พระนิพพานธรรมไม่ใช่ผู้รู้ เหนือผู้รู้ไปจนไม่มีที่หมาย....

ความดับ ของ เปลวไฟ

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต

รัตนสูตร ในขุททกปาฐะ
[๗] ภูตเหล่าใด ประชุมกันแล้วในประเทศนี้ก็ดี หรือภุมมเทวดาเหล่าใดประชุมกันแล้วในอากาศก็ดี
ขอหมู่ภูตทั้งปวงจงเป็นผู้มีใจดีและจงฟังภาษิตโดยเคารพ
ดูกรภูตทั้งปวง เพราะเหตุนั้นแล ท่านทั้งหลายจงตั้งใจฟัง ขอจงแผ่เมตตาจิตในหมู่มนุษย์
มนุษย์เหล่าใด นำพลีกรรมไปทั้งกลางวัน ทั้งกลางคืน เพราะเหตุนั้นแล
ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ไม่ประมาทรักษามนุษย์เหล่านั้น

ทรัพย์เครื่องปลื้มใจอย่างใดอย่างหนึ่งในโลกนี้ หรือในโลกอื่น หรือรัตนะใดอันประณีตในสวรรค์
ทรัพย์และรัตนะนั้น เสมอด้วยพระตถาคตไม่มีเลย พุทธรัตนะแม้นี้เป็นรัตนะอันประณีต
ด้วยสัจจวาจานี้ขอความสวัสดีจงมีแก่สัตว์เหล่านี้
.
.
.
พระอริยบุคคลเหล่าใดผู้มีจิตอันหน่ายแล้วในภพต่อไป มีกรรมเก่าสิ้นแล้ว ไม่มีกรรมใหม่เครื่องสมภพ
พระอริยบุคคลเหล่านั้น มีพืชอันสิ้นแล้ว มีความพอใจไม่งอกงามแล้ว เป็นนักปราชญ์
ย่อมนิพพาน เหมือนประทีปอันดับไป ฉะนั้น สังฆรัตนะแม้นี้เป็นรัตนะอันประณีต
ด้วยสัจจวาจานี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่สัตว์เหล่านี้
.
.
.
เราทั้งหลาย จงนมัสการพระสงฆ์ผู้ไปแล้วอย่างนั้น ผู้อันเทวดาและมนุษย์บูชาแล้ว
ขอความสวัสดีจงมีแก่สัตว์เหล่านี้ ฯ

จบรัตนสูตร ฯ
_______________________________________________

ในรัตนะสูตร
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้นำคุณของ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มาประกาศสัจจะ
โดยแสดงคุณของ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ในปริยายต่างๆ

หนึ่งในคำประกาศสัจจะเหล่านั้น มีกล่าวถึง พระนิพพาน ว่าเหมือนกับ การดับของเปลวไฟ


มังคละมุนีวิจารณ์
สมมุติว่า
มีครู1คน กับ นักเรียน3คน กำลังศึกษาเรื่อง ความดับลง ของ เปลวไฟ
ครูได้จุดเทียน ขึ้น3เล่ม แล้วนำไปไว้ ในห้องสี่เหลี่ยมสามห้อง โดยวางเทียนไว้บนโต๊ะกลางห้อง ห้องละ1เล่ม
ทั้งสามห้องจึงมีเทียน ห้องละ1เล่ม แล้วจึง ให้นักเรียนทั้ง3คนแยกย้ายกันไปดับเทียนห้องละ1คน
แล้วจึงไปรายงานผล กับ ครู ชี้แจง ความดับ ของ เปลวไฟ

-นักเรียนคนที่1 ตอบอธิบาย ความดับ ของเปลวไฟ ว่า
เปลวไฟที่เคยมีแสงจ้า ไปถึงผนังห้อง แสงจ้าเคยไปถึงที่ไหนความดับก็อยู่ที่นั่น ครับ
นี่ถ้ารื้อผนังห้องออก ไอ้ความดับมันก็คงแล่นไปตามแสงที่มันเคยจ้าไป ความดับมันออกตัวไปทุกทิศทุกทางเลย ครับครู

-นักเรียนคนที่2 ตอบอธิบาย ความดับ ของเปลวไฟ ว่า
เปลวไฟที่เคยมีแสง ตอนนี้เปลวไฟดับแล้ว แต่ความดับของเปลวไฟนี่
มันไม่มีที่ตั้งที่อาศัยหรือ ครับครู? ผมจึงหยิบความดับมาให้ครูดูไม่ได้

-นักเรียนคนที่3 ตอบอธิบาย ความดับ ของเปลวไฟ ว่า
เปลวไฟนั้น ผมเป็นคนดับมันเอง ผมน่าจะเป็นเจ้าของความดับของเปลวไฟนั้น
ผมพยายามหาวิธีต่างๆเอาความดับมาให้ครูดู แต่ทำไม่ได้เลย ถ่ายรูปก็ถ่ายไม่ติดไอ้ความดับนี่
หรือว่า แท้จริงผมไม่ได้เป็นเจ้าความดับของเปลวไฟนั่น ครับครู?

...จบ...

เออ...ขนาดว่า ความดับของเปลวเทียน ยังหา ตัวความดับมา ให้ไม่ได้เลย
เอ้า...นิพพาน ท่านแปลว่า ดับเย็น แล้วจะยังไง?
ต้อง อนุโลมขันติ ตาม คำพุทธะ ไปเรื่อยๆ ถึงแม้ว่า อีกสัก๑๐ล้านปี จะได้เจอ พระนิพพาน ก็ยอม
ไม่นานเท่าไรหรอก ถ้าเดินถูกทาง เดี๋ยวก็ถึง... ...๑๐ล้านปี เดี๋ยวเดียวเอง นา(เทียบกับ วันเวลาของพรมหม)

ผมก็ยังไม่เคยเห็น พระนิพพาน นะ
ได้แต่อ่านจากพระไตรปิฎก กับ ฟังการบอกเล่าของหลวงปู่หลวงตา แล้วก็ปลื้มใจตาม เท่านั้น!
ความรู้ของผมคงเล็กน้อยเกินไป รอคำตอบ จากผู้รู้ยิ่ง ท่านอื่นๆต่อไป ครับ

เอวัง...

 

นึกว่าจะมีผู้บรรลุธรรมเข้ามาชี้แจง

เชิญมา ไม่มา ก็ ไม่เป็นไร

มีตนเป็นที่พึ่ง พึ่งตัวเองดีกว่า

ตนเป็นที่พึ่งของตน...

 

พระพุทธองค์ กล่าวบอกไว้

ท่านเป็นเพียงผู้ชี้แนะเท่านั้น

เหมือนสอนคนตาบอดมาแต่เกิด
ให้คลำช้าง มันมีลักษณะอย่างไร

แล้วแต่เจ้าของจะลูบคลำไป...

..

 

ปัจจุบัน มีผู้ยกตน ว่าเป็นบรรลุธรรมกันมาก ทุกสำนัก

แม้แต่ในสมัยพุทธกาลก็มีเยอะ

ดูอย่างชลินสามพี่น้องสาวกพันหนึ่ง
ก็เข้าใจเอาว่าตนเป็นพระอรหันต์

พระพุทธองค์ไปโปรด ยังงัดข้อกับพระพุทธเจ้า

เห็นชัดเลย

เรามีโอกาสได้ไปหลายสำนัก
อ้างเป็นผู้บรรลุธรรมกัน
แล้วทะเลาะกัน เรื่องนิพพานนี้แหละ

มาเล่นเวปนี้ก็เจออีก น่าเวทนาตัวเองจริงๆ..

..

 

นี้คงเป็นสาเหตุ
ที่พระพุทธเจ้า บอกว่า

อย่าพึ่งเชื่อใครแม้เราถคาคต..

..

 

เชยระเบิดระเบ้อ

ที่คำสอน ไม่ตรงไปตรงมา ก็เพราะ ธรรมชาติของคำบอกเล่า ที่เป็น คำสอน

คำสอน หรือ สาสนัง หรือ ศาสนา

คำสอน ไม่ใช่คำบอกกล่าว อวดศักดา หรือ ชี้ผล ให้มุ่งพยักหน้าว่าเห็น เอาดื้อๆ

ดังนั้น ศาสนา หรือ คำสอน หรือ สาสนัง จะเป็น อุบายธรรมทั้งหมด( เป็นสุญญตา ก็เรียก )
ไม่มีใครเขาศึกษาคำสอน ด้วยการ ถือเอาไปจำ เขามีแต่ ฝังแล้ว
จะต้องเกิดการ " เพ่งพิสูจน์ "

เพ่งพิสูจน์เป็นภาษาโบราณ หมายเอา เอาไปสมาทาน พิสูจน์จนเห็นผล

ไม่ใช่ เพ่งพิสูจน์ไปคิดหาคำตรรกศาสตร์อื่นเข้ามาเทียบ ซึ่งจะเป็น
อาการของคนที่เห็น จิตเที่ยง

คนที่เห็น จิตเที่ยง จะเลี่ยงไม่ได้เลย ที่จะฟังแล้วเอาไป ปฏิรูป เพื่อสนอง
อัตตา ตัวตน ทำให้ คิดไม่เลิก เปรียบเทียบไม่เลิก ล่มจมด้วยตัวเอง
เพราะ เรียนธรรมแบบลามก (สนองอัตตา สนองจิตเที่ยง เอาจิตเที่ยง
กางไว้เป็นสิ่งรองรับ พยักหน้าหงึก)


พอเห็นว่าจิตเที่ยง จะเป็น พุทธภูมิ ก็จะออกอาการหนาสันติ กลัวบรรลุ
เพราะ ส่วนที่จิตเที่ยงมันยังหิว เป็ดเจ็ดตัว อยากได้ เป็ดแก้วมาเจ็ด ตัว

หนาสันติ เพราะ พิษร้ายของ มิจฉาทิฏฐิ จิตเที่ยง จิตไม่เคยตาย เฮีย!!!

 

จะฟังธรรมคำสอน ต้องฟังให้เป็น ฟังให้ลงเป็น มรรค

ฟังให้ลงเป็น ใครเพียรย่อมเห็นได้ทุกรูปนาม ไม่มีใครกางกั้น ธรรมไม่มีเจ้าของ

ถ้าฟังธรรมแบบมีเจ้าของ หลวงปู่หลวงตาประกาศว่าเป็นอริยะ ดันไปฟัง
ด้วยอาการ ธรรมมีเจ้าของ ก็โดนหลอกล้านเปอร์เซนต์

เพราะ คนมีธรรม เวลาท่านประกาศความเป็นอริยะ ท่านพูดเพื่อเป็น อุบาย เป็นคำสอน

ไม่ใช่ท่านพูดเพื่อประกาศ คุณสมบัติของตน


ท่านแค่หมายเอา ทุกรูปนามที่กำลังทำความเพียร ให้ ขยันภาวนาเข้า
ท่านยืนยันว่า นิพพาน นั้นมีจริงๆ ไม่ใช่ตรรกศาตร์ ไม่ใช่ปรัชญา

ท่านพูดเพื่อให้ นักภาวนาเจริญมรรค


ส่วนพวกที่ พูด ประกาศ อ้างโน้นอ้างนี้ แล้ว เรี่ยราย หรือ จัดธุดงค์เข้าป่า
แต่ทว่า พกอาหาร ขนมนมเนยไปแจก ชาวป่า นั่นพวกนั้น ให้เอา สันติ ประเคนไป




แสรปว่า


ศาสนา หรือ สาสนัง เป็นเรื่อง ว่าด้วย คำสอน ว่าด้วย อุบายธรรม
ดังนั้น ไม่ใช่การชี้ผลให้เห็นตรงๆ แต่ ผู้ฟังธรรม จะต้องเฝ้น เพ่งพิสูจน์
หากฟังเป็น ไม่ต้องไปหาเรือนว่าง สามารถบรรลุได้ ณ เวลาฟังธรรม

 

คำว่าจิตเที่ยงหมายถึงอะไร
ไม่เคยได้ยิน เอาจากใหน?

 

เข้าไปอ่านที่คุณ เวป สโน (เจ้าของเวป)

นำมาตั้งกระทู้ข้างบน(ของครูบาอาจารย์ต่างๆ)

เข้าใจแล้วตามแบบคนตาบอด
ไปละ ตามหานางแก้วก่อนดีกว่า....

 

กั๊กๆๆๆๆ

พุทธภูมิ กลัวกางปฏิบัติ ปฏิบัติแล้วเดี๋ยวบรรลุธรรม มางเดิงเดน

ไม่ได้ๆ

เดี๋ยวอด จับเป็ดเจ็ดนางแก้ว ขอเอา นางแก้วยกซดเหนือกว่า นิพพาน


ทำไม พุกกะพุงมางเดินเดน ยกซดนางแก้วเหนือกว่า นิพพานเป็นอารมณ์

ก็เพราะไปอ่าน กระทู้ บางอย่างเกี่ยวกับ จิตเที่ยง นั่นแหละ พอไปอ่าน
นิพพานแนวจิตเที่ยง มันเลย พุ่งตรงไปหาเจ็ดเป็ดนางแก้ว !!! เฮีย

 

ของเหม็น แต่คนชอบดม

แล้วคุณละ ชอบไหม?

ของเหม็น อยากรู้?...

 

ไปนิพพานไม่ได้ เพราะติดรสของเหม็น!!!ฮา..

ว่าตัวเองนะ ไม่ว่าใคร

 

อำนาจของมัน ชังรุนแรง

ดึงดูดทุกดวงจิต

..

 

ฉันไปนิพพานไม่ได้ เพราะติดของเหม็นที่คนชอบดม..

 

เหมือนศาสนาเชน

เขาประกาศว่า เขาเอาชนะของเหม็นได้

เลยเดินแก้ผ้า...โชว์ออฟ..

 

ทำเป็นลืม หรือ จั๊บ

ก็ฮู้อยู่ ป๋มก็มีมอสะระเอีย เหมือนน้า จรห้าโมงเย็น นั่นแหละ

แต่เรื่องแบบนี้ " คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า "

แต่ถ้า ชนคนไหน มีจิตไม่ห่างจาก ฌาณ

ไม่มีหรอก จะต้องไป ทำตัว คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า

เพราะ อุบายอบรมจิตให้ห่างจาก กาม หรือ ที่เรียกว่า ปฐมฌาณ
มันต้องมีปรากฏ เป็นหลักฐาน

ทำได้แค่นี้ ไม่มีหรอก มาละเมอ ของเหม็น นางก้งนางแก้ว

เวรกรรม จะจัดสรรมาตอน พลัดตกจาก ฌาณ

หรือ เวรกรรมจัดหนัก เหาะอยู่ ก็ไม่พ้นเป็ดเจ็ดตัว ของมันอยู่แว้ว

ไม่ใช่อ้างโน้นอ้างนี้ อ้างอดเจ็ด แล้วมาพูดว่า จะยังไม่ขอ รู้ธรรม
ปฏิบัติธรรม เพราะเดี๋ยว บรรลุ อดเจ็ด

ในพระไตรปิฏก โสดาบัน ยังมะรอดเลย พอเวรกรรมมาถึง โน้น
หนีเข้าป่า พาไปกินตับ ก็มี เช่นเรื่อง นายพราณกับสาวโสดาบันลูกคหบดี

 

เราเป็นฆรวาส

น่าเขียนธรรม ของเหม็นที่คนชอบดม
สักกระทู้ ให้เห็นอำนาจแห่งรสของมัน
ที่ย้อมจิตเจ้าของ

ถ้าเป็นพระพูดไม่ได้ แทงใจดำ..

 

หลวงปู่เจี๊ย สอนธรรมฐานชั้นสุดยอด

ให้พิจรณา ของเหม็นที่คนชอบดม นี้แหละ

...

 

สอนให้ บริกรรม เว้ยเฮ้ย

ไม่ได้ สอนให้ไป พิจารณา ยกล้อ



ปล. ท่านให้ บริกรรม ถ้า บริกรรมแล้ว ใจสั่นไหวอยากไปจับเลขเจ็ด
ให้บริกรรมจัดเข้าไป จนกว่า จะนิ่ง ...คนละเรื่องกับการ จมไปเจ็ดเป็ด
ให้หายอยากเสียก่อนแล้วค่อยมาปฏิบัติธรรม

 

รสปากบนไม่เท่าไดดอก
รสปากล่าง...สุดยอด

สัตว์โลกถึงยอมชบใต้สามเหลี่ยม เปอมิวต้า..