เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

คำว่า "พุทโธ"

คำว่าเทศน์นี่แปลว่าแสดงนะ พูดให้ฟัง

ไม่ได้หมายความว่าขึ้นธรรมาสน์ ถือใบลานหรือครับ ?

ไม่จำเป็นๆฉันนั่งบนธรรมาสน์ ธรรมาสน์คือพระอาสน์เป็นที่แสดงธรรมก็คือพระเก้าอี้ ไอ้ธรรมาสน์แบบนี้มันนิ่มดี

เรื่องที่ยกทรง (ทายก) พูดเมื่อกี้นี้มันไปเกี่ยวกับเรื่องหลวงพ่อปานจะเทศน์เรื่องนี้โดยเฉพาะ หลวงพ่อปานเวลาท่านอบรมกรรมฐานไอ้ตอนสอนฉัน โดยเฉพาะอีกเรื่องต่างหากนะ มาถึงวันพระกลางเดือนท่านมักจะเรียพระมาอบรม ใครจะทำก็ทำ ไม่ทำก็แล้วไปไม่ว่าอะไรไม่ขัดใจใครนะ แล้วท่านก็ลงท้ายว่า "นิพพานัสสะ สัจฉิกิริยายะ เอตัง กาสาวัง คเหตวา" แปลว่า เรารับผ้ากาสาวพัสตร์เพื่อทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน

ถ้าใครไม่ทำก็ลงนรกไป คือหลวงพ่อปานท่านเล่าให้ฟังยังงี้....เมื่อสมัยท่านเป็นเด็กๆยังเล็กอยู่นะ ก็ไปเล่นอยู่ใต้ถุนบ้านย่า บ้านย่ากับบ้านท่านน่ะติดกัน ทีนี้คุณย่าของท่านกำลังจะตายก็เสียงข้างบนเขาบอก "พุทโธ พุทโธ พุทโธ ไว้นะ"

พุทโธ ๆ ๆ ๆ เดี๋ยวคนนั้นมาก็พุทโธ คนนี้มาก็พุทโธ ใช่ไหม ท่านเป็นเด็ก ก็จำได้ก็วิ่งไปวิ่งมาก็พุทโธๆ นะ อีตอนนั้นไม่เท่าไหร่ อีตอนกินข้าวเย็นซิกำลังกินข้าวเย็นอยู่ในวงใช่ไหม ท่านกินข้าวก็นึกขึ้นมาได้ก็ว่า "พุทโธๆ ๆ ๆ"

แม่จับโยนปังไปกลางนอกชานบอก "มึงจะตายโหงตายห่าอย่ามาตายที่นี่เลย" (หัวเราะ) แบบเดียวกับเรื่องเมื่อกี้นี้ท่านบอกว่าคำว่า "พุทโธ" นี่ฝอยท่วมหลังช้าง สมัยก่อนคำอธิบายนี่เขาเรียกว่าฝอยใช่ไหม เขียนๆคำอธิบายใส่เศษกระดาษวางเลย

หลังช้างยังไม่พอเลย คุณสมบัติเฉพาะคำว่า "พุทโธ" คำเดียว ทั้งนี้เพราะอะไรพุทโธ

ถ้าเราอยากจะเป็นคนมีเมตตามหานิยม ก็นึกถึงพระพุทธเจ้า ภาวนา "พุทโธ" ไว้ ไปที่ไหนก็มีคนเมตตา


ทีนี้อยากจะเป็นคนแคล้วคลาดหนังเหนียวก็ใช้ศัพท์คำว่า "พุทโธ" คำเดียวก็ใช้ได้

อันนี้เมตตา อันนี้แคล้วคลาด ก็ใช้ได้ทุกอย่าง ฝอยท่วมหลังช้างนะ

เพราะอะไรรู้ไหม เพราะว่ามีนักเลงคณะหนึ่งที่บางระมาด และ ตลิ่งชัน

อยู่ ธนบุรี นี่อีกแล้ว

ใช่ๆ ๆ บ้านยายอยู่ ธนบุรี ก็มี อาจารย์เทศน์ อาจารย์เทศน์ ท่านมีชื่อเสียงมาก แล้วก็สอนลูกศิษย์ให้หนังเหนียวแคล้วคลาด โดยใช้ศัพท์คำว่า "พุทโธ" คำเดียวหนังเหนียว

คือว่า "พุทโธ" หนังเหนียว ใช่ไหม มันมีอยู่ครั้งหนึ่งนักเลงซึ่งเป็นรุ่นน้องของน้าท่านนะ ชื่อ "ปาน" เหมือนกัน ไม่ใช่หลวงพ่อปานนะ ชื่อ "ปาน" เหมือนกัน เป็นนักเลงที่ตลิ่งชัน นักเลงใหญ่คนกลัวมากแต่ว่าคนนี้ไม่เกเรใครนะ เป็นนักเลง นักเลงสมัยก่อนเขาไม่ใช่อันธพาลนี่เป็นบุคคลที่คนรัก ถ้าใครมีทุกข์ที่ไหนไปช่วยที่นั่น ของหายช่วยตามอะไรๆ พวกนี้นะ ใครถูกข่มเหงก็ไปช่วยแก้ไขให้ นี่เป็นบุคคลที่คนรัก แต่ก็เป็นคนหนังเหนียว แต่ว่าถ้าใครมารวนกับคนตำบลนั้น นักเลงก็ออกหน้าตี ต้องออกหน้าเขาทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของตัว แต่คนตำบลนั้นไม่ได้ ใครมาโกงไม่ได้ ฉะนั้นนักเลงตลิ่งชันกับนักเลงบางระมาด ก็เป็นนักเลงประสานกัน นักเลงบางระมาดเป็นลูกพี่ นักเลงตลิ่งชันเป็นลูกน้อง ร่วมกันสองตำบลใช่ไหม

มีวันหนึ่งนักเลงคือพี่ปานนี่ ฉันเรียก "พี่ปาน" นะ ฉันทันแกก็มาหาน้าที่บางระมาดมาคุยกัน กลับไปก็ดึกไปหน่อย เมื่อเดินไประหว่างทางก็อยากนํ้าเห็นไร่อ้อยของเจ๊ก เจ๊กเขาทำไร่อ้อยใช่ไหม แกก็อยากจะกินนํ้า เอามีดเข้าไปตัดอ้อยลำเดียว เจ๊กกรูมาเป็นฝูงเลยจับมัด แกสู้ไม่ได้
เอ้า ! มัดก็ยอมมัดกัน มันก็มัดแข้งมัดขาฟันบ้างแทงบ้างไม่เข้า จนกระทั่งเอาภรรยาเอาผู้หญิงเอาเมียเจ๊กน่ะ เอานั่งคร่อมหัวแล้วทั้งแทงทั้งฟันก็ไม่เข้า

ทีนี้เจ๊กคนหนึ่งบอกเอาไฟเผา ก็จุดไต้ขึ้นมา พอจุดไต้จะมาจิ้มหน้า ที่ไหนพอเห็นหน้าพี่ปานเข้าไต้ร่วงเลย (หัวเราะ) ไต้หล่น เจอนักเลงใหญ่เข้า เจ๊กก็แก้แล้ว พี่ปานเลยถามว่า "นี่เถ้าแก่ ทำไมถึงทำแบบนี้ล่ะ ไอ้ฉันน่ะกินอ้อยลำเดียวมันอยากนํ้า นี่ฉันไม่โกรธแกหรอกนะ มันของของแก มันทรัพย์สินของแก ฉันไม่พบแก มันดึกแล้ว"

เจ๊กบอก "ไม่ใช่ยังงั้น ขโมยมันลักตัดหลายคืนแล้วลักตัดทีหลายๆลำ เอาไปมากๆ ใช่ไหม ทีนี้ก็นั่งดักขโมยก็บังเอิญพี่ปานไปพอดี" (หัวเราะ)

ก็เป็นอันว่า พุทโธ นี่ถ้านับถือจริงๆ หนังเหนียว

แม้แต่นุ่งผ้าถุงของอะไรก็....

โอ๊ย ! ไม่มี พุทธคุณไม่มีคำว่าเสื่อม ไม่ใช่ไสยศาสตร์ นี่พุทธศาสตร์นะ เหลือเวลาอีก 3 นาที

สมัยเป็นฆราวาสตอนนี้ก็จะพูดถึงเรื่องพุทโธอีกหน่อยหนึ่งนะ วันนี้ไงๆแค่ พุทโธ พุทโธ สูงสุดใช่ไหม ในสมัยกบฏบวรเดชเวลานั้นนะเขากำลังยิงกันที่บางเขน ตูมตามๆ ๆฉันก็กลับจากที่ทำงาน 3 คนในตอนเย็นจะลงเรือที่ท่าพระจันทร์กลับบ้าน ก็มีพระองค์หนึ่งคือท่านอาจารย์เทศน์ท่านนั่งอยู่ ความจริงไม่รู้จักท่านเลยไม่เคยไปหาท่านเลยนะ ท่านเห็นเข้าบอก "3 คนนี่มานี่ซิ"
เลยไปหาท่าน

ท่านถามว่า "พรุ่งนี้จะออกแนวรบใช่ไหม"

บอก "ใช่ครับ"

ท่านฉีกจีวรขอดผ้าให้ 3 ขอด ให้คนละอันบอก "อย่าให้พ้นตัวนะ พ้นตัวตาย ต้องติดตัวไว้" ก็เป็นความจริงเวลานั้นเขายิงกัน นํ้าแค่เอวใช่ไหม หมอบก็หมอบไม่ได้ หมอบมาก็จมูกจม จะนอนหงาย ก็ไม่รู้จะยิงใคร ไอ้ต้นข้าวก็สูงสังเกตกันไม่ได้ ทีนี้เขายิงกันด้านนี้ ไอ้ด้านอื่นเงียบ เราก็ย่องไปอีด้านโน้น เห็นมันเงียบดี คิดว่าไม่มีอะไรปลอดภัย จะหลบกระสุนไปเจอะเอารังปืนกลหนักเข้าให้ มันยิงซะไม่มี โอ้โฮ ! เปรี้ยงๆ ๆ ยิงตัดเลียดนํ้าเลย

เราทำไงวิ่งเอาปืนทำหางขึ้นทางรถไฟ ก็อาศัยพุทโธนี่ แหม..กระสุนมันวิ่งฉุยๆ ๆ ไอ้ปืนกลมันไม่ยากยิงกวาดใช่ไหม กวาดเฉพาะจุดไอ้จุดแค่คน 3 คน ถ้าเอาจริงๆ แล้วก็ขาดกลางตัวที่เขายิงมาน่ะ แต่บังเอิญไม่ถูก

(หลังจากที่ลูกศิษย์ได้สวดอิติปิโสถวายหลวงพ่อจบแล้ว หลวงพ่อได้สนทนาต่อไปว่า)

ขณะที่เขาสวดอิติปิโส ฉันก็นึกถึงพระท่าน พระท่านมาก็มาลอยอยู่ข้างหน้า ท่านบอกพุทโธของคุณยังไม่จบ แล้วคุณทำไมไม่บอกเขาว่า

การภาวนาว่าพุทโธเป็นปรกติเกิดชาติหน้าจะเป็นคนสวยและมีอำนาจ หนึ่งนะ

สอง ภาวนาพุทโธไปสวรรค์ก็ได้

สาม ภาวนาพุทโธไปพรหมโลกก็ได้

สี่ ภาวนาพุทโธไปนิพพานก็ได้

(จากสนทนาที่สายลม ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 133 เดือนมีนาคม 2535 หน้า 14-16)

 

บันทึก 7 วันสุดท้ายก่อนหลวงพ่อมรณภาพ

ที่เคยอ่านกันส่วนใหญ่ในเรื่องบันทึกหลวงพ่อก่อนท่านมรณภาพจะเป็นบันทึกของหลวงพี่วิรัชในเรื่อง "เดือนสุดท้าย" ของหลวงพ่อ

คุณนภดล นาควิเชตร์ (คุณนกเอี้ยง)ก็เขียนบันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกันลงพิมพ์ในหนังสือ "พระราชพรหมยาน" แจกแก่ผู้ทำบุญในงานทำบุญครบ 100 วันหลวงพ่อมรณภาพ

เป็นเรื่องที่หาอ่านยากเพราะไม่ได้นำกลับมาพิมพ์ซ้ำในหนังสือเล่มไหนอีก จะหาอ่านได้ก็แต่เฉพาะในส่วน E-Book ของเวบวัดท่าซุงตามลิงค์ด้านล่างนี้ครับ

http://thasungmedia.com/wat/puy/ebook/index.php



(จากหนังสือ "พระราชพรหมยาน" หน้า 66 - 78)

 

เรื่องจากสมาชิก "ปาฏิหารย์" ลูกแก้วมหามณีรัตนะ(ลูกแก้วสารพัดนึก)

 

เรื่องจิตว่างชั่วขณะจิต

(มีคนมาถามกับหลวงพ่อว่า สวดมนต์วันละนิดวันละหน่อยจะมีอานิสงส์อย่างไรครับ)

เดี๋ยวก่อนเวลาสวดมนต์เป็นอุปจารสมาธิ สวดมนต์เป็นนี่เป็นอุปจารสมาธิตรง

เทวดาชั้นยามาฯที่จะอยู่ หนึ่งรักสวดมนต์เป็นปรกติกับเจริญสมาธิขั้นอุปจารสมาธิ สองอย่างนี่อยู่ชั้นยามาฯได้ สวรรค์มี 6 ชั้นนี่ไม่ใช่ใครจะอยู่ไหนก็ได้นะ เขามีกฏเกณฑ์ของเขาอย่างตำรวจนี่ต้องอยู่สถานีตำรวจ ไม่ใช่อยู่ที่วัด พระอยู่วัดไม่ใช่สถานีตำรวจ (หัวเราะ) ก็เหมือนกัน ก็มีกฏเกณฑ์การเข้าอยู่ ไม่ใช่เรื่องเล็ก เรื่องใหญ่

คือวันหนึ่งจิตว่างจากกิเลสชั่วขณะจิตหนึ่ง มันเหมือนกับน้ำใสๆและสะอาดหยดแป๊ะ วันนึงแป๊ะ วันนึงแป๊ะ แป๊ะเดียว ถ้าร้อยวันก็ร้อยแป๊ะ ไม่นานก็เต็มขวด พระพุทธเจ้าใช้ศัพท์ว่า โถกัง โถกัง เหมือนน้ำฝนตกมาทีละหยาดละหยาด ก็สามารถทำภาชนะให้เต็มได้ กำลังความดีที่ทำจิตให้ว่างจากกิเลสวันละนิดๆหนึ่ง ไม่ช้าอารมณ์จิตก็เต็มด้วยบารมี บารมีเต็ม มันตกมาทีไอ้ตัวสกปรกก็หายไปหน่อย ไอ้สะอาดลงมาไอ้ตัวสกปรกหายไปนิดใช่ไหม หล่นมาอีกทีสกปรกหายไปนิด มาอีกทีสกปรกหายไปนิด พอนานเข้าไอ้ตัวสกปรกอยู่ไม่ได้ การทำทำด้วยจิตสบายดี

(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 162 สิงหาคม 2537 หน้า 29)

 

พระคำข้าวรุ่นพระครู รุ่น 1

พระรุ่นนี้บางคนก็ไปส่องกันแล้ว เพราะว่าผสมหลายอย่าง ผสมผงคำข้าวรุ่น 1 เมื่อสองสามวันนี้ให้จ่าตุ๋ยไปอยู่บ้านอีกบ้านหนึ่ง บ้านที่คนทำพระคำข้าวรุ่น 1 เขามีอยู่ ไปเจอผงพระคำข้าวรุ่น 1 ลังหนึ่ง ยิ้มแป้นเลย มีเครื่องหากินประมาณร่วม 10 ถุง

หลวงพ่อฉันข้าวแล้ว จะเอาข้าวไปตากให้แห้ง ทานข้าวเสร็จคำไหนมีรสอร่อยก็จะตักไว้ๆ ถ้าเรารอตากสมัยนี้ก็อาจจะช้าใช่ไหม เข้าตู้ไมโครเวฟเลย ทันสมัยทำให้แห้ง พระรุ่นนี้เอาผงทุกอย่างไปผสม ตั้งแต่ พ.ศ.18 เรียกว่าครบไตรมาส รุ่น 1 ผสมอยู่ในนี้

ก่อนจะทำพระรุ่นนี้ได้ก็วิเคราะห์วิจารณ์กันทั้งวัด เถียงกันบอกว่าอย่าเพิ่งทำ ไม่ทำไม่ได้อย่างไรคนเขาเคยรับของแจก ก็วุ่นวายเหมือนกัน เขาก็จะหาว่าทำแข่งกับหลวงพ่อ หลวงพ่อไม่อยู่ทำพระอะไรกันนี่

คิดวิตกเป็นเดือนเลย ไม่ตกลงเพราะเราค้างในใจอยู่ตลอด เรามีผงคำข้าวรุ่น 1 อยู่ เราไม่ได้ปลุกเสกเองมันจะเกินพอดีไป เราต้องบอกว่าเป็นของที่ท่านทำแล้วเอามาผสมกันหลาย ๆ อย่างเอามาแจก เขาบอกว่าใส่กล่องนี่ทำให้มีคุณค่าขึ้น ไม่งั้นจะเหมือนกับองค์ละสิบบาท คนจะดีดเล่นเสียอีก ถ้าใส่กล่องเสียแล้วก็จะมีคุณค่าขึ้น

(จาก ธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 446 พฤษภาคม 2561 หน้า 24-25)

 

พระเจ้าตากสินลาพุทธภูมิเมื่อใด อ่านได้ในธัมมวิโมกข์ฉบับด้านล่างนี้ครับ


(จากธัมมวิโมกข์ มีนาคม 2533 หน้า 78 - 83)

 

โมทนาบุญร่วมกันครับ บ้านสายลม แผ่นทองแดงที่เห็น ร่วมเททองหล่อ ท่านอินทกะ ครับ ส่วนกำหนดการ รายละเอียดของท่านอินทกะ ขอให้พี่วรรณมาช่วยบอกให้นะครับ

 

ขออนุญาตสอบถามครับ ไม่ทราบว่าตอนนี้ทางวัดยังมีแหวนเพชรจักพรรดิ์ 7 กระรัต (8,000บาท) ให้บูชาอยู่มั้ยครับ ขอบคุณครับ

 

ที่วัดยังเห็นอยู่นะครับ..

 

สวัสดีคุณน้องวรรณและลูกหลานหลวงพ่อทุกๆท่าน
ธรรมะหรรษากับหลวงพ่อค่ะ
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เรื่อง ทานสูงสุดในพระพุทธศาสนา

Buddhism Channel
Published on Dec 31, 2017

 

ตามด้านล่างนี้เลยครับ

 

สวัสดีครับพี่ supatorn

 

คุ้นๆว่าเห็นล่าสุด 2 อาทิตย์ก่อนไปวัดมาครับ ไปวัดเที่ยวหน้าจะถ่ายแหวนเพชรในตู้ที่ตึกรับแขกมาให้ชมละกันนะครับ

 

ขอบคุณมากครับ

 

รูปเหมือนลอยองค์หลวงพ่อรุ่น 100 ปีเกิดเนื้อเงิน

นำมาติดพระธาตุข้าวบิณฑ์ของหลวงปู่วงศ์เองภายหลังครับ

องค์นี้เป็นของกัลยาณมิตรท่านนึงส่งภาพมาให้ชมกันครับ

 

พระผงสมเด็จองค์ปฐม - หลวงพ่อ รุ่นแจกสังฆทาน

นำมาเลี่ยมกรอบแบบ 4 in 1 ครับ

 

เป็นโรคประสาท

ผู้ถาม : ดิฉันขอความกรุณาจากหลวงพ่อสักหน่อยเถิดเจ้าค่ะ ดิฉันมีอาการเป็นคล้ายๆกับประสาท นอนไม่ค่อยหลับ ภาวนาก็ไม่ค่อยดี สมาธิก็ไม่ค่อยดี ภาวนา นะ มะ พะ ธะ แล้วก็ได้ดีเหมือนกันแต่ก็ไม่ได้ผล เอ๊ะ ยังไง ?

หลวงพ่อ : อย่าลืมนะตอนต้นเขาบอกแล้วนะ เขาเป็นโรคประสาทนะ

ผู้ถาม : พอดีคนอ่านก็ประสาท (หัวเราะ) ก็เลยมาขอพึ่งบารมีของหลวงพ่อ ขอผ่อนหนักเป็นเบา ขอเบาเป็นหายเถิดเจ้าค่ะ

หลวงพ่อ : เอางี๊ซิ ใช้อานาปานุสสติกรรมฐานเป็นพื้นนะ วันไหนอยากภาวนาก็ภาวนา วันไหนไม่อยากภาวนาก็นับลมหายใจเข้าออก หายใจเข้าหายใจออกนับเป็นหนึ่ง หายใจเข้าหายใจออกนับเป็นสอง ถึง 10 แล้วเลิกเสียก็ได้ถือว่าพอ ถ้ายังไม่พอก็เริ่มนับหนึ่งใหม่อีก หากว่าบังเอิญนับถึง 10 ไม่ได้ จิตใจฟุ้งซ่านก็เลิกเสียก่อน ค่อยๆทำแบบนั้นนะ

มันมีอยู่ตอนหนึ่ง ตอนแก้ประสาทนี่ ฉันเคยเป็นนะ คือว่าตอนนั้นเคลียดเกินไป พอปฏิบัติได้เบื้องต้นก็โหมใหญ่เลย

หลวงพ่อปานบอก ช้าๆๆเบาๆ เราก็เบาของเราแต่ของท่านหนักท่านรู้ ต่อมามันเคลียดหนักโรคประสาทก็กิน คำว่าประสาทกินไม่ถึงกับคลั่งนะ มันก็มีความวุ่นวาย ปวดศรีษะมากๆ

ต่อมาก็เห็นพระท่านมาท่านบอกว่า คุณวิธีรักษาโรคประสาทเขาทำแบบนี้นะ

ใช้การภาวนาวาระหนึ่งไม่เกิน 5 นาที ใช้ให้น้อยกว่านั้นก็ได้ แต่ห้ามเกิน 5 นาที แต่ก่อนถึง 5 นาทีถ้าบังเอิญมันฟุ้งซ่านเสียก่อนให้เลิกเสีย ใช้แค่นั้นแหละ ถ้าหากว่าอารมณ์ใจสบายหน่อยก็ว่าอีก 5 นาที

เอาแค่นี้ไม่กี่วันหาย ไม่ถึงเดือนหายสนิท หายปวดศรีษะนะ

(จากหลวงพ่อตอบปัญหา ธัมมวิโมกข์ มีนาคม 2531)

 

สมเด็จองค์ปฐมรุ่นฉลองสมณศักดิ์แบบฐานก้นถ้วยเนื้อโลหะชุบทอง

นำมาชุบทองคำขาวและติดพระธาตุข้าวบิณฑ์ของหลวงปู่วงศ์และพลอยพญานาคสันฐานกลมสีชาเข้มภายหลังครับ

องค์นี้เป็นของกัลยาณมิตรท่านนึงครับ