อาจารย์ "ธนะสิทธิ์" ผู้มีตาทิพย์ กำลังช่วยเหลือผู้ประสบทุกข์จากวิบากกรรม

ท่านสามารถช่วยต่อรองกับเจ้ากรรมนายเวรให้ผ่อนปรนหรืออโหสิให้คุณได้ เพราะท่านมีบารมีมากเกินพอ เมื่อคนขวางลดลงการทำความดีก็จะง่ายขึ้นค่ะ

;welcome3

 

ท่านอาจารย์สี..

ดิฉันอยากไปสำนักปฏิบัติของท่านอ. ธนสิทธิ์
ใน e-mail ท่านสะกดชื่ออย่างนี้ ก็เลยสะกดตามท่านเขียนค่ะ ไม่เคยถามสักทีว่าชื่อท่านมีสระอะหรือไม่
จิตที่อยู่ที่พุงบอกว่าจะไปๆ ถามว่าไปทำไม บอกว่าไปดูๆ ไปฟังๆ (เพราะยังไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร) ไปซึมซับ ไปฟังท่านอาจารย์โปรดใครๆ เผื่อจะเข้าใจชีวิตนี้ได้ดีขึ้นว่าคนเราเกิดมาทำไม ไม่ใช่ไปสอดรู้สอดเห็นเรื่องคนอื่น แต่เสมือนได้ศึกษา หนังสือเรื่องต่างๆ จากผู้ประพันธ์ที่หลากหลาย ขออนุโมทนาบุญกับเรื่องราวของทุกท่านที่เป็น "คุรุ" ให้กับดิฉันค่ะ

ถ้าโทรศัพท์หาท่านก็จะได้รับคำตอบแต่เรื่องของตัวเอง เรื่องทางโลกก็ไม่อยากถามอะไรแล้ว กว่าจะพบกันที่หนักๆ ของดิฉันก็ผ่านไปเยอะแล้ว ที่เหลือก็ใช้คติ "ช่างมัน ใครอยากได้อะไรก็เอาไป ใครอยากว่าอะไรก็ตบมือข้างเดียว"

เจอตั้งแต่เขียนแผนสมุนไพรแห่งชาติ ๕ ปี (๔๕-๔๙) พอของบวิจัยจากรัฐบาลเขาไม่ให้ หาว่าเราจะเอาเงินไปเที่ยวเมืองนอก (ที่ว่าจะไปเรียนวิธีเลี้ยงเซลล์ตับอ่อนในห้องทดลองเพื่อวิจัยยาเบาหวานน่ะค่ะ) แถมจนท. บอกว่า "กว่าอ. จะเกษียณก้อีก ๒๐ ปีแน่ ให้คนอื่น (แก่ๆ) เขาได้ไปก่อน รอเอาหน่อยนะคะ โอกาสหน้ายังมี"

สร้าโปรแกรมปริญญาโทเอกสาขาใหม่ หนึ่งเดียวในเมืองไทย ถูกนายใหม่กระตุกเสื่อเอาไปให้หัวคะแนนเป็นประะานหลักสูตร แถมหัวคะแนนไปฟ้องนายเก่าว่าเราไม่ทำงาน เวลาสรุปผลงานประจำปีเรามีภาระงาน ๔๐๐ ชม. หลวงต้องการ ๒๐๐ ชม. เท่านั้น

ของจริงนิ่งเป็นใบ้...

เรื่องทางธรรมเพิ่งนั่งสมาธิเป็นเมื่อท่านมาโปรด เห็นท่านบอกว่าที่สำนักมีพลัง ตัวเองสัมผัสไม่ได้ แต่น่าจะเป็นอะไรดีๆ เพิ่งหัดคลานจะไปถามอะไรท่านเรื่องธรรมะปฏิบัติ
อยากไป อยากไป อยากไป.....

พอเกริ่นๆ แม่ก็โวย
ลองใช้ทำนองเพลงเมื่อ ๒๐ ปีแล้ว

..จะไปกันทำไม แต่ทำไมจะรีบไป ไม่อยากให้เะอไปไกลๆ ขับไกลๆมันอันตราย..

(ใครรู้จักบ้างคะ ที่ว่า "...จะไปในทันใด จะไปอยู่เคียงข้างเธอ ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอเกิดความสบายใจ..")

ทีนี้แม่ก็เกิดจะไปเที่ยวต่างประเทศใกล้ๆช่วง ๗-๑๔ เมย. จะไปดูซากุระบานว่างั้นเหอะ แถมล็อกเราไปรับ-ส่งที่สนามบิน ไปวันที่ ๗ สามทุ่ม กลับวันที่ ๑๔ ห้าทุ่ม

พี่ชายเป็นทหาร รับเป็นประธานหล่อพระนเรศวรที่เชียงราย เททอง ๗ เมษา แต่ไปไม่ได้เพราะสัญญาแล้วว่าจะไปส่งแม่

คุณอู๋เจ้าของโรงหล่อต้องไปเชียงรายช่วงนั้นอยู่แล้ว งั้นเราไปฝางช่วง ๘-๑๓ ดีกว่า ไปเที่ยวบ้านแม่ยายคุณอู๋ที่อ. พานก่อนเพื่อพักรถ แล้วค่อยขับข้ามเขาเข้าฝางวันที่ ๑๐ ผู้หญิงขับคนเดียวอย่าทำเก่งขับ อ.เชียงดาวเวลาค่ำวันเดียวจบ

ท่านอ. ก็รับทราบว่าครอบครัวดิฉันจะไปถึงวันที่ ๑๐

วันที่ ๑๐ ออกจากอ.พาน ๗ โมงเช้า กะว่ายังไงๆก็ทันถวายอาหารเพล ถนนผ่านแม่สรวยพับซ้ายขวาตลอดทาง
ไปถึงไชยปราการเก้าโมงเช้า กระต่ายชะล่าใจหยุดทานข้าวเช้าก่อน
ไปถึงสำนักสิบโมงกว่า ขับเลยสำนักไปเสียอีกเพราะมีบ้านรั้วไม้ไผ่หลายหลัง
โทรหาท่านอ. ธนาวรรธน์ ท่านบอกทางให้
ตอนพบกันก็ไหว้ท่านอย่างงๆ (ไม่เคยพบกัน ไม่รู้ว่าท่านเป็นใคร)

"จะถวายเพลท่านอ. ธนสิทธิ์ก่อนเลยน่ะคะ่่" รีบร้อนตามประสาคนกรุงหิวบุญ
"ท่านอยู่ที่พระมหาวิหารจำลองที่ฝาง"
"อ้าว เราไปกันเลยได้ไหมคะ"
"ไม่ได้หรอกครับ ท่านสั่งไว้ให้พักผ่อนกันที่นี่ก่อน"
"อ้าว แล้วท่านไม่ได้อยู่ที่นี่หรือคะ"
"ไม่ครับ"
"เดี๋ยวจะโทรถึงท่านให้นะครับ แจ้งว่าดร. มาถึงแล้ว ดูว่าท่านจะให้ทำอย่างไร"

เจอ culture shock อย่างจังค่ะ คือท่านอ. ธนาวรรธน์ท่านจะถามอ. ธนสิทธิ์ทุกอย่าง ว่าจะให้ทำอะไรอย่างไร ไม่ใช่ผู้มาเยือนจะเอาอย่างนั้นอย่างนี้ได้ตามอำเภอใจ ดิฉันอยากจะโวยวานว่าขับรถมากว่า ๘๐๐ กม. อยู่ห่างกันแค่ ๒๐ กม. ขับรถแป๊บเดียวทำไมไม่ให้เราไปถวายเพล แต่มีความเมตตาและความนุ่มนวลของท่านอ. ธนาวรรธน์ (คือท่านอ.สี) ที่ให้ความชุ่มเย็นแก่ดิฉัน คำพูดร้อนรนต่างๆก็ไม่หลุดออกมา เอาไงก็เอากัน เกรงใจฝรั่งพามา ๘๐๐ กม. กลับไม่พบท่านที่มาพบ แต่เขาไม่บ่้นก็รอดตัวไป

บทเรียนแรก ...ให้อยู่กับปัจจุบัน...
บทเรียนที่สอง ... อย่าอยู่อย่างอยาก...แล้วจะไม่ทุกข์ (ถึงอยากดีก็ทุกข์)

 

พอบ่ายสองท่านอ.สีบอกว่า อ.ธนสิทธิ์ให้ไปรับท่านที่พระมหาวิหารจำลอง (คือบ้านท่าน มีห้องพิเศษอยู่หน้าบ้าน) แล้วจะเดินทางไปตำแหน่งพระมหาวิหารด้วยกัน

สรุปว่าไปทั้งสองแห่ง จึงพบว่าสถานที่ตั้งพระมหาวิหารนั้นยังเป็นสวนลิ้นจี่อยู่เลย ยังไม่ได้ซื้อขายที่ดินแต่อย่างไร สถานที่นี้ตั้งอยู่บนภูเขา ทางขึ้นชันมาก ขากลับกลัวไม่กล้าขับลงให้สามีขับ เขาเข้าเกียร์กระโชกกระชากลูกขอให้แม่ขับแทน ท่านอ. บอกว่าเจ้ากรรมนายเวรเข้าแทรกจึงเป่าพลังให้ฝรั่งหน่อย

คุณอู๋เจ้าของโรงหล่อพระ ปรารภกับดิฉันตั้งแต่พบท่านอ. ธนสิทธิ์เมื่อต้นมีค. ที่กท.ว่ามีศรัทธาอยากหล่อพระ ๑๙ นิ้วให้ท่านอ. มาตั้งณ สถานที่จะก่อสร้างพระมหาวิหาร คนศรัทธากราบไหว้พระจะได้มาร่วมบุญ บุญต่อบุญจะได้สร้างกระแสศรัทธาจะได้สร้างพระมหาวิหารให้เร็วขึ้น

ต้องโทรบอกคุณอู๋ด่วนแล้วว่า พระพุทธรูป ๑๙ นิ้วที่ว่ายังมาตรงนี้ไม่ได้หรอก ที่ดินยังไม่ได้ซื้อเลยจ้า...

hello5

 

คุยกับคุณอู๋ตอนบ่ายแก่ๆ ว่า "สรุปแล้วพระ ๑๙ นิ้วที่จะสร้างคงยังไม่ได้ไว้ที่พระมหาวิหารนะ แต่ทำถวายท่านก็แล้วกัน พี่ก็อยากทำพระ ๑๙ นิ้วอุทิศให้คุณปู่ของเด็กๆ อยู่แล้ว เดี๋ยวเราร่วมบุญกัน"
"ว่าแต่ที่นี่ท่านมีพระศรีอาริยเมตไตรย์ทรงเครื่องจักรพรรดิ์ ๑๙ นิ้วปั้นด้วยดินเหนียว เราสร้างแบบนี้ได้ไหม เอาเป็นทองเหลืองน่ะ"
ใจสั่นกลัวเขาอยากสร้างพระพุทธองค์สมณโคดมตามแบบทั่วๆไป ก็เขาเป็นศรัทธาต้นนี่ต้องตามเขาน่ะซี
"ได้ครับพี่ เดี๋ยววันพรุ่งนี้ผมก็เข้าไชยปราการแล้วครับเสร็จงานพระนเรศวรแล้ว พรุ่งนี้พบกันนะครับ"
นึกในใจว่า ไชโย.....

คืนนั้นเป็นวันถัดจากวันพระ ท่านอ. ธนสิทธิ์กล่าวว่าท่านจะค้างที่สำนักที่ไชยปราการ เนื่องจากครูบาอาจารย์ไปประชุมที่เบื้องบนในวันพระ พวกมีของก็ต้องปล่อยของออกมา ลมเพลมพัดเดี่ยวมาตกกับคณะเราท่านจะระแวดระวังให้

สองทุ่มครึ่งสวดมนต์ประจำวันที่สำนัก หลังจากนั้นสนทนาธรรม จำได้อยู่สามเรื่อง

เรื่องแรกอ.สีกราบเรียนท่านอ.ธนสิทธิ์ ว่าที่ได้รับคำสั่งให้ปฏิบัติอุกฤษณ์เพื่อได้สภาวะธรรมรองรับคณะที่จะมาเยือนในครั้งนี้นั้นอ.สี ได้ทำสำเร็จตามเป้าหมายแล้ว ท่านอ. แสดงความยินดีและอนุโมทนาบุญด้วย

เรื่องที่สองคือ ท่านอ. เชิญกายทิพย์ของท่านผ่าน อ.สี เพื่อกายเนื้อกับกายทิพย์จะได้เจรจากันมีพยานรับฟังได้ เรื่องนี้ท่านเคยกล่าวถึงที่กรุงเทพ แต่ยังไม่ใช่สภาวะที่กระทำได้ในขณะนั้น ท่านถามเรื่องที่ดินในการสร้างพระมหาวิหาร เพราะเป็นงานชิ้นใหญ่มากต้องใช้ปัจจัยทางโลกซึ่งยังไม่รู้ที่มา กายทิพย์กล่าวว่า "สวรรค์ได้ประชุมกันแล้วจะดำเนินการไปได้เอง ท่านไม่ต้องกังวลใดๆ"

ฟังแล้วสบายใจจัง ถ้าสวรรค์จะให้สร้างเดี่ยวข้างบนท่านจัดการเอง เข็ดแล้วเราเคยจะสร้างอาคารปฏิบัติธรรมและหลบภัยสามล้าน พอทอดผ้าป่าได้มาสามแสนกรรมการใหม่ๆโผล่มาเปลี่ยนแผนและกำกับการใช้เงินทันที่ จากศรัทธาจะจุคน ๒๐๐ คนตอนนี้สร้างเสร็จแล้วจุได้ ๒๐ คน เลยรีบถอนตัวแทบไม่ทัน...เฮ้อ..

เรื่องที่สาม คือถามท่านเรื่องสร้างพระ ๑๙ นิ้วอุทิศให้พ่อสามีให้พ้นจากความทุกข์ในภพภูมิเบื้องล่าง (ท่านอยู่ลึก ท่านอ. บอก) ถามว่าต้องสร้างคนเดียวหรือไม่จึงจะสัมฤทธิ์ผล ท่านอ. ธนสิทธิ์บอกว่าไม่ต้องใช้พระแล้ว

"อ้าว ก็ท่านบอกดิฉันที่ กท. ว่าต้องใช้พระพุทธรุป ๑๙ นิ้วไปต่อรองกับเจ้ากรรมนายเวรน่ะค่ะ"

"ก็ตอนนั้นเราเพิ่งพบกันนี่ ตั้งแต่นั้นท่านดร. ก็มาปฏิบัติธรรม สวดมนต์ภาวนา ติดตามเรา เมื่อท่านตั้งใจปฏิบัติดีเราก็ช่วยเหลือครอบครัวท่านให้พ้นทุกข์ท่านจะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง ไม่ต้องใช้พระ ๑๙ นิ้วแล้ว ตั้งใจปฏิบัติต่อนะ"

;aa7

กราบ กราบ กราบ

แต่ พระทรงเครื่องจักรพรรดิื ฟีเวอร์ลงไปในสายเลือดแล้ว ถึงไม่ต้องใช้แต่ใจจะจัดสร้าง...ยิ่งคิดยิ่งปิติ ถึงพระพักตร์องค์ดินเหนียวต้นแบบจะแปลกๆ ก็เป็นแต่เพียงภายนอกนะคะ



ท่านกล่าวว่า วันรุ่งขึ้นจะมีบุคคลพิเศษเดินทางมาจากเชียงราย ....

คืนแรกฝรั่งกับเด็กเล็กนอนกระท่อมไม้ไผ่ แม่เด็กและผู้ติดตามอยากได้พลังเยอะๆ (อุตส่าห์มาตั้งไกล) ขอนอนที่ศาลาใหญ่.... energy center ค่ะ

:z1

 

ไม่ทราบว่าทางเหนือสวดอย่างไรจ้า หนุ่ยสาธิตได้ไหม...
ที่สวดตามอ. สีก็คืออ่านออกเสียงธรรมดาจ้า
ก็ที่เราสวดกันทุกคืนที่ไชยปราการนะเอย...

fishh_

 

คำไหว้บารมี ๓๐ ทัศ ( แบบครูบาศรีวิชัย )
ชำระอักษรโดยท่านอาจารย์ธนสิทธิ์

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ ( ๓ จบ )

ทานะ ปาระมีสัมปันโน ทานะ อุปะปาระมีสัมปันโน
ทานะปะระมัตถะปาระมี สัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมีสัมปันโน อิติปิโส ภะคะวา
สีละ ปาระมีสัมปันโน สีละ อุปะปาระมีสัมปันโน
สีละปะระมัตถะ ปาระมี สัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมีสัมปันโน อิติปิโส ภะคะวา
เนกขัมมะ ปาระมีสัมปันโน เนกขัมมะ อุปะปาระมีสัมปันโน
เนกขัมมะ ปะระมัตถะปาระมี สัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมี สัมปันโน อิติปิโสภะคะวา
ปัญญา ปาระมีสัมปันโน ปัญญา อุปะปาระมีสัมปันโน
ปัญญาปะระมัตถะ ปาระมีสัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมี สัมปันโน อิติปิโสภะคะวา
วิริยะ ปาระมีสัมปันโน วิริยะ อุปะปาระมีสัมปันโน
วิริยะปะระมัตถะ ปาระมี สัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมี สัมปันโน อิติปิโสภะคะวา
ขันตี ปาระมีสัมปันโน ขันตี อุปะปาระมีสัมปันโน
ขันตีปะระมัตถะ ปาระมี สัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมี สัมปันโน อิติปิโสภะคะวา
สัจจะ ปาระมีสัมปันโน สัจจะ อุปะปาระมีสัมปันโน
สัจจะปะระมัตถะ ปาระมี สัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมี สัมปันโน อิติปิโสภะคะวา
อะธิษฐานะ ปาระมีสัมปันโน อะธิษฐานะ อุปะปาระมีสัมปันโน
อะธิษฐานะปะระมัตถะ ปาระมี สัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมีสัมปันโน อิติปิโสภะคะวา
เมตตา ปาระมีสัมปันโน เมตตาอุปะปาระมีสัมปันโน
เมตตาปะระมัตถะ ปาระมี สัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมีสัมปันโน อิติปิโสภะคะวา
อุเปกขา ปาระมีสัมปันโน อุเปกขา อุปะปาระมีสัมปันโน
อุเปกขาปะระมัตถะปาระมี สัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมี สัมปันโน อิติปิโสภะคะวา
ทะสะ ปาระมีสัมปันโน ทะสะ อุปะปาระมีสัมปันโน
ทะสะปะระมัตถะ ปาระมีสัมปันโน เมตตา ไมตรี กรุณา มุทิตา อุเปกขา ปาระมี สัมปันโน อิติปิโสภะคะวา

พุทธัง สะระณังคัจฉามิ นะมามิหัง
( กราบ ๓ ครั้ง )

 

;38

ขอบคุณมากนะคะดิฉันสวดชินบัญชร พหุงมหากา ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกและพระธรรมจักร เป็นประจำอยุ่แล้วค่ะก็จะเพิ่มบทสวดที่คุณแนะนำมาเข้าไปอีกค่ะfishh_

 

น้องตู้....

ยังไม่ทันแปดโมง มีสาวตัวเล็กมากราบท่านอ. ที่ศาลาใหญ่
จากนี้จะเรียกท่านว่าพระพุทธองค์ ท่านบอกว่าสภาวะจิตลงเต็มแล้วหลังจากกลับจาก กท. และปฏิบัติเพิ่มเติม

พอกราบยังไม่ทันเสร็จเสร็จเด็กสาวก็สั่นดุ๊กดิ๊ก โยกตัวไปมา
"มาจากไหน"
น้องเขากวาดมือชี้ไปไกลๆ
"มายังไง"
น้องทำท่าบิดแฮนด์มอเตอร์ไซค์
"อ๋อเกาะมอเตอร์ไซค์มากับเขา เป็นชาวเขาหรือ"
เจ้าตัวพยักหน้า ทำท่าเอามือปาดคอ
"อ๋อถูกฆ่า"
ทำมือแบสองข้างเหมือนขออะไร
"เอ้า เอาบุญไปนะ" ท่านพลางส่ายข้อมือแล้วเป่าพรวด

เปลี่ยนอาการ สาวเอามือประกบกันส่ายเหมือนปลาว่ายน้ำ
"อ๋อ เป็นปลานะ มาจากไหน"
มือชี้ไปที่หนองน้ำ
"อ๋อ ปลาตรงนี้เอง เอ้าเอาบุญไป"
เปลี่ยนซีนแทบไม่ทัน คนดูไม่ทันหายใจ คนอื่นยังไม่ตื่นมาดู คราวนี้ไหว้จรดหน้าผากอย่างงามสุดๆ สามครั้ง
"นางฟ้าหรือ อยู่ชั้นไหน"
สาวยิ้มอายๆ ชู ๒ นิ้ว แบมืองามๆอาการขอ
"เป็นนางฟ้าแล้วจะเอาบุญไปทำไมอีก"
กราบอ้อนวอน ไม่พูด เราต้องดูอาการเอาเหมือนดูหนังชาลี แชปปลิ้น
ท่านเป่าให้ เอ้าคราวนี้เปลี่ยนท่าไหว้ กราบสามครั้งแต่ไม่เหมือนเดิม เป็นนางฟ้าจากอีกชั้นหนึ่ง

พอหายใจได้น้องบอกว่าชื่อตู้ บอกว่าเขาตามมาเยอะเลย ตอนนี้สัมภเวสีมาไม่ได้แล้วเทวดาแย่งกันผ่านร่างขอบุญ เอ้า ไหว้อีกแล้ว เหนื่อยมั้ยนี่

แล้วท่านเหนื่อยไหม เมื่อคืนสามีนอนไม่หลับแปลกที่ บอกว่าท่านเสื้อแดงและเสื้อขาวเดินวนไปวนมาจนรุ่งสาง (เขาเรียกเดินจงกรมนะยู )

 

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเป็นครั้งแรก รู้สึกอึ้งทึ้งมากที่ เรื่องราวของ อาจารย์ธนสิทธิ์ ได้ถูกเปิดเผยแพร่หลายเป็นวงกว้าง เมื่ออ่านแล้วรู้สึกว่าได้อรรถรสในการอ่านมาก สำหรับผู้ที่ยังไม่ได้คุยกับหรือได้รู้จักอาจารย์ ในฐานะที่เป็นลูกศิษย์ของท่านอาจารย์คนหนึ่ง จึงอยากเล่าประสบการณ์ของตนเองให้อ่านบ้างว่า
ท่านสอนอะไร ท่านจะเน้นเรื่องการสวดมนต์ เจริญภาวนาเป็นส่วนใหญ่ ไม่ได้สอนเรื่องอิทธิปฏิหารย์ที่เกินจริง ท่านมักจะกล่าวว่า "ธรรมะ ก็คือ ธรรมชาติ" ไม่ใช่เรื่องยุ่งยากสลับซับซ้อนอะไร แต่คนย่อมทำให้มันยุ่งเอง เมื่อเราเริ่มปฏิบัติแล้วบุญบารมีทั้งหลาย ทั้งในอดีตชาติ และปัจจุบันชาติที่ได้เคยสั่งสมมาก็จะส่งผลออกมา (ข้อความนี้มีกล่าวเป็นวิชาการ ในวิชาอภิธรรม เรื่องจิตอธิบายเรื่องภวังคจิต) นั้นก็จะบังเกิดให้เห็น ที่ท่านอาจารย์ชอบพูดว่า "มันเป็นปัจจัตตัง" คือรู้ได้เฉพาะตน แต่การที่อาจารย์เมตตาช่วยเหลือเรื่องต่างๆ ทั้งรักษาโรคตรวจกรรม นั้นเพราะถ้าผู้ปฏิบัติยังมีทุกข์ คือความไม่สบายกายไม่สบายใจอยู่แล้วจะปฏิบัติอย่างไร คงไม่สามารถเจริญภาวนาได้ในขณะที่ร่างกายและจิตใจ ยังมีเวทนาอยู่ เมื่อลูกศิษย์ทั้งหลายมีความพร้อมแล้วก็เริ่มภาวนาเพื่อสร้างเกราะคุ้มครองตนเองและเผื่อแผ่ให้กับเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย เกราะที่ว่านี้ก็คือบุญกุศลที่เราท่านทั้งหลายต้องสร้างขึ้นมา เคยได้ฟังท่านผู้รู้ทั้งหลายยกตัวอย่าง ว่าตัวเราเปรียบเหมือนแก้วที่ใส่น้ำ น้ำก็คือบุญ เกลือก็คือบาป ถ้าเรามั่นเติมน้ำ(บุญ)ลงไป เกลือ(บาป)ก็จะเจือจางลงไป ถามว่าจะหมดรสเค็ม(บาป)ไหม คงไม่หมดแต่อาจไม่ส่งผล (อโหสิกรรม) เพราะความเค็ม(บาป)นั้นไม่มีพลังเกิดขึ้น เป็นต้น ถ้าจะคุยเรื่อง กรรมคงคุยได้เป็นตอนๆ ว่าเราเกิดมาได้อย่างไร ตายแล้วเราจะไปไหน ทำอย่างไรที่ไม่ต้องมาเกิด ออกนอกเรื่องไปเยอะแล้ว
ดังนั้นเมื่อท่านได้พบอาจารย์หรือพูดคุยกับอาจารย์แล้ว อาจารย์มักจะบอกให้ท่านมั่นสวดมนต์ภาวนา ทำสมาธิซะ การทำสมาธินั้นก็ไม่ได้หมายความว่า ต้องนั่งสมาธิอย่างเดียว พระพุทธเจ้าสอนเรื่อง อริยบท ๔ ไว้ ก็ทำได้ตลอด ตัวข้าพเจ้าเองพร้อมกลุ่มเพื่อนที่เป็นลูกศิษย์อาจารย์ กว่าจะเข้าใจก็ถูกครูบาอาจารย์ทดสอบมาบางคนก็ร้องไห้เสีย เกือบจะท้อไปหลายครั้ง แต่เพราะตั้งใจ และตั้งใจ พวกเราทั้งหลายก็ได้พบความจริงและความสุข

แพร


สำหรับท่านที่มีปัญหาและต้องการคำชี้แนะจากอาจารย์ธนสิทธิ์ โดยตรงนอกจากจะโทรฯ ถึงท่านแล้วอีก ๑ ช่องทางคือ WWW.mahavihan951.com ซึ่งอาจารย์จะตอบทุกปัญหาให้ทราบ โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ ๑๕ มิถุนายนนี้

 

เรียนคุณแพรทราบ

ขอคารวะศิษย์รุ่นพี่ค่ะ กรุณาชี้แนะด้วย
ที่เล่ามาก็คือสิ่งที่ได้พบจากท่าน ท่านก็สอนอยู่ให้ศีลห้าครบ สวดมนต์ เดินจงกรม ภาวนาตามจริต แต่พบท่านครั้งใดพบผู้อื่นที่มาขอความช่วยเหลือจากท่านด้วย เรื่องราวก็เลยพิสดารตามนี้ละค่ะ

น้องท่านหนึ่งกลัวดิฉันถูกหลอก ดิฉันบอกว่า พบท่านอ. แล้วนั่งกรรมฐานได้โดยไม่มีเวทนา แถมสงบจนไม่อยากออก แล้วก็อยากหลับตาใหม่
น้องเขาเลยว่า "พี่วุ่นวายทุกวัน ถ้าท่านแนะนำจนพี่ไก่ภาวนาได้ผมก็ว่าท่านไม่ธรรมดาครับ"

น้องคือคุณอู๋เจ้าของโรงหล่อ ซึ่งรู้จักพระเยอะมาก

ตอนนี้โจทย์จากท่านคือการสวดมนต์ค่ะ ขอรับปฏิบัติ วานนี้ว่ายน้ำในสระไปสวดมนต์ไปด้วย สงบดีมาก...

ไม่สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ...

 

ประมาณ 2-3 เดือนก่อน ได้ค้นหาใน google ไปเรื่อยเปื่อย
ก็บังเอิญไปพบกับเรื่องราวในเว็บไซต์ของท่าน ได้อ่านผ่านๆ แต่อ่านทุกหน้า
จำได้ว่าอยู่แถว อ.ฝาง เกี่ยวกับพระศรีอารยเมตไตรย
แต่ยังไม่อยากไปเพราะไม่ชอบลอง (ต้องให้คนอื่นพิสูจน์ก่อน)

เห็นกระทู้นี้เตะตามา 2-3 วันแล้ว วันนี้เลยขอเข้าอ่านซักหน่อย

อ่านตั้งแต่หน้าแรกจนหน้าสุดท้าย ก็พอจะสรุปจากทุกๆ ท่าน ได้ว่า
อีกหนึ่งเพชรแท้ไม่มีปลอม .....

ประมาณ 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา...ที่ได้อธิษฐานต่อหน้าโต๊ะพระในยุคขาว..
ขอให้เบื้องบนเมตตาให้ช่วยบอกวิธีแก้ไขหนี้สินเวรกรรมให้
โดยจะมาทางนิมิตรความฝัน หรือจะบอกผ่านผู้ที่มีบุญสัมพันธ์ก็ได้

ขอบพระคุณเบื้องบนเมตตา...แต่จะมีบุญสัมพันธ์กันหรือเปล่า..และถึงวาระที่หนี้สินเวรกรรมบางเบาเมื่อไหร่...คงได้ไปกราบท่านค่ะ

ขออนุโมทนากับทุกท่านที่มีจิตใจดีงาม พยายามสร้างสรรค์ความดี และสันติสุขให้เกิดขึ้นในใจตนเองและผองชนทั้งหลายค่ะ

 

เมื่อวันพุธ (๒๐ พค) ที่แล้ว ได้เรียนสายกับท่านอ. หลังจากไม่ได้สนทนากับท่านเกือบหนึ่งสัปดาห์
ท่านกล่าวว่า คงจะให้ดร.ทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์
ยังนึกในใจว่าเราจะไปประชาสัมพันธ์อะไรให้ใคร เพราะสามเดือนกว่ามานี่แทบจะไม่อ่านไม่โพสต์เว็ปอยู่แล้ว เทียบกับปีก่อนที่อยู่กระทู้พลังจิตวันละหลายชม.(ที่ห้องภัยพิบัติ)

วันรุ่งขึ้น ต้องใช้ภาษาเขากะลาว่าเว้ป (wave) ลง ต้องมาโพสต์ต่อๆกันมากมาย
เว้ปเขามาแบบเนียนๆ
คือเมื่อช่วงสงกรานต์ได้สนทนาธรรมกับท่าน อ.สี
ท่านบอกว่าถ้าได้ศึกษา เรียนรู้ปฏิบัติ ได้ผลดีแล้ว ควรบอกต่อจึงถือว่าครบทุกองค์ประกอบ
ยังว่ากับตัวเองอยู่ว่าปฏิบัติยังก๊อกแก๊ก จะไปบอกอะไรใคร
ท่านอื่นไม่ว่าจะเป็นกลุ่มเขากะลาหรือกลุ่มอื่น เขามีญานรักษา รับพลังได้ มโนมยิทธิแจ่มชัด รู้วาระกรรมผู้อื่น... เดินจงกรมทุกวัน
ของเราต้องรับใช้ขันธ์ห้า x 4 ชีวิต อาชีพหลักคือแจ๋วและแม่ เมียและอาจารย์มหาวิทยาลัยเป็นอาชีพรอง
พอวันพฤหัสกลับคิดได้ว่า ประสพการณ์ก็เป็นเรื่องดี ถ่ายทอดได้.. ส่งงานธรรมศาสตร์หมดแล้วเป็นไทแก่ตัวโพสต์เว็ปได้

วันจันทร์ (๒๕ พค) โทรฯ หาท่านอ. ท่านสั่งลูกศิษย์ให้สั่งให้ดิฉันโทรหาท่านตอนสองทุ่ม
ประโยคแรกที่ท่านกล่าว "ได้เข้าไปอ่านแล้วนะในเว็ปที่เขียนน่ะ จำได้เก่งนี่"

เขินเลย ถูกตรวจสอบหมดแล้ว โชคดีที่สอบผ่าน
ดังนั้นอะไรที่เขียนภายในวันจันทร์ถือว่าได้คะแนนควิซผ่านแล้ว
หวังว่าท่านจะได้อ่านอีก เผื่อมีอะไรไม่ถูกต้องจะขอความเมตตาจากท่านช่วยติเตียน

สองสามวันนี้ท่านว่ามีแต่สายอินเตอร์
อังกฤษ อเมริกา ฝรั่งเศษ เวียตนาม...
ฮ่า ฮ่า (หัวเราะกับตัวเอง) มาจากพวกเราในกระทู้นี้แหละค่ะท่าน

กราบขอขมาและขออโหสิกรรมกับพระพุทธองค์และท่านอ.สีและไว้ณ.ที่นี้ ถ้าดิฉันได้กระทำสิ่งใดไม่บังควร ด้วยกาย วาจา ใจ ทั้งที่เจตนาหรือด้วยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ค่ะ

กราบ กราบ กราบ...

 

ในเมื่อคุณขอสิ่งศักดิ์แล้วทำไมไม่ไปด้วยละคะเห็นว่าท่านอาจารย์จะมากรุงเทพนี่ค่ะลอสอบถามดูค่ะว่าท่านจะมาเมื่อไหร่รู้สึกว่าเร็วๆๆนี้นะคะลองดูว่าสิงที่คุณขอพระคุณเบื่องบนเมตตานั้นจะมีบุญสัมพันธ์หรือเปล่าค่ะจะรอลุ้นนะคะ;aa6

 

คุณนุ่มนิ่มอยู่ลำพูนเจ๊า ไปฝางคงใกล้กว่า คงต้องรอได้พบตอนท่านกลับไปค่ะ

 

....ถูกยิงด้วย เอ็ม 16 ที่ศรีษะ (ไม่ใช่ถูกตี หรือถูกฟาด)จนเป็นแผลเป็น รอยหนูเจาะ

ขอแก้ไข ข้อความนี้ เพราะ ที่ถูกต้อง คือ ท่านโดน ด้ามปืน เอ็ม 16 กระแทกลงมาที่ ศรีษะ หรือ อะไรทำนองนี้ จนศรีษะแตกชุ่มด้วยเลือด และเกิดแผลเป็น ลักษณะเหมือนหลุมยุบลงไป และที่รอดตาย เพราะได้รับการช่วยเหลือ จากข้าราชการกลุ่มหนึ่ง ซึ่งพาไปรักษาพยาบาล กระนั้นก็ยังไม่ปลอดภัยเพราะ มีผู้ตามมา หมายจะยิงด้วย เอ็ม 16 แต่จากเสียงขึ้นลำปืน และคำพูดบางคำ ทำให้ผิดสังเกต และไม่แน่ใจว่า ถ้าอยู่ต่อไปจะปลอดภัย เลยแอบหนีออกมาจากสถานที่นั้นก่อน คนข้างนอกจะเข้ามาในห้องที่นอนรักษาตัวอยู่

สำหรับเรื่องราวต่าง ๆ หรือประวัติชีวิตท่าน และที่มาของ "รอยแผลเป็น คล้ายหนูเจาะ" นี้ ต่อ ๆ ไป จะสื่อสารผ่าน เวปไซต์ ของสำนักปฏิบัติธรรมฯ โดยตรง เมื่อปรับปรุงเวปไซต์เสร็จแล้ว (ชื่อเวปไซต์ และแนวทางปฏิบัติธรรม อ่านจาก โพสต์ ของ ผู้ที่ใช้นามว่า Yingpoom ในโพสต์ที่ผ่านมา)

ส่วนการมาแสดงธรรม หรือโปรดมนุษย์ทั้งหลาย ที่ In house (ติดรั้วเดอะมอล์ลงามวงค์วาน หลัง รพ.นนทเวช หมู่บ้านเกร็ดแก้วการ์เด้น 3 ซอย 1 หรือ 081 3159971) นั้น จะเริ่มตั้งแต่
วันอาทิตย์ ที่ 7 มิ.ย.52 เวลา 17.00 น.
และเวลา 19.30 - 20.30 น. จะมีการปฏิบัติธรรม โดยสวดมนต์ - ทำสมาธิ ทุกวัน ตลอดระยะเวลาที่ท่านมาพำนัก

รายละเอียดของกำหนดการ จะสื่อสาร ผ่าน กระทู้ "สมเด็จพระพุทธองค์ ศรีอริยเมตไตรย์ กับช่วงกึ่งพุทธกาลของพระโคดม"

 

วานนี้ผ่านไปทางถนนจันทน์ เพื่อไปสำนักงานตรวจคนเข้าเมือง
ต้องรอ ๒ ชม. (มาเป็นครั้งที่สามแล้ว อ.สีบอกว่าเราจะทำความดีก็จะมีเจ้ากรรมนายเวรมาขวางบ้าง) เลยเดินเล่นจนผ่านร้านกรอบรูป มีรูปเสด็จพ่อร. ๕ ใส่กรอบไว้เยอะมาก
แวะเข้าไป ได้รูปถูกใจ สั่งทำกรอบและขาตั้ง
เขานัดรับวันนี้ตอนเที่ยง บอกว่าจะไปรับบ่ายสาม

แวะบ่ายสาม เขาบอกให้มา ๑๗.๐๐ น.
กลับไปรับ ๑๗.๐๐ น. รับออกมาตอนทุ่มนึง
ได้สนทนาธรรมกับน้องเจ้าของร้านระหว่างรอ คุยไปคุยมาเขาจะมาพบท่านอ. ที่บ้านด้วย
ในวันที่ ๖-๗ มิถุนายนนี้ตามที่ได้แจ้งไว้ก่อนหน้านี้แล้ว

ก่อนออกมาเลยหัวเราะกับเจ้าของร้าน
"ที่คุณทำไม่เสร็จ คงเป็นเพราะถูกจัดสรรให้คุยกันนั่นเอง"
สวรรค์มีหนทางจัดสรรสิ่งต่างๆ อย่างแยบยลค่ัะ

"จิตอยู่กับกาย กายอยู่กับจิต"
ท่องไว้ ท่องไว้

ท่านอ. เคยกล่าวไว้ว่า
นักปฏิบัติ ถ้า "ช่างมัน" บ่อยๆ จะก้าวหน้าได้รวดเร็วดี
วันนี้ถ้าไม่ช่างมัน คงโกรธร้านกรอบรูปที่ทำให้รอ
คำว่าช่างมันทำให้ได้ญาติธรรมอีกท่าน..

กราบท่านอาจารย์ค่ะ

 

ได้คุยกับคุณเทพบุตรชาวดินว่า จะส่งภาพพระทีปั้นขี้ผึ้ง (ถ่ายวันที่ช่างเอามาให้ท่านอาจารย์/พระพุทธองค์พิจารณาติชม เมื่อท่านมาประทับโปรดสวดมนต์ที่บ้าน ๒-๓ พฤษภาคม ๒๕๕๒) และภาพวันเททองหล่อสมเด็จพระพุทธองค์ศรีอริยเมตไตรย์ ปางจักรพรรดิราชประทับบนดอกบัวหลังเทพเสือ 9 องค์ ขนาด หน้าตักกว้าง 19 นิ้ว ที่ได้ทำพิธีเททองหล่อไปเรียบร้อยแล้วเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา (๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๒) เพื่อให้เธอนำลงเว็ปให้ด้วย เพราะเครื่องที่บ้านขณะนี้ลงรูปไม่ได้เลยค่ะ องค์พระจะขัดเสร็จ และปิดทองเสร็จในวันที่ ๓๑ พฤษภาคมนี้

โปรดรอติดตาม ขอขอบคุณคุณหนุ่ยในความอนุเคราะห์ค่ะ

:z2

 

คุณthekanya เข้ามาเล่าต่อนะคะรออ่านอยู่ค่ะ และดิฉันก็ได้แนะนำคนที่สนใจต้องการจะพบท่านอาจารย์ให้ไปที่ In house ด้วยค่ะซึ่งมีหลายาคนโพส์มาขอเบอร์โทรของอาจารย์ค่ะและดิฉันก็ได้บอกพวกเค้าไปว่าท่านอาจารย์จะเข้ากรุงเทพฯในเดือนหน้าค่ะ

 

เล่าเรื่องคุณตู้ต่อ เมื่อตอนบ่ายเขียนไว้ แต่ไฟดับหล่นหายหมดเลยค่ะ

ณ. สำนักปฏิบัติธรรม อ.ไชยปราการเช้าวันที่ ๑๑ เมษายนมีแต่ครอบครัวดิฉันคณะเดียว ได้ฟังข้อธรรมจากพระพุทธองค์อย่างใกล้ชิด
ท่านเล่าว่าคุณตู้เป็นผู้ปฏิบัติธรรมที่มีจิตละเอียดมาก พลังงานในรูปต่างๆ จึงขอผ่านร่างเพื่อรับบุญจากท่านอาจารย์ ถ้าพลังงานผ่านกายเนื้อและได้รับบุญจากท่าน บุญที่ได้จะไม่หล่นหายระหว่างทาง พลังงานจึงใคร่จะผ่านร่างผู้ที่มีจิตสะอาด ในการได้รับบุญนี้ร่างกายเนื้อก็จะได้รับบุญส่วนหนึ่งด้วยทำให้สร้างบารมีได้อย่างรวดเร็ว และเป็นที่รักของพลังงานทั้งหลายที่ได้บุญจากการผ่านร่างเขา

น้องตู้มีความเกี่ยวข้องกับท่านยมฑูตผู้เป็นสาวกของพระพุทธองค์เช่นกัน ที่คุณตู้มาในครั้งนี้ก็เนื่องด้วยบางท่านในคณะที่จะมาบ่ายนี้ต้องการติดต่อกับญาติที่ล่วงลับไปแล้ว ท่านจะอนุญาตให้ติดต่อได้ผ่านคุณตู้

ในช่วงเช้าดิฉันจึงมีโอกาสติดต่อคุณตาคุณยาย พบว่าคุณยายอยู่ข้างล่าง ท่านอ.ถามผ่านคุณตู้ว่าอยู่ขุมไหน คุณตู้จะชูนิ้วบอกหมายเลข ถามว่าผิดศีลข้อใดคุณตู้ก็ก้มหน้าเหมือนละอายชูนิ้วบอกหมายเลขเช่นกัน ท่านอาจารย์จึงให้คุณยายอนุโมทนาบุญของลูกหลาน และส่งบุญของท่านให้บ้างเล็กน้อย คุณตู้เงยหน้า เอามือลูบหน้าตา มีสีหน้าแช่มชื่นขึ้น เมื่อถามว่าอยู่ไหนแล้วคุณตู้ชี้ขึ้นฟ้าแล้วชูนิ้วเดียว ขณะนี้พูดได้แล้วอย่างเบาๆ ถามว่าจะให้ลูกหลานทำบุญอะไรให้ คุณตู้บอกเสียงสั่นว่าให้รักษาศีลและภาวนา สุดท้ายลูกชายสิบขวบเดินเข้ามาในศาลาพอดี คุณตู้กอดลูกชาย (เหลนของคุณยาย) และลูบหน้าลูบไหล่ คุณลักษณ์ผู้ติดตามมากับดิฉันตกใจเพราะช่วงเช้าพบกันในครัวทราบว่าคุณตู้ไม่แตะตัวมนุษย์ผู้ชาย เชื่อว่าอาการที่ทำเป็นอาการของคุณชวดของลูกโดยอาศัยกายเนื้อน้องตู้

ที่แปลกใจคือคุณตาอยู่ข้างบน ถามว่าบุญอะไรท่านตอบว่าบุญภาวนา

ถามถึงลูกพี่ลูกน้องที่เสียชีวิตไปแล้ว เขาอยู่ข้างล่างร้อนรุ่มมาก ท่านถามว่าผิดศีลข้อไหน คุณตู้ชู ๑ นิ้ว ดิฉันวาน้องตายอายุ ๑๘ ไม่ได้ฆ่าอะไร ท่านอ. เห็นภาพจึงบอกว่าเขาฆ่ามากในชาติก่อนๆ ดิฉันว่าน้องตายด้วยอุบัติเหตุรถชนประสานงา ท่านอ. ว่าเจ้ากรรมนายเวรเขามาตัดรอน ได้รับบุญไปบ้างมาอยู่ขุมที่ตื้นขึ้น

 

คุณค่ะหากเรามีใจอยากร่วมทำบุญด้วยตามอัฐภาพค่ะสำหรับคนที่อยู่ทางไกลจะติดต่อกับใครได้บ้างค่ะ คือสำนึกในความเมตตาของท่านอาจารย์ค่ะเลยอยากทำบุญด้วยค่ะ