ตีแม่มีวิธีแก้กรรมยังไงคะ

เลี้ยงดูแม่ที่แก่มาก ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย บางครั้งเกิดภาวะเครียดทำให้ด่าว่าท่าน และมีทุบตีท่าน รู้สึกผิดมากค่ะ รบกวนผู้รู้ช่วยบอกวิธีแก้กรรมให้ด้วยค่ะ ตอนนี้กลัวบาปกรรมมาก

 

แก้ไม่ได้นะครับ ที่สำคัญต้องมีสติเวลาเครียด อย่าทำเพิ่มอีกก็แล้วกันนะครับ ผมเอาใจช่วย

 

ลองปรึกษาที่วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี หลวงพ่อจรัญ สิครับ

 

how dare you do that to your mother!!!

 

กรรมใครทำคนนั้นรับค่ะ ยิ่งทำร้ายด่าทอบุพการี ทำกินไม่ขึ้นแน่ๆเลยค่ะ
กรรมแก้ไม่ได้ค่ะ แต่ทำให้ทุเลาได้ค่ะ ตอนนี้ท่านยังมีชีวิตอยู่ คุณรีบเอา
ดอกไม้แล้วไห้วขอขมาท่านเลยค่ะ แล้วเอาน้ำมาล้างเท้าให้ท่านเลยค่ะ
และขอให้ท่านยกโทษให้คุณและให้ท่านให้พรคุณ แล้วคุณเอาน้ำล้างเท้า
ท่านของท่านนำไปอาบน้ำให้ตัวคุณเอง หากทำได้กรรมที่คุณได้ทำกับท่าน
ยังพอทุเลาแล้วชีวิตคุณจะเริ่มดีขึ้น หากไม่เช่นนั้นคุณจะทำกินไม่ขึ้นเลย
เพราะกรรมที่ทำร้ายบุพการีนี้มันหนักหนาสาหัสมากๆค่ะ ขอให้คุณสำนึก
และไปขออภัยท่านซะแล้ว กรรมหนักจะเป็นเบาค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ

 

บาปจริงๆ ผมอยากจะด่าคุณมากๆเลยละครับ ผมยังไม่กล้าเลย ผมรู้ว่าบาปหนาหนักมากๆเป็นเปรต อสุรกายไม่ได้เกิดไปอีกหลายกัลป์

คุณต้องนั่งสมาธิบ้างก็ดี ตัดได้ก็ตัด ส่วนบุญพ่อแม่ต้องทดแทน

ผมคุณปรึกษาในเว็บไซด์ไม่เหมาะเท่าไหร่ ไปปรึกษากับพระสงฆ์จะดีกว่าครับ หรือคุณกลัวอายในนิสัยของคุณ ไม่ต้องกลัวครับ

ผมก็เป็นเหมือนคุณ แต่ผมป่านนี้ใจเย็นขึ้นให้แม่ด่าตามสบาย ไม่ตอบสนองและไม่ด่ากลับในใจหรือปากออกมา พ่อแม่ไม่เคยตีผมเลย และผมก็ไม่สมควรที่จะตีท่านกลับ

แต่ถ้าจะแก้กรรมก็ให้แม่ตีคุณกลับไปจนคุณตายแต่คุณอย่าอาฆาตรแค้นอะไรนะครับ จะบาปคุณเอง (ล้อเล่น) รู้นะว่าเครียด

คุณก็กราบเท้าแม่ เอาน้ำสะอาดล้างเท้าขอขมาที่เท้าไม่ต้องจุดธูปจุดเทียนยื่นไปให้แม่พร้อมดอกมะลิหรือดอกที่เป็นมงคลไปที่ตักของแม่ อย่าไปวางไว้บนมือนะครับ ถ้าวางบนมือเท่ากับว่าแม่คุณตายแล้ว ให้แม่เป็นผู้รับจากมือคุณเองถึงจะถูกต้อง และก็อย่าแสดงหรือด่าว่าในใจทันทีที่เคยทำมา ทำทุกอย่างไปในทางที่ดี ตอนเด็กท่านคลอดเรามาลำบาก เราก็ต้องลำบากเช่นกัน แม่เช็ดขี้ เยี่ยว อุ้มเราอย่างเหนื่อยยาก เราก็ต้องเช็ดขี้ เยี่ยว เหนื่อยากเช่นกัน

 

ความเครียดมานาน. อาจทำให้ขาดสติได้ แต่ก็เลี้ยงดูท่านใช่ไหมครับ

ต้องขอขมาท่านครับ เป็นทางเดียว แต่ผมคิดว่า คุณคงทำหน้าที่ลูกที่ดี มิฉะนั้นคงไม่นำมาเล่ากับเพื่อนสมาชิก การปฎิบัติเป็นเวลานาน กับวัยที่เปลี่ยนไป บางครั้งท่านขาดเหตุผล ด่าว่าเราเสีย ๆ หาย ๆ ไม่ฟังเราไม่ทำตาม ความจำหลงลืม คุณต้องใช้ความอดทนมาก ๆ ครับ ถือว่าทดแทนคุณเมื่อเรายังเล็ก ก็ไม่รู้ว่าทำอะไรกับท่านบ้าง แต่ท่านก็อภัย ตอนนี้กลับกัน หากท่านทำได้อดทน แบบเดียวกับปฎิบัติธรรม กำหนดสติ โกรธหนอ เบื่อหนอ ... เดี๋ยวสติก็กลับมาครับ สิ่งที่ทำไปแล้วก็อย่าทำ ขอขมาและอดทนครับ

 

กรรมนั้น... ท่านอุปมาดั่งเชือกที่ถูกตัดขาดไปแล้วฉันใด การจะเชื่อมต่อให้เป็นดั่งเดิม ก็ย่อมทำไม่ได้ฉันนั้น ถึงแม้ว่าจะพยายามอย่างไร ก็มิอาจจะลบเลือนรอยต่อของเชือกที่ขาดไปได้ กรรมก็เช่นเดียวกัน เมื่อทำลงไปแล้ว ก็ไม่สามารถที่จะลบเลือนมันไปได้เลย แต่ท่านผู้ถามไม่ต้องเสียใจไป กรรมนั้นแม้ไม่สามารถลบเลือนไปได้ ก็มันก็สามารถผ่อนหนักให้เป็นเบาลงได้ ด้วย หิริโอตัปปะ หรือความละอายต่อบาป และการมีสติยั้งคิดในการที่จะไม่กระทำเช่นนั้นอีกต่อไป มีความกตัญญูกับแม่ และดูแลท่าน เปลี่ยนแปลงตัวเองโดยใช้สติ ดั่งคำกล่าวที่ว่า "หากท่านทำดีไปกว่านี้ไม่ได้ ก็อย่าได้ทำเลวลงไปกว่านี้เลย" เช่นเดียวกัน เมื่อท่านได้ทำสิ่งนั้นไปแล้ว ทางออกที่ดีที่สุดก็คือ การไม่หันกลับไปทำอีก แล้วตั้งใจยึดมั่นในความดี เพียงเท่านี้ครับ ไม่มีอะไรมาก

 

คุณโชคดีแล้วครับ คุณแม่ ยังมีชีวิตอยู่ มีลมหายใจ คุณมั่นใจได้เลยว่า คุณแม่คุณรับฟัง รับรู้ ทุกสิ่งทุกอย่างจากคุณแน่ ๆ รีบแก้ไขตามที่ ท่านอื่น ๆ แนะนำนะครับ

1. อาบน้ำ เช็ดหน้าเช็ดตา ทาแป้ง ให้ท่านรุ้สึกสดชื่น สบายกาย สบายใจ แต่งตัวให้ท่านสวย ๆ ที่มองดูแล้ว ท่านจะชอบใจ

2. หาอาหาร ปราณีต ที่ท่านชอบทาน

คือให้ท่าน อิ่มกาย อิ่มใจ ก่อนน่ะครับ แล้วจากนั้น

3. หาดอกไม้มาลัย ธุป เทียน เพื่อไว้กล่าวขอขมาต่อท่าน จัดไว้ สอง ชุด

3.1 ชุดที่ 1 จัดไว้เพื่อ บูชาพระรัตนตรัย เพื่อให้พระองค์ทรงเป็นพยานในบุญที่ทำ ในกรรมที่ต่อ ว่าเราได้ประมาท พลาดพลั้งไป ขาดสติ ไม่ได้ตั้งใจ ขอให้กรรมหนักดังกล่าวจงเป็น ลหุกรรม ( กรรมเบา ) ขอให้พยายมราช เป็นพยาน ว่าต่อไปนี้ ข้าพเจ้า นาง... มีแม่ชื่อ.... จะดูแล เอาใจใส่ กตัญญูต่อ คุณแม่ ให้ความรักความเคารพต่อท่าน ตราบเท่าข้าพเจ้า สิ้นลมหายใจ ด้วยสัจจะวาจานี้ ขอเวรภัย จงอย่าพึงมีแก่ข้าพเจ้า ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานเถิด. ( และให้สัจจะว่าจะไม่ทำอีก เป็นการสำนึกบาปที่ทำ กรรมที่ก่อนะครับ )

3.2 ชุดที่ 2 เอาใส่พาน เพื่อกล่าวคำ ขอขมา ขออโหสิกรรมต่อท่าน เพื่อให้ท่านให้อภัยทาน แก่เราผู้ขาดสติ

" คุณแม่ค่ะ คุณแม่ให้กำเนิด นู๋ เลี้ยงนู๋มาจนเติบใหญ่ ด้วยความยากลำบาก เหนื่อยยากแสนเข็ญ กว่านู๋จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ แม่ของนู๋คงลำบากมามิใช่น้อย แม่มิเคยปริปากบ่นว่านู๋เป็นก้อนเนื้อที่มิได้ตั้งใจให้เิกิด แต่กลับเลี้ยงดูเป็นอย่างดีสุดกำลังสามารถของคุณแม่ ซึ่งนู๋ทราบดี

เวลานี้ แม่แก่เฒ่า สมควรเป็นเวลาที่ นู๋จะตอบแทนพระคุณ ให้ความรักความกตัญญูต่อคุณแม่ แต่นู๋กลับประมาท พลั้งเผลอ ขาดสติ กระทำกรรมทรามต่าง ๆ อันลูกไม่ควรจะพึงกระทำต่อผู้เป็น แม่ บัดนี้ นู๋ได้สำนึก ผิด สำนึกถึงการกระทำดังกล่าวแล้ว ดอกไม้มาลัย ธุป เทียน เหล่านี้ นู๋ขอเป็นสิ่งแทนใจ และเตือนใจ ในสิ่งที่นู๋ได้ล่วงเกินต่อ แม่ ต่อจากนี้ไปนู๋จะดูแลแม่ ให้ความรัก และความกตัญญูต่อ แม่ ตราบเท่าที่นู๋สิ้นลมหายใจ ขอคุณแม่ได้โปรดรับ การกราบขอขมา ดอกไม้ธุปเทียน นี้และโปรด อดโทษ อโหสิกรรม ให้นู๋ด้วยเถิดเจ้าค่ะ


ทำให้ได้นะครับ อย่าเขินอาย อย่างน้อยที่สุด คุณก้อสบายใจ คำอวยพรไหน ๆ ก้อไม่เท่าคุณแม่คุณให้พร หรอกครับ


" กรรมดีย่อมรักษาคนดี กรรมชั่วย่อมทำลายคนชั่ว "

ธรรมสวัสดีครับ

 

กรรมใดเมื่อกระทำไปแล้วย่อมได้รับผลกรรมนั้นแต่เมื่อคุณรู้ว่าคุณทำกรรมชั่วแล้วคุณมีสติรู้ทัน ถึงอย่างไรก็ย้อนกลับไปแก้ไขสิ่งในอดีตไม่ได้แต่ขอให้คุณทำทุกวันให้ดีที่สุดเพื่อท่าน แม่อโหสิให้ลูกเสมอ ขอให้ทำได้สำเร็จนะคะ ไม่มีใครตัดความโกรธให้ขาดได้หรอก มีแต่รู้ทันเมื่อรู้ทันมันก็ดับไปเอง

 

ขอขมาท่าน และจากนี้ต่อไปก็พยายามเป็นลูกที่ดี กตัญญูต่อ ท่าน ฝึกสติ อย่าให้อารมณ์มาครอบงำ จิตใจได้ หมั่นทำบุญอยู่เสมอ แผ่เมตตาให้ท่าน และพยายามอย่าทำผิดต่อท่านอีกนะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

ดีแล้วล่ะค่ะที่คิดได้ อย่าทำอีกนะค่ะ กระทำกับบุพการีของตนมันบาปกรรมหนักกว่าสิ่งอื่นใดค่ะ ขอขมาท่านนะค่ะ ถ้าปราถนาความเจริญในชีวิต แล้วจะค่อย ๆ

 

....กฎของกรรม ยอมรับ ปฏิเสธไม่ได้ ฝืนไม่ดี.....

...เมื่อรู้ ทำความเข้าใจ(ดี-ไม่ดี) ผลที่จะเกิด-ยอมรับ(สำนึก) .....เป็นกตัญญู..

...แสดงความเคารพ ขอขมา ประพฤติเลี้ยงดู......เป็นกตเวทิตา.......

 

เห็นด้วยกับพี่นิพพานนะครับ ทำในสิ่งที่พี่เค้าแนะนำนะครับ สาธุ

เวลาเราเครียดให้นึกถึงในสมัยที่คุณยังเด็กนะครับท่านเลี้ยงดูคุณโดยไม่ปริปากว่าท่านลำบากยากเย็นนะครับ เวลาคุณหิวคุณร้องไห้ท่านตื่นมาดูแลคุณไม่ว่าจะดึกดื่นอย่างไร
เวลาคุณถ่ายท่านต้องคอยเช็ดปัสสาวะ อุจาระให้ท่านไม่เคยบ่นว่าคุณ เวลาคุณไม่สบายคนที่เป็นห่วงเป็นใยนอนไม่หลับเป็นใครหละครับแม่ของคุณเองครับ ใครทำร้ายคุณท่านคอยออกรับแทนสามารถตายแทนคุณได้นะครับ ถ้าวันใดคุณไม่มีท่านแล้วคุณจะมานั่งนึกเสียใจนะครับ อดีตแก้ไขอะไรไม่ได้ วันนี้ท่านยังอยู่เราทำให้ดีที่สุดนะครับ ให้นึกถึงสิ่งที่ท่านทำให้เราในอดีตแล้วคุณจะรักท่านและทำให้ท่านได้ทุกอย่างนะครับ สาธุครับ

 

คุณคือคนจริงครับ
ทำผิดเเล้วยอมรับผิด เเละ รู้จักการเเก้ปัญหา

 

ต้องเข้าใจก่อนนะว่า "กรรม" ไม่สามารถ"แก้"ได้ เพราะฉะนั้นจากนี้ไปทำอะไร ก็ให้มีสติมากๆนะจ๊ะ หุ หุ หุ

 

ถ้าผมเป็นคุณนะ ผมจะดีใจด้วยซ้ำที่ได้เลี้ยงดูท่าน ได้ตอบแทนท่านที่ท่านเลี้ยงเรามา
แล้วผมจะไม่ทำให้ท่านเสียใจ แ่ต่คนที่เป็นเเบบคุณน่ะ ผมว่าคำว่า บาป กับ บุญ มันใกล้เเค่เอื้อมนะครับ พยายามทำดีกับท่านเยอะๆเถอะครับ ขอเอาใจช่วยนะครับ

 

นำดอกไม้พวงมาลัย ไปกราบเท้าท่าน แล้วขออโหสิกรรมครับ ตัดกรรมขาดเลยคงไม่ได้แต่สามารถทำให้เบาบางลงได้ อย่างน้อยการขอขมาก็เป็นการยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น การได้ทำได้พูดออกไปก็ดีกว่านำเรื่องร้ายๆมาหมกอยู่ในใจ ยิ่งหมกก็ยิ่งคิดจิตก็ตกลงเรื่อยๆ หลังจากนี้ก็อย่าทำอีกละกันนะครับ มีสติ ควรคิดเสมอ ถ้าไม่มีท่าน เราก็คงไม่มีโอกาสได้มายืนเถียงท่านหรือทำร้ายท่านหรอกครับ ผมก็ใช้คำนี้คอยเตือนสติตัวเองเสมอ เอาใจช่วยนะครับทำดีต่อไป..มีครั้งหนึ่งผมจงใจเดินเหยียบมด(กระทืบเลยแระ)ตอนหลังสำนึกเลยตั้งจิตขอขมาขออโหสิกรรม วันต่อมาเดินไปเหยียบขี้หมา...พระอาจารย์ผมก็หัวเราะแล้วพูดออกมาว่า.."ถนนตั้งกว้างเดินมาเหยียบขี้หมาได้..กรรมแท้ๆ..วันหลังอย่าไปเหยียบใครอีกละ"... เล่นเอาผมสะดุ้งไปชั่วขณะ-*-

 

ขอบพระคุณทุกท่านอย่างสูงที่ชี้ทางสว่างให้กับจิตใจ ตอนนี้พยายามดูแลท่านให้ดีที่สุดเพื่อทดแทนสิ่งที่ได้กระทำไปโดยมิได้เจตนา