ชีวิตของ ข้าพเจ้า

พูดไม่ท้น อีกอย่าง ฟังพวกท่าน ได้ประโยชน์ เยอะดี

 

อิอิ มันติดนิสัยอ่ะครับ เลิกยากเหลือเกิน มันชอบมองอะไรเป็นระบบไปหมด
อันนี้เรียกวิบากกรรมหรือเปล่า

 

กระทู้นี้ดูอารมณ์อย่างเดียว
คุณก็ลองลงมาสนาทนาบ่อยๆสิ เดี๋ยวก้เห็นตัวโกรธ ตัวหลง เอง หุหุ

 

ไม่ต้องข่ม ดูอารมณ์ก็ดูไปตรงๆ แต่อย่าถลำลึก

 

น่าสนใจ

 

คุณโกรธบ่อยมั๊ย

 

เดี๋ยวนี้ไม่นะ

 

ผมอยากพ้นทุกข์

 

เพราะอะไรล่ะ

 

ศีลคุณเป็นอย่างบ้าง
ปกติดีอยู่รึเปล่า

 

ผมรู้สึกว่า การเกิดมานี้ มีแต่ความทุกข์ อยู่ทุกขณะที่ดำรงชีวิตอยู่น่ะ แม้ในขณะที่เราเพลินเพลินอยู่ในสิ่งที่เราชอบก็ตาม

 

เรื่องศีล ผมเข้าใจว่า เป็นสิ่งที่ควรละ เช่น กาเม เราไปพรากของรักของผู้อื่น เราอาจเดือดร้อนได้ หรือ การมุสา ก็จะทำให้เราเป็นคนไม่น่าเชื่อถือ

 

เอาศีลนำก่อน ทบทวนศีลเสอมๆ เป็นการตีวงแคบ
เมื่อศีลเราบริสุทธิ์ ศีลเป็นสติได้มั๊ย
เวลาเรานึกถึงเราสุขมั๊ย....
นั่น เอามาเป็นอารมณ์สมาธิ
จิตมันก็ไม่สับส่ายเป็นสมาธิ
ก็ให้มีสติระลึกตลอดเวลา
ดูกาย ดูจิต ว่าปกติดีมั๊ย ศีลสมบูรณ์มั๊ย
เมื่อดูจนชิน จนมีสติตามทัน ศีลก็ไม่ต้องไปแบก เพราะศีลเข้าไปอยู่ที่ใจแล้ว
ทีนี้สติมากๆเข้า ปัญญาญาณก็เกิด
ก็จะเห็นสภาพความเป็นจริง รู้เหตุของทุกข์ จึงได้ชื่อว่าเห็นธรรม

 

มันต้องเป็นสูตรนี้ เท่านั้นเหรอครับ
ศีล สมาธิ แล้ว ปัญญา
จะเป็น ปัญญา สมาธิ ศีล
หรือ สมาธิ ศีล ปัญญา สลับกันได้ไหมครับ

 

ศีลสำคัญนะ
ปลูกบ้าน ฐานต้องดี
ศีลคือความปกติของใจ
ลองสังเกตุใจตัวดู ขณะที่ต้องเลือกระหว่างเสียศีลกับรักษาศีล
ตอนที่เรารักษาได้ เรารู้สึกอย่างไร

 

ไม่มีสมาธิ คุณคิดอะไรออกมั๊ย
ไม่มีศีลให้ใจยึด ใจจะมีสมาธิมั๊ย

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว

 

น่าจะจริงนะ เพราะเวลานั่งสมาธิ ถ้า ก่อน หน้า นั้นเรา ละเมิด เช่น ดื่มแอลกอฮอล ในวันก่อน นั้งสมาธิ ก็ ลังเล รู้สึกผิด

 

อีกความหมาย ความกังวลต่างที่ทำให้ทุกข์ซ้ำซาก มาจากไม่มีศีลได้มั๊ย
ศีลเหมาะแล้วกับปุถุชน
เมื่อศีลดี จิตก็ไม่สับส่าย
เมื่อจิตตั่งมั่นในศีล สมาธิก็ย่อมตั่งมั่นโดยอัตโนมัติ

 

คำถามสุดท้ายสำหรับวันนี้ ขอถามถึงเป้าหมายในชีวิตของทุกท่านที่ได้อ่านกระทู้นี้ ( ตอบก็ได้ ไม่ตอบก็ได้นะครับ )

 

ถ้าทางธรรมก็ มีสติอยู่กับปัจจุบันที่สุด