รัก

จะจดจำวิธีมองเน่งนิด
จะขอวิชาพิชิตดงช้างหลาย
ไม่ต้องการมนีสิริมากมาย
ขอเพียงได้พบหนึ่งพธูยอดจอมใจ
เพชรล้ำค่าอร่าแก้วมณีโชติ
ย่อมอยู่ใต้อาจองค์ทรงสยาม
ขอน้อมนบมอบพธูหญิงใจงาม
แล้วเชิดชูสยามตลอดไป

 

แวะมาต่อทีละบท ...... อิๆ หากท่านแสงอุ่นไม่มาตอบ ข้าพเจ้าก็จะเริ่มมั่วแต่งแล้วหล่ะนะ :boo:

 

ขอมีเวลาอีกนิดนะท่านพราน ..... จะมาต่อวสันตดิลกฉันท์ด้วยจ๊ะ

 

เทียบเชิญท่านเด่นแท้............ คนลือ

สุ่มหว่านแหฝึกปรือ .............. เปรื่องไซร้

เหวี่ยงแหใส่แน่ฤา................ เกรงเหนื่อย

ลองเปลี่ยนชิมซูชิมั้ย ............ อร่อยนี้มีฉลอง


ชวนผองเพื่อนร่วมแก้งค์ ......... กรูกิน

โออิชิรัชโยธิน ..................... เที่ยวไว้

โนบิตะได้ยลยิน .................... ยิ้มแหย่

ปลาดิบญี่ปุ่นใกล้ .................. กว่ากว้านงมเข็ม




แซวเล่นนะท่าน โดเรม้อน ..... :boo::boo:

 

สาวงามล้านบ้าน.......คนลือ
พยายามฝึกปรือ.........ไว้ใช้
อันวิชามีมาก.............ล้นเหลือ
มีรักมากมาย..............มาเผื่อ
อยากให้เน่งน้อง..........จุนเจือ
อยากให้เหลือชูชิ..........ไว้ทาน
ฝากดูแลโนบีตะและ.......ผองเพื่อน
โดเรม้อนคอยเตือน.......เค้าอยู่
ง้วนหมูมีพิษปักเป้า........คือศรัตรู
อย่าไปสู่ร้านซูชิ...........อ่อนธรรม
รัชดาน่ากิน................บุฟเฟ่
ไร้เล่ห์มารยาน่า............หลงใหล
เพียงพบแล้วกิน............เพื่ออิ่ม
เสียทรัพค่ากิน..............ไร้รสในการล่าพาเพลิน
โออิชิ คาฟูรัขดา 399 บาทต่อคน ส่วนสยามพารากอนชั้นล่างลองชิม 298 บาท
อร่อยมากเสร็จแล้วสบายใจ

 

สวัสดีปีใหม่ทั้งของสากลเเละจีน(ส่วนของไทยรออีกเเป๊บนึง)อิๆ นะจ๊ะพรานน้อย

ไม่เห็นนาน สบายดีนะ ขอให้มีความสุขมากๆจ้า บ้ายบ่าย


<img src="http://cdn.venturebeat.com/wp-content/uploads/2010/09/big-blue-bear-hug.jpg" width="200" height="175">

 

มาแล้วครับ คุณขวัญเทวา แต่งได้ไพเราะเพราะมาก ชอบท่อนแรกมากๆครับ

สัญญาเก่าผูกไว้ .................. ไกลหนอ

บางสิ่งคุ้นเคยพอ .................. ก่อไว้

อิงแอบอุ่นใครรอ ................... คอยอยู่

จำห่างกาลผ่านไซร้ ............... ดั่งคล้ายความฝัน

จึงขอเล่าต่อตามความรู้สึกจากคราก่อนครับ... ณ ที่แห่งหนึ่ง มาถึงแล้วเวลานั้น จากความอาลัยอาวร ในใจดังปริษณามาแรมปี ควันธูปที่อยู่บนหิ้งบูชา กลิ่นลอยมาชวนให้คิดถึงอยู่เสมอ ครั้นถึงเวลา ที่แห่งนั้น มองเห็นพระพุทธรูปปางลีลา คุ้นเคยนักหนาภาพนี้ เดินเข้ากราบบูชาสักที หอมกลิ่นลีลาวดีฉับพรัน ไม่ไกลจากนั้นคนหนึ่ง ยืนนิ่งมองมาดั่งฝันไป รับรู้ได้ในใจว่าเป็นใคร แม้เพียงสพตาไม่ได้พูดคุย รับรู้ได้นานมากแล้วหรือไร ฉะใหนไม่กล่าวตรงๆสักที ชุดขาวยืนยิ้มละไมตรงนี้ เหมือนอยากเอ่ยวจีจากใจ น้ำตาเจ้ารินไหลแล้ว เหมือนดั่งแก้วกระทบแสงเทียน อยากบอกว่ายังมากรักและอาลัย และจะคงสัญญาไว้เช่นเดิม เผื่อกาลข้างหน้า ความผูกพันยังไม่สิ้น จะขอพักพิงใจกับเจ้าอีกครา

ผมไม่สามารถแต่งเป็นกลอนออกมาตรงๆได้ จึงต้องขอพึ่งพาคุณขวัญเทวาช่วยเรียบเรียงเป็นกาพกลอนให้ทีนะครับ แบบว่าฝีกลอนไม่ถึงขั้นน่ะ อิอิ

 

วังวิเวกขาดไท้ ................ ทรงเคียง

หทัยแอบแนบกายเพียง ...... อยู่ไว้

จิตจรจากวังเวียง ............. หมายกราบ บาทพี่

เคยอยู่ดูแลไซร้ ............... ทั่วพร้อมเรียมถวาย *

 

ชีวิตที่มีความสุข

ชีวิตที่จัดการได้เพิ่มขึ้นๆ เป็นชีวิตที่พึงประสงค์

แต่ชีวิตที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย และนับวันจัดการอะไรไม่ได้เลย

มีแต่ความทุกข์ท่วมท้นนั้น เป็นชีวิตที่ด้อยคุณภาพ

เพราะฉะนั้นเราทุกคนควรจะได้ หันกลับมามองชีวิตของเรา

.......................................................................

พระมหาวุฒิชัย ว.วชิรเมธี

 

Those who give selflessly are blessed;

those who do good deeds are happy.


ผู้มีโอกาสสร้างกุศล คือผู้มีบุญ

ผู้มีโอกาสทำความดี คือผู้มีความสุข

 

ขออนุญาตเข้ากระทู้นี้หน่อยนะครับ
(ไม่ค่อยจะคุ้นเคย)เข้ามาถามว่า"ความรัก คืออะไรกันแน่?ขอผู้รู้จริงตอบนะครับ

"อย่าทิ้งไว้จนถึงพรุ่งนี้ ถ้าคุณทำสิ่งนั้นได้ในวันนี้"
(เบนจามิน แฟรงคลิน)

 

ครับ

ความรักสำหรับผมคือความสุข ความสุขที่ได้รักใครสักฅน

 

ฮัลโหล..ฮัลโหล
พีพรานและพี่ๆ น้องๆ สบายดีมั๊ย
พลูโต เอาความรักมาฝาก

[VDO]<object style="height: 390px; width: 640px;">


<embed src="http://www.youtube.com/v/WOKITscxdZ8?version=3" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always" height="390" width="640"></object>[/VDO]
​

 

สว่างพราวเพียงหิ่งห้อย ................ แห่งดิน

เจียมจิตกระพริบบิน ..................... บ่นบ้า

แหงนแลแต่เมฆิน ........................ คืนแจ่ม

ดาวเกลื่อนเตือนตัวข้า ................... ค่าน้อยต่ำไฉน

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ขวัญเทวา


เขียนกันเก่งๆทั้งน๊านน น่าเลื่อมใส มีความสามารถรอบด้าน อยากรู้ว่าทำไง?



เตาะแตะเพิ่งหัดแต่งค่ะ ...... แค่เริ่มคลานๆ ยังไม่ครบ 1 ขวบเลย

วิธีคือ เรียนรู้ แล้ว แค่ลองพยายามดูอะจ๊ะ ........


"ความรักไม่ได้วัดโดยความรู้สึกของคุณ แต่วัดจากการที่คุณทำให้เขารู้สึกอย่างไร" (ก๊อปเค้ามาน่ะ)



อืมม ..... ความรักของเราออกมาจากความรู้สึก แล้วแปรออกไปเป็นการกระทำ มาตรวัดคือใจของเราเอง .......

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ฮัลโหล... ฮัลโหล ...ไม่ค่อยสบายจ๊ะ ...มาเยี่ยมบ่อยๆนะจ๊ะ

... รอของฝากอยู่ ..... :boo:

 

หายป่วยเร็วๆ นะจ๊ะ
ของฝากหรอ..เอาหัวใจมาฝากได้มั๊ยอ่ะ (อิอิ..แอบเนียน)

อยากได้ของฝากเหรอจ๊ะ..จัดปายยยยย


ก็ตะเองไม่สบายอยู่นี่นา...ชิมิส์

 

จขกท.หายตัวไปไหน? เป็นอะไรมากป่าว? ฝากคำคมซ่ะหน่อย

"เพราะความไม่เอาใจใส่ ใครบางคนจึงตายก่อนที่เขาจะเสียชีวิต" คมพอมั้ย? แบบนี้

 

ตอนนี้ไร้รัก...ขอเน้นธรรมะอย่างเดียวก็แล้วกัน

...วันนี้คือ วันแรกของชีวิตที่เหลืออยู่ของคุณ...

 

กระทู้นี้จะครบปีแล้ว