หลวงพ่อมหาอาคม อินทสโร วัดดาวนิมิต จ.เพชรบูรณ์

หลวงพ่อมหาอาคม อินทสโร พระผู้ซึ่งได้รับการขนานนามว่า “อาคมขลังเมืองมะขามหวาน”

หลวงพ่ออาคม หรือ หลวงพ่อมหาอาคม วัดดาวนิมิตร จ.เพชรบูรณ์ ท่านเป็นเจ้าของตำรับ ตะกรุดโทนคู่ชีวิต ประสบการณ์สูงทางด้าน คงกระพัน มหาอุตม์ ...ท่านเก่งเรื่องตะกรุดมาก ขนาดหลวงพ่อสาคร วัดหนองกรับ ศิษย์ที่ผ่านการครอบครูเรียนวิชาจาก หลวงปู่ทิม วัดระหารไร่ จ.ระยอง ยังไปขอเีรียนวิชาลงตะกรุดกับหลวงพ่อมหาอาคมเลยครับ......




พระครูอนุรักษ์วาปีพิสัย (หลวงพ่อมหาอาคม อินฺทสโร)

ชื่อเดิม : ชื่อ อาคม ตระกูล ประทุมทอง
บ้านเกิด : วันเสาร์ที่ 10 เมษายน 2467 ณ บ้านโนนแดง หมู่ที่ 20
ต.หนองแปน อ.กมลาพิไสย จ.มหาสารคาม(ปัจจุบันเปลี่ยน
เป็น ต.ลำชี อ.กมลาพิไสย จ.กาฬสินธุ์)
เป็นบุตรโทนของนายเคน และนางแตง(เสียชีวิตแล้วทั้งสองท่าน)

บรรพชา/อุปสมบท : ปี พ.ศ.2487 อุปสมบทต่อเนื่องจากการบรรพชา
โดยมิได้สึกแต่อย่างใด ณ วัดบ้านโนนแดง(วัดบ้านเกิด)
โดย พระสารคามมุณี เป็นพระอุปัชฌาย์
ได้รับฉายา “อินทสโร”


การปกครอง/สมณศักดิ์

พ.ศ.2494 เป็นเจ้าอาวาสวัดบุ้งน้ำเต้า และเจ้าคณะตำบลบุ้งน้ำเต้า อ.หล่มสัก
พ.ศ.2519 เป็นเจ้าอาวาสวัดราหุล อ.บึงสามพัน และได้รับตราตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์
พ.ศ.2525 เป็นพระครูสัญญาบัตรพัดยศ ชั้นโท ที่ “พระครูอนุรักษ์วาปีพิสัย” และเป็นเจ้าคณะอำเภอบึงสามพัน พร้อมทั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดดาวนิมิต
พ.ศ.2530 เป็นเจ้าคณะอำเภอชั้นเอก ในราชทินนามเดิม

 

เรื่องราวของ “หลวงพ่อมหาอาคม อินทสโร” พระผู้ซึ่งได้รับการขนานนามว่า “อาคมขลังเมืองมะขามหวาน” หากจะว่ากันให้ละเอียดแล้ว 2 ฉบับ ก็ไม่หมดเนื้อหา ดังนั้นต้องกราบขออภัยที่ต้องย่อเรื่องให้กระชับ แต่อย่างไรก็ตามผมจะพยายามให้รายละเอียดต่าง ๆ คงเดิม ตามที่ “ครูแดง” ให้ข้อมูลมาครับ


กล่าวได้อย่างเต็มที่ว่า หลวงพ่อเป็นผู้ฝักใฝ่ในการศึกษาเป็นอย่างยิ่ง จะเห็นได้ว่าเมื่อเข้าเรียนขั้นมูลหรือชั้นประถมต้น เมื่อายุ 10 ขวบ พ.ศ. 2477 ณ โรงเรียนวัดโนนแดง ต.หนองแปง อ.กมลาไสย จ.มหาสารคาม ซึ่งเป็นโรงเรียนที่ใกล้บ้าน หลวงพ่อใช้เวลาเพียงแค่ 3 ปีเท่านั้นก็จบชั้นประถมปีที่ 4 ใน พ.ศ. 2480 และในปีรุ่ง พ.ศ.2481 ท่านก็ได้รับการบรรพชาเป็นสามเณรที่วัดบ้านตูมชัย ต.หนองแปง ในแถบบ้านเกิดของท่าน ขณะนั้นท่านอายุเพียง 14 ปี


และดังที่ได้เรียนไว้เบื้องต้น หลวงพ่อเป็นผู้ใฝ่การศึกษา ดังนั้นในการศึกษาพระปริยัติธรรม ท่านจึงพ้นอย่างสะดวกสบาย โดยในขณะอายุ 19 ปี ท่านก็สอบนักธรรมชั้นเอกเป็นที่เรียบร้อย นอกจากนั้น ท่านยังได้เรียนบาลีไวยากรควบคู่ไปอีกจนแตกฉานกว่าสามเณรในวัยเดียวกัน และเพราะความที่ชอบในการศึกษา หลังช่วงว่างจากการศึกษาบาลีไวยากรแล้ว หลวงพ่อก็เริ่มศึกษาวิชาอาคมกับพระอาจารย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเขตจังหวัดมหาสารคาม ซึ่งแต่ละเถรคณาจารย์จะเก่งทางด้านคงกระพันชาตรีและการขับภูติผีปีศาจ แก้คุณไสยต่าง ๆ อาทิ หลวงปู่ป้อ แห่งวัดบ้านเอียด ต.เขว้า อ.เมือง จ.มหาสารคาม และตั้งแต่เป็นสามเณรหลวงพ่อก็ได้วิชาต่าง ๆ มากมายโดยเฉพาะ วิชาขับผี ไล่ปอบ ซึ่งหลวงพ่อก็ได้วิชานี้จนโด่งดัง สมัยเป็นสามเณรแล้ว


หลังจากอุปสมบทอย่างต่อเนื่องเมื่ออายุครบ 20 ปี แล้วหลวงพ่อก็ได้เดินทางไปศึกษาบาลีธรรมบท ในกรุงเทพมหานคร โดยพักจำพรรษาที่วัดสระเกศ 3 พรรษาด้วยกัน และได้เปลี่ยนสำนักเรียนอีก 2-3 แห่งคือวัดสุทัศน์ และวัดมหาธาตุ แต่แล้วในปี พ.ศ. 2490 ได้เกิดสงครามมหาเอเชียบูรพาขึ้น ประเทศไทยได้รับผลกระทบค่อนข้างรุนแรง เกิดวิกฤติ ข้าวยากหมากแพง จากกรุงเทพมหานคร หลวงพ่อก็ได้โยกย้ายกลับขึ้นไปทางภาคเหนือที่จังหวัดเชียงใหม่ หลบภัยอดอยากจากสงครามโดยจำพรรษาอยู่ที่วัดพระสิงห์ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ 2 พรรษา

“ก้าวแรกสู่แดนมะขามหวาน นครพ่อขุนผาเมือง”

ปี พ.ศ. 2494 หลวงพ่อได้ออกธุดงค์จากจังหวัดเชียงใหม่ล่องใต้ตามไม้หมอนรถไฟ และข้ามน้ำข้ามห้วยปีนเขามาถึงอำเภอหล่มสักจังหวัดเพชรบูรณ์ โดยจำพรรษาครั้งแรกที่วัดไพรสณฑ์วรารามและได้รับมอบหมายจากเจ้าอาวาสให้เป็นครูสอนบาลีธรรมเพราะในขณะนั้น หลวงพ่อได้เปรียญธรรม 4 ประโยค และในปี พ.ศ.เดียวกันนี้ หลวงพ่อก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะตำบลลุ้งน้ำเต้า อ.หล่มสัก และจุดนี้คือจุดหักเหให้ชีวิตในสมณเพศของหลวงพ่อ เป็นไปในการเผยแผ่พระศาสนา อบรมปฏิบัติธรรม จริยธรรม แก่พระภิกษุสามเณรในเขตการปกครอง ตลอดจนการเผยแผ่พระพุทธศาสนา โดยการเทศน์สั่งสอน อุบาสก อุบาสิกา และประชาชนทั่วไป จนทำให้ชื่อเสียงในการเป็นพระธรรมถึกของหลวงพ่อโด่งดังไปทั่วอำเภอและใกล้เคียง


ในปีรุ่งขึ้น พ.ศ.2495 หลวงพ่อก็ได้รับความไว้วางใจ จากคณะสงฆ์จังหวัดเพชรบูรณ์แต่งตั้งให้เป็นพระธรรมฑูต ของจังหวัดเพชรบูรณ์ มีหน้าที่ออกเผยแผ่ความรู้แก่ประชาชนทั่วไป ตลอดจนพระภิกษุและสามเณรในเขตจังหวัดเพชรบูรณ์และใกล้เคียง และเพื่อสะดวกในการปฏิบัติหน้าที่ หลวงพ่อจึงต้องจำพรรษาในจังหวัดซึ่งเป็นศูนย์กลางการเผยแผ่ ณ วัดมหาธาตุ พระอารามหลวงประจำจังหวัด ซึ่งเป็นวัดที่หลวงพ่ออยู่จำพรรษามากที่สุด ก่อนที่จะไปดำรงตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอบึงสามพัน


ช่วงที่อยู่จำพรรษาที่วัดมหาธาตุ เพชรบูรณ์ หลวงพ่อได้ศึกษาวิชาทางโลกเพิ่มเติมจนได้รับสิทธิให้เข้าสอบวิชาครู และสอบได้ในประกาศนียบัตรจากกระทรวงศึกษาธิการ หลักสูตร “ครูมลพิเศษ” และนับเป็นรูปแรกของพระภิกษุในจังหวัดเพชรบูรณ์ และเพราะวิสัยชอบศึกษาความรู้ในทุก ๆ แขนง เท่าที่โอกาสจะอำนวยให้จนเป็นผู้คงแก่เรียน รู้จริง ปฏิบัติจริง ด้วยเหตุนี้ หลวงพ่อจึงได้รับโปรดประทานจากสมเด็จพระสังฆราชาฯ ให้ดำรงตำแหน่ง “พระวินัยทรในเขตภาคเหนือ” มีหน้าที่ดูแลความเป็นระเบียบของพระภิกษุสามเณรให้อยู่ในระเบียบวินัยและกฎของมหาเถรสมาคม เขตรับผิดชอบ 8 จังหวัดทางภาคเหนือตอนล่าง อาทิ พิจิตร, นครสวรรค์, กำแพงเพชร, สุโขทัย, อุตรดิตถ์, พิษณุโลก, ตากและเพชรบูรณ์


หลวงพ่อมหาอาคมอยู่ในตำแหน่ง “พระวินัยทร” ตั้งแต่เริ่มแรก จนถึงเมื่อยกเลิกระบบการปกครองของสงฆ์ในปี พ.ศ. 2507 นับเป็นพระวินัยทรรูปสุดท้ายของจังหวัดเพชรบูรณ์

12 ปี แห่งการธุดงควัตรและวิชาคาถาอาคม

นับตั้งแต่ปี พ.ศ.2505-2517 หลวงพ่อตั้งปณิธานที่จะออกธุดงควัตร บำเพ็ญเพียรปฏิบัติธรรมและศึกษาด้านเวทมนต์คาถาจากพระเกจิอาจารย์ต่าง ๆ เพิ่มเติม โดยเริ่มต้นจากภาคเหนือ นับแต่ พิจิตร, พิษณุโลก, สุโขทัย ข้ามภูพระวอที่ตาก ไปแม่สอดและข้ามแม่น้ำเมยเข้าไปพม่า จากนั้นจึงวกไปทางตะวันออกเฉียงเหนือทางจังหวัดเลย มุ่งอีสานข้ามแม่น้ำโขงไปฝั่งลาว แขวงจำปาศักดิ์ แล้วลงภาคใต้ที่ประจวบฯ ลุยขึ้นเขาสามร้อยยอดต่อไปอำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี ปักกลดแถบเขาโตนงาช้างของนครศรีธรรมราช, ยะลาและข้ามไปปาดังเบซาร์แดนมาลายู


หลวงพ่อใช้เวลาการเดินทางธุดงค์ศึกษาศาสตร์ต่าง ๆพร้อมทั้งบำเพ็ญเพียรกรรมฐาน และสมาธิจิตกลางป่าดงดิบนานถึง 12 ปีเต็ม ๆ ได้วิชาความรู้ด้านเวทมนต์คาถา จากพระเกจิอาจารย์ผู้เรืองวิชาอาคมหลายรูป ทั้งฝากตัวเป็นศิษย์ และทั้งแลกเปลี่ยนวิชาอักขระยันต์ต่าง ๆ ตามแต่โอกาสจะอำนวยให้ เช่น ปี พ.ศ. 2508 ขณะธุดงค์ไปจังหวัดตาก ข้ามภูพระวอไปอำเภอแม่สอด ได้ไปขอศึกษาวิชาคงกระพันชาตรี เพิ่มเติมกับ “ครูบากัญชัย” หรือ พระครูศิริรัตนาภรณ์ เจ้าอาวาสวัดมาตานุสสรณ์ บ้านแม่กึ๊ดหลวง ฉายา เทพเจ้าลุ่มแม่น้ำเมย


และในปีเดียวกันนี้ หลวงพ่อก็ได้ตัว “นะ” สำคัญยิ่งมาหนึ่งตัว นะตัวนี้หลวงพ่อเคยนำมาสักให้กับลูกศิษย์คนหนึ่งปรากฏว่าเมื่อเด็กคนนี้โตขึ้นมา ถ่ายรูปทำบัตรประชาชนไม่ติด ต้องมาสักแก้จึงถ่ายรูปทำบัตรประชาชนได้ นะตัวดังกล่าวคือ “นะลือชา”


หลวงปู่แพง วัดสิงห์หารบ้านสะพือ อุบลราชธานี ศิษย์เอกเทพเจ้าภูเขาควายที่ลือลั่น “สมเด็จรุน” หลวงพ่อได้ร่ำเรียนวิชา ฝังตะกรุดทองคำใต้ท้องแขน และฝังแก้วมณี 4 ดวง (แก้วมณี โชติ-แก้วไพฑูรย์-แก้วปัทมราช-แก้ววิเชียร) คาถาเหล่านี้เป็นคาถาสารพัดนึก ใช้ได้ อยู่ยงคงกระพันมหาอุด แคล้วคลาด เมตตามหานิยม แก้คุณไสยทุกประเภท


หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ นครสวรรค์ สุดยอดพระเกจิในอดีต ได้มอบยันต์และคาถากำกับโดยผ่านศิษย์เอกของท่านรูปหนึ่ง ซึ่งปักกลด อยู่ตรงรอยต่อของอำเภอท่าตะโก นครสวรรค์และเพชรบูรณ์ และหลวงพ่อมหาอาคมได้ไปพบเข้าพอดี นะของหลวงพ่อเดิมที่หลวงพ่อได้รับมา คือ “นะ ซ้อนหัว” ซึ่งหลวงพ่อมหาอาคมได้นำลงในตะกรุดทุกดอกของท่านที่มีการจัดสร้าง


หลวงพ่อพริ้ง วัดโบสถ์โก่งธนู ลพบุรี คือ พระเกจิอาจารย์อีกรูปหนึ่งที่หลวงพ่อได้ไปขอศึกษาวิชาอาคมโดยถวายตัวเป็นศิษย์ ซึ่งหลวงพ่อพริ้ง ได้เมตตามอบคาถา “ประสานกระดูก” ให้หลวงพ่อทำน้ำมันวิเศษ 108 รักษาประชาชนได้สารพัดโรค


หลวงพ่อใช้ จังหวัดอุตรดิตถ์ ศิษย์เอกหลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง ภูเก็ต ได้มอบตำราและคาถาการสร้างยันต์ตะกรุดโทน “คู่ชีวิต” ให้เมื่อครั้งหลวงพ่อธุดงค์ผ่านจังหวัดอุตรดิตถ์


และเมื่อต้นปี 2513 เมื่อหลวงพ่อข้ามเขารังไปยังอำเภอชนแดน เพื่อกราบนมัสการเยี่ยมหลวงพ่อทบ ที่วัดพระพุทธบาทชนแดน เพราะทราบข่าวว่ามีคนร้ายบุกขึ้นไปปล้นทรัพย์หลวงพ่อทบบนกุฏิและคนร้ายได้ยิงหลวงพ่อทบถึง 4 นัด แต่ลูกปืนไม่ออก หลวงพ่อได้กราบเรียนหลวงพ่อทบว่า ขณะที่คนร้ายยิงหลวงพ่อทบได้ใช้คาถาอะไร ปืนคนร้ายจึงยิงไม่ออก หลวงพ่อทบท่านมีความเมตตา และชอบพอนิสัยหลวงพ่อมหาอาคมอยู่ก่อนแล้ว จึงได้ท่องคาถาให้หลวงพ่อมหาอาคมฟัง 1 เที่ยว แล้วลองให้หลวงพ่อท่องให้ฟัง ปรากฏว่าหลวงพ่อมหาอาคมท่องได้ถูกหมดและแม่นยำ หลวงพ่อทบจึงได้บอกว่าเอาไปใช้ดูเป็นคาถาดับไฟดับปืนให้เป็นน้ำ ซึ่งก่อนหน้านี้หลวงพ่อมหาอาคมก็เคยได้คาถา “เมตตาค้าขายดี” ของหลวงพ่อทบมาก่อนแล้ว โดยผ่านโยมผู้หญิงกลางคนหนึ่งที่เป็นศิษย์หลวงพ่อทบ ซึ่งโยมผู้นั้นมีอาชีพค้าขาย ต้องการค้าขายดี ร่ำรวย จึงได้พาลูกและครอบครัวไปกราบขอพึ่งบารมีหลวงพ่อทบ ซึ่งท่านได้เมตตาเขียนเป็นตัวหนังสือขอมลงในกระดาษแทนผ้ายันต์ เพื่อให้ไปบูชา เมื่อได้คาถามาแล้วโยมผู้นั้นอ่านไม่ออก ก็นำคาถาบทนั้นมาให้หลวงพ่อมหาอาคมอ่านและแปลให้ฟัง หลวงพ่ออ่านและแปลจนเข้าใจและท่องจำได้ขึ้นใจ เมื่อมีโอกาสพบหลวงพ่อทบจึงท่องให้ฟัง ซึ่งหลวงพ่อทบบอกว่าใช่ ความจำมหาดีมาก ฉันยกให้ลองเอาไปใช้ดูนะ


แม้จะได้วิชาอาคมจากพระเกจิชื่อดังแห่งยุคหลาย ๆ รูป แต่ดูเหมือนจะไม่อิ่มในการใฝ่เรียนรู้ของหลวงพ่อมหาอาคมเพราะแม้แต่คฤหัสคนใดที่เก่งจริงรู้จริง หรือจะเป็นเทพเป็นร่างทรง ท่านเป็นขอศึกษาเล่าเรียนทันที เช่น “หลวงปู่ทองคำ” ซึ่งอยู่ในร่างทรงของผู้ประพฤติดี ปฏิบัติดี ท่านหนึ่ง (หลวงปู่ทองคำ เป็นพระภิกษุที่มรณภาพกว่า 400 ปีแล้ว) หลวงพ่อมหาอาคมก็เคยฝากตัวเป็นศิษย์ และได้คาถาดี ๆ จากองค์ที่นับถือเป็นครูอาจารย์


12 ปี แห่งการแสวงหาและบำเพ็ญเพียรของหลวงพ่อมหาอาคม ได้ทำให้วัตถุมงคลของท่านมีพุทธาคมเข้มขลัง มีพลังแห่งอิทธิฤทธิ์และบุญฤทธิ์สูงส่ง และเป็นที่มาแห่งฉายา“อาคมขลัง เมืองมะขามหวาน”


และนับแต่ปี พ.ศ. 2520 หยุดการธุดงค์แล้ว 15 ปี หลวงพ่อก็เริ่มจำพรรษาที่วัดบ้านราหุล ต.โคกตะยอ อ.บึงสามพัน จ.เพชรบูรณ์ ตามคำนิมนต์ ของบรรดาศิษย์และได้ค้นหาภูเขาเล็ก ๆ ที่เคยเดินธุดงค์มาพบ เพราะเหมาะแก่การสร้างวัด เมื่อค้นพบแล้วจึงชวนชาวบ้านและคณะศิษย์ย้ายจากวัดราหุล เริ่มก่อสร้างวัดขึ้นใหม่ ในทำเลนี้ ซึ่งก็คือ วัดดาวนิมิต ในปัจจุบัน


หลวงพ่อมหาอาคมถึงแก่มรณภาพด้วยโรคชราในปี พ.ศ. ๒๕๔๗ นับเป็นการสูญเสียพระเถระผู้ปฎิบัติดีปฎิบัติชอบไปอีกรูปหนึ่ง สุดท้ายนี้จะได้นำเอาคำสั่งสอนของหลวงพ่อมาลงไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์ดังนี้

"มนุษย์และสัตว์ในโลกนี้ เขาเหล่านั้นมาเกิด
เขาไม่รู้ว่าชาติความเกิดเป็นทุกข์ ชราความแก่เป็นทุกข์
พยาธิความป่วยไข้เป็นทุกข์ มรณะ ความตายก็เป็นทุกข์
เกิดมาแล้วโตขึ้นมาจึงเห็นความทุกข์ จากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย
ถ้าเขารู้คงไม่มาเกิดและไม่มีใครอยากเกิดด้วย
เกิด แก่ เจ็บ ตาย สี่อย่างนี้มาพร้อมกันตั้งแต่เกิด
ถ้าไม่เกิด ก็ไม่แก่ ถ้าไม่แก่ก็ไม่เจ็บ ถ้าไม่เจ็บก็ไม่ตาย
เขาเรียกกันว่าธรรมชาติ เป็นธรรมดาของโลกต้องเป็นไปอย่างนั้น
ขันธ์ทั้ง ๕ (ได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขารและวิญญาณ)
ไม่มีเจ้าของ ไม่มีผู้สร้าง ไม่มีผู้เสวย ไม่มีผู้ตั้งมั่น ไม่มีผู้ดำเนิน
(ดังนั้นจึงไม่ควรยึดมั่นถือมั่นในขันธ์ว่าเป็นตัวเรา
และไม่ควรยึดมั่นสิ่งทั้งหลายว่าเป็นของเรา)"​

 

หลวงพ่อมหาอาคม อินทสโร วัดดาวนิมิต ต.ซับสมอทอด อ.บึงสามพัน จ.เพชรบูรณ์...พระเกจิอาจารย์สุดยอดอาคมขลังแห่งเมืองมะขามหวาน ผู้เป็นเจ้าของตำหรับนะฤชาและตะกรุดโทนคู่ชีวิตอันลือลั่นสมรภูมิเขาค้อและภูหินร่องกล้าในสมัยก่อน ของดีของท่านได้คุ้มชีวิตเหล่าทหารหาญมานักต่อนักแล้ว

 

ตะกรุดลายพิเศษและลายธงชาติ หลวงพ่อมหาอาคม วัดดาวนิมิตร จ.เพชรบูรณ์ . ... ขนาดตะกรุดลูกย่อยๆ ของหลวงพ่อ ยังสามารถต้านความแรงของกระสุนปืนขนาด .38 ได้อย่างไม่มีแม้แต่รอยบุบให้เห็นแม้แต่น้อย แสดงว่าตะกรุดของท่านด้านคงกระพัน สูงมากๆครับ ทั้ง 2 ดอกที่โชว์มีประสบการณ์จริงๆ ไม่ได้เอามาลงเพื่อสร้างกระแสแต่อย่างใด เพียงแต่อยากพี่ๆทุกท่านรู้ว่า หลวงพ่อมหาอาคม ท่านก็ไม่ธรรมดาเหมือนกันครับ...

 

สุดยอดไปเลยครับผม ขอบคุณมากๆครับสำหรับข้อมูลเจ๋งๆ

 

ลองยิงตะกรุด









<LABEL class="caption_cancel uiButton">เมื่อวันที่ 21 พ.ย.2553 ที่ผ่านมา(วันลอยกระทง) ผมกับเพื่อนไปทดลองยิงตะกรุดที่หลังอู่ซ่อมรถของญาติเพื่อนที่ จ.นนทบุรี ซึ่งก่อนที่จะลอง ผมได้จุดธูป 16 ดอก ขอขมาครูบาอาจารย์เจ้าของตะกรุด โดยใส่ในพานเอาไว้รวมกัน และก่อนที่ผมจะลองตะกรุดของแต่ละคณาจารย์ ผมทำตามพี่ท่านหนึ่งที่เคยยิงตะกรุดหลวงพ่อทบและโพสเอาไว้ในเว็บเปิดตำนานฯ ด้วยข้อความตามพี่ท่านนี้เลยครับ ผมได้จุดธูป 9 ดอกอธิษฐานและขอขมาท่านว่าการกระทำครั้งนี้ของผมมิได้เป็นการหลบหลู่ล่วงเกิน แต่ใคร่ขอชมอิทธิบารมีของหลวงพ่อ ขอหลวงพ่อได้โปรดเมตตาแสดงให้ประจักษ์แก่สายตาด้วยเถิดเพื่อให้เกิดความเชื่อมั่นในวัตถุมงคลของหลวงพ่อยิ่งๆขึ้นไป</LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">ภาพที่ 1 นี่คือสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าครับ ปืนขนาด .38 SMITH & WESSON รุ่น M 60 ซื้อมาเมื่อปี 2552 ครับ ส่วนลูกกระสุนใหม่แกะกล่องทุกนัด</LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">ภาพที่ 2 เตรียมบรรจุกระสุน</LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">ภาพที่ 3 ตะกรุดที่นำมาลองทั้งหมดมี 5 ดอกด้วยกันนะครับ</LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">1.ตะกรุดสายกาญจนบุรี(ไม่ขอเอ่ยนามของท่านนะครับ)
2.ตะกรุดสายนครสวรรค์ (ไม่ขอเอ่ยนามของท่านนะครับ)
3. ตะกรุดอลูมิเนียม ลายธงชาติ หลวงพ่ออาคม วัดดาวนิมิตร จ.เพชรบูรณ์ ขนาด 4 นิ้ว จากที่ผมสอบถามมา เจ้าของเดิมบอกว่าเป็นตะกรุดยุคปลายครับ
4.ตะกรุด ลายพิเศษ หลวงพ่ออาคม วัดดาวนิมิตร จ.เพชรบูรณ์ ขนาด 3 นิ้ว จากที่ผมสอบถามจากสายตรง ไม่ขอเอ่ยนามนะครับ พี่แกแจ้งว่าตะกรุดดอกนี้หลวงพ่อไม่ได้ทาสีเองครับ ลูกศิษย์เอามาทากันเองครับ
5. ตะกรุดลายธงชาติ เนื้อทองแดง หลวงพ่ออาคม วัดดาวนิมิตร จ.เพชรบูรณ์ ขนาด 3นิ้ว </LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">จริงๆแล้วผมเองก็ไม่ทราบหรอกครับ ว่าแบบไหนที่เรียกว่ายุคต้น,ยุคกลาง,ยุคปลาย หรือสร้างก่อนยุคต้น ส่วนใหญ่จะเชื่อเจ้าของตะกรุด ประมาณว่าเชื่อใจและไว้ใจกันครับ</LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">การลองของผม ไม่มีสิ่งมีชีวิตเข้ามาเกี่ยวของ ผมใช้วิธีแบบง่ายเลยครับ คือนำตะกรุดไปใส่ในถุงพลาสติก แล้วแขวนกับกิ่งไม้ครับ จากนั้นก็ใช้ปืนยิง ในระยะเผาขนจริงๆ เข้าไปชมภาพที่ยิงได้ตามนี้นะครับ แล้วจะรู้ว่าใกล้มากๆครับ </LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">[ame="http://www.youtube.com/watch?v=FK2nb0ggB4U"]YouTube - ????????? ??????????????[/ame]</LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">[ame="http://www.youtube.com/watch?v=DHjGSboNVCg"]YouTube - MOV04063[/ame]</LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">ตะกรุดทั้ง 5 ดอกผมยิงออกทุกดอก กระเด็นไปไกลเป็นวาๆ กระเด็นไกลที่สุดน่าจะเป็นของหลวงพ่อมหาอาคม เนื่องจากเบากว่าของเกจิท่านอื่น ซึ่งตกอยู่ไม่กี่ฟุตจากตำแหน่งที่ผมยิง </LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">ภาพที่ 4 ...ตะกรุดทุกดอกที่ผมยิง ออกทั้งหมดครับ โดนจะๆทุกดอกครับ ถ้าไม่แม่นดอกที่ 1,2,3 คงไม่มีสภาพอย่างที่เห็นหรอกครับ(ระยะแค่นั้นไม่ต้องผมยิงหรอกครับเด็กยังยิงโดนเลยครับ) ทุกครั้งหลังจากที่ยิงผมกับเจ้าของสถานที่จะตามเก็บซากตะกรุดทุกๆครั้ง ส่วนดอกที่ 4 ไม่ได้ตามเก็บเพราะโดนจะๆแบบนั้นก็คงไม่ต่างจากดอกอื่นๆก่อนหน้านี้ที่ยิงออก ก็เลยลองดอกที่ 5 ต่อครับ ผลออกมาก็เป็นแบบเดียวกัน ออกกระเด็นไปไกลเป็นวา จากรูปตะกรุดดอกที่ 4 และ 5 สังเกตุให้ดีครับว่าเกิดอะไรขึ้น...</LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">จากภาพเมื่อที่ 4 ตะกรุดดอกที่ 4 โดนเข้าไปเต็มๆกลางตัวตะกรุด กระเด็นไปไกลเป็นวาๆเลยครับ และตะกรุดดอกนี้ซึ่งเป็นสายตรงโหวตแท้ให้อีกด้วย เชื่อไหมครับ นาทีนั้นผมถึงกับถอดใจเลยครับ ก็เลยบอกเพื่อนว่ายังไม่ต้องไปหาเก็บซากตะกรุด เดี๋ยวขอลองทีเดียวเลย (ถ้ายิงออกอีก) แล้วค่อยไปเก็บซากพร้อมกันทีเดียว ส่วนตะกรุดดอกที่ 5โดนเข้าไปเต็มๆกลางตัวตะกรุด กระเด็นไปไกลเป็นวาๆเลยครับ ผมกับเพื่อนถึงกับต้องทำใจเลยครับ เพราะโดนเข้าไปเต็มๆแบบนั้น คงไม่ต่างจากดอกที่ 1,2,3 จากนั้นผมกับเพื่อนก็ตามหาตะกรุดที่ยิง.... แต่ก็ต้องพบกับสิ่งที่อัศจรรย์ใจเป็นอย่างมากครับ ตะกรุดของหลวงพ่อมหาอาคม ไม่มีรอยปุ๊บแม้แต่น้อย ตะกรุดยังสมบูรณ์เหมือนเดิมทุกประการ ผมกับเพื่อนถึงกับขนลุกเลยครับ เพราะเห็นกันจะๆว่าโดนแน่นอน ยังไงก็ไม่มีพลาด "สำหรับผมน่าจะเพียงพอแล้วกับสิ่งที่เห็นด้วยตา ลองด้วยตัวเอง" </LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton"></LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">
สำหรับการลองยิงตะกรุดของหลวงพ่อมหาอาคมนั้น ผมด้วยใจจริงผมเองก็อยากจะให้หลายๆท่านได้ทราบว่าท่านเก่งจริง ซึ่งผมเองก็ต้องการเผยแพร่เกรียรติคุณของหลวงพ่อให้เป็นที่รู้จักมากขึ้นเรื่อยๆ โดยส่วนตัวไม่มีเจตนาที่ไม่ดี หรือ ต้องการที่จะสร้างกระแสแต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญาณเอาเองนะครับ ผมอาจจะยิงไม่แม่นก็เป็นไปได้ คนที่อยู่ในเหตุการณ์รวมทั้งผมเห็นจะๆครับว่าโดนหรือไม่โดน และที่สำคัญผมไม่จำเป็นที่จะต้องมาสร้างกระแสเพื่อหาผลประโยชน์ใส่ตัวแต่อย่างใด....แต่ถ้าถามผมว่าผมเอาตะกรุดไปลองยิงเพื่อให้ได้อะไร ผมขอตอบดังนี้ครับ บางที่บอกยิงไม่ออก แต่ผมขอถามหน่อยใครเป็นคนเอาไปยิง ,ยิงที่ไหน คนยิงจริงๆมีตัวตนหรือไม่? ส่วนใหญ่จะเกิดจากการเขียนของพวกเชียร์พระครับ

</LABEL>
<LABEL class="caption_cancel uiButton">ภาพที่ 5 เกี่ยวกับตะกรุดดอกที่ 3 ซึ่งผมเองไม่มั่นใจตั้งแต่ตอนแรกเหมือนกันเนื่องจากตะกรุดค่อนข้างใหม่และมใกลิ่นของสีน้ำมัน หลังจากที่ดูซากตะกรุดดอกที่ 3 ทำมาจากท่ออลูมิเนียม ซึ่งไม่ใช่แผ่นอลูมิเนียม ...ด้านในท่อ หลวงพ่อท่านจะจารด้านในคงเป็นไปไม่ได้เลยครับ ส่วนด้านนอกไม่มีรอยจารอักขระครับ...หรือว่าตะกรุดดอกนี้เก๊??? บางส่วนของตะกรุดโดนแรงกระสุนขาดกระเด็นหายไปครับ จากขนาด 4 นิ้วเหลือเพียงแค่ 2 นิ้วกว่าอย่างที่เห็นครับ อีกส่วนที่กระเด็นหายไป หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอครับ </LABEL>

 

เยี่ยมมากครับตัวจริงเสียงจริงลองจริง

 

ที่สุดของ เหรียญรุ่นแรก หลวงพ่ออาคมวัดดาวนิมิต อ.บึงสามพัน จ.เพชรบูรณ์

เหรียญนี้หลวงพ่อหย่อนลงไปในเบ้าตะกั่วหล่อพระเนื้อตะกั่วครับ แล้วเผอิญไม่ละลายครับ ท่านเลยตักออกมาเก็บไว้ แล้วแจกศิษย์ใกล้ชิดครับ สุดยอดครับขนาดความร้อนเป็นพันองศา เหรียญนี้ยังไม่ละลายเลยครับ และมีเหรียญเนื้อตะกั่วบางเหรียญก็ไม่ละลายด้วยเช่นกันนะครับ

 

ตะกรุดโทนคู่ชีวิต ประสบการณ์สูงทางด้าน คงกระพัน มหาอุตม์ ...







หลวงพ่ออาคม หรือ หลวงพ่อมหาอาคม วัดดาวนิมิตร จ.เพชรบูรณ์ ท่านเก่งเรื่องตะกรุดมากครับ ตะกรุดโทนคู่ชีวิต ประสบการณ์สูงทางด้าน คงกระพัน มหาอุตม์ ...


ถาพในอดีตที่ นาวาอากาศเอกวีระยุทธ ดิษยะศริน อดีตพระสวามีในสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ อัครราชกุมารี ยังเคยไปขอรับตะกรุดคู่ชีวิตจากหลวงพ่อมหาอาคมเลยนะครับ

 

ขอบคุณมากๆครับ ;41

 

ตัวจริง!!!! สวยเหนือคำบรรยายครับ(f)

 

ตะกรุดคู่ชีวิต ขนาด 2.5 นิ้ว กับเอกลักษณ์ลายธงชาติ ใส่สายยางมาจากวัดแบบเดิมๆ ของหลวงพ่ออาคม แห่งวัดดาวนิมิตร อ.บึงสามพัน จ.เพชรบูรณ์

 

hello6ทราบข่าวมาว่าจัดของหนักเลยนะครับ ....สุดยอดเลยครับดอกเดียวเที่ยวรอบโลกครับ(ping)

 

ตะกรุดลายธงชาติ หลวงพ่ออาคม วัดดาวนิมิต จ.เพชรบูรณ์ (แบบลายถัก)

ตะกรุดแบบนี้เขาเรียกตะกรุดคงกระพันครับลายถักตระกรุดยุคต้นส่วนใหญ่จะเป็นการถักลายกระสอบครับ ท่านลงบทปืนแตกกับมหาอุดแฝงไว้ด้วยครับ ท่านใดมีไว้ครอบตรอง เป็นวาสนาประดับบารมี เป็นของคู่บุญที่ควรค่าแก่การบูชาเป็นอย่างยิ่งครับ

 

ตะกรุดหนังเสือ หลวงพ่ออาคม วัดดาวนิมิต อ.บึงสามพัน จ.เพชรบูรณ์ หายากสุดๆ รุ่นนี้ ออกปี 2537ครับ สำหรับตะกรุดหนังเสือทุกรุ่นของท่านลงมหาอำนาจและบทปืนแตกเอาไว้นะครับ หายากกว่าคู่ชีวิตครับ

 

ตะกรุดปราบปืน หรือ ตะกรุดมหาปราบ ยุคต้น เนื้อทองแดงล้วน หลวงพ่อมหาอาคม วัดดาวนิมิตร เพชรบูรณ์

 

สุดยอดพระ้เกจิอาจารย์เมืองมะขามหวาน

 

อยากจะตะโกนดังๆ ว่าใครไม่มี วัตถุมงคลของหลวงพ่ออาคมแล้ว จะเสียใจภายหลังครับ

 

นี่แหละครับ ของดีที่หลายๆคนมองข้าม แล้วจะหาว่าหล่อไมเตือน555++++

 

;ปรบมือได้ของดีมา ก็เอามาลงเผยแผ่ให้อีกหลายๆท่านได้ทราบว่าที่ จ.เพชรบูรณ์ นอกจากหลวงพ่อทบ แล้ว ยังมีอดีตพระเกจิอยู่อีกรูปที่เก่งจริงๆ ส่วนวัตถุมงคลของผมทุกชิ้นโชว์อย่างเดียวเท่านั้นนะครับ bubu