ศูนย์รวมลูกหลานพญานาคศรีสัตตนาคราช

พี่ปราญ พี่ตุ้มคะ เห็นด้วยๆๆ อยากเห็นผึ้ง(หลวง)น้อยโชว์อย่างแรง..

 

โอย..ขำ

สังขารไม่เที่ยง เป็นเช่นนี้แล (40 ปี ผ่านไป)



เผ่นก่อนหละ ฟิ้ววว..

 

ช่ายค่ะ เด๋วปลาอานนท์มาพลิกตัวครั้งใหญ่

คราวนี้หละ แผ่นดินสะเทือนของจริงๆ

อิอิอิ ทำเอง ขำเอง
(deejai)

 

เสียใจครับน้อง พี่รูแล้วว่าถ้ามาบ้านพี่จะทำแบบนี้ ฮาๆๆๆ

พี่บรมและหนุ่มๆหายไปเลย กลัว สาวๆห้องนี้แกล้งใจร้าย (ความจริงเราเองที่แกล้ง สาว๐ สารต่อ ฮาๆๆๆ) งี้แหละเนื้อหอม พี่บุยชัย สนใจส่งรูปมาไหมครับ รับรองเจอสาวๆแกล้ง ฮาๆๆ แหย่เล่นครับ

ผึ้งน้อยโชว์ พี่ยังไม่รู้จักกับกิ๊กนะ แต่ช่วง มปลายเราทำอะไรแปลกๆกันเยอะ ไว้ให้กิ๊กมาเล่าว่าพี่แสบแต่ไหน อย่าได้หวังว่าจะมีหลุดมีรูปจากเธอ ฮาๆๆๆ กิ๊กกล้าทำเราลงคอรึ ฮือๆๆๆ

อาร์ทเอ้ย ร้อนไหม
ฮาๆๆๆๆ


น้องกรจะเล่าให้ฟัง ขากลับพี่นั่งกับอาร์ท ฮามาก มาถึงด่านตรวจเรารีบเอาผ้าพันหัว ทำตาปริบๆ แบบหลบๆ จนทหารขอดูบัตรแล้วก็หัวเราะก๊ากเลย อาร์ทกล้าทำเสียงกะเรี่ยงใส่ทหาร ดีนะเค้าไม่ลากลงไปตรวจบัตรปลอม ฮาๆๆๆๆ



ไว้คราวหน้าเวลาทหารขึ้นมาตรวจเราจะหลับหน้าหนีแล้วพอเค้าสะกิดจะทำฟันเหยินๆใส่ ฮาๆๆๆ ใส่ขนตาเกาหลีปลอมๆด้วยดีไหม..... เชื่อไหมแค่คราวนั้นหน้าตาทหารที่เครียดๆหัวเราะกันแทบอดไม่ได้ ฮาๆๆๆๆๆ

 

ไปเดินตรวจตรา กินข้าวปลามาครับ ให้สาว ๆ สนุก สนานกัน เจ้าตัวสำลักน้ำบ้างหรือเปล่าเนี่ย

รุปถ่ายคงไม่กล้าโชว์ เพราะดูแล้ว สู้ความหล่อของ คุณหลวง และ คุณอาร์ท ไมได้ จึงไม่กล้าลงประชัน กลัวสาวๆ จะหุ่นเพรียว เพราะ เห็นรูปแล้วเกิดอาการเบื่ออาหาร

ว่าแต่คุณตุ้มไม่มีภาพเก่าๆ ผึ้งหลวงบ้างเหรอน่าขุดกรุอาจจะเจอ ผมอยู่บ้านนอกไม่เคยดูรายการแบบนี้เพราะสมัยก่อนที่บ้านจะรับช่องสัญญาณช่อง 7 ได้ช่องเดียวเท่านั้น สมัยเด็กๆ ได้แต่เล่น หนังยาง เป่ากบ เป่าซางข้าว ข้าวแกงชี ประมาณนั้น

 

อิอิ นั่นสิคะพี่ตุ้ม ลืมนึกไป ตอนแรกก็คิดว่าอย่างน้อยพี่หลวงคงพอช่วยเหลือเราได้ แต่ลืมไป มีแต่สาวๆอย่างพวกเรา จะซน แสบ ซ่าส์ ก็ได้ไม่เต็มที่ ว่าแต่มีกันแค่ 3 สาวแค่นี้เองเหรอ

ประกาศ!!!!!!!!! วันอาทิตย์นี้ใครว่างไปกับพวกเราไหมจ๊ะ

น้องจ๋า
ไหนๆจะเผาพี่อาร์ทแล้ว ขออีกซักนิดเถอะนะจ๊ะ
อารมณ์ทหารตอนนั้นเขาคงงงมากๆว่า แต่งตัวแบบนี้เป็นชาวเขาเผ่าไหนกันแน่ อารมณ์ว่าโชคดีที่เป็นคนไทย เพราะถ้าไม่ใช่ก็ไม่รู้จะส่งคืนแผ่นดินไหนดี อิอิ

เอาขำกว่านั้นอีกไหม ความที่เราไปด้วยกันแค่ 2-3 วัน พี่อาร์ทก็อาจลืมสังเกตอะไรไปนิดหน่อย ตอนคนขับรถแวะตลาด พี่อาร์ทที่เพิ่งลงจากเขามาก็ตื่นตาตื่นใจกับอาหารในตลาด และด้วยความรักและห่วงใยพี่และน้องๆ พี่อาร์ทก็ซื้อขนมจีบมาทั้งหมด 40 บาท อารมณ์ว่ากินกัน 4 คน คนละคำสองคำประมาณนี้ แต่พี่อาร์ทลืมไปว่า พี่ปราญฯไม่ทานหมูแล้วพี่หลวงก็ทานมังสวิรัติ อิอิอิอิ ก็เลยตกหนักที่น้องใจต้องกินขนมจีบเป็นเพื่อนพี่อาร์ท ปรากฏว่าคำแรกที่ใส่ปากเข้าไป พี่อาร์ทก็ทำหน้ากล้ำกลืนสุดๆ พี่ทั้งขำทั้งสงสาร แล้วยิ่งกว่านั้นยังมีปาท่องโก๋อีก 1 ถุงใหญ่ อารมณ์ว่าจะกินกันทั้งรถทัวร์เลยอ่ะ อิอิ

ยังมีอีกมากมายเรื่องวีรกรรมพี่อาร์ทนะ ทุกเรื่องฮาแบบน่ารักมากๆ เก็บไว้ก่อนเล่าหมดเดี๋ยวไม่มีอะไรไว้ให้เผา อิอิ

 

พี่บรมยังทันรุ่นเหลาไม้ไผ่ทำว่าวจุฬาไหมคะ แล้วก็ติดดุ๊ยดุ่ยด้วย แล้วก็ก้อยต๊อก ตัวการ์ตูนยาง ปืนจากก้านกล้วย ยามว่างอากาศร้อนก็ลอยคออยู่ในคลอง ขี่จักรยานเที่ยวซนตามท้องไร่ท้องนา

 

คุยไรกานยะ หลอนเว้ยยยย จ๊ากกกก

 

ว่าวนี่ทำไม่เป็น แต่ชอบดูเขาเล่นเราก็เอากระดาษหนังสือพิมพ์มาแปะ แปะ แล้วก็วิ่งเล่น เพราะไม่มีกำลังทรัพย์ จักรยานก็ไม่มีให้ขี่ ได้แต่ขี่ม้าก้านกล้วย ปืนก้านกล้วย ประมาณนั้น ไปโรงเรียนก็สวมกางเกงตูดขาด ปะแล้วปะอีกจนก้นหนามาก บางครั้งก็ขาดเป็นริ้ว ๆ เห็นก้น กว่าจะสวมกางเกงในเป็นก็มัธยม 2 โน่นแหละ

 

พูดแบบเรื่องเก่าๆจัง เราก็อายุเยอะแล้วนะ ทำไมไม่เคยเห็นแบบนี้บ้างง่า

 

อย่าได้ขุดมาเชียว พี่บุญชัยก็ หาช่องทางให้เค้าค้นนะ มันหายไปจากสารระบบดีแล้วจ้า จำได้ว่าครอบครัวกระต่ายสมัยนั้นฮิทดี เราเป็นลูกมีหูใส่ ตัวเป็นสีชมพู ฮาๆๆๆๆๆๆ โอวว มายก็อด

อากาศร้อนทำไมต้องลอยคออยู่ในคลองจ๊ะ อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ เอะ

ที่ว่ามารู้จักแค่ว่าวจุฬา นอกนั้นหายสาญสูญไปจากความทรงจำที่รกในหัว เด็กๆไม่ค่อมีเพื่อนเล่น ก็อย่างว่าครับ เล่นกับยุงกับลม ไม่ก็ปีนหลังคาบ้านเล่น ขนลูกเป็ดไก่สีๆมาบ้านให้แม่กรี๊ดเล่นจนมันตออกลูกวุ่นวายตองเอาไปไว้สวน
คุยกับสัตว์ต่างๆเช่นสัตว์ที่มองไม่เห็นในน้ำ ฮาๆๆ ไม่ก็เอาปูนปั้นมาทำเป็นพระเจ้ากราบไหว้บูชา และขอหวย (ตอนนั้นเคยได้ยินคนเค้าขูดต้นไม้ขอ บ้านผมไม่เล่นหวยไม่ว่าขอไปทำไม รู้ว่าขอแล้วรวย เลยขูดต้นมะเฟื้อง ออกสองตัวท้าย สามงวด จริงๆไม่โกหก ไม่ได้บอกใคร ฮาๆๆๆๆๆๆๆ โม้ดีจังเลย)

ดีจังได้ใช้ชีวิตแบบสบายๆ ผมเกิดในเมือง รู้อย่างเดียวว่า บางกะปิรถติด ไม่อยากไปรรแถวรามอินทรา เพื่อนๆชอบแกล้งเราเพราะเราเงียบและตัวเล็ก อึราด กางเกงยันป.สาม เพราะไม่ยอมขอไปอึเพราะกลัวครู ฮาๆๆๆๆๆ

ตอนนี้รึ คนละเรื่อง ... ฮา

พี่เพชรละ ...ผมว่าคนคุยกันเรื่องเก่าๆคือเริ่มแก่แล้วใช่ไหม ฮาๆๆๆ

 

คุณหลวง กี๊ดๆ สงสัยจะใช่ ฮืออออออ นอนไม่ได้ หัวใจแทบหลุด

 

ปราญฯเกิดไม่ทันรุ่นพี่บรม แต่ก็พอมีโอกาสได้ลำบากกับเขา เด็กๆช่วยแม่ทำงานหาเงิน พับถุงกระดาษขาย รับประกอบดอกไม้ประดิษฐ์ เหลาไม้กวาดทางมะพร้าว รับจ้างขัดห้องน้ำโรงเรียน ของเล่นที่เล่นประจำคือใบผักปังมาทำเส้นก๋วยเตี๋ยว เอาลูกผักปังมาทำน้ำองุ่น เอาดินมาทำขนมเค้ก ใบมะพร้าวมาทำปลากับตั๊กแตน ตอนพี่ชายยังอยู่ก็มีคนพาเที่ยว พาลอยคออยู่ในคลอง ให้เราเกาะไหล่ แล้วก็ลากๆๆไป เพราะเรากลัวน้ำและว่ายน้ำไม่เป็น พอพี่ตายก็ไม่มีเพื่อนเล่น อิอิ พออายุ 8 ขวบ มีน้องสาวก็เลี้ยงน้อง ดูแลงานบ้าน ยังดีน๊าปราญฯยังได้นุ่งกุงเกงในไปโรงเรียนอ่ะ

เอ่ออออออออออออออออ
ปราญฯยังไม่แก่นะพี่

 

ยัยปราญ นุ่งกุงเกงในจริงอะ ใส่จับปิ้งเปล่า เรื่องอื่นไม่สงสัยเลย สงสัยแต่เรื่องกุงเกงใน ก๊ากๆๆ

 

สวัสดีพี่ครูและทุกๆท่านครับ

ขอให้พี่ครู และท่านที่เจ็บป่วยอยู่หายเร็วๆครับ

ขอบคุณความรู้สำหรับปราณญาณ ครับ ช่วงนี้ได้พบสิ่งที่เกี่ยวกับฤาษีบ่อยดี ล่าสุดก็ได้บททิพย์มนต์ หรือมนต์กบิลฤาษี มาหัดสวด ใครที่ป่วยบ่อยน่าลองเอาไปสวดนะครับ

เข้ามากระทู้นี้ทีไรได้ฮา ทุกทีนี่ อ่านไปแค่สามหน้าเอง บ้านั่งหัวเราะอยู่คนเดียว ^__^
ตอนนี้หันมาเล่าความหลังกันแล้ว ส่วนตัวผมเองเห็นว่าการเล่าความหลังเรื่องราวในวัยเด็ก
ไม่ใช่เพราะแก่ขึ้นหรอกครับ คงจะเป็นเพราะว่าสนิทกันมากขึ้นทำให้กล้าที่แบ่งปัน เปิดเผยเรื่องราวในวันวานที่ผ่านมาได้อย่างไม่เคอะเขินน่ะครับ

ไปเวบวัดท่าซุงมาเห็นว่าน่าสนใจดีเลยนำมาฝากครับ
อัธยาศัย ๖ ประการ ของพระบรมโพธิสัตว์ที่น่าศึกษา

....นี่ก็เป็นอีกความเห็นที่ดีอีกแบบหนึ่งครับ..และยังมีที่จะเสริมอีกสัก เล็กน้อย คือยังมีพระมหาเถรเจ้าพระองค์หนึ่งผู้เป็นพระอรหันตสาวก มีอภิญญาสมาบัติ ได้มีโอกาสขึ้นไปยังดุสิตสวรรค์ แล้วได้สนทนากับ พระศรีอาริยเมตไตรย เทพบุตร พระมหาเถรเจ้าได้ถามว่า

“ขอถวายพระพร พระองค์ทรงกระทำประการใด เพื่อยังพระอัธยาศัยที่จะให้พระโพธิญาณแก่กล้า”

.....สมเด็จพระศรีอาริยเมตไตรยบรมโพธิสัตว์ ผู้ซึ่งมีพระพุทธบารมีเปี่ยมล้นรอเวลามาอุบัติตรัสเป็นพระพุทธเจ้าใน อนาคตกาล ได้ตรัสตอบว่า

“ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ โยมนี้เป็นพระโพธิสัตว์ตั้งอยู่ในอัธยาศัย ๖ ประการ คือ

๑. พอใจที่จะบวช หรือ "เนกขัมมัชฌาสัย" คือ พอใจที่จะบวช รักเพศบรรพชิตยิ่งนัก

๒. พอใจความเงียบสงบ หรือ "วิเวกัชฌาสัย" คือ พอใจในความวิเวกเงียบสงบยิ่งนัก

๓. พอใจบริจาคทาน หรือ "อโลภัชฌาสัย" คือ พอใจในการบริจาคทาน สละความโลภตระหนี่

๔. พอใจในความไม่โกรธ หรือ "อโทสัชฌาสัย" คือ พอใจในความไม่โกรธ เจริญเมตตาในสัตว์ทั้งปวงอยู่
เนืองนิตย์

๕. พอใจในความไม่ลุ่มหลง หรือ "อโมหัชฌาสัย" คือ พอใจในการที่จะพิจารณาสิ่งที่เป็นคุณและเป็นโทษ ไม่ลุ่มหลงในอบาย เสพสมาคมกับบัณฑิตคนมีสติปัญญายิ่งนัก

๖. พอใจที่จะยกตนออกจากภพ หรือ "นิสสรณัชฌาสัย" ไม่ยินดีในการเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในวัฏสงสารในภพน้อยภพใหญ่ มีความประสงค์ในพระนิพพานยิ่งนัก

.....พระคุณเจ้าผู้เจริญ.. นี่แหล่ะเป็นอัธยาศัย ๖ ประการ ที่ติดอยู่ในขันธสันดานของโยมอยู่เนืองนิตย์ พระโพธิญาณของโยมจึงแก่กล้ายิ่งขึ้นเป็นทวีคูณ จนถึงกาลบัดนี้”

ด้วยอำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยโปรดดลบันดาลให้ทุกๆ่ท่านสุขภาพแข็งแรงครับ

 

กราบขอบคุณพี่โต้งครับที่เข้ามาร่วมฮาและนำข้อความดีๆมาให้พี่ๆน้องๆ

งานเข้า-ออกนิโรธสมาบัติ ครูบาวิฑูรย์ ชินนวโร ณ ธาราศัย อ.เก้าเลี้ยว จ.นครสวรรค์ วันที่ ๑๙-๒๖ ก.ย.๕๓

^___________^ เกาะพี่หญิง อยากช่วยงานจริง เริ่มว่างแล้ว พี่ศรถ้าได้ไปงานนี้ที่จะช่วยทำกระท่อมผมเกาะไปด้วยนะครับ
อิอิอิอิ แว็บๆๆๆๆ

 

dangsticker

ขอบพระคุณอย่างสุงที่บอกวิชาปราณญาณ ให้ครับพี่ ถูกกับตัวผมจริงๆ นั่งครั้งแรก จิตรวมเร็วมาก และนื่งพลังเกิดอย่างรวดเร้วและแรงที่เดียว ชอบมากๆ

พอตกกลางคืนสวด 108จบต่อ เกิดพลังงานอย่างรุนแรงที่สุดในชีวิต
เนื่องจากผมนอนกับแม่ แต่เข้าไปสวดตอนเที่ยงคืนแล้ว เลยสวดแบบในใจ ปากขมุบขมิบเบาๆ ไม่ให้คุณแม่ตื่น สวดได้ ไม่เกิน 5 จบ จิตเกิดรวมอย่ารวดเร็ว ซักพักเกิดอาการปิติมาก่อนเลย ตัวเรื่มเหวี่ยง มือเรื่มเกรง ซักพักเกิดรู้สึกถึงกระแสพลังที่มากล้นจริงๆ ในสมองเกิดภาพ เหมือนทีวีติดๆดับๆ เหมือนมีอะไรทะลักเข้ามาในตัว มือสั่นตลอดเวลา จนท่องในใจไม่ไหวแล้ว ต้องระบายพลังงานออกมาเป็นเสียงสวดที่ดังเอาเรื่อง จนคุณแม่ตกใจตื่น มานั่งสวดด้วยเลย พยายามนึกถึงครูบาอาจารืยทุกองค์ สุดท้ายจบได้ที่ หลวงปู่ดุ่ ยืนอยู่เหนือหัว น้ำตาไหลขณะสวด เกือบร้องไห้เลยครับ นำมาเล่าสู่กันฟัง

 

อิอิอิอิ ดีใช่ไหมละ ต้องขอบคุญพี่ศรีนำมาบอกครับ

สู้ๆนะอาร์ท ใกล้แล้วๆ พี่ดีใจจัง ดีใจกว่าตัวเองทำอีก ^^

ผมก็ทำหลังจากวางสายจากอาร์ทก็นิ่งไปเลย ไม่ยอมสวด 5555 ไม่ได้ขี้เกียจนะ พอรวมแล้วนิ่งตามจริต
การฝึกควบคุมลมหายใจสำคัญนะ เคยได้แต่ลองฝึก3ฐานแบบหลวงพ่อ ประจำวันไป
ตอนนี้ฝึกแบบนี้ได้ฝึกแล้ว ชอบจังหวะ 6 12 6 6 ครับ พอดีกับลมผมพอดี กราบขอบคุณครับ

ปล.ช่วง5สุดท้าย แรกๆจะขาดใจตายให้ได้กว่าจะชินกับจังหวะครับ


-------------------

update บอร์ดปิดทองหลังพระแล้วครับ

 

มาแว้ว มาบอกว่ายังไม่ตาย อิอิ

 

หลวงปู่ท่านบอกว่า เป็นการฝึกให้มีสติมากยิ่งขึ้น ไม่เป็นอะไรหรอก