หลวงปู่ดุลย์สอนว่า "คิดเท่าไหร่ก็ไม่รู้ หยุดคิดจึงรู้ แต่ก็ต้องอาศัยความคิดจึงรู้"

ไม่ชี้นะ ไม่ได้สอนเลคเชอร์

 

อย่างนี้เรียกว่า
เก็บกดนะครับพี่น้อง

ก็บอกอยู่ว่าที่นี้เขาต้อนรับ
เด๋ว ไล่ให้ไปเกิดอีกคนนะท่าน...!!!

เครียดทำไม...ร้องไห้เลยเด่ะ

 

อ้างอิง : ท่านฤษีแปลงสาร

หยุดคิด เป็นสมถะ อันนำไปสู่วิปัสสนาญาณได้ จึงได้ความรู้ในท้ายที่สุด
บรรลุแบบเจโตวิมุติ แม้ไม่ได้ยกธรรมขึ้นพิจารณา เพราะธรรมนั้นมีอยู่แล้ว
หยุดเฉยๆ เห็นอะไรดับไป หากจิตจับได้เห็นธรรมได้ ก็บรรลุธรรมได้

อาศัยคิดจึงรู้ เป็นวิปัสสนา ต้องมีการยกธรรมขึ้นพิจารณา คือ คิดก่อน
คิดอย่างแยบคาย เรียกว่า "โยนิโสมนสิการ" ไม่มีตัวนี้ วิปัสสนาญาณก็ไม่เกิด
แบบนี้เป็นลักษณะของปัญญาวิมุติ คือ การอาศัยการคิดแยบคายเข้าถึงธรรม

- - - - - - - -

ขอเสริมท่านฤาษีแปลงสาร เพื่อเป็นความรู้เพิ่มเติมครับ

ท่านกล่าวชอบแล้วครับ...(ไม่รู้ว่าผมเข้าใจเหมือนท่านหรือเปล่านะครับ)

ตรงนี้ เป็นอย่างที่บอกดังกล่าวจริง โดยปกติแล้วคนทั่วไปอาจจะไม่ทราบ เข้าใจว่าการคิดนั้นทำให้เกิดวิปัสสนาญาณไม่ได้ หรือคิดเลยเถิดไปจนกระทั่งว่า การคิดนั้นไม่ใช่การเจริญวิปัสสนา แต่หากศึกษาคำสอนของพระพุทธเจ้าอย่างถ้วนถี่แล้วจะเห็นว่า วิธีการเจริญวิปัสสนามีมากมายหลายวิธี มีการคิดเข้าไปช่วยด้วยมากมาย (ดูในวิปัสสนากถา) และมีพระอรหันต์ที่เป็นปัญญาวิมุติทำการพิจารณาตั้งแต่เริ่มต้น เรียกว่า "สมถะมีวิปัสสนานำหน้า" จนกระทั่งบรรลุวิปัสสนาญาณได้ คือ สรุปรวมๆ ได้ว่า

ปัญญาที่แท้นั้นไม่ใช่ความคิด แต่ความคิดนั้นนำไปสู่การเกิดปัญญาที่แท้ได้ ความคิดนั้นแหละเราเรียกว่า "โยนิโสมนสิการ"

 

ท่านเอกวีร์ทำตัวสูงอีกเเล้ว

มาดึงอะไรสันโดษ

สันโดษบอกแล้วว่าสันโดษไม่ได้เป็นเทพ แล้วก็ไม่ได้เป็นมาร

สันโดษ อยู่ของสันโดษแบบนี้
เป็นเพื่อนกับทุกคน

ไม่ต้องมาดึงสันโดษหรอก
..เพราะสันโดษก็รักคุณมาร

 

นึกถึงคำอาจารย์สันโดษมันแว๊บบบบบบ เข้ามา
กูรู้ ไม่ใช่ กูรู

 

วิปัสสนาเปรียบ อากรกิริยา คือ ผู้ตามดู ตามรู้
โยนิโส คือ นำของที่รู้ คือ น้อมธรรมมาพิจารณา

 

โยนิโสมนสิการ เป็น หัวข้อธรรม ที่เทียบเท่า การมีกัลยาณมิตร
และ เทียบเท่ากับ ความไม่ประมาท

เปรียบทั้งสามเป็น แสงอรุณยามเช้า ผ่านวันอันมืดมิด

เป็นแสงแรกของการแสวงหาธรรม ไม่ใช่ภาวะชี้หนทางปฏิบัติ

เป็นภาวะเหมือน เรายังหันหน้าศึกษาสัทธรรม ไม่ถอยห่าง

เป็นภาวะบุคคลที่ ยอมรับการฝึกอยู่ ไม่สำคัญว่าจบแล้ว

 

ผู้รู้หลายอย่าง ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้รู้จริง

 

คุณสันโดษ

แล้วแต่สิ เราก็กล่าวไปอย่างงั้น เพราะเราแบ่งฝักฝ่าย

ถ้าคุณยอมรับได้ ก็เป็นเรื่องที่คุณรับได้

คุณก็ไม่เห็นต้องคิดมาโต้เรา มาชี้เรา เพื่อแบ่งฝ่ายให้เห็น

คุณอยู่เหนือเรา ก็อย่าโอนอ่อนมาทำตามเราเลย

 

บุคลที่มีปัญญา เข้าถึงสภาวะของใจ
ย่อมใช้ประโยชน์จากความว่างนั้น
สิ่งนี้ คือ ฤทธิ์ทางใจ ใช่ไหมหนอ

 

ขอบคุณค่ะ อาจารย์
(ตอบแบบมีสติระลึกรู้)

 

สติปัฏฐาน 4 ช่วยได้ ^^

 

ช่วยอย่างไรหนอ

สูญกาศเกิดขึ้นแล้ว สูญกาศไม่ใช่ว่าง แต่เป็นภาวะหนึ่ง
อะไรผุดขึ้นในใจทุกท่านบ้างหนอ

 

อนุโมทนาค่ะ
เจริญในธรรมค่ะ สาธุ สาธุ
ไปกินข้าวเที่ยงก่อน นะค้า

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 12 คน ( เป็นสมาชิก 7 คน และ บุคคลทั่วไป 5 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>เอกวีร์, เด็กชายพชร, เดินผ่านมา, หลงเข้ามา, k.kwan, ไฟสถิตย์, ขันธ์ </TD></TR></TBODY></TABLE>

กุศลที่มีกำแรงกว่าปรกติมากระทบ ดูตอนท้ายสิ



* * * *

คุณหลง รู้จัก คุณฤาษีแปลงสารด้วยหรือ แน่ใจหรือว่าเป็น เซน

ออกแนวภารตะยุทธยังไงก็ไม่รู้ กระทู้วันนี้ที่เขาโพสนะ

 

ว่าง ที่แบกกันอยู่ ใช่ว่างที่เกิดจากปัญญญาณรึเปล่าหนอ

 

เอาเถอะท่านเทพ.......ว่างต่อ

 

การอวตาร ก็มีฤทธิ์ทางใจ หมายสะกดตัว แต่มิอาจสะกัดกั้นภูมิธรรมผู้นั้นได้ ใช่ไหมหนอ

 

ข้าวเหมือนกัน ใส่กระสอบก็ข้าว ใส่กระป๋องก็ข้าว ฯลฯ
เซน ถึง พุทธะ ได้ โยคะตันตระ ก็ถึงพุทธะได้เช่นกัน

 

ถ้าท่านอยากจะดี ก็จงดีให้ถึงที่สุด....

เเล้วเมื่อถึงที่สุดท่านจะรู้เองว่ามันอยู่ที่ไหน?

P.S. แค่ชั้นพรหมเขาก็ไม่มีเพศแล้วไม่ใช่เย้อออออ

ไปหาอะไรกินมั้งดี...ฟ่า