จิต เป็นธรรมชาติที่มีอยู่ก่อนแล้ว

ก็มันยังไม่ชัดแจ้ง เมื่อเห็นแบบนั้นเพราะมีเหตุแบบนั้น มันก็สรุปไปแบบนั้นนะสิ
ตัวรู้ ไม่ได้มีสัญญาเป็นตัวกระตุ้น ก็มี

ดังนั้น เรื่องจะสรุป ธรรมว่าสิ่งนั้นเป็นแบบนั้นสิ่งนี้เป็นแบบนี้ ต้องดูก่อนว่า กิเลสเราเหือดหายไปหรือเปล่า เพราะว่าถ้ากิเลสไม่หดหายไป แม้มองเห็น ปัจจัยอย่างไรก็ตาม มันจะเป็นสัญญาไป แล้วมันจะเข้าไม่ถึงใจ ใจนั้นจะยังแตกออกไปตามกิเลส

รู้เห็นธรรม แต่ หากยังไม่กำจัดกิเลส มันก็เท่านั้น

มันต้องกำจัดกิเลส แล้วจึงรู้เห็นธรรม ให้เป็นเพียงการยอมรับธรรมอันละเอียดขึ้น

ดังนั้น ไม่ต้องไปรู้มาก กำจัดตัวหยาบก่อน

 

ลุงขันธ์ เขาเฉลยให้แล้ว ลองดูโพสท์บนอีกที

 

เอาง่ายๆ ที่สุด คนยอมรับธรรม คือ ยอมรับว่าต้องตาย ใจนี้ไม่ได้อยากอะไรอีก หมดความอยาก ด้วยความเบิกบาน ถามว่า กับอีกคนหนึ่ง พิจารณาธรรม เห็นปัจจัยร้อยแปด
แต่ยังปลงใจไม่ได้

ถามว่า คนไหน มีใจอันยอดเยี่ยมกว่ากัน

การพิจารณาธรรมอะไรก็ตาม ลงสู่ใจ เพื่อให้ใจเห็นธรรม สลัดคืน ตัณหา อุปาทานได้

นั่นแหละ คือ สิ่งที่ต้องทำ ดังนั้นอุบายอะไรก็ตาม ที่ทำให้เราสลัดคืน ตัณหา อุปาทานได้

จะพิจารณา ความตายก็ได้ ขันธ์ 5 ก็ได้ เมื่อทำได้แล้วใจมันนิ่ง มันไม่เดือดเนื้อร้อนใจ ในทุกข์ ก็เรียกว่า มีธรรม ได้ธรรม

 

ใคร ได้ธรรมมา กอดธรรมไว้ ตัณหา อุปาทาน ความโง่ ความหลง มันปลงไม่ได้

ก็เรียกว่า ได้ของปลอม

ให้พิจารณา เวลา นั่งอยู่เฉยๆ นี่ มันก็ไม่ได้มี ปัญญาไปเห็นธรรม ขันธ์ 5 อะไร เพราะมันไม่ได้วุ่นวาย

คนที่เขาปลงได้ เขาก็ไม่ได้ไปวุ่นวายพิจารณาอะไร
แต่คนมีปัญญา มาก ต้องพิจารณาให้คลายสงสัย มันก็ต้อง พิจารณาไปจนสุดส่วน รู้ทั้งหมดแล้วจึงวางได้

ก็ การวาง สลัดคืน สำรอก ตัณหา นั่นแหละ คือ เป้าหมาย ที่เราจะต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งทำสมาธิ ทั้งพิจารณา อะไรต่างๆ เพื่อเข้าสู่การสำรอกอุปาทาน

 

มีพาดพิงเราด้วย หุๆๆๆ

นับวันยิ่งเสื่อมลงนะ คุณน้องหญิงคนสวย

คุณชายเทวดาขอเตือน...

 

ใครบอกว่าเห็นธรรม แต่กิเลสตัณหาไม่ลดลงเลย ก็ไม่เรียกว่าเห็นธรรม

อยากฟังไห้รู้ก่อนกำจัดกิเลสได้ไหม ฟังแล้วรู้แล้วหายสงสัยรึ ฉันคงหายสงสัยมั๊ง

แต่ฉันฟังเพื่อประกอบการพิจารณา ไม่ได้เชื่อ

แต่ตอนนี้สงสัยลุงขัน . . .หุหุ

 

พาดพิง แค่นี้ทำเป็นเสทือน
แน้ หลักยังไม่มั่งคงซิท่า อุตส่าห์ไปอยู่บนดาวอังคาร แล้วเนีย
ทำมาเป็นรู้ น้องเสื่อมอย่างไร ล่ะคุณชายเทวดา
ต้องอธิบายรานละเอียดด้วย ว่าน้องเสื่อมอย่างไร

เศร้าจัง ว่าเราได้ เราว่าไม่ได้ ทำไม ทำไม ทำไม

 

ขอบคุณ พี่ขวัญ

 

คนหนึ่งเข้าใจว่าได้ คือ โลกคือ ความสงบ ความนิ่ง ความเที่ยง ความผ่องใส ต๊ะติ๊งโหน่ง

คนหนึ่งเข้าใจว่าได้ คือ รู้กิเลส มีสติรู้กาย มีสติรู้ใจ รู้โลก เข้าใจโลก ปล่อยวางโลก โลกมันก็เที่ยงของมันเองได้ โลกมันก็เสื่อมของมันเองได้ คนที่รู้ความจริงของโลก มันก็ปล่อยวางโลกได้เอง เพราะโลกมันไม่เที่ยงเป็นทุกข์ จะไปยึดโลกไว้ให้เที่ยงตลอดมันจะเมื่อย แล้วพอเมื่อยโลกมันก็ไปทำโง่ๆอย่างเดิมของมันอยู่ดี

คำว่าได้ ของ 2 คนนี้ก็ไม่เหมือนกันแล้ว

 

จะไปสนใจทำไม ทั้งประภัสสร ทั้งผู้รู้ ทั้งเดิมแท้ มันก็บัญญัติธรรมดา มั่วไปพยายามหาความหมาย หารสชาติมันก็งั้น ๆ คุยกัน 3 วันก็ไม่จบ เพราะมันก็แล้วแต่ใครจะเรียก บัญญัติแทนบัญญัติ

อย่างอื่นมีให้พิจารณาเยอะแยะไป พิจารณาได้โดยไม่ต้องโต้กันด้วย

ไปแร่ะ แวะมาเยื่ยม เดี๋ยวนี้พยายามเล่า web นี้ให้น้อย เพราะรู้สึกว่ามันก็เป็นราคะ เสียเวลา ^-^

 

ปัจจุบันทันด่วน พรรษานี้อาจได้บวช ถ้าได้บวชเดี๋ยวต้องมาขอขมากันไหญ่ เพราะเจ้ากรรมแยะเหลือเกิน หุหุ
บอกไห้เจ้ากรรมเตรียมตัวอโหสิกรรมไห้ล่วงหน้าหนะ หุหุ

 

คุณ 2ชาิติ ผมเห็นหน้าคุณตอนเด็กๆ ในรูป แล้วผมว่า คุณน่าจะสักอีก 10 ชาติ

 

กลับไปสมาบัติที่ดาวอังคาร เหมือนเดิมดีกว่า
อย่าให้เจอนะ เริ่มเห็นจิตคิดล่ะ เก่งอีกแล้วเรา
ไปล่ะ

 

ผมถามหน่อยสิ พวกดูจิต เขาสอนอะไร ทำไมทำให้คนพูดจาไม่รู้เรื่อง เหมือนกันหมด

ขวัญ เอกวีร์ หลบภัย พูดจาเป็นเด็กสองสามขวบ อ้อแอ้ ผมว่า พวกคุณควรไปฝึกสติ ก่อนกาลให้ดี ทำอะไรมีสติ นึกคิด ให้มาก ไม่ใช่ล่องลอย เป็นไม้หลักปักเลน

 

เดี่ยวมาตอบ รอบดึก ฝากไว้ก่อน มีธุระต้องสะสางกับพวกภพอื่นอยู่
ฝากไว้ก่อนนะ ลุงที่น่ารักที่สุด (ลุงมหาภัย )

 

แหมๆ น่ารักจริงๆเล้ยยยลุงขันเนี่ย 10ชาติพอเร้อ 10ชาติ พรม หรือ แมลง

หรือมนุษย์ดีหละ อย่าบอกนะว่า สัดนรกอะ บาปนะ

แต่เมื่อก่อนเห็นว่า กัป กัล นี่ หุหุ ถ้า2ชาติ กัป กัล ก็พรมละมั๊ง 555

 

การรบกวนผู้มีศีลมันบาป และหากผู้รบกวนเป็นผู้ไม่มีศีลประจำใจแล้วก็ยิ่งยากจะเข้าใจ ยังไงเสียการสำรวมกาย วาจา ใจ ก็ไม่ได้หมายความว่าโง่ แต่เพราะต่อความยาวสาวความยืดแล้วเรียกว่าฉลาดก็คงสุดแล้วแต่ท่านนะ ไม่ได้คิดอะไรนะไม่ต้องตอบกลับมานะเพราะไม่ได้จำเพาะว่าใคร ใจเป็นกุศลเป็นยังไง มาถึงระดับนี้แล้วน่าจะรู้นะ

 

คิดมาก ยังไงๆก็คิดมากอยู่วันค่ำ อย่างกระทู้ที่ผมตั้งไว้นั้น ก็ไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้น แต่ดันเข้าไปกันซะขนาดนั้น คิดไป ตอบไปซะขนาดนั้น ตีความกันไปซะขนาดนั้น
สัดทานำ ปันยาตามก็คงแบบนั้นหละมั๊ง

อย่าคิดมากน่า อยากคุยก็คุย อยากแซวก็แซว อยากนิ่งก็นิ่ง
ไม่ควรเอาตนเอง เป็น บัน ทัด ถาน
เชิญตอบกลับมาได้นะ เพราะ ไม่ได้คิดอะไรเลย

 

อ่อ อยากทราบความหมาย ของคำว่า รบกวน และ สนทนาหน่อย

 

ขอไม่ตอบแล้วกันแต่ถ้าคนอื่นอยากตอบก็คงไม่ว่าเขานะ