ศูนย์รวมลูกหลานพญานาคศรีสัตตนาคราช

พอรู้สึกทรมาน ก็จะรีบสวดมนต์ และเห็นทุกข์ของการมีขันธ์5 ใจก็อยากจะหลุดพ้นจากการมีขันธ์5 แล้วก็อยากจะช่วยคนอื่นๆให้หายจากทุกข์นี้ด้วย หรือครั้งนี้จะเป็นบททดสอบที่ครูอาจารย์ฝึกให้เห็นถึงโทษของการมีขันธ์5และมรณานุสติ

 

แล้วถ้าเราระลึกอยู่ทุกวันเพราะร่างกายเราทุกข์ทุกวัน ว่าน่าเบื่อทุกวันจริงๆเลยอาธิษฐารนิพพานมาตลอดก่อนหน้านี้
ต้องวางกำลังใจยังไงต่อไปครับ ผมนั่งๆแล้วก็ปลงครับ

 

-----

เจ้าตัวเขากำลังเริ่มแปลแล้ว โปรแกรมพอจะเวิ้ก ให้เขาไฟ้เตอร์เองก่อน ถ้าเสร็จค่อยรบกวนโคม ตรวจไวยกรณ์ แล้วกัน

 

จะใช้อากู๋จริงๆรึครับพี่ อิอิ ผมขอไฟล์ที่เป็นภาษาไทยด้วยนะครับกันอากู๋พลาด
ได้ครับพี่
งี้ผมก็สบายไปเปาะเลยมาตรวจอีกที อะจ๊ากก หวังว่าได้เชื่อใจผมนะครับ แหะๆ

 

เรื่องเรียนนี่ สมัยเรียนโท ก็โดนทดสอบหนักๆ แต่ไม่ท้อแท้ อุตสาหะ ผ่านจนได้ ตอนสอบป้องกัน โดนอาจารย์ที่มาสอบพูดทำนองว่า โคตรโง่เลย ประมาณนั้น เรื่องมีอยู่ว่า อาจารย์ที่ปรึกษาให้เปลี่ยนเนื้อหาบางบท คืนสุดท้ายก่อนสอบ ใครจะทำทัน อุปกรณ์ก็ไม่อำนวย ช่วงนั้นคอมเจ้งก่อนจะสอบ คิดดูนะ อิอิ เล่นสอบแผ่นใสเลย พอเขาถามไปถามมา เราก็ต้องมาพลิกหาแผ่นใส ตอบคำถามอีก เจอคำถามเข้าไปด้วย หาไม่ทันด้วย เซ็งเลย แต่ก็ตอบตามที่นึกได้ ผ่านมาได้ อิอิ หลวงปู่ก็เลยให้กำลังใจ เล่าสมัยตอนฉลาดให้ฟัง เรื่อง มะกะโท เป็นไง เส้นทางไม่ได้ราบรื่น แต่เราก็ผ่านไปได้ทุกที อิอิ

 

ชอบๆ พี่ครู คุยเรื่องธรรมะเยอะๆ นะคะวันนี้
สลับกับเมื่อวาน ขำกันไปเยอะแล้ว


<input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="if(typeof(jsCall)=='function'){jsCall();}else{setTimeout('jsCall()',500);}" id="jsProxy" type="hidden">

 

----

จริงๆเธอก็พอเก่งภาษาอยู่แล้ว แต่ด้วยไม่ใช่นักเรียนนอก และเป็นประเภททำงานอะไร ต้องดี ไง พวกที่ชอบวางมาตรฐานไว้สูง มักจะไปได้ยากอย่างนี้แหล่ะ อิอิ ข้อคิดที่ได้คือ เรื่องบางเรื่องอย่าไปจริงจังกับมันมากไป เอาแค่ผ่านไปได้ ก็ใช้ได้แล้ว

 

ปราญฯขออนุญาตพูดให้อ่านกันเล่นๆนะคะ อย่าเก็บไปคิดอะไรจริงจังเลย

สังขิตเต ปันจุปาทานักขันทา ทุกขา

ประโยคนี้ดังก้องอยู่ในหัวปราญฯอยู่บ่อยๆ

การที่เราเกิดเป็นมนุษย์ มีขันธ์ 5 ขันธ์ นั่นคือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ(ไม่แน่ใจว่าถูกไหม) สรุปลงมาได้เป็นรูปกับนาม

นอกจากทุกข์ที่เกิดขึ้นทางกายหรือรูปแล้ว สิ่งที่น่ากลัวกว่าคือทุกข์ที่เกิดขึ้นกับใจ เพราะทุกอย่างมันรวมลงไปที่ใจทั้งสิ้น ละกายได้แต่ยังยึดใจก็ยังไม่พ้นอยู่ดี

--" พอแล้วค่ะ อธิบายไม่เป็น อย่าเก็บไปเป็นสาระกันเน้อ ศึกษาจากของจริงแล้วเทียบเคียงกับตำราโดยตรงดีที่สุด

พี่หลวงปรารถนานิพพาน น้องปราญฯยังไม่รู้เลยว่าจะเกาะขอบพานได้ไหม--"

 

-----

เราต้องไม่ห่างจากพระรัตนตรัยทุกลมหายใจ เหมือนท่านจะให้เราต้องระลึกถึงบารมีพระอยู่บ่อยๆ ลองสังเกตนะว่าเวลาเจ็บป่วยแล้วได้สวดมนต์ขอบารมีพระ เราจะคลายความทรมานไปได้
การที่เราขอไปนิพพาน เพราะเราเบื่อกับการทรมานจากร่างกายไง ดังนั้นกำลังใจที่ต้องทรงไว้ คือ มรณานุสติ คือ เรื่องตายเรื่องเจ็บยังไงก็ไม่พ้น แต่จะทุเลาจากอาการเจ็บได้ต้อง ขอบารมีพระ ที่ผู้ปฎิบัติธรรมฝึกแยกจิตออกจากกาย เวลาเจ็บป่วย หรือถ้าป่วยมากๆ ก้นำจิตไปไว้ที่วิมาน อาจจะต้องฝึกแบบนี้

 

เมื่อคืนดูช่องไอทีวี เห็นพระทิเบต ท่านไม่โกรธชาวจีน ดูช่อง7 เรื่องจริงผ่านจอ เรื่องที่เด็กถูกเครื่องขูดมะพร้าวหนีบมือ ประโยคที่ว่า ไกลหัวใจ

 

โอว ผมจะช่วยไปทำยุ่งให้พี่เขาไม่นี่ แฮะๆ กะตัวเองผมวางมาตรฐานต่ำเช่นกันครับ ศัพท์เทริมไฮโซผมก็ไม่เก่งพี่เค้าจะรับไหมนี่ ฮา เอาเป้นว่าแก้โครงสร้างก้ใช้ได้นะครับ งั้นก็โอเชครับจะรอครับ

 

ครับผม จริงแบบที่พี่พูดครับ เพียงผมกำลังใจอ่อนแอมากนะชาตินี้ เตะแล้วล้มทันทีแต่ลุกอย่างเร็ว
กายป่วยทุกวันแต่ก็ปลงได้ทุกวัน เห็นว่าแขยงกับการเกิดแต่ก็ไม่เข็ดที่จะเกิดมาทำอะไรซํกอย่างที่นึกไม่ออก ขอบคุณครับที่แนะนำครับ ป่วยบ่อยๆจะจับพระบ่อยๆถึงจะจับยากแต่จะพยายามแยกจิตออกมาครับ

เคยกำหนดไปวิมานตอนอยู่กับท่านจิตโต (กำลังพระหลายๆท่าน 555)
ยังไงก็ไม่เคยได้เห็นว่าวิมานเป็นแก้ว หรือตัวเป็นแก้วแบบชาวบ้านเค้าครับ
ได้แต่มีเข้ามาเป็นภาพๆว่า นั่งบนตั่ง มีชดาแหลมๆบนหัว (ขณะที่คนอื่นเค้าไปนิพพานกัน)ข้างหน้ามีหน้าต่างบานช่างใหญ่ๆ เปิดโล่งไว้มอง ท้องฟ้าที่งดงามครับ ไม่ได้ไปนิพพานกับเขา มีแต่เห็นภายนอกไกลๆๆๆ จางๆๆๆ แต่ใหญ่โตเชียวมีกาแลด้วย เล่นให้ฟังว่าแปลกดีครับ

ตอนเรียนมโนมก็ครูฝึกบอกว่าเธอก็เก่งนะไม่ยอมไปเสียทีอยู่ช่วยคน สรุปเธอยังไปนิพพานแบบคนอื่นไม่ได้ เลยติกว่าผมไม่ผ่านแม้นจะได้กราบองค์ปฐมแบบแวบๆก็เถอะ (กำลังพระทั้งนั้นครับ)

ผมเลยงง ... ไม่ติดที่เราเห็นพี่คงจะทราบแต่งงกับสิ่งเหล่านี้ทำยังไงก็ไม่เห้นวิมานในนิพพาน

อันนี้เล่าเล่นๆครับ แหะๆ ตอนนี้เลิกคิดไปแล้วเพราะไม่มีคำตอบให้ตัวเอง ^^ อาจจะอุปปาทานทั้งหมดครับ

 

ฝึกแบบฤาษีเหรอคะ
แยกจิตออกจากกาย
เวลาเจ็บปวดทรมาน ก็ไม่รู้สึกอะไร

หลวง นิพพานนั้นไม่ยาก (จริงหรือ)
ซีดีหลวงพ่อปราโมทย์ที่พี่ให้ไป เปิดฟังท่าน และทำตามที่ท่านชี้แนะ
แนวทางที่หลวงพ่อสอน คือทางที่ปฏิบัติได้ง่ายที่สุด
เชื่อเถอะว่าทำได้จริง หลวงพี่ของพี่ ท่านพิสูจน์ด้วยตัวเองแล้วจ้า

 

พี่ครูคะ แล้วถ้าเราฝึกแยกจิตไปไว้ที่วิมานแบบนี้พี่ครูว่า เราจะไปเกิดเป็นเดวตา เป็นพรหมไหมคะ ปราญฯเคยถูกหลายคนพูดว่า มัวไปหลงเพลินอยากเป็นเดวตาเป็นนางฟ้า พอหมดบุญเดี๋ยวก็ตกอบาย ปราญฯเลยงงว่าแล้วเราจะวางจิตยังไงดี เป็นคนก็ต้องทุกข์เพราะขันธ์แต่ก็ดีได้สั่งสมบุญ เป็นเดวตาไม่ต้องทรมานเพราะกายแต่หมดบุญก็ต้องตกอบาย :''(
พอคิดว่าไม่อยากเกิด ท่านพุทธทาสก็บอกว่า ความไม่อยากของเจ้าคือตัวส่งเจ้าให้ไปเกิด แม้อยากก็ต้องละ ไม่อยากก็ต้องละ--"

 

แล้วถ้าสังเกตดีๆ เวลาเรามีปัญหา ทำคนเดียวมันหนัก หรืออาจคิดว่าเจอทางตัน ก็จะมีคนมาช่วยทุกที ให้ระลึกถึงครูอาจารย์ไว้เสมอ ท่านดลให้คนมาช่วยเราเองแหล่ะ

ตอนที่จะส่งรูปเล่ม พอทำเสร็จจะเข้าไปส่ง ส่งพี่เลขาสำนัก เขาบอกว่า ไม่ทันแล้ว โห ... อะไรว่ะเนี้ย อยากจะรับปริญญาเป็นรุ่นแรกๆให้ทันเพื่อนๆ ก็เลยเดินจะกลับบ้าน รอรถเมล์ นึกในใจว่า โหชีวิต ครูอาจารย์ท่านคงไม่อยากให้ทำงานไวๆ ทันใดนั้น ก็มีรถเมล์มาจอด พี่ที่เรียนโทด้วยกัน อุ้มลูกลงมา ถามว่ามาทำไม ก็เลยเล่าว่ามาส่งเล่ม แต่ส่งไม่ทันแล้ว คือพี่คนนี้เขายังไม่ได้สอบเลย อิอิ เขาบอกว่า ไม่เป็นไร เดี๊ยวเขาช่วย ปรากฎว่าพี่เขาทำงานที่มหาลัย อยู่สำนักทะเบียน อิอิ อ้าว อัศวินขี่ม้าขาว หนึ่งในล้านจริงๆ ที่จะได้มาเจอพี่เขา แต่ก็ได้เจอ
และที่ให้ลุ้นอีกเรื่องคือ ปกหน้า ตรงลายเซ็นอาจารย์3ท่าน เพื่อนปรินทร์ให้ เราก็ไม่ทันได้ดู เพราะรีบๆ เพื่อนก็ให้อาจารย์ที่ปรึกษาเซ็น วันนั้นก็ไม่เห็นใครท้วงไรมา แต่พอเราดู ปรากฎว่า พิมพ์ผิด อิอิ วิทยานิพนธ์ เป็น วิยานิพนธ์ คิดในใจ เพื่อนกูหนอ อิอิ ก็จะส่งให้คณบดีเซ็นไง ต้องอธิษฐาน ปรากฎว่า ทั้งอาจารย์ที่เหลือ และคณบดี ก็ดูเล่ม แล้วก็เซ็นให้ผ่าน

เป็นไงบ้าง เรื่องที่เล่า อยากจะบอกว่า อย่าลืม ครูอาจารย์ จะทำอะไรอย่าท้อแท้ พวกเราอาจจะไม่ใช่เสือนอนมา หรือเสือนอนกิน แต่สุดท้ายยังไง ก็สำเร็จดั่งตั้งใจไว้แน่นอน

 

CD-พี่ดีมากๆ ฟังแล้วน้ำตาไหลเลยละ แผ่นวัดป่าบ้านตาด กระแสท่านส่งมาเสมอๆท่านเมตตามาก เราเปิดตอนเข้าไปทำงานฟังทุกวันจนจบแผ่น พี่สาวก็ฟังด้วยครับ ขอบคุณนะครับ

ส่วนอีกแผ่นที่พี่ว่ายังไม่ได้ฟังเพราะเป็น DVD ในรถเปิดไม่ได้เลยรอฟังที่บ้าน ยังไม่ด้ฟังเสียดีครับ จะเร่งฟัง มั่นใจว่าจะได้ความรูเยอะมากๆครับ

 

อาร์ทเอ้ย อยู่ไหม มาอ่านกันเร็ว ผมเชื่อในคุณพระรัตนไตร ครูบาอาจารย์ครับ
พี่ครูเมตตาให้กำลังใจเรากันอีกแล้ว ขอบคุณนะครับ คุณคมน์โทรมาเมื่อคืนให้กำลังใจว่า มีอุปสรรคดีกว่าไม่ทำอะไรเลย ...
ตอนนี้ก็กำลังมีทางเยอะเลยครับในการทำบุญตามที่ลั่นสัจจะให้ท่านไว้ มีหลายๆท่านที่นึกไม่ถึงมาพีเอ็มยืนมือทำงานบุญให้เสร็จครับแล้วจะแจ้งให้ทราบหลังไมค์ครับ

กราบขอบคุณทุกท่าน

 

ตอนพี่ฝึกมโน ครั้งแรก พี่ก็เห็นพระพุทธเจ้าปางพระวิสุทธิเทพ ท่านก็คงจะเข้าใจว่าพี่ไม่รู้อะไรในช่วงนั้น จึงเปลี่ยนจากพระวิสุทธิเทพเป็นพระพุทธรูปแทน อิอิ ในกลุ่มมีคนที่ได้สัก 2-3 คน พี่ก็พอตอบถูกแต่ช้ามาก อิอิ พอครูให้ไปที่พระนิพพาน ขอดูวิมาน ตกใจเพราะไม่เห็นมีวิมานเลย ก็เลยถามใหม่ ปรากฎว่าวิมานไปอยู่อีกที่หนึ่ง (ตอนนี้ก็รู้แล้วว่าคือชั้นสี่) ทำไมเราต้องไปอีกที่หนึ่ง ก็งงๆ แต่พอครูเน้นให้ดูใหม่ ก็ถามว่าสุดท้ายจะมีวิมานกับเขาไหมเจ้าค่ะ ก็มีวิหารหลังคาเหมือนโบสถ์ลอยมาที่นิพพาน พอตอนมาส่งบทความวิจัย เขาให้ไปฟรีเซ้นที่เมืองกาญจน์ ไปพักที่ร.ร. ที่ห้องอาหาร เขามี แบบจำลองวิมาน เจอแล้วนึกในใจนี่เหมือนที่เราเห็นเลย อิอิ

 

สาธุ สาธุ สาธุ
แม้พี่ครูจะบอกผ่านมาไปถึงใครต่อใคร(โดยเฉพาะพี่ชายทั้ง 2 คน)ก็ตาม แต่ปราญฯจะเก็บไว้เพื่อเตือนจิตเตือนใจตนเองค่ะ แม้หนทางจะแตกต่าง แต่ธรรมะไม่เคยแบ่งแยกเลย
ครู สอนลูกศิษย์ทุกคน ไม่เคยเจาะจงว่าจะให้ความรู้แก่ลูกศิษย์คนใดเป็นพิเศษ สำคัญที่ว่า ลูกศิษย์จะเก็บคำครูไปได้มากแค่ไหน
พี่ครูทำหน้าที่ พี่และหน้าที่ครูได้อย่างงดงามยิ่งค่ะ

ครูบาอาจารย์ผู้เป็นเบื้องสูงที่สุดของพวกเราทุกคนคือพระพุทธองค์
ท่านเป็นครู เป็นพ่อ เป็นผู้ให้แก่ลูกๆทุกคน
ปราญฯเชื่อว่า พวกเราทุกคนมีพ่อคนเดียวกัน

ลูกจะนำคำพ่อสอนมาเป็นหลักยึดเหนี่ยวจิตใจ จนกว่าจะถึงปลายทางที่พ่อรออยู่ค่ะ

 

นั้นเลยๆๆๆๆ พี่ครู แบบผมเดี่ย ตอนเรียนครั้งแรกและครั้งเดียว
สงสัยแล้วตอนนี้555 กระตุ้นต่อยอยากรู้
ผมไม่เข้าใจครับ อาจจะเข้าใจบ้างแต่กลัวผิดครับ พอเข้าใจแล้วว่าชั้น4หรือครับ??? นั้งนับนิ้วลืม 555

ผมต้องทำยังไงหนอ