พระปรอทหลวงปู่ละมัยของแท้ยังมีให้เช่า ที่วัดนะคร้บ

ทำให้คิดหนักเลย ว่าควรฝังดีไม๊ ผมไม่อยากอยู่นาน อิอิ

 

ผมว่ามีเหตุหลายอย่างที่ดูเหมื่อนว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายครั้งหลังๆคงจะไปตอกกันยากขึ้นแล้วครับมีลางสังหรณ์อะครับ

 

ผมอยากได้เชือกถักสำหรับใส่พระปิดตาใช้แขวนน่ะครับ อยากให้พระสัมผัสตัวแบบเน้นๆ สมาชิกท่านใดพอสมเคราะห์ผผมได้บ้างครับ

 

ภัทรช่วยได้นะค่ะ แต่ภัทรไม่มีพิมพ์พระปิดตาสิค่ะ ไปจ้างเขาถักแป๊บเดียวก็ได้แล้วค่ะ แต่เขามาเฉพาะวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ให้เขาถักวันศุกร์วันเสาร์ก็ไปรับได้เลย แล้วเดี๋ยวส่งอีเอ็มเอสไปให้ก็ได้ค่ะ แต่ข้อสำคัญเขาต้องมีพิมพ์แบบ เพราะเขาจะถักหุ้มองค์ที่เราเอามาให้เขาเลยค่ะ เขาจะไม่มีแบบถักแล้วเราเอาไปสวมเองแบบนี้ ยังไงเดี๋ยวภัทรจะรองๆถามให้นะค่ะ

 

ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆ คณะปรอทที่ต่างเป็นธุระในการดำเนินการต่างๆให้สำเร็จได้ด้วยความสะดวก สบาย และเป็นกันเองที่สุดประทับใจมากครับ ทริปนี้ประสบการณ์มากมายกับตัวผมเอง และคณะ คุณ panamool ใช่คนที่หลวงปู่หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายกับผมหรือเปล่าครับ รูปนั้นผมโทรถามน้าอุมาแล้ว เดี้ยวจะถามหลวงปู่ให้ว่าอยู่ไหน ถ่ายเราสองคนไปทำไม หลวงปู่จองมองผมอยู่นานแล้ว ไม่นึกว่าหลวงปู่จะหยิบกล้องขึ้นมาถ่าย ในขณะตอกคตปรอทอยู่ ผมก็กะว่าจะตอกคนสุดท้าย เพื่อจะขอองค์ใหญ่ที่สุด ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อขณะที่อาจารย์กำลังหยิบคตองค์กลางๆ แล้วหลุดมือ ผมได้ที เอ่ยปากขอองค์ใหญ่ ที่สุด อาจารย์บอกว่าจะลองดู เพียงแค่ว่างไว้บนแผลคตก็ไหลเข้าตัวไปเองเลย เพราะมองดูอยู่ จนอาจารย์บอกว่า "เฮ่ย เข้าได้ เว้ย " ใหญ่สุดแล้วนะเนี่ย แขนตุงเลย ดีใจสุดๆเลย เพราะอษิฐานไว้แล้วว่าอยากได้องค์ใหญ่ๆ ส่วนแผลตอนนี้ไม่ปวด ผมเองแพ้ปราสเตอร์อยู่แล้วจึงแกะออกตั้งแต่เมื่อถึงบ้านแล้ว เดี้ยวแผลจะอับ ชื้น ครับ แค่ 2 เรื่องนี้ก็ประทับใจแล้วครับ ยังมีอีกครับ แต่คงจะเล่าไม่ได้แล้วเพราะเพิ่งบอกเลิกกับแฟนไปแล้วในวันนี้ และจะไม่มีคอมให้เล่นอีก เพราะแบ่งสมบัติแล้วเป็นของเธอครับ ถ้ามีทริปที่ดีช่วยโทรบอกด้วยนะครับ ตอนนี้กำลังดีใจ และ เสียใจ ปนกันไป ขอขอบคุณทุกคนอีกครั้งครับ แล้วคงได้พบกัน.....

 

มีใครเป็นเหมือนผมบ้างใหม?
หลังจากตอกฝังคตปรอทเมื่อวันที่ 30 แล้วเหมือนมีพรหมมาอยู่ด้วย มีพรหมมาคอยปกปักรักษา คุ้มครอง คอยช่วยเหลือและเป็นที่ปรึกษา อยู่ตลอดเวลา

 

โชคดีมากๆ ครับที่ได้เขาไปกราบหลวงปู่ในห้อง ต้องขอบคุณสมาชิกทุกๆครับ
โดยเฉพาะแม่บ้านผมไม่ได้ฝังแต่เข้าไปให้ปู่เป่าหัวให้เวลาปู่เป่าเย็นไปทั้งหัว
เลยครับแม่บ้านบอกว่าแปลกมากครับ

 

อย่าคิดมากนะค่ะ คนเราสุขทุกข์เป็นของคู่กันค่ะ ไม่มีวันที่สุขตลอด และก็ไม่มีวันที่ทุกข์เสมอไป เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นไปได้นะค่ะ คิดง่ายๆว่าไม่มีอะไรอยู่กับเราถาวรค่ะ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของหรือคน พบกันเพื่อจาก รักกันเพื่อเลิก มันก็เป็นอย่างงี้อยู่แล้ว ถ้าจะให้สบายใจก็คิดเสียว่าการที่เราไม่มีใครในชีวิตมันก็ให้อิสระเรามากขึ้น เป็นตัวของตัวเองมากขึ้น คิดจะทำอะไรก็ได้ทำ อยากไปไหนก็ได้ไป ซึ่งเวลามีใครเราอาจจะทำไม่ได้ทั้งหมดค่ะ ไม่ต้องแบกขันธ์ห้าของใคร ลำพังขันธ์ห้าของเราเองก็จะไม่ไหวแล้ว เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้นะค่ะ ฟ้าหลังฝนย่อมสดใส คิดแต่สิ่งดีๆไว้ค่ะ ตอนนี้เราก็มีของดีในตัวก็ถือเสียว่าเราก็ได้สิ่งที่ดีและมีค่าที่สุดในชีวิตแล้วนะค่ะ

 

ใช้แล้วครับผมเองครับ ยินดีด้วยนะครับที่ได้สิ่งดีๆ ที่ปราถนา ท่านคงต้องการมาอยู่กันคุณแน่ๆ เลย และ เรื่องแฟนก็ต้องทำใจนะครับ เรื่องชีวิตครอบครัวต้องอดทน ต้องอภัย ต้องเข้าใจ ผมก็เคยทะเลาะกับแฟนเหมือนกัน ทุกวันนี้ก็มี ก็ท่องสามข้อนี้ครับ ไม่อยากเลิก ไม่อยากไปเริ่มต้นใหม่ ผมเชื่อว่าบนโลกนี้ถ้าเป็นผู้ครองเรือนอยู่ และ ไม่ใช่อริยะบุคคลขั้นพระโสดาบันขึ้นไปไม่มีใครสมบูรณ์แบบ ไม่มีใครไม่เคยทำผิด แต่ถ้าเราผิดก็ต้องแก้ไขที่ตัวเราเช่นกันครับ

 

ไปรอบที่ 2 ครับ

ถ่ายภาพหลวงปู่ระยะไกล แปลกที่รถยนต์และคนอยู่ใก้ลกล้อง น่าจะดูใหญ่กว่าหลวงปู่ แต่ภาพออกมาหลวงตัวปู่ท่านใหญ่กว่ารถยนต์อีก

 

ภัทรแกะพลาสเตอร์ออกแล้วเมื่อกลางวันนี้ค่ะ แผลแดงชัดเจนแต่แห้งสนิทค่ะ แผลจะมีสองรูใช่ไหมค่ะ แล้วถ้าจับไประหว่างสองรูนี้จะรู้ว่าคตอยู่ตรงกลาง เวลากดไปจะรู้สึกเจ็บทันทีแต่ถ้าไม่กดก็เฉยๆไม่เจ็บ แต่ที่แปลกอะค่ะ ภัทรมีแผลช้ำๆิเป็นวงกลมเท่าเหรียญบาทใต้รูสองรูเลย ไม่รู้จะนึกภาพกันออกไหม เป็นรอยแดงๆวงกลมช้ำๆค่ะไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร แล้ววันนี้เหมือนภัีทรจะัไม่สบายทั้งวันเลย ทานข้าวไม่ค่อยลงเลยค่ะ ปกติภัทรจะเจริญอาหารมาก แต่วันนี้ไม่รู้สึกอยากทานไรเลยค่ะ อืมแล้วเรื่องแปลกอีกเรื่องนึง ไม่แน่ใจว่ามีอะไรเข้าร่างป่าว ภัทรนะโมโหคนแต่เช้า แล้วภัทรไม่เคยด่าสาดใครเลยนะ แต่เมื่อเช้าจัดเป็นชุดเลยเหมือนไม่ใช่เสียงเราที่ด่าออกไปอะค่ะ งงมากเลย ปกติไม่เคยหลุดขนาดนี้เลยค่ะ แล้วพูดไปได้ไงไม่รู้นะภาษาพ่อขุนล้วนๆเลยค่ะ

 

กลัวคตออกจากแขนมากเลยครับเพราะว่าใกล้แผลมากเลยไม่ยอมลงไปลึกอะครับคตของผม
แล้วตอนนี้ก็แกะพลาสเตอร์แล้วด้วยครับ
หวั่นๆกลัวจะหนีออกจากตัวT T

 

อ้าว จะหนีได้ด้วยหร๋อค่ะต้อง ของอุ้มก็อยู่พื้นผิวเองนะไม่ลึกมองเห็นเลยเอานิ้วลูบไปก็สัมผัสได้แล้ว ไม่ต้องกลัวหรอกหนีไปคราวหน้าก็ไปตอกใหม่ไม่เห็นจะยากเลยค่ะ แต่อาจจะหมดสิทธิ์นั้นก็ได้เพราะด้วยลางสังหรณ์แล้วกว่าจะมีอีกรอบนึงคงจะอีกนาน รุ่นพวกเราอาจจะเป็นรุ่นสุดท้ายแล้วก็ได้ค่ะ เพราะเที่ยวนี้หลวงปู่ท่านเมตตามากเป็นพิเศษเลยนะ

 

ยินดีด้วยครับ

 

ของผมแกะตั้งแต่ยังไม่เข้าบ้าน
กลัว...ผิดสังเกตุ
และตอนนี้แผลแห้งเริ่มตกสะเก็ตแล้วครับ ไม่มีอาการอักเสบ..ยายังไม่ได้ทาเลย

แค่เมื่อเช้าเอาปรอทหลวงปู่มาถูๆๆ
ซะ แผลดำปี๋แต่แผลกลับหายเร็วมากๆครับ

 

สวัสดีครับ
กลับถึงบ้านซะดึก...เลยนะครับ
ผมไม่รู้สิครับ เนื่องจากไม่มีเซ้นต์ ด้านนี้เลย ไม่รู้ว่ามีครูบาอาจารย์ตามมาดูแลหรือเปล่า

ไว้วันหน้าคงต้องรบกวนพี่มาสอบอารณ์ผมอีกนะครับ

 

ถ้ากลัวแผลมีปัญหา ให้เอาปรอทหุงถูที่แผลจนขึ้นดำ ดำๆนั่นละคือสุดยอดของยาขอบอก ไม่ว่าจะแผลเน่า มีหนอง มีดบาด แผลพุพอง เริม
งูสวัด หายหมด แต่ต้องขยันถูทาตามความหนักเบาของโรค

 

พวกของกายสิทธิ์จะมีจิตวิญาณคอยรักษา การที่เราได้ครอบครองสิ่งนั้น
จิตวิญญาณเหล่านั้นจะต้องมีการยอบรับการครอบครองวัตถุด้วย
จิตกับจิตเชื่อต่อกันตลอด เวลามีอะไรเค้าก็จะค่อยช่วยเหลือครับ
แบบนี้ถึงเป็นการครอบครองที่สมบูรณ์แบบ ไม่ใช่แค่ครอบครองแต่ตัววัตถุ
อย่างเดียว หรือีกนัยยะหนึ่งคือ คุณเป็นเจ้าของมาตั้งนานแล้วว..

ปรอทคือเรา
เราคือปรอท

เมื่อเรากับเค้าเชื่อมต่อกัน จะรู้สึกได้ว่าเค้ามีชีวิต เคลื่อนไหว รับรู้ได้ เช่นเดียวกับเรา

ถ้าเคยฝึกสมาธิมาพอสมควร ก็ให้หมั่นเอาจิตไปเชื่อมต่อกับสิ่งนั้นๆ ทำบ่อยๆจะคุ้นเคยไปเอง
ผมไม่มีคตปรอทแต่มีพระปรอท พระปรอทที่ผมแขวนผมก็ทำแบบนี้ครับ

เชื่อมต่อคือ เอาจิตไปสัมผัส แค่สัมผัส... รับรู้และรู้สึก เค้ายอมรับเรา เรายอมรับเค้า

กรุณาอ่านแบบนี้สติ (ไม่งั้นจะฟุ้งซ่านเหมือนคนเขียน)

อ้างอิงผิดที่ อิอิ

รบกวนคุณภัทรอังคาร เป็นธุระให้ผมด้วยครับ หรือไม่อย่างนั้นผมก็ส่งพระไปให้คุณดำเนินการให้ครับ

 

ระแวงจริงๆ เลยนะท่าน
พีระมิด ใช้เป็นหรือยังครับ ถ้าใช้เป็นแล้วสอนบ้างนะครับ ผมจะได้เก็บตังค์บูชาบ้าง

 

เห็นโทรรายงานตัวกับ ผบ.ระหว่างอยุ่สวนฯ
นึกว่ารายงานผลการตอกคตปรอทด้วย 55555+ :boo: