเหน่งหรือไม่จ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “ก็คล้ายๆ กันนั่นแหละ พระองค์คือพระนารายณ์ มีตำเหน่งเป็นประธานผู้ดูแลพระพุทธศาสนา นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “แล้วพระองค์เก่งเหมือนพระอิศวรหรือไม่จ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “เอ็งชักจะถามเรื่องของผู้ใหญ่มากไปรึป่าว นังหนู ข้าฯ จะบอกแนวคิดให้เอ็งอีกหน่อยละกัน เรื่องของตำเหน่งในโลกวิญญาณก็คล้ายๆ กับของโลกมนุษย์นี่แหละ ไล่ตั่งแต่พลทหาร นายสิบ นายร้อย นายพันยันถึงจอมพล แต่ทุกอย่างเป็นไปตามระบบระเบียบชัดเจน ไม่การใช้อิทธิพลใต้โต๊ะซื้อตำเหน่งกันเหมือนกับของโลกมนุษย์ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการบำเพ็ญบารมีกันมา สี่ แปด สิหกอสงไขย ไม่ต่างจากระบบอาวุโส ภันเตของพระนั่นแหละ พูดง่ายๆ ก็คือพระนารายณ์ท่านก็เคยดำรงค์ตำเหน่งของพระอิศวรมาแล้ว ที่นี้เอ็งคงจะเลิกสงสัยในความสามารถของพระองค์แล้วใช่ไหม นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “แบบนี้ค่อยมองดูง่ายหน่อยจ้ะตา แปลว่าทุย่างเป็นระบบระเบียบดีชัดเจนในโลกของวิญญาณ แต่ในโลมมนุษย์ก็ว่ากันไปทั่ว ตามความเห็นของแต่ละดวงจิตที่มีความแตกต่างกันไป หนูเคยอ่านในพระไตรปิฏก แต่ละพระองค์ เคยทำบุญไว้กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาแล้วในระดับปรมัตถบารมี พระบรมโพธิสัตว์รามะ หรือพระอิศวร ท่านเคยใช้ตัวพระองค์เองแทนไส้ตะเกียง เทลาดตัวด้วยน้ำมัน แล้วจุดไฟที่คัวท่านฯ ถวายเป็นพุทธบูชา ดูแล้ว ท่าเคารพในพระพุทธองค์แบบมอบกายถวายชีวิตจิตวิญญาณได้เลย นะจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “แต่ละพระองค์ท่านทราบกันดี ต่างเคารพกันในระดับมอบการถวายชีวิตกันทั้งนั้น แม้จะมีบารมีที่บำเพ็ญมาสูงกว่ากันเพียงขั้นเดียวก็ตาม ทุกอย่างชัดเจน เมื่อถึงเวลาพระพุทธศาสนาอุบัติขึ้นในโลก ทุกๆ พระองค์ก็ต่างช่วยเหลือกิจพระศาสนากันทั้งนั้น บนสวรรค์บ้าง ลงมาเกิดบ้าง ในรูปแบบต่างๆ กันไป แต่มีเป้าหมายเดียวกัน คือเพื่อพระพุทธศาสนา นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “หนูเข้าใจแล้วจ้ะตา หนูกินอิ่มพอดี เราจ่ายค่าอาหารแล้วกลับเข้าบ้านกันนะจ๊ะ ตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “เออ”[/FONT]
[FONT=&quot] สาวน้อยทำตามที่พูด พร้อมกับหาอาหารติดตัวกับบ้านอีกเล็กน้อย ก่อนจะขึ้นรถขับออกไป[/FONT]
[FONT=&quot] “แต่ระพระองค์มีระดับจิตใหญ่ๆ เกิดมานานเป็นอสงไขย หลายอสงไขย ท่านฯ ก็สามมารถติดต่อกับโลกอมตะของตาได้ซิจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “บารมีเล็กน้อยอย่างเอ็ง ยังติดต่อกับข้าฯ ได้ เอ็งก็คิดเอาเองละกัน ใหญ่ๆ ระดับนั้น ใครจะเป็นผู้เติมบารมีให้จิตท่านฯ เต็มได้ แต่ที่ข้าฯ รู้ เรื่องทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับพระพุทธองค์ท่าน ส่วนรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ควรจะเป็นอย่างไร ข้าฯ ไม่กล้ายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ท่านฯ เอ็งก็มองดูความสำพันธุ์ระหว่างเอ็งกับข้าฯ เอาไว้เป็นตัวอย่างเอาเองละกัน ข้าฯ ไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้ว นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “จ้ะตา ใกล้ถึงบ้านเราแล้ว วันนี้จะมีเรื่องอะไรเข้ามาบ้างจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot] “วันนี้ จะมีลูกชายในอดีตของเอ็งแวะมาหาเอ็ง แต่ขอบอกเอ็งก่อนนะว่า ท่านฯ ไม่ธรรมดานะ นังหนู ท่านสำเร็จมรรคผล นิพพานไปนานแล้ว ในสมัยที่วิญญาณเอ็งเกิดได้สักสองสามแสนกับป์ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot] “วาว....อัศจรรย์พันลึกจริงๆ จ้ะตา มันเหลือเชื่อมากเลยนะจ๊ะตา ถึงบ้านเราแล้วจ้ะ เข้าบ้านแล้วตาคุยให้หนูฟังหน่อยนะจ๊ะ ว่ามันมีความนัยเป็นมาอย่างไรในเรื่องนี้ นะจ๊ะตา[/FONT]

suvicht · 3 มีนาคม 2011

ผมว่ารู้ไปก็เท่านั้น เราดูคำสั่งสอนของท่านดีกว่า นะครับ(f)

naknoi.b · 3 มีนาคม 2011

จริงนะ said: ↑

ขออภัย ก็อปตกหล่นจ้า...

[FONT=&quot]“ข้าฯ รู้ เอ็งจะถามเรื่องเทพเทวดาใช่ไหม นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“ใช่แล้วจ้ะตา ทั้งเทพและเทวดาที่มีในตำราพุทธศาสตร์ และนอกตำราของศาสนาเราจ้ะตา เรื่องนี้มันเป็นเรื่องมีจริง ไม่จริงอย่างไรกันแน่ ตารู้ หรือบอกหนูไว้ประดับสติปัญญาบ้างสักเล็กน้อยได้ไหมจ๊ะ”[/FONT]
[FONT=&quot]“มีจริงสิวะ นังหนู เมื่อมีนาม ย่อมมีรูป เอ็งลืมไปแล้วหรือ”[/FONT]
[FONT=&quot]“สิ่งที่จิตกำหนดรู้ได้ เรียกว่ารูป มีทั้งรูปหยาบ รูปละเอียด ส่วนนาม เป็นชื่อของรูป เมื่อมีรูปเกิดขึ้น จึงจำเป็นต้องตั่งนามให้กับรูปนั้นๆ ซึ่งเป็นสมมุติ เพื่อการสื่อสารกัน แปลว่าต้องมีคนเห็นเทพฯ เทวดาเหล่านั้นจริงๆ จึงมีนามของท่านฯ ปรากฏขึ้น ใช่หรือไม่จ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“ใช่ ข้าฯ รู้ว่าเอ็งไม่สงสัยในเทพเทวดาที่มีในพระธรรม แต่เอ็งสงสัยในเทพเทวดาที่มีในศาสนาอื่นๆ ซึ่งเรื่องนี้ ถ้าเป็นเรื่องชื่อ ของเทพเทวดาที่ปรากฏตั้งมากมายหลายระดับ ล้วนเป็นเรื่องจริง แต่ก็มีเรื่องปลอมปนอยู่ในเนื้อเรื่องพวกนั้นด้วยเช่นกัน ด้วยวิสัยของผู้ที่มีศรัทธานับถือ และผู้ที่ไม่ศรัทธาดัดแปลงปรับเปลี่ยนเรื่องด้วยโมหะจิต อันเป็นธรรมดาของมนุษย์ที่ยังมีกิเลสอยู่ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“ในเมื่อเป็นเรื่องจริง ทำไมท่านไม่จัดการกับพวกมนุษย์ที่ศรัทธาท่าน หรือย่ำยีท่านจนเสียหายจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“ข้าฯ เคยบอกเอ็งแล้วนี่ กฎของฟ้าก็อย่างหนึ่ง กฎของโลกมนุษย์ก็อย่างหนึ่ง ในโลกมนุษย์เป็นที่ส่วนกลางสำหรับให้วิญญาณต่างๆ ได้บำเพ็ญบารมีกันตามแต่ใจมันจะปรารถนา ไม่ว่าเรื่องดี เรื่องชั่ว มันจึงเห็นผลไม่หนักหนา ยกเว้นในเรื่องบางอย่าง กรรมบางอย่างที่ให้ผลเร็ว เทพเทวดาท่านจึงจัดการได้เต็มที่ตามที่มีในธรรมบัญญัติ ลำพังเรื่องสรรเสริญนินทาธรรมดาๆ ท่านเทพเทวดาทั้งหลาย ท่านเห็นชัดในสัจจะธรรมนี้มาแล้วทั้งนั้น จึงมีคุณสมบัติเป็นเทพเทวดาผู้ทรงฤทธิ์ได้ ท่านจึงไม่ถือสาเรื่องที่เกิดในมิติของโลกมนุษย์ แต่ถ้าเป็นโลกวิญญาณ เอ็งเอ๋ย พวกที่ทำกรรมพวกนี้มันอ่วมแน่ ชนิดว่าลืมไม่ลงเชียวแระ ถ้าอยู่ในนรกก็ประมาณว่าขังลืมกันไปเลย จนต่อเมื่อมีเรื่องพิเศษๆ เกิดขึ้น เช่น พระพุทธองค์จะทรงลงมาเกิดโปรดสัตว์ จึงได้มีการปรับเวลาขังลืมกันใหม่นะ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“ขนาดนั้นเลยหรือจ๊ะตา ก็ไหนว่าท่านทำใจได้ในเรื่องสรรเสริญนินทาไงจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“ข้าฯ บอกเอ็งไม่ผิดหลอกนะ นังหนู เทพชั้นผู้ใหญ่ท่านไม่ถือ แต่เทพชั้นรองๆ ลงมายังมีอีกตังหลายพระองค์ ท่านเหล่านั้นมีฤทธิ์มากกว่าข้าฯ ซ๊ะอีก แถมท่านยังไม่ได้นิพพานแบบข้าฯ ท่านยังต้องบำเพ็ญบารมีกันอยู่ ยังมีโลภ โกรธ หลง เป็นธรรมดา และท่านก็มีความเคารพต่อกันยิ่งด้วยชีวิต ขนาดสามารถถวายชีวิตจิตวิญญาณบูชากันได้เลย แม้จะมีบารมี ตำเหน่งสูงกว่ากันเพียงขั้นเดียว ท่านก็เคารพกันแบบคนธรรมดาๆ คิดไม่ถึงเชียวแหละ ใครไปทำให้ผู้ที่ท่านเคารพขนาดนั้นมัวหมองเพราะกาย วาจา ใจ ต่ำๆ มีหรือท่านจะวางเฉย เพียงแต่ท่านรอโอกาสให้พวกนั้นมันพ้นจากแดนมนุษย์ แล้วเข้าสู่โลกของจิตวิญญาณ ท่านจึงจะจัดการกับคนพวกนั้นต่อไป เพราะมันเป็นบาปหนักชนิดหนึ่งนะ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“แบบนี้แปลว่า ยังมีเทพ เทวดา ที่ยังไม่บรรลุมรรคผล แต่เป็นเจ้าหน้าที่คล้ายๆ ตาเพียบเลยซิจ๊ะ หนูก็หลงนึกว่ามีแต่เทวดาแบบตา นึกว่าเทวดาที่อยู่บนสวรรค์จะมัวติดสุขที่เกิดจากกามคุณซ๊ะอีกนะจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“ที่เอ็งคิดมันก็ใช่แล้ว สำหรับเทวดาธรรมดาๆ แต่เทวดา ที่มีอายุยืนยาวกว่าเอ็งตั้งมากมายมาย ว่ากันทีหลายๆ อสงไขย เอ็งว่าบารมีที่ท่านเหล่านั้นบำเพ็ญกันมา จะมากมายกว่าของเอ็งสักเท่าไร แล้วมีกี่พระองค์ เอ็งรู้หรือไม่ ทำไมพระพุทธองค์ท่านจึงเขียนเรื่อง พุทธวงค์ และอนาคตในพุทธวงค์ ทั้งที่ไม่ใช่พระธรรมในหมวดที่ทำให้คนพ้นทุกข์ ทำไมพระองค์จึงให้มีเทวตานุสติ เบื้องหลังในเรื่องนี้ เอ็งเคยใช้ตาปัญญาเอ็งไปลองส่องดูหรือไม่ ถ้าเรื่องนี้ไม่มีความสำคัญ พระองค์จะบอกให้โลกรู้ทำไม นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“จริงด้วย ทำไมหนูถึงมองข้ามเรื่องแบบนี้ไปได้นะ ถึงวัดแล้วจ๊ะตา เดี๋ยวหนูค่อยถามตาใหม่อักทีนะจ๊ะ หลังจากที่ถวายปิ่นโตให้หลวงพี่แล้วนะจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“เออ”[/FONT]
[FONT=&quot]เมื่อสาวน้อยจอดรถเสร็จ จึงนำปิ่นโตขึ้นไปถวายพระหลวงพี่ตามปรกติดั่งที่เคยทำ พร้อมกับพูดคุยกันตามมารยาทเพียงเล็กน้อย พร้อมกันนั้นเธอก็หาโอกาสทำบุญใหญ่ให้ตัวเองได้ด้วย[/FONT]
[FONT=&quot]“หลวงตายังไม่หายป่วยหรือเจ้าค่ะ ท่านต้องการไปหาหมอหรือไม่ เดี๋ยวหนูจะช่วยจัดการให้นะเจ้าคะ”[/FONT]
[FONT=&quot]“เบาแล้วโยม ท่านแค่ต้องการพักผ่อน จึงไม่ได้ลงมาฉัน ไม่ต้องห่วงหลอกโยม”[/FONT]
[FONT=&quot]“ถ้าเช่นนั้น หนูกราบลาหลวงพี่เลยนะเจ้าคะ หลวงพี่อยากได้อะไรเพิ่มเติมอีกหรือไม่ โยมขอปารวนาเป็นโยมอุปฐากของหลวงพี่ๆ จะได้บอกขอในสิ่งที่ต้องการ แบบไม่ผิดวินัยสงฆ์ในตอนนี้เลยนะเจ้าคะ จะขัดข้องสิ่งใดหรือไม่เจ้าคะ”[/FONT]
[FONT=&quot]“หลวงพี่ขอรับโยมเป็นโยมอุปฐากละกัน แต่หลวงพี่ยังไม่ต้องการอะไรเพิ่มเติมหลอกนะโยม ตอนนี้โยมก็กลับไปก่อนตามที่ปรารถนาเถิดโยม”[/FONT]
[FONT=&quot]“เจ้าค่ะ หลวงพี่ หนูกราบลาเลยนะเจ้าคะ”[/FONT]
[FONT=&quot]“ไปดีมาดีจ้ะโยมอุปฐาก”[/FONT]
[FONT=&quot]“อ่ะๆ ๆ ๆ เอ็งนี่ลาดดีนะ ข้าฯ อุตส่าห์ไม่บอก แต่เอ็งก็สามารถนึกออก เอาบุญจากการเป็นโยมอุปฐากพระระดับอริยะได้ ไม่เสียแรงที่ข้าฯ มาอยู่กับเอ็ง อ่ะๆ ๆ ๆ”[/FONT]
[FONT=&quot]“แบบนี้ ตาต้องให้รางวัลหนูหน่อยนะจ๊ะ ช่วยเล่าเรื่องที่เราคุยกันค้างไว้ต่อ ให้หนูฟังนะจ๊ะตา ฮิๆ ๆ ๆ ว่าแต่วันนี้ เราจะไปทำอะไรกันที่ไหนหรือป่าวจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]หลังจากกราบลาพระหลวงพี่ สาวน้อยก็พาตัวเองมานั่งในรถ แล้วขับออกจากวัด รอฟังเสียงคำสั่งจากชายชราต่อไป พร้อมกับถามเรื่องราวที่ตัวเองอยากรู้[/FONT]
[FONT=&quot]“เดี๋ยวเอ็งก็กลับบ้านก่อนละกัน จะมีแขกมาหาเอ็งที่บ้านเอง แล้วข้าฯ ค่อยบอกว่าจะต้องทำอย่างไร เอ็งอย่าลืมแวะกินข้าวเช้าเอ็งข้างทางก่อนกลับถึงบ้านนะ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“จ้ะตา แล้วเรื่องเทพ เทวดาที่เราคุยกันค้างไว้ละจ๊ะตา ท่านมีอยู่จริง และมีความพิเศษกว่าที่คนทั่วๆ ไปจะคาดคิดถึงได้ ความพิเศษแบบนั้นของท่าน มันเป็นอย่างไรหรือจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“ความพิเศษของท่านมันยิ่งใหญ่มาก นังหนู เช่น ท่านได้คำว่าพระมาตั้งแต่วิญญาณกำเนิดเลยทีเดียวเชียวแหละ ในขณะที่วิญญาณเอ็งต้องปฏิบัติธรรมอย่างน้อยก็ต้องเป็นระดับโสดาปฏิผล จึงจะได้คำว่าพระมาประจิตวิญญาณเอ็ง ด้วยเพราะจิตท่านใหญ่ มีความจุในการสั่งสมบารมีมาก เมื่อบำเพ็ญบารมีจนสำเร็จ จะได้เป็นที่พึ่งให้วิญญาณดวงเล็กๆ แบบพวกเรา ท่านจึงได้ชื่อว่าพระโพธิสัตว์ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“หนูพอมองออกบ้างแล้วจ้ะตา แต่หนูอยากรู้เรื่องของท่านเทพผู้ยิ่งใหญ่องค์หนึ่ง ที่มีชื่อเสียงในด้านฤทธิ์เดชปาฏิหาริย์มากมาย ดังกึกก้องไปทั่วโลก ที่เค้าเรียกกันว่า พระศิวะหรือพระอิศวรจ้ะตา ความจริงมันเป็นอย่างไรกันแน่จ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“ความจริงก็คือ พระองค์ท่านเป็นผู้ยิ่งใหญ่แบบที่เอ็งรู้มานั่นแหละ ชั้นของท่านอยู่ในระดับพระเจ้า จิตวิญญาณพระองค์ท่านเป็นระดับพระบรมโพธิสัตว์ มีอานุภาพ ฤทธิ์เดช ปาฏิหาริย์แบบหาประมาณมิได้ ชนิดไร้ผู้เทียมทาน หาวิญญาณในสามโลกจะมาต่อกรด้วยไม่มีเลย เพราะพระองค์ท่านบำเพ็ญบารมีมาแล้วมากมายมหาศาล ยาวนานถึงสิบหกอสงไขย รู้ธรรมแล้วทั้งหมดในแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ ตามอุปนิสัยสัตว์ที่พระพุทธองค์ท่านทรงตรัสไว้ และได้สำเร็จในทศพลญาณมาแล้วครบถ้วนบริบูรณ์ ยังเหลืออยู่แค่พุทธญาณเท่านั้น ที่พระองค์จะสำเร็จในตอนตรัสรู้ หลังจากพระศรีอริยะเมตรัยท่านทรงตรัสรู้ก่อนในโลกใบนี้ แล้วพอโลกนี้แตกสลายไป จิตวิญญาณทั้งหลายจะถูกเทพผู้ทรงฤทธิ์พาขนย้ายไปอยู่กันในโลกใบใหม่นะ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“แปลว่าพระองค์ท่านยิ่งใหญ่จริงๆ ขนาดตาเคยคุยว่ามีดาบอาญาสิทธิ์ มีฤทธิ์อยู่ในมือ ยังเกรงกลัวในบารมีพระองค์เลย ใช่ไหมจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“ก็แหงละ เอ็งคิดดู ข้าฯ สำเร็จมรรคผลนิพพาน มีความรู้เพียงหนึ่งในอุปนิสัยสรรพสัตว์ แต่พระองค์ท่านมีความรู้ในอุปนิสัยสัตว์ทั้งหมดที่มีแปดหมื่นสี่พันนิสัย ตำรงค์ตำเหน่งในโลกวิญญาณหลายตำเหน่ง เป็นผู้ดูแลจิตวิญญาณของมนุษย์ และสัตว์ทั้งหมดที่มีในสามโลกในเวลานี้ พระองค์สามารถติดต่อสื่อสารกับพระพุทธองค์ในแดนนิพพานได้แบบสนิทแนบกว่าเอ็งกับข้าฯ หลายเท่าตัวแบบไม่เห็นฝุ่นเลย แล้วแบบนี้ ข้าฯ ควรจะให้ความเคารพยำเกรงในบารมีของพระองค์หรือไม่ แม้ข้าฯ จะรู้ว่าท่านมีเมตตามากมายมหาศาลต่อผู้ปฏิบัติธรรม ให้ความเคารพในผู้มีพระธรรมทุกระดับชั้น ข้าฯ ก็ห้ามใจไม่ให้เกรงในบารมีพระองค์ไม่ได้ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“หนูพอเข้าใจบ้างแล้วจ้ะตา เดี๋ยวหนูจอดรถกินข้าวเช้าก่อน ตากินกับหนู แล้วคุยกันไปนะจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“เออ”[/FONT]
[FONT=&quot]สาวน้อยจอดรถแวะทานอาหารที่ร้านข้างทาง ระหว่างเดินทางกลับบ้าน เมื่อสั่งอาหารที่ต้องการเสร็จ จิตเธอก็กลับมาคุยกับชายชราต่อไป[/FONT]
[FONT=&quot]“ตาจ๋า ในพระไตรปิฏกไม่มีพระศิวะหรือพระอิศวรนี่จ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“ก็ข้าฯ บอกเอ็งแล้วนี่ พระองค์มีหลายตำเหน่ง ถ้าในอนาคตวงค์ พระองค์ชื่อรามะบรมโพธิสัตว์ แต่ในโลกวิญญาณเค้ารู้กันดีว่า พระองค์เป็นผู้ปกครองในสามโลก สวรรค์ มนุษย์ นรก แต่ละที่ก็ใช้ชื่อแตกต่างกันไปนะ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“แล้วพระศรีอริยะเมตรัยละจ๊ะตา พระองค์มีหลายตำเหน่งหรือไม่จ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“ก็คล้ายๆ กันนั่นแหละ พระองค์คือพระนารายณ์ มีตำเหน่งเป็นประธานผู้ดูแลพระพุทธศาสนา นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“แล้วพระองค์เก่งเหมือนพระอิศวรหรือไม่จ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“เอ็งชักจะถามเรื่องของผู้ใหญ่มากไปรึป่าว นังหนู ข้าฯ จะบอกแนวคิดให้เอ็งอีกหน่อยละกัน เรื่องของตำเหน่งในโลกวิญญาณก็คล้ายๆ กับของโลกมนุษย์นี่แหละ ไล่ตั่งแต่พลทหาร นายสิบ นายร้อย นายพันยันถึงจอมพล แต่ทุกอย่างเป็นไปตามระบบระเบียบชัดเจน ไม่การใช้อิทธิพลใต้โต๊ะซื้อตำเหน่งกันเหมือนกับของโลกมนุษย์ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการบำเพ็ญบารมีกันมา สี่ แปด สิหกอสงไขย ไม่ต่างจากระบบอาวุโส ภันเตของพระนั่นแหละ พูดง่ายๆ ก็คือพระนารายณ์ท่านก็เคยดำรงค์ตำเหน่งของพระอิศวรมาแล้ว ที่นี้เอ็งคงจะเลิกสงสัยในความสามารถของพระองค์แล้วใช่ไหม นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“แบบนี้ค่อยมองดูง่ายหน่อยจ้ะตา แปลว่าทุย่างเป็นระบบระเบียบดีชัดเจนในโลกของวิญญาณ แต่ในโลมมนุษย์ก็ว่ากันไปทั่ว ตามความเห็นของแต่ละดวงจิตที่มีความแตกต่างกันไป หนูเคยอ่านในพระไตรปิฏก แต่ละพระองค์ เคยทำบุญไว้กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาแล้วในระดับปรมัตถบารมี พระบรมโพธิสัตว์รามะ หรือพระอิศวร ท่านเคยใช้ตัวพระองค์เองแทนไส้ตะเกียง เทลาดตัวด้วยน้ำมัน แล้วจุดไฟที่คัวท่านฯ ถวายเป็นพุทธบูชา ดูแล้ว ท่าเคารพในพระพุทธองค์แบบมอบกายถวายชีวิตจิตวิญญาณได้เลย นะจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“แต่ละพระองค์ท่านทราบกันดี ต่างเคารพกันในระดับมอบการถวายชีวิตกันทั้งนั้น แม้จะมีบารมีที่บำเพ็ญมาสูงกว่ากันเพียงขั้นเดียวก็ตาม ทุกอย่างชัดเจน เมื่อถึงเวลาพระพุทธศาสนาอุบัติขึ้นในโลก ทุกๆ พระองค์ก็ต่างช่วยเหลือกิจพระศาสนากันทั้งนั้น บนสวรรค์บ้าง ลงมาเกิดบ้าง ในรูปแบบต่างๆ กันไป แต่มีเป้าหมายเดียวกัน คือเพื่อพระพุทธศาสนา นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“หนูเข้าใจแล้วจ้ะตา หนูกินอิ่มพอดี เราจ่ายค่าอาหารแล้วกลับเข้าบ้านกันนะจ๊ะ ตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“เออ”[/FONT]
[FONT=&quot]สาวน้อยทำตามที่พูด พร้อมกับหาอาหารติดตัวกับบ้านอีกเล็กน้อย ก่อนจะขึ้นรถขับออกไป[/FONT]
[FONT=&quot]“แต่ระพระองค์มีระดับจิตใหญ่ๆ เกิดมานานเป็นอสงไขย หลายอสงไขย ท่านฯ ก็สามมารถติดต่อกับโลกอมตะของตาได้ซิจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“บารมีเล็กน้อยอย่างเอ็ง ยังติดต่อกับข้าฯ ได้ เอ็งก็คิดเอาเองละกัน ใหญ่ๆ ระดับนั้น ใครจะเป็นผู้เติมบารมีให้จิตท่านฯ เต็มได้ แต่ที่ข้าฯ รู้ เรื่องทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับพระพุทธองค์ท่าน ส่วนรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ควรจะเป็นอย่างไร ข้าฯ ไม่กล้ายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ท่านฯ เอ็งก็มองดูความสำพันธุ์ระหว่างเอ็งกับข้าฯ เอาไว้เป็นตัวอย่างเอาเองละกัน ข้าฯ ไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้ว นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“จ้ะตา ใกล้ถึงบ้านเราแล้ว วันนี้จะมีเรื่องอะไรเข้ามาบ้างจ๊ะตา”[/FONT]
[FONT=&quot]“วันนี้ จะมีลูกชายในอดีตของเอ็งแวะมาหาเอ็ง แต่ขอบอกเอ็งก่อนนะว่า ท่านฯ ไม่ธรรมดานะ นังหนู ท่านสำเร็จมรรคผล นิพพานไปนานแล้ว ในสมัยที่วิญญาณเอ็งเกิดได้สักสองสามแสนกับป์ นังหนู”[/FONT]
[FONT=&quot]“วาว....อัศจรรย์พันลึกจริงๆ จ้ะตา มันเหลือเชื่อมากเลยนะจ๊ะตา ถึงบ้านเราแล้วจ้ะ เข้าบ้านแล้วตาคุยให้หนูฟังหน่อยนะจ๊ะ ว่ามันมีความนัยเป็นมาอย่างไรในเรื่องนี้ นะจ๊ะตา[/FONT]
Click to expand...

สาธุ!!! เรื่องจริงอิงนิยายรึเปล่าคับ.. แล้วพี่เป้นคนเขียนเองเหรอคับ มีเรื่องแบบฉบับเต็มมั้ยคับ เขียนเสร็จรึยังคับ อยากอ่านอีกคับ เพราะได้ความรู้ทางทิพยภูมิดีอะคับ..*-*

naknoi.b · 3 มีนาคม 2011

เพราะเท่าที่รู้มามีอยู่หลากหลายเรื่องราวที่สอดคล้องกันเป็นอย่างมาก บ่งบอกว่าผู้เขียนไม่ได้เขียนแบบมั่วๆและหรือเป็นงานเขียนที่เน้นการขายแบบตลาดๆ เพราะเรื่องราวบางเรื่องราวในทางทิพยภูมิ เบนซ์เองก็เคยได้ยินและรับรู้มาแบบทำนองนี้เหมือนๆกัน ดังนั้นบางเรื่องราวจึงเป็นเหมือนภาพจิ๊กซอที่เราต้องนำมันมาประกอบประติดและประต่อท้ายสุดประมวลสิ่งต่างๆเข้าด้วยกันจนกลายเป็นเรื่องราวที่แท้จริงขึ้นมา..*-*

เงาเทวดา · 3 มีนาคม 2011

naknoi.b said: ↑

สาธุ!!! เรื่องจริงอิงนิยายรึเปล่าคับ..ตอบ ใช่ครับ แล้วพี่เป้นคนเขียนเองเหรอคับ ตอบ ใช่ครับ ตอนนี้ประมาณ 200 หน้า มีเรื่องแบบฉบับเต็มมั้ยคับ เขียนเสร็จรึยังคับ ตอบ สามารถเสร็จได้ตลอดเวลา แต่ถ้าเขียนต่อ ก็จะเป็นเหมือนวงกลมของวัฏฏะสงสาร ไม่สิ้นสุด อยากอ่านอีกคับ ตอบ กำลังพิจรณาอยู่ เพราะได้ความรู้ทางทิพยภูมิดีอะคับ..*-*
Click to expand...

ตอบ...จริงๆ แล้วต้องการเขียนให้เป็นธรรมทาน แต่มีปัญหาคือ เมื่อลองให้คนใกล้ชิดอ่านหนึ่งคน เราจะป่วยหนึ่งครั้ง ซึ่งมันเป็นเพราะผลจากอุปทานของคนอ่านคลายตัวออก(ผลจิต) เพราะรู้รู้คำตอบ(เป็นอุปทานทางมโนวิญญาณ (มโนกรรม)) ที่มีผลสะท้อนกลับมายังผู้เขียน มากบ้างน้อยบ้าง ตามกำลังปัญญาของผู้อ่านแต่ละคนจะเข้าถึง นี้แล...กำลังหาวิธีแก้อยู่ คือ เพราะเราเป็นต้นเหตุให้อุปทานเค้าคลายออก (โมหะ) เราจึงต้องรับผลจิตของโมหะนั้นของเขา ตามธรรมชาติของสายจิตวิญญาณที่เชื่อมถึงกันจากเหตุจ้า...

naknoi.b · 3 มีนาคม 2011

โหแย่จังเลยนะคับ ..กระแสแห่งมโนวิญญาณสามารถสร้างแรงกระทบเป็นคลื่นพลังงานแห่งวิบาก แต่วิบากดี ฤ ชั่ว ย่อมอยู่ที่กุศลเจตนาของผู้กระทำ...

แบบนี้เราสร้างวิบากดีที่เหนือกว่าเป็นการป้องกันกระแสแห่งมโนกรรมไม่ได้เหรอคับ จากการที่เราจะต้องสอดแทรกเรื่องราวแต่เทวะเพียงอย่างเดียวเพียว ๆก็เปลี่ยนเป็นเพิ่มอรรถรสเนื้อหาทางธรรมะสอดแทรกเข้าไปด้วย โดยเนื้อธรรมนั้นน่าจะเน้นหนักไปในเส้นทางของเรื่องกฏแห่งกรรม เพราะกุศลในการให้ธรรมทานในเรื่องนี้ เบนซ์ว่าน่าจะพอลดทอนกำลังแห่งกระแสคลื่นพลังงานทางความคิดได้บ้างไม่มากก็น้อย หรือพี่คิดเห็นว่าอย่างรัยคับ
แต่เบนซ์อยากจะให้พี่เขียนอีกและนำมาลงอีกอย่างน้อยคนที่มีแก่ใจอยากจะศึกษาและได้รับโยชน์จากเรื่องดังกล่าวนี้โดยตรง ก็จะได้เป้นกุญแจไขเรื่องราวบางเรื่องราวในช่วงชีวิตของแต่ละคน เพราะเรื่องราวที่พี่เขียนมันอาจจะไปพ้องกับเรื่องราวและชีวิตของอีกใครหลายๆคนที่กำลังเผชิญและพบเจออยู่...*-*

ที่สำคัญ เบนซ์อยากจะอ่านมากเลยอะคับบ๋ม..*-*เอาแบบนี้มั้ยคับทุกครั้งที่เบนซ์อ่าน เบนซ์จะน้อมใจให้เป็นกุศลที่ดีงาม และอนุโมทนาบุญไปกับพี่ทุกครั้ง เพื่อลดผลกระแสแห่งวิบากที่จะไปกระทบพี่...หากพี่ไม่สามารถนำมาลงในกระทู้นี้ได้ ถ้างัยส่งเป้นเมลย์มาให้เบนซ์เพื่อเป็นวิทยาทานจะได้มั้ยคับ ยอมรับว่าอยากจะอ่านจริงๆ *-*

เงาเทวดา · 3 มีนาคม 2011

naknoi.b said: ↑

โหแย่จังเลยนะคับ ..กระแสแห่งมโนวิญญาณสามารถสร้างแรงกระทบเป็นคลื่นพลังงานแห่งวิบาก...ตอบ นี้แล อภิญญาจิตของจริงๆ แต่วิบากดี ฤ ชั่ว ย่อมอยู่ที่กุศลเจตนาของผู้กระทำ...ตอบ...นั่นเป็นส่วนหนึ่ง เป็นกุศลกระแสอ้อม ส่วนกระแสตรงดั่งที่บอกไปแล้ว

แบบนี้เราสร้างวิบากดีที่เหนือกว่า เป็นการป้องกันกระแสแห่งมโนกรรมไม่ได้เหรอคับ จากการที่เราจะต้องสอดแทรกเรื่องราวแต่เทวะเพียงอย่างเดียวเพียว ๆก็เปลี่ยนเป็นเพิ่มอรรถรสเนื้อหาทางธรรมะสอดแทรกเข้าไปด้วย โดยเนื้อธรรมนั้นน่าจะเน้นหนักไปในเส้นทางของเรื่องกฏแห่งกรรม เพราะกุศลในการให้ธรรมทานในเรื่องนี้ เบนซ์ว่า น่าจะพอลดทอนกำลังแห่งกระแส คลื่นพลังงานทางความคิดได้บ้างไม่มากก็น้อย หรือพี่คิดเห็นว่าอย่างรัยคับ ตอบ ที่แนะนำมา ในนิยายผมมีอยู่แล้ว แต่ยังไม่ละเอียดสมใจผม ยังสามารถเขียนต่อได้อีกไม่รู้จบ แต่เบนซ์อยากจะให้พี่เขียนอีกและนำมาลงอีก อย่างน้อยคนที่มีแก่ใจอยากจะศึกษา และได้รับโยชน์จากเรื่องดังกล่าวนี้โดยตรง ก็จะได้เป้นกุญแจไขเรื่องราวบางเรื่องราวในช่วงชีวิตของแต่ละคน เพราะเรื่องราวที่พี่เขียน มันอาจจะไปพ้องกับเรื่องราว และชีวิตของอีกใครหลายๆคน ที่กำลังเผชิญและพบเจออยู่...*-* ที่สำคัญ เบนซ์อยากจะอ่านมากเลยอะคับบ๋ม..*-* เอาแบบนี้มั้ยคับทุกครั้งที่เบนซ์อ่าน เบนซ์จะน้อมใจให้เป็นกุศลที่ดีงาม และอนุโมทนาบุญไปกับพี่ทุกครั้ง เพื่อลดผลกระแสแห่งวิบากที่จะไปกระทบพี่...หากพี่ไม่สามารถนำมาลงในกระทู้นี้ได้ ถ้างัยส่งเป้นเมลย์มาให้เบนซ์เพื่อเป็นวิทยาทานจะได้มั้ยคับ ยอมรับว่าอยากจะอ่านจริงๆ *-*
Click to expand...

ผมกำลังคิดว่า จะตั้งข้อแม้ให้คนอ่าน โดยให้ทุกคนทึ่จะได้อ่านนิยายเรื่องนี้ ไปทำบุญให้ตกลงสู่เขตพระพุทธศาสนาที่ไหนก็ได้ คนละหนึ่งบาท(เป็นสัญญาใจ) แต่ก็กลัวจะเป็นภาระของผู้อ่าน หรือผู้อ่านอาจรับปากส่งเดช จะกลายเป็นว่า ทำให้เขาเป็นหนี้สงฆ์อีก จะเป็นเวร เป็นกรรม อีกรึป่าว

เอาเป็นว่า ช่วงที่ผมกำลังจะตัดสินใจ คุณอยากรู้เรื่องอะไร ก็ลองถามผมมา ถ้าตอบได้ ผมจะตอบ หรือระหว่างที่รอการวิเคราะห์ของผมในเรื่องนี้ ลองคลิกที่ชื่อผม ตามอ่านกระทู้ที่โพสไปแล้ว เมื่อได้อ่านนิยาย จะทำให้เข้าใจได้มากขึ้น แบบนี้ดีหรือไม่

naknoi.b · 3 มีนาคม 2011

จริงนะ said: ↑

ผมกำลังคิดว่า จะตั้งข้อแม้ให้คนอ่าน โดยให้ทุกคนทึ่จะได้อ่านนิยายเรื่องนี้ ไปทำบุญให้ตกลงสู่เขตพระพุทธศาสนาที่ไหนก็ได้ คนละหนึ่งบาท(เป็นสัญญาใจ) แต่ก็กลัวจะเป็นภาระของผู้อ่าน หรือผู้อ่านอาจรับปากส่งเดช จะกลายเป็นว่า ทำให้เขาเป็นหนี้สงฆ์อีก จะเป็นเวร เป็นกรรม อีกรึป่าว

เอาเป็นว่า ช่วงที่ผมกำลังจะตัดสินใจ คุณอยากรู้เรื่องอะไร ก็ลองถามผมมา ถ้าตอบได้ ผมจะตอบ หรือระหว่างที่รอการวิเคราะห์ของผมในเรื่องนี้ ลองคลิกที่ชื่อผม ตามอ่านกระทู้ที่โพสไปแล้ว เมื่อได้อ่านนิยาย จะทำให้เข้าใจได้มากขึ้น แบบนี้ดีหรือไม่
Click to expand...

โอเช..เลยคับเงื่อไขแค่นี้จิบๆคับงัยก็เข้าไปล้างห้องน้ำที่วัดทุกอาทิตอยู่แล้ว..*-*

แต่หากตอนนี้พี่กำลังตัดสินใจอยู้ละก็ เบนซ์เองก็คงจะต้องตามหาอ่านตามกระทู้ต่างๆของพี่เอาไปก่อนละกันเนาะ..*-*

naknoi.b · 3 มีนาคม 2011

เบนซ์ไม่คิดเลยว่าจะได้คุยกับผู้ทรงภูมิธรรม..คนอื่นอาจมีความคิดเห็นเป็นอื่นเมื่อได้อ่าน แต่กับเบนซ์ๆว่า สิ่งที่พี่เขียนสิ่งที่พี่โต้ตอบ มันเป็นความรู้อันเกิดแต่ความรู้ภายใน มิใช่ภายนอก เป็นความรู้ที่เกิดจากการปฏิบัติ มิใช่ความรู้ที่ค้นและคว้าเสาะแสวงหาจากตำรา..

ในความเป็นจริงของสภาวะธรรมนั้น เบนซ์ไม่อาจรู้ว่าพี่บรรลุธรรมชั้นต้นนี้จริงๆมั้ย หากแต่สิ่งที่เบนซ์รับรู้และสนจัยคืออรรถธรรมที่พี่นำเสนอ มันน่าฟัง เพราะมันไม่ใช่ความรู้ที่ขุดจากตำรามาตอบและมาเล่า เบนซ์เองก็แอบหวังอยู่ลึกๆเหมือนกันว่าก่อนจากโลกนี้ไปแล้วก้าวล่วงสู่เส้นทางแห่งนรกาล ก็อยากจะบรรลุธรรมชั้นต้นเพื่อเป้นเครื่องการันตีให้กับจิตวิญญาณว่าจะไม่ต้องก้าวล่วงลงสู่อบาย..หลวงปู่เคยสอนเกิดมาทั้งทีต้องเอาดีให้ได้ อย่างน้อยๆ ต้องเหยียบกระไดโสดาให้ได้ เพื่อเป็นหลักประกันของจิตวิญญาณ...
เบนซ์อยากจะถามพี่หลากหลายเรื่องราว แต่ก็เกรงว่าจะกลายเป็นเรื่องที่ไร้สาระในทางธรรม เกรงว่าจะไม่สมควรถาม...*-*

เบนซ์นั่งสมาธิมาตั้งแต่เด้กๆ ฝึกแบบอาณาปาณสติ และถนัดที่สุดก็คือการเดินปราณแบบโยคะศาสตร์คับ นึกน้อมมโนภาพเป็นกลุ่มก้อนพลังงานไหลวนจากก้นกบ พุ่งตรงตามกระดุกสันหลัง ทะลุกลางกระหม่อม ทำแบบนี้ทีรัยจิตจะนิ่งและสงบคับ..

อ้อ! ลืมเล่าก่อนจะเกิดเบนซ์ถูกทำนายจากพระธุดงค์ที่มาปักกรดแถวบ้าน ว่าตอนที่เกิดมาจะมีตัว "อุณาโลม" ติดตัวมาด้วย...พอแม่คลอดทุกอย่างก้ปรากฏขึ้นมาจริงๆ...
เรื่องนี้ พี่มีความเห็นว่าอย่างรัยคับ...

สุดท้าย ...อยากจะขอความอนุเคราะห์ในการแนะนำในการฝึกสมาธิให้ก้าวหน้าด้วยอะคับ
หากพี่พอจะมีองค์ความรู้อยู่บ้าง เบนซ์ก็ขอความกรุณาอบรมและแนะนำในสิ่งที่ควรเพิ่มเติมและตักเตือนในส่วนที่ยังขาดด้วยนะคับ...*-*

สาธุ!! ในความเมตตาครับ

เงาเทวดา · 3 มีนาคม 2011

เบนซ์อยากจะถามพี่หลากหลายเรื่องราว แต่ก็เกรงว่าจะกลายเป็นเรื่องที่ไร้สาระในทางธรรม เกรงว่าจะไม่สมควรถาม...*-* เชิญถามได้ครับ ถ้าตอบได้จะตอบ ถ้าไม่อยากให้เป็นสาธารณะก็วาง mail ไว้ได้ครับ จะส่ง mail ติดต่อกลับไป

เบนซ์นั่งสมาธิ มาตั้งแต่เด้กๆ ฝึกแบบอาณาปาณสติ และถนัดที่สุดก็คือการเดินปราณแบบโยคะศาสตร์คับ นึกน้อมมโนภาพเป็นกลุ่มก้อนพลังงานไหลวนจากก้นกบ พุ่งตรงตามกระดุกสันหลัง ทะลุกลางกระหม่อม ทำแบบนี้ทีรัยจิตจะนิ่งและสงบคับ..

อ้อ! ลืมเล่าก่อนจะเกิดเบนซ์ถูกทำนายจากพระธุดงค์ที่มาปักกรดแถวบ้าน ว่าตอนที่เกิดมาจะมีตัว "อุณาโลม" ติดตัวมาด้วย...พอแม่คลอดทุกอย่างก้ปรากฏขึ้นมาจริงๆ...
เรื่องนี้ พี่มีความเห็นว่าอย่างรัยคับ...คงไม่มีความเห็นครับ

สุดท้าย ...อยากจะขอความอนุเคราะห์ในการแนะนำ ในการฝึกสมาธิให้ก้าวหน้าด้วยอะคับ
หากพี่พอจะมีองค์ความรู้อยู่บ้าง....เขียนไว้ในกระทู้เดียวของผมในวันนี้ให้แล้วครับ เบนซ์ก็ขอความกรุณาอบรม และแนะนำในสิ่งที่ควรเพิ่มเติมและตักเตือนในส่วนที่ยังขาดด้วยนะคับ...*-*คงแนะนำไม่ได้ครับ เพราะไม่รู้วิธีทำสมาธิแบบที่คุณเล่ามา และคุณคงมีครูของตัวเองแล้ว

สาธุ!! ในความเมตตาครับ[/QUOTE]

สวัสดีครับ

nichaojung · 12 เมษายน 2011

เป็นหรือไม่เป็น ไม่รู้ รู้แต่ว่าท่านไม่ธรรมดา

ลุงไชย · 28 มิถุนายน 2011

การพูดหรือกล่าวถึงพระที่มีบารมีสูง
ก็ต้องระมัดระวังในเรื่อง วจีกรรมนะ
บางครั้งอาจจะโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ก็เป็นกรรมได้ทั้งนั้น...

Namushakamunibutsu · 28 มิถุนายน 2011

พระองค์เป็นมหาโพธิสัตว์เจ้าครับ...

่jitthum · 8 กรกฎาคม 2011

431240 said: ↑

การก่อเกิดพระธาตุ เกิดจากพลังของจิตอันบริสุทธิ์ เมื่อจิตเข้าถึงความบริสุทธิ์โดยแท้ กระแสจิตภายในจะเข้าชำระกาย จากหนัง สู่เนื้อ เข้าถึง อาการ 32 สุดท้ายจนถึงกระดูกและทำการซักฟอกธาตุขันธ์ จนบริสุทธ์ ถ้าผู้ปฏิบัติยังไม่ถึงอรหันต์ เช่นจิตระดับตำกว่า แต่รู้วิธีการชำระธาตุขันธ์ กระดูกอาจจะเป็นสีขาวกว่าคนปกติ แม้จิตชั้นโพธิสัตว์ธาตุของท่านนั้นก็บริสุทธิ์ ผู้ฝึกจิตด้วยวิธีการนี้ จะทำให้เกิดสภาวะจิตที่โปร่งโล่ง กายจะเบาและโปร่งโล่ง เพราะธาตุขันธ์ได้ถูกการชำระ โดยสภาวะธรรมที่เกิดจากภายในจิต(จิตคือธรรมชาติอย่างหนึ่งเช่นกัน) ส่วนการมองเห็นจิตวิญญานนั้น จิตวิญญานที่แท้จริงไม่มีสังขาร มีลักษณะเป็นดวงจิตขนาดเล็ก หากเราฝึกสมาธิจนนิ่งสงบเราก็สามารถสัมผัสกับจิตวิญญานได้ แต่ถ้าจิตเราไม่ถึงระดับคือยังอาศัยรูปอยู่(ยังมีอุปทานของจิต) ถ้าเราพบจิตวิญญานที่มีฤิทธิ์หน่อยเขาหากทำให้เราเห็นเป็นรูปร่างได้ เพื่อเป็นการสื่อสารกับเรา ส่วนใหญ่จะเป็นการขอความช่วยเหลือ แต่ถ้าเราฝึกให้ได้ระดับของญานแท้ๆ จิตวิญญานจะไม่สามารถให้เราเห็นรูปร่างใดได้ เพราะพลังงานและชั้นของจิตจะอยู่สูงกว่าจิตวิญญาน แต่เราสามารถจะสัมผัสและรับรู้ได้ด้วยญานและความเป็นทิพย์ของจิต และจิตดวงนั้นจะไม่สามารถปิดบังได้ จะบอกว่าเป็น เทพเป็นพรหม หรืออ้างว่าเป็นสิ่งใด ก็ปิดบังไม่ได้ เพราะกระแสจิตที่ปล่อยออกมาจะบ่งบอกสภาวะของจิตได้ชัดเจน ส่วนการพิสูจน์ถ้าเราพบจิตวิญญาน เราพิสูจน์ด้วยการสื่อสารทางจิต เหมือนเรานั่งคุยอยู่คนเดียว(ไม่ได้ถามเอง เออเอง) เช่นถามว่าชื่ออะไร อยู่ที่ไหน ตายยังไง เพราะจิตดวงหนึ่งย่อมต้องมีเรื่องราวของภพภูมิอยู่ภายใน สุดท้ายก็ถามว่าต้องการอะไร เมื่อทราบมาหมดก็พิสูจน์ในความเป็นจริง ถ้าเป็นจิตวิญญานที่อยู่ท้องถิ่น ก็ให้ไปสอบถามดูตามนั้น ถ้าจริงละก็ไม่ใช่อุปทานของจิต ถามว่าถ้าเราสัมผัสวิญญานแล้วสามารถรู้ได้เลยได้หรือ ตอบว่าได้ แต่ต้องเป็นจิตระดับสูงจริงๆ อย่างจิตชั้นโพธิสัตว์ เห็นปุ๊บก็รู้ปั๊บ เป็นการรู้แบบธรรมชาติ ไม่ต้องกำหนดรู้ สามารถรู้ผ่านภพชาติต่างๆของสรรพสัตว์ได้ทั้งหมด เพื่อการโปรดสัตว์และช่วยเหลือสรรพสัตว์ทั้งหลายไ้ด้จริง ที่ผมกล่าวมาทั้งหมดไม่ได้ต้องการหักล้างความคิดใคร เป็นไปเพื่อการสนทนาแลกเปลี่ยน ไม่มีผิดไม่มีถูก มีแต่รู้กับไม่รู้ เพื่อให้จิดได้เกิดการเรียนรู้จากการพูดคุยกันเท่านั้น ผมไม่ได้สำเร็จจิตใดๆ แต่สิงใดถ้าเราจะรู้ให้มันเกิดการรู้จากจิตภายใน รู้แล้วต้องปล่อยวางให้ได้ เมื่อรู้แล้วอย่าไปติดในสัญญา พยามยามทำจิตให้นิ่ง ดิ่ง ลึก บริสุทธิ์ รู้จักปล่อยวาง จนสุดท้ายจิตเข้าสู่ความว่าง เมื่อนั้นญานแท้ๆก็จะปรากฏ (ปัญญา หรือเรียกว่าญานรู้) และสุดท้ายก็เกิดญานเพื่อการหลุดพ้น เป็นผู้มีปัญญาแต่ไม่ติดในปัญญา เกิดการดับสัญญาภายใน ไม่มีบุญไม่มีบาป มีเพียงจิตรู้ จิตตื่น จิตเบิกบานโดยหลักของธรรมชาติ และอยู่เหนือธรรมชาติ(คือการหลุดพ้น) พ้นจากแรงดึงดูดของโลก(วัฎฎะ) คือกิเลส ตัณหา อุปทานทั้งปวง ขออวยพรให้ทุกท่านได้ปฎิบัติได้กันทุกท่าน (ปฎิบัติสายนู่น สายนั่น แล้วสายไหนละ ที่จะหลุดพ้นได้หากไม่รู้จักปล่อยวาง)
Click to expand...

โมทนาสาธุคะ ขอบคุณคะสำหรับข้อมูลดีๆๆคะ

PraAraHun · 21 กันยายน 2011

ถึงหลวงปู่ท่านจะเป็นหรือไม่ ก็เป็นพระอรหันต์สำหรับผมอยู่แล้ว เป็นแบบอย่างที่ผมอยากจะทำให้ได้อย่างท่านบ้าง ผมรักและเคารพหลวงปู่มากนะครับ

พรรณนา · 27 กันยายน 2011

เคยถามหลวงปู่ท่านเหมือนกันว่าเป็นพระอรหันต์รึยัง
ท่านตอบว่า "ปู่ยังไม่ได้ไปถึงไหนเลยลูก เพียงอยู่ในชั้น พรหม"
ผมถามว่า - คำว่า พระอรหันต์ เป็นอย่างไร
หลวงปู่ - คือเป็นสูญ ผมงงครับว่าเป็นอย่างไร
ก็คือการดับ ไม่เกิดอีก ไม่เวียนว่าย ไม่มีญาณใดลงหรือผ่าน
สังขารใดได้เลย แล้วหลวงปู่ก็ถามผมตอบว่า "แล้วรู้ไหมว่าใคร"
ผม - ไม่รู้ครับ
หลวงปู่ - พระพุทธเจ้า นั้นแหละลูก มีเพียงรูปปั้นเป็นองค์สมมุติ
ท่านอยู่ลึกมาก ไม่มีใครเข้าถึงพระองค์ได้ หากเพียงแค่
สัมผัสได้เท่านั้น
** ถ้าเป็นพระอริยสงฆ์ ที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ นั้นหละใช่

** หากสิ่งที่ได้เล่าในครั้งนี้ โปรดใช้วิจารณญาณ
ด้วยครับ ใช่รึไม่อย่างไร ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

จงเคารพในคำสั่งสอนเป็นดีที่สุด ครับ

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

สมเด็จโตท่านเป็นพระอรหันต์หรือไม่ครับ

jinny95 เป็นที่รู้จักกันดี

เงาเทวดา เป็นที่รู้จักกันดี

suvicht เป็นที่รู้จักกันดี

naknoi.b เป็นที่รู้จักกันดี

naknoi.b เป็นที่รู้จักกันดี

เงาเทวดา เป็นที่รู้จักกันดี

naknoi.b เป็นที่รู้จักกันดี

เงาเทวดา เป็นที่รู้จักกันดี

naknoi.b เป็นที่รู้จักกันดี

naknoi.b เป็นที่รู้จักกันดี

เงาเทวดา เป็นที่รู้จักกันดี

nichaojung เป็นที่รู้จักกันดี

ลุงไชย เป็นที่รู้จักกันดี

Namushakamunibutsu เป็นที่รู้จักกันดี

่jitthum สมาชิกใหม่

PraAraHun สมาชิก

พรรณนา เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

สมเด็จโตท่านเป็นพระอรหันต์หรือไม่ครับ

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา