ชีวิตของ ข้าพเจ้า

ว่าจะไม่พูด ให้คุณเอกวีร์งง เล่นๆซักสองวัน แต่กลัวลืม 55.

ในส่วนของปฏิจจสมุปบาท ที่ยกตรงนี้มาเพราะคุณจอยเขาติดตรงนี้
อวิชาที่นำสัตว์ไปสู่อบายภูมิ นี้เมื่อเราแยกออกจากจิตแล้ว นี่เป็นปฐมมรรค
เพราะเป็นมรรคให้ถึงความเป็นธรรมชาติ ไม่เกิดขึ้นโดยธรรม ผลคือสังขารก็จักไม่เกิด อันนี้เป็นภูมิอันมิใช่ของอริยะมรรค

เมื่อได้ปฐมมรรคแล้ว อริยะต้องประหารอนุสัย เพื่อเป็นการสะบั้นอวิชาก็จะ
เป็นมรรค 2 มรรค 3 ต่อไป อยู่ในพระสุตตันตปิฏก ขุททกนิกาย อุทาน
เล่ม1 ภาค3 ว่าด้วยอนุโลม-ปฏิโลมครับ

 

แซร้งทำไมล่ะ

เห็นทุกข์แต่ดับไม่เป็น ก็ให้มารมันสิงต่อไปนะ

แล้วอย่าประมาทไปสอนใครเข้าล่ะ

 

พื้นฐานของวิชารู้ตามจริง
การ ‘รู้ตามจริง’ คือการขึ้นไปมีมุมมองอยู่เหนือเส้นทางทั้งสายบุญและสายบาป แต่ก่อนจะรู้ตามจริงได้นั้น พระพุทธเจ้าตรัสว่าต้องมีจิตเป็นสมาธิ ตั้งมั่น ไม่เอียงไปในทางใดทางหนึ่งเสียก่อน
และตามธรรมชาติของจิตที่จะเป็นสมาธิ ก็ต้องการน้ำใจสละออก คือไม่ตระหนี่ถี่เหนียว คิดเจือจานสมบัติส่วนเกินของตนให้คนอื่นบ้าง หากใครยังมีความตระหนี่ถี่เหนียว จิตใจจะคับแคบ เวลาระลึกถึงวัตถุอันเป็นเป้าแห่งสมาธิอันใด ก็จะเพ่งคับแคบด้วยความโลภเอาความสงบ ไม่ใช่ระลึกรู้อย่างมีสติพอดีๆในแบบที่ทำให้เกิดสมาธิขึ้นได้ และหากเป็นผู้ผูกพยาบาทแน่นหนา ไม่มีน้ำใจให้อภัยใครเสียบ้าง พอมาฝึกสมาธิแล้วไม่สงบรวดเร็วดังใจ ก็จะเกิดความขัดเคืองรุนแรงตามนิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้น ยังผลให้อึดอัดคับข้องเสมอๆ

แต่หากเป็นผู้ทำทานมาดี จิตจะเปิดกว้าง ไม่เพ่งคับแคบด้วยแรงบีบของนิสัยตระหนี่ และหากคิดให้อภัยใครต่อใครอย่างสม่ำเสมอ จิตจะเยือกเย็น ไม่กระสับกระส่ายเร่าร้อนง่ายๆ แม้ทำสมาธิล้มเหลวก็ไม่ขุ่นใจ ไม่โกรธตัวเอง ไม่แค้นเคืองวาสนาเหมือนอย่างหลายต่อหลายคน

นอกจากต้องการความเปิดกว้างแบบทานแล้ว สมาธิยังต้องการความสะอาดของจิตประกอบพร้อมอยู่ด้วย ถ้ายังสกปรกมอมแมมไปด้วยกายทุจริต วจีทุจริต และมโนทุจริตล่ะก็ จะเหมือนมีหมอกมัวมุงบังไม่ให้ระลึกรู้วัตถุอันเป็นเป้าล่อสมาธิได้นานเลย อันนี้พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่าให้ถือศีล รักษาศีลจนสะอาด แล้วจะทราบด้วยตนเองว่าผลที่ตามมาคือความไม่เดือดเนื้อร้อนใจ เมื่อมีความไม่เดือดเนื้อร้อนใจ จิตก็ย่อมมีความสว่างสบาย ง่ายต่อการทำให้ตั้งมั่นเป็นสมาธิรู้ตามจริงได้

http://dungtrin.com/whatapity/15.htm

 

ดูมาตั้งแต่วันศุกร์ที่แล้ว พรุ่งนี้ จะครบ 7 วัน เห็นหลายท่านรุมตัดสิน สันโดษ อยู่ข้างเดียว
ยั่วบ้าง ถามบ้าง แต่ ไม่ได้ถามเพราะอยากรู้ ถามเพื่อวัด เพื่อตัดสิน
เพื่ออะไรเหรอ เค้าจะขั้นไหน ระดับไหม สำคัญนักเหรอ
แล้วใช้อะไรตัดสิน .. สิ่งที่ใช้ตัวสิน ก็คือ " ตัวตนของตนเอง" แล้วแน่ใจเหรอว่าตัวตน ของตนถูก ถูกแล้วได้ไร ผิดแล้วได้ไร


...การดูจิต .. ดูใจ ...ดูใคร ...

ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจ ....
หรือ เพื่อ อวดภูมิ ว่า ตนรู้มากกว่าใคร
แล้ว เหตุใด ไม่เข้าใจ ไม่รู้จัก
.....จิตตานุสติปัฎฐาน

 

จะอวดภูมิบ้างหรอ

 

ใช่คะ.....ถ้าเกิด เมื่อกี้จอยเกิด ตาย
จิตจอยจะไปเกิด เป็นสัตว์เดรัจฉานทันที
เพราะว่าอกุศลจิตที่เกิด มีโมหะ

 

แล้วตอนนี้เป็น จอยหรือสันโดษล่ะ
อะไรคือตัวตนแท้..

 

ไม่มีหรอกคะ มันเป็นนามสมมุติ

ที่เเสดงให้ดู เพื่อให้เห็นความแตกต่าง

ของอารมณ์ ของผู้หญิง คนหนึ่ง

แต่จริงๆ มันก็แค่ ภาพลวงตา ไม่มีจริง

ถ้าท่านเอากลับไปคิด มันจะทำใจท่านไม่นิ่ง

แต่ถ้าท่านดูเเล้วปล่อยวาง ท่านจะรู้ว่า มันก็แค่เหตุการณ์ในอดีตเท่านั้นเอง

เพราะปัจจุบัน เราก็พูดคุยเหมือนไม่มีอะไร

 

ผมรู้น้อยคงไม่กล้า อวดภูมิ หรอกครับ

 

ประโยคสุดท้ายที่ พระพุทธตรัสไว้ คือความไม่ประมาท

แปลว่า ให้มีสติระลึกอยู่เสมอ

คำกล่าวนี้ถูกหรือไม่ก็ลองตรองดู

 

เสียดายจัง
เช็ค ตารางแล้ว ไม่ว่างคะ ต้องตามเจ้านายไป สัมภาษณ์งาน

 

ปัญญาไม่ได้มีเอาไว้อวดใครนะคะ

ปัญญามีเอาไว้เพื่อ ดูเรื่องราวที่เกิดขึ้น

อย่าไปปรุงแต่งอย่าไปเก็บเอามาคิด

เพราะความคิด จะทำให้เราหยุดปัญญาคะ

 

รู้อารมณ์แต่ไม่เสวยอารมณ์

ปล. ไม่ชวนผมจริงๆหรอ

 

สติมีเอาไว้ เพื่อดู รู้หรือเปล่าว่าจิตเราเป็นยังไง?

ถ้ารู้ก็สักแต่ว่ารู้ ถ้าดูก็สักแต่ว่าเห็นคะ

 

ทิฐิท่านมาก ต้องว่างตำราและปฏิบัติก่อนคะ

เพราะถ้ามาฟัง มันจะเป็นความรู้ที่ไปกดปัญญาอีก

ท่านฝึกดูจิต กับ กาย ด้วยการเดินจงกรมดีกว่า

อยู่คนเดียว หยุดอ่านสักพัก...ให้ใจนิ่งก่อน

 

แน่หรือคุณ..

แล้วที่ผ่านมาคืออะไร...

สติหรือ
รู้เฉยๆหรือ
ขาดสติ ขาดรู้หรือ...

 

ทราบทุกภาวะเลยคะ จอยฝึกมาตั้งแต่เด็กแล้ว

แล้วจอยก็ดูแค่ จิต กับกาย ตลอด 24 ชั่วโมง

คนอื่นจอยไม่ยุ่งเลยคะ

 

ตรองอีกทีนะ คนมีทิฐิคือใครกัน

เราก็กล่าวไปตามสติ....ใจไม่ได้คิด

อ๊ะ...ว่างต่อ^-^

 

เก่งมากๆคะ.....อุเบกขา มีเอาไว้เพื่อ ให้ใจวางเฉย

แต่วางเฉย เราทำได้ ด้วยการ ไม่คิด

แต่ถ้าเราทำไม่ได้ เราโต้ตอบ
นี้เรียก อกุศลจิต สร้างบาปให้ร่างกายด้วยการกระทำคะ

 

น้ำในมือ ถือให้ดีนะ
อย่าปล่อยให้กระเฉาะ