เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

อยากอยู่บ้านใกล้ๆ จะฝากท้องทุกมื้อเลย ไหลย้อยเลยน้ำลาย

 

ว้าวมาอีกแล้ว ได้แต่ยลโฉมแต่ไม่ได้แอ้มเลย กินมาม่าไปแทนก่อน...อิอิ

 

ทำบุญประจำวันอาทิตย์ช่วยหลวงพ่อเทปูนฐานพระหลวงพ่อศักดิ์สิทธิ์

 

มาอีกมื้อ ของดีทานได้ไม่เบื่อ
แม่ครัวฝีมือดี พลิกแพลงได้น่ากินมาก

 

น้องเรย์ว่าได้ถูกใจ
ฝีมือพี่สาวคุณพัฒน์
จัดปิ่นโตตามสั่งสบาย

 

งั้นมาเมืองไทยสงกรานต์
อย่าเพิ่งไปแอ่วเมืองเหนือ
ล่องใต้ล้มทับคุณพัฒน์ก่อน
ขอร้อง อย่าหนีไปไหน-ฮ่า

 

นายปุ่นไม่เคยขาดการบุญ
ทุกอาทิตย์อยู่วัดเป็นกิจวัตร
เขียนให้มีกำลังใจเพิ่มพูน...

เทฐานพระ.....สะสมทุน
มั่นคงบุญ.......หนุนมั่งคั่ง
ทั้งกายใจ......ถั่งท้นพลัง
สุขเสริมสั่ง.....ยั้งโรคา!

ง่ายๆดั่งนี้แล
ทำบุญย่อมได้บุญ
บาปกลับคืนด้วยบาป
ปลูกมะม่วงก็ได้มะม่วง
จะให้ผลมะนาวได้ไฉน

 

สวัสดียามบ่ายครับ พี่วันและทุกๆท่าน

 

ขออนุญาต ติดตามอ่านกระทู้ด้วยคนครับ
(ช่วงนี้ ค่อนข้างว่าง)

 

นิยาย...พระเก๊-มือผียัดกรุ
นิทาน...พระนับร้อยยัดเกจิ
=================

กลยุทธผียัดกรุ(1)
-----------------

ปี2520กว่าๆ เมื่อคลุกคลีกับยอดนักขุดกรุเป็นกิจวัตรกับกาแฟยามบ่ายเพื่อถ่ายทอดวิชามารการขุดกรุ รับฟังจนช่ำปอด จดบันทึกจนช่ำใจ และเจ้าตัวขยันเขียนให้ปึกมโหฬาร จนกลายเป็นที่มา เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯอันลือลั่นวันนี้

บ่ายวันหนึ่งหลังแก้วกาแฟแกล้มครัวซองซ์แสนเอ็นจอย ยอดนักขุดเอ่ยชวนว่า..."อาทิตย์นี้ไปเที่ยวสวนจตุจักร ตลาดซันเดย์แหล่งชุมนุมจอมยุทธบ้านนอกเก่งๆหลายคน"

พ.ศ.นั้น ตลาดซันเดย์ ไม่เป็นพลาซ่าเริ่มมี"แผงพระจรยุทธ"จากต่างจังหวัดทั่วประเทศมาชุมนุมในวันเสาร์-อาทิตย์ เป็นตลาดเล็กๆแต่คุณภาพคับแก้ว พระดี พระหลงทั้งกรุและเกจิอาจารย์อยู่ที่นี่มากมาย เป็นแหล่งที่เซียนเดินกระทบไหล่กันวุ่นวายยามเช้าตรู่ ยามสายก็เป็นเรื่องของนักสะสมพระเครื่องสารพัดสารพัน

ตลาดแห่งนี้ต่อมาก็พัฒนาเติบใหญ่เป็น"ซันเดย์พลาซ่า"และยุคสุดท้ายกลายเป็น"ตลาดพระติดแอร์"ก่อนจะเลิกราไปตามวัฏจักรการค้าเมื่อสัมปทานที่ทางส่วนนี้ถูกคนทำมาหากินอย่างอื่นเข้ามาประมูลได้ไป

แต่ผมกับยอดนักขุดอยู่ในปฐมกาลตลาดจตุจักรตรงนี้เพิ่งกำเนิดได้ไม่ถึงปี มีเรื่องดี พระเด็ดดีและเรื่องเล่าเคล้าเรื่องจริง เรื่องเหลือเชื่อเยอะแยะตาแป๊ะไก่

บ่ายวันเสาร์ เราต่างคนต่างไปเจอะกันที่จุดนัดหมาย ผมเดินดูพระของโปรดเพลิดเพลิน ซื้อของดีราคาถูกได้2-3องค์ ยอดนักขุดโผล่มายืนข้างหลังตอนไหนไม่รู้ สะกิดบอก...

"มาทางนี้เถอะ"...เราเดินลัดเลาะแผงเล็กแผงน้อยกับคนดูพระมาถึงแผงหนึ่งค่อนข้างใหญ่ คนหลังแผงเป็นชายร่างผอมเกร็ง ส่วนสูงน่าจะสูสีกับนักขุดของเรา แต่ใบหน้าเกรียมแดดกร้านลมมากกว่า ท่าทางเป็นไอ้เสือยิ้มยาก...

"ลุงสิงห์ รู้จักไว้สิน้อง เพื่อนสนิทพี่เอง"

ลุงสิงห์เปลี่ยนจากเสือยิ้มยากเป็นยิ้มกว้างเมื่อทักทายสารทุกข์สุขดิบกับนักขุด ผมสำรวจแแผงลุงสิงก์มีพระเครื่อง เนื้อดิน ชิน ผง เหรียญเป็นปกติ แต่เนื้อดินกับเนื้อผงมากเกินปกติ ดูแล้วเก่าปนใหม่ พระไม่ค่อยเข้าตานัก ยังไม่รู้เหมือนกันว่า พี่ยอดนักขุดเขาพามารู้จักลุงทำไม?

"น้องมีเรื่องนักขุดกรุเยอะแล้ว ลองฟังเรื่องนักสร้างยัดใส่กรุบ้าง จะได้ครบทุกด้าน"

อ้อ...เป็นอย่างนี้นี่เอง ลุงสิงห์สั่งน้ำอัดลมมาเลี้ยงยกเก้าอี้โกโรโกโสให้นั่งคุยข้างแผง ผมไม่ค่อยใส่ใจนัก เพราะดูแล้วแผงลุงเป็นพระประเภทเกจิอาจารย์ ไม่มีพระกรุเก่าของชอบเลย

"เออนี่...อยากรู้อะไรก็ถามลุงเค้าเลย นี่นะนักยัดกรุตัวจริงมือหนึ่งเชียวนา"...ยอดนักขุดที่ตรงข้ามกับนักยัดกระชุ่นความอยากให้ผม พร้อมกับบอกว่า ถ้าเป็นคนอื่นลุงไม่ไว้ใจเล่าแน่นอน แต่นี่มากับยอดนักขุดถือเป็นพวกเดียวกัน อยากรู้อะไรแปลกๆในวงการใต้ดิน...ถามได้เลย

ผมต้องรักษามารยาทคุยกับลุงสิงห์พอหอมปากหอมคอ แต่ก่อนคุยลุงก็หยิบพระองค์หนึ่งส่งให้ เป็นพระเนื้อผงน้ำมันดูใหม่มากพิมพ์สี่เหลี่ยมขนาดเล็กกว่าพระสมเด็จทั่วไป...

"อีกหน่อยดัง..."ลุงแกว่าไม่อ้อมค้อม

ผมสำรวจพระในมือไม่ต้องลงกล้อง เพราะดูแล้วใหม่กิ๊ก แต่จะเก๊-แท้ก็ไม่รู้ เว้นแต่ถ้าลุงแกทำก็เก๊แหง

"พระหลวงพ่ออะไร?"...ผมถาม ลุงบอกชื่อ ผมพยักหน้าหงึกไม่สนใจเพราะพระหลวงพ่อนี้ องค์ละ10-20บาทในตลาดถมเถไปยามนั้น

"ทำไปทำไม พระไม่มีราคา"...ผมสงกา ส่วนยอดนักขุดจิบน้ำฟังเฉยๆไม่ออกความเห็น

"เอ้า น้องชาย...ไม่เห็นหรือตอนนี้หนังสือพระเครื่องเชียร์แต่พระเกสิ"...ลุงสิงห์เอ่ยเกจิเป็นเกสิแบบคนบ้านนอก

"ทุกเล่มเปิดดูได้เลย...ลุงกับพวกเลยขอพ่อเอ็กซ์ช่วยหาดิน หาวัสดุอุปกรณ์มาตบแต่งสร้างพระพวกนี้ลองดู นี่เอาไปยัดไว้ตามวัดแล้ว4-5 แห่ง แถวชัยนาท อ่างทอง สิงห์บุรี"

ผมแทบขำกลิ้งกับวิธีคิดของนักสร้างพระบ้านนอก...ทำพระไปยัดตามวัดบ้านนอก ชาติหน้าถึงจะได้กิน ได้อาศัยถอนถั่วถอนทุนคืนก็บุญโข อย่าว่าจะบวกกำไร

ยอดนักขุดคบกับผมมานาน พอสังเกตท่าทีผมออก ก็สะกิดพยักพเยิดให้ฟังลุงต่อไป เป็นจังหวะดีที่ลูกค้าไม่ค่อยมี...

"น่า ไอ้น้อง วันหน้าเรื่องพวกนี้เขียนหนังสือได้ไม่แพ้เรื่องขุดกรุ"

ผมอดทนฟังเรื่องที่ไม่อยากรู้ ใจนั้นอยากเดินดูพระ-ส่องพระมากกว่า แต่ด้วยเกรงใจยอดนักขุด ต้องใช้คติ...รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม แต่ปากก็อดถามไม่ได้ก่อนลุงสิงห์เล่า...

"เอ...ไปยัดที่วัดมีประโยชน์ตรงไหนลุง...ทำไมไม่ยัดไว้ในบ้านหรือบริเวณที่ดินตัวเอง"

"ว้า...พ่อหนุ่มนี่ไม่รู้อะไรสะแหล่ว พระเกสิก็ต้องวัดเกสิ ขืนมาแตกกรุบนที่ดินบ้านคน ใครเขาจะเชื่อ"

น่าน...ค่อยเข้าเค้าของการเป็น"ผียัดกรุ"ขึ้นมาสเต็ปหนึ่ง

"โอเคลุง..ยัดวัดก็ได้ แต่ลุงเลือกวัดเลือกเกสิจากตรงไหน เอาอะไรมาวัดว่าท่านต้องดัง?"

แทนคำตอบ ลุงสิงห์หยิบนิตยสารพระเครื่องรายสัปดาห์ใต้แผงมาหนึ่งปึก เลือกออกมาหนึ่งเล่ม พลิกๆเปิดไปหน้าที่ต้องการ แล้วส่งให้ผมดู

"นี่ไง...เชียร์กันเป็นบ้าเป็นหลัง อีกหน่อยดังแน่ไม่ดังก็ไม่เป็นไร มีอีกหลายเกสิ ที่หนังสือเชียร์ยาว เขียนยาว"

ผมก็ยังไม่เก็ทกับแกอยู่ดี..."ลุงครับ ท่านดังขึ้นมา ลุงจะได้อะไร? พระฝังในวัด"?

ลุงยิ้มตาหยีไม่เป็นเสือยิ้มยาก ส่วนยอดนักขุดก็สูบบุหรี่มองหน้าผมเหมือนจะบอกว่า...ไอ้หนูเอ้ย เอ็งช่างเป็นเด็กน้อยเสียจริง!

"ก็ของที่ลุง ฝังไว้ในบ้านไงเล่า...วัดกับพระดังขายไป อีก2-3หม้อกับ4-5ไห ลุงก็ขุดออกมา ขายพร้อมๆกันไป ใครจะรู้"

โอ้...คุณพระช่วยกล้วยทอด พระเจ้าจ้อดเป็นพยาน ผมหารู้ไม่ว่า เรื่องที่สนทนากันอย่างไม่เป็นสาระเพราะความเกรงใจ เมื่อกว่า30ปีก่อนนั้น จะกลายมาเป็นความจริงในโลกพระเครื่องวัตถุมงคลยุคปัจจุบัน

เซียนบ้านนอกผู้ยิ่งใหญ่ นักขุดกรุกับนักยัดกรุผู้ยิ่งยง ช่างทำอะไรไปล่วงหน้าก่อนเกิดได้เหมือนตาเห็น

"ผียัดกรุ"...ยังไม่จบ มีให้อ่านจนท่านจะหายสงสัยว่า ทำไมถึงต้องยัดกรุเกจิกันจนหมดเปลือกล่อนจ้อน...โปรดติดตามตอนต่อไป!!!

 

อยากเห็นมาม่าของเมกาจังเลยครับ เผื่อว่าถูกใจจะได้เอามาแลกกัน

 

จริง ๆ กินหอยเพื่อเอาเคล็ดครับ เพราะพรุ่งนี้เราจะได้กินหวยกัน เอ๊ะ! มันยังไง
เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เราจะได้ไม่ถูกหวยกินก็แล้วกันนะครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
เนื้อหา
เนื้อเรื่อง
และนิ้วรัวรัว
งานที่สมบูรณ์

 

ถือว่าเป็นความรู้ใหม่ กินหอยเป็นเคล็ด
งวดที่แล้ว ไปกวาดใบไม้ที่วัด มีต้นมะค่าใบร่วงเยอะ เลยบ่นไปเรื่อย รุกขเทวดาเลยมาเข้าฝันว่า เดินทางไปถึงแยกจังหวัดกาฬสินธุ์ ซึ่งเป็นจังหวัดที่ 28 ..,,เลยไปบอกเพื่อนทางออนไลน์ ...กลายเป็นคนใบ้เลขไป...(ไม่ดีเลย)

 

ธรรมมะก่อนนอนคืนนี้ครับ ราตรีสวัสดิ์ทุกท่านครับ

 

มารับทักน้องเมษฯก่อนอน
พักนี้ไม่ค่อยทักกันบ่อย...

คลื่นแล้งกราย....ทรายผะผ่าว
ฝอยน้ำพราว......ราวรับร้อน
วอนพิรุณ...........ผันคลายผ่อน
ซัมเมอร์ต้อน......อ่อนอกโรย!

 

เชิญคุณแสนตามสบายยินดีต้อนรับ
อ่านฟรี มีคติ-มีสนุกมันส์ไม่เสียอะไร
ถ้าได้บางอย่างกลับไปบ้างก็ถือว่าเยี่ยม
เป็นเพื่อนยามว่างได้ดีอีกด้วย

 

คนทางไกลอย่าลืมคว้าติดมือมาสักห่อ
แต่อย่าทำให้คุณพัฒน์ผิดหวังด้วยการเอา
ของไทยที่ส่งออกกลับติดมือมาเชียวละ

 

พรุ่งนี้ ต้องให้ลูกน้องซื้อให้กินด่วนจี๋
นี่แหละเอาเคล็ดยิ่งกว่าเพราะกินหอย
ก่อนหวยรัฐออกแค่3-4ชั่วโมง-ฮ่า

 

อันที่จริง เรื่องนี้ไม่ได้บันทึกไว้ อยู่แต่ในความทรงจำกับพระเครื่องที่เคยได้รับมาแต่แจกไปหมดแล้ว เหลือพระแท้อยู่3-4องค์ พระเนื้อผงน้ำมันบางเกจิฯถ้าไม่จำเป็นอย่าเล่นในยุคนี้ เว้นมาจากคนที่ไว้ใจได้จริง ประเภทมีเป็นกล่องเป็นหีบ เดินหนีไปให้ไกล

หรือพวกที่ชอบอ้างว่าเซียนใหญ่บนห้างดังการันตีและวางขาย เป็นเซียนชั้น2นั่น หากคนเล่นพระเป็น และรู้เรื่องจะหัวเราะไอ้คนเขียนงอหาย มันโกหกได้ทุกอย่างและไม่แนบเนียนสักอย่าง

ชั้นสองของห้างดังพระเครื่อง ส่วนใหญ่เป็นร้านที่วางขายพระแฟนตาซีกับของคาบลูกคาบดอก เอาไว้ต้อนรับนักท่องเที่ยวชาวจีน มีกระทั่งร้านที่คนจีนมาเปิดเองไว้ขายคนจากผืนแผ่นดินใหญ่ ไม่มีเซียนตรงนั้นมีแต่"เสี้ยน"

พระที่เป็นทางการและสากล อยากรู้ต้องกำแล้วเดินขึ้นไปขายชั้น 3 โน่น...นี่นแหละตักศิลาแหล่งชุมนุมจอมยุทธทุกระดับชั้น ยิ่งบอกว่าออกหนังสือ ออกใบประกาศได้ ใครเชื่อมันก็ต้องเห็นสุนัขเหาะได้โดยไม่ต้องนั่งเครื่องบิน ใบประกาศพระแบบนั้น สถาบันมาตรฐานกล้าออกก็บ้าแล้ว นอกจากพวกมันแต่งใบผี หรือออกกันเอง!

เชื่อหรือยังน้องบานชื่น ว่ามันมีคนกล้าโกหกทุกเม็ด โดยสิ้นไร้ซึ่งความละอายแก่บาป...แต่อย่างว่าขนาดน้ำลายบนพื้นยังกล้าเลียคืน จะเอาอะไรกับคนอย่างนั้น